به گزارش شهدای ایران ،روزنامه صبح نو در تحلیلی نوشت: رهبر انقلاب همواره با زبان نصیحت و خیرخواهی تلاش کرده‌اند کسی از قطار انقلاب پیاده نشود و ریزش‌ها به حداقل برسد. آنچه رهبر انقلاب تصریح کرده‌اند، آشتی نداشتن ملت و نظام با اوباش خیابانی و ضد انقلاب لوده و شرور است. اگر کسانی خود را از این قماش می‌دانند، طبیعی است که منفور ملت‌اند و اگر بار دیگر دست از پا خطا کنند، باید منتظر بازداشت و محاکمه باشند؛ اما اگر طردشدگان از نظام، راه خود را از این قماش بدزبان، خشن و آلت دست منافقین و ضد انقلاب خارج‌نشین جدا می‌دانند، باید آن را صریحاً بیان کنند، کارهای زشت این جماعت از جمله اعتراضات خشن خیابانی، تخریب و آتش‌زدن اموال عمومی و توهین به مقدسات ملت را قویاً محکوم کنند و از ادعای خانمان‌سوز تقلب در انتخابات 88 عذر بخواهند.
این حداکثر انصاف و گذشت در حق دوستان سابق انقلاب است که نظام نشان می‌دهد. این دیگر با خودشان است که کدام یک از این دو راه را انتخاب می‌کنند به ملت می‌پیوندند یا به جماعت آشوبگر لوده؟
آنچه مسلم است، نمی‌توان هم دل پیاده نظام ضد انقلاب و سازمان منافقین را به دست آورد و هم دل ملت را. انتخاب در این دو راهی آن قدر هم سخت نیست. جرأت می‌خواهد که امید است خداوند حداقل در این مورد به آنها عطا بفرماید و از این بلاتکلیفی سیاسی و حضور در پرتگاه نجاتشان دهد.