نگاهی به وعدههای روحانی در دوره تبلیغات انتخابات ریاست جمهوری از جمله حل صد روزه مشکلات، برگرداندن اعتبار به پاسپورت ایرانی، شنیدن صدای منتقدین و نبستن دهان آنان، مبارزه با فساد و به سرانجام رساندن پرونده هستهای و برداشته شدن تحریمها و... نشان میدهد که دولت یازدهم در عمل به این وعدهها ناکام بوده و حتی این شعارها را به فراموشی سپرده است.
شهدای ایران:نگاهی
به وعدههای روحانی در دوره تبلیغات انتخابات ریاست جمهوری از جمله حل صد
روزه مشکلات، برگرداندن اعتبار به پاسپورت ایرانی، شنیدن صدای منتقدین و
نبستن دهان آنان، مبارزه با فساد و به سرانجام رساندن پرونده هستهای و
برداشته شدن تحریمها و... نشان میدهد که دولت یازدهم در عمل به این
وعدهها ناکام بوده و حتی این شعارها را به فراموشی سپرده است.
در دوره
تبلیغات انتخابات ریاست جمهوری حسن روحانی با دهها وعده کوتاهمدت و
بلندمدت خود را به تیتر رسانهها بدل کرده و توانست رای مردم را که دل به
تحولات اقتصادی و حل مشکلات خود از جمله معیشت و بیکاری بسته بودند را به
خود جلب کرده و پیروز انتخابات 18 خرداد 92 شود.
امروز با گذشت نزدیک به 4 سال از آن روزها رئیسجمهور محترم به هیچ یک از این وعدهها جز در شعار و نه در واقعیت جامه عمل نپوشانده است.
تحول صد روزه اقتصادی در کشور، آزادی منتقدین و نبستن دهان آنها ، نیازمند نشدن مردم به یارانه به مدد عملکرد اقتصادی دولت، اعتبار بخشیدن به پول ملی و همچنین پاسپورت ایرانی، به سرانجام رساندن پرونده هستهای و برداشته شدن تحریمهای ضدایرانی و همه و همه بخشی از این شعارها و وعدهها بود که با بررسی گذرا و حتی مرور تیتر این وعدهها میتوان به این نتیجه واضح رسید که دولت در عمل به وعدهها نه تنها گامی برنداشته بلکه رو به عقب نیز رفته است.
آن چه در این میان عجیب به نظر میرسد رویه تکذیب محور دولت در پاسخ به انتقادات است، در حالی که وعدهها جلوی دوربینهای تلویزیونی و در حضور خبرنگاران رسانهها مطرح شده بود این روزها تکذیب میشوند و آب از آب هم تکان نمیخورد!
چه چیزی را
تکذیب میکنند؟!
در رابطه با تکذیب روی دادهها دولت دست به ابداعات عجیبی نیز زده است، به دنبال مناظره تلویزیونی مدیر مسئول کیهان و مصطفی کواکبیان نماینده تهران و اظهارات حسین شریعتمداری مبنی بر این که «واردات قاچاق باعث میشود که کارگاههای صنعتی تعطیل و اشتغال ضربه ببیند در حالی که شما نیاز به اشتغال دارید حتی کترینگ قطارهای مسافری به یک شرکت اتریشی واگذار میشود و یا ساخت بزرگراه تهران - شمال به شرکت خارجی داده میشود» دقایقی بعد این موضوع از سوی روابط عمومی وزارت راه و شهرسازی تکذیب و مجری در برنامه این تکذیب را اعلام کرد.
واگذاری کترینگ قطارهای مسافربری (تهیه غذا برای مسافران) به یک شرکت اتریشی که 24 مرداد ماه سال جاری با حضور آخوندی وزیر راه به صورت رسمی صورت گرفت و تصاویر آن منتشر شد از سوی روابط عمومی وزارت راه تکذیب شد تا نشان دهد که دولت یازدهم علاوه بر وعدههای دوران انتخابات عملکرد خود را نیز فراموش کرده و به دنبال پنهان ساختن آن از دید مردم است !
24 مرداد وزیر راه و شهرسازی به همراه مدیرعامل سابق راهآهن در ایستگاه راهآهن تهران حضور یافت تا به طور رسمی کترینگ اتریشیها را افتتاح کند.
عباس آخوندی در این روز نزدیک یک ساعت را به گشتوگذار و بازدید از این کترینگ گذراند و دستپخت سرآشپزهای اتریشی را به دفعات تست کرد! آنچنان که رسانهها در این زمینه و بنا به اطلاعاتی که از سوی اتریشیها و نیز افتتاحکنندگان به رسانهها داده شد «کترینگ مذکور در فاز اول قابلیت تولید 40 هزار سرویس پذیرایی در انواع مختلف ایرانی و فرنگی را در طول شبانه روز دارد و میتواند نیازمندیهای راهآهن را تا 10 سال آینده تامین کند.»
با این وجود روابط عمومی وزارت راه این واگذاری را تکذیب میکند تا از ابداع جدید دولت در برخورد با واقعیتهای موجود و اقدامات انجام شده پردهداری نماید.
وعدههایی که عمل نشد
رهبر معظم انقلاب در روز 14 خرداد 92 و در جمع اقشار مختلف مردم در مراسم سالگرد ارتحال امام خمینی(ره) با اشاره به وعدههای نامزدهای انتخابات ریاست جمهوری تاکید کردند: من به نامزدهای گوناگون عرض میکنم جوری حرف بزنید که اگر در خرداد سال آینده نوار امروز شما را جلوی خودتان گذاشتند یا پخش کردند، شرمنده نشوید؛ جوری وعده بدهید که اگر چنانچه آن وعده را بعداً به رخ شما کشیدند، مجبور نباشید تقصیر را گردن این و آن بگذارید که نگذاشتند، نشد. کاری را که میتوانید انجام دهید، وعده بدهید.
آن چنان که ذکر شد روحانی در دوره تبلیغات انتخاباتی وعدههای فراوانی داد و توانست با این وعدههای صد روزه حل مشکلات اقتصادی مردم و... رای مردم را به سوی خود جلب کند و امروز روز حساب است و میتوان محاسبه کرد که چه اندازه از این وعدهها جامه عمل پوشیده است.
از وعده 100 روزه
تا چهار سالی که تمام شد!
رئیسجمهور در دوران تبلیغات انتخاباتی وعده داد «دولت تدبیر و امید به دنبال این است که آنچنان مردم را از درآمد سرشار کنند که اصلاً به یارانه ۴۵ هزار تومانی نیازی نداشته باشند و به جای اینکه مردم دست به سوی دولت دراز کنند، دولت دست به سوی مردم دراز کند»
روحانی همچنین پس از پیروزی در انتخابات و در مناسبتهای گوناگون وعدههای مختلفی داد و از جمله برای سال 93 پیشبینی کرد «سال آینده سال۹۳، سال رونق اقتصادی خواهد بود و در کنار رونق اقتصادی، شاهد رشد و شکوفایی صنعت، کشاورزی و بخشهای خدمات در اقتصاد خواهیم بود.»
روحانی همچنین 7 خرداد 1392 و در برنامه «با دوربین» شبکه یک سیما گفت : «راهحلهای کوتاهمدتی یک ماه و 100 روزه برای حل مشکلات و معضلات اقتصادی، اجتماعی و سیاست داخلی و خارجی در دولت تدبیر و امید پیشبینی شده است که با این برنامه ما میتوانیم در یک فرصت کوتاه شاهد تحول اقتصادی باشیم.»
روحانی بلافاصله پس از انتخاب به عنوان رئیسجمهور وعده خود را پس گرفت تا مشخص شود که برخی سخنان برای رایآوری بر زبان رانده شده بود . وی 12 تیر سال 92 در جمع گروهی از روحانیون در تالار وزارت کشور گفت: «مردم به خوبی میدانند که مشکلات چندین ساله در چند ماه و چند روز حل نمیشود و بایستی مشکلات را با مدارا و سعهصدر تحمل کنند.»
امروز نزدیک 4 سال از آن وعدهها و امیدواری دادنها میگذرد ، نگاهی به عملکرد اقتصادی دولت نتایج تاسفباری را نشان میدهد، نه تنها مشکلات اقتصادی در صد روز اول کم نشد که رو به رشد گذاشت، معضل اشتغال، تعطیلی صنایع کشور و بیکاری کارگران، رکود و... واژههایی آشنا برای رسانهها و مردم در چند سال گذشته است.
این ناکارآمدی در حل مشکلات اقتصادی مردم چنان خود را نشان داده است که حامیان دولت نیز نمیتوانند آن را کتمان کنند و به عنوان نمونه محسن میردامادی در مقالهای که روزنامه آرمان در شماره شنبه خود آن را منتشر کرد ضمن اذعان به ناکارآمدی دولت در رسیدگی به مشکلات اساسی مردم مینویسد «مردم از آقاي روحاني انتظار داشتند در مسائل اقتصادي و معيشتي عملكرد بهتري داشته باشند و بتوانند مشكلات مردم را حل كنند. اين در حالي است كه تبليغاتي كه درباره برجام صورت گرفت نيز به اين انتظارات دامن زد و انتظارات اقتصادي را از دولت آقاي روحاني بالاتر برد. با اين وجود مردم از وضعيت معيشتي و اقتصادي خود در طول سه سال و چند ماه گذشته رضايت ندارند و همين مسئله ميتواند باعث ريزش پايگاه راي آقاي روحاني در انتخابات سال۹۶ شود.»
اعتبار پاسپورت ایرانی چگونه سقوط کرد؟!
یکی دیگر از وعدههای روحانی در دوره انتخابات بازگرداندن اعتبار و ارزش به پاسپورت ایرانی بود. روحانی 10 خرداد 1392 در برنامه انتخاب ایرانی که در شبکه جهانی جام جم با موضوع پاسخ به سؤالات ایرانیان خارج از کشور، پخش میشد، طی سخنانی اعلام کرد «به همه هموطنان قول خواهم داد که بزرگان و افتخارات ایران را و میراث فرهنگی ایران و بزرگانی که برخی همسایگان در حال تصاحب آنها هستند را این افتخارات که جزو تاریخ و فرهنگ ماست را برمیگردانم و قول میدهم که اعتبار احترام را به پاسپورت ایرانی برگردانم.»
امروز و با گذشت 4 سال جدیدترین آمار درباره جدول اعتبار گذرنامهها در دنیا نشان میدهد اعتبار گذرنامه ایرانی در سال جاری و نزدیک به یک سال بعد از اجرای برجام نسبت به سال 1392 با 12 رتبه کاهش، به رده 98 دنیا سقوط کرده است.
اعتبار ویزای صادر شده از سوی ایران در این گزارش به صورت مشترک با کشورهای اریتره، اتیوپی، نپال، فلسطین و سودان با 37 امتیاز در رتبه 98 قرار دارد و فقط کشورهای لیبی، سوریه، سومالی، عراق، پاکستان و افغانستان دارای اعتبار ویزایی پایینتر از ایران هستند.
تحریمهای برداشتهشدهای که
ده سال تمدید شدند!
شاید بتوان مهمترین وعده و عملکرد دولت در چهار سال گذشته که بر روی آن سرمایهگذاری هنگفتی شد و همه تخم مرغهای دولت داخل آن قرار گرفت موضوع هستهای دانست، با به سرانجام رسیدن مذاکرات و امضای برجام دولت مدعی شده بود که تحریمها برداشته خواهد شد و این چنین بود که روزنامههای زنجیرهای حامی دولت پس از امضای برجام و همچنین روز اجرایی شدن آن تیترهای شگفتانگیزی را در صفحات نخست خود کار کردند.
بخشی از این تیترها عبارتند از: کلید تدبیر روحانی چرخید؛ آغاز عصر ایرانی ، بازتاب توافق هستهای در رسانههای دنیا؛ ظریف کاندیدای صلح نوبل، مصدق و روحانی؛ دو حقوقدان دو پیروزی، دنیا به احترام ایران ایستاد، جهان تغییر کرد، جهان به فصل پایان تهدید ایران آری گفت، پایان جولان افراطیون، مهر تائید بر لغو تحریمها، امیرکبیر عصر ما، ایران بر قله توافق، خورشید درخشان شد تا باد چنین بادا، از تهران تا بندرعباس همه خوشحالیم!
این روزها نزدیک یک سال از اجرایی شدن برجام میگذرد و نه تنها تحریمها برداشته نشده است که با 99 رای مثبت و بدون هیچ رای مخالف نمایندگان سنای آمریکا تحریمهای ضدایرانی به مدت ده سال دیگر نیز تمدید میشود.
جالب آن که رئیسجمهور محترم در پاسخ به این سؤال که «چه شد؟! » به جای این که بگوید در اطمینان داشتن به ثمرات توافق و برجام راه را به خطا رفتهایم از سیب و گلابی سخن گفته و اظهار میدارد «درب باغ به روی مردم باز شده است، یک عده کودک به درب باغ آمدهاند میگویند سیب و گلابی کجاست که ما میل کنیم، ما باغ را از دست غاصبان درآوردیم و درخت کاشتهایم و این باغ آماده باروری است و صبر برای باروری این باغ لازم نیست؟»
احتمالا روحانی در دوره تبلیغات انتخاباتی سال آینده این وعده را مطرح کند که اگر به من رای دهید در دولت آینده از باغ سیب و گلابی بهرهبرداری خواهیم کرد!
منتقدینی که قرار بود آزاد باشند
12 مرداد سال 92 روحانی در مراسم تنفیذ حکم ریاست جمهوری متنی را قرائت کرد که میتوان آن را مانیفست دولت یازدهم دانست.
روحانی گفت: خدایا به تو پناه میبرم از استبداد رای و عجله در تصمیمگیری و تقدم نفع شخصی و گروهی به منافع مردم. همچنین به تو پناه میبرم از بستن دهان منتقدان و رقیبان. یاریام کن بنده مخلصی برای تو و خادم لایقی برای تو باشم و فراموش نکنم آنچه بر پیشینیان رفته است.
روحانی در 19 شهریور 92 نیز در همایش ائمه جمعه اظهار داشت: بسیاری از سؤالات، اشکالات، ایرادها و نقدها گاهی ممکن است که ظاهر آن ظاهر زیبایی نباشد و حتی گاهی استماع آن برای ما کمی سخت باشد، اما جوانی که دارای سؤال و اشکال است نه در حوزه علمیه رشد و نمو کرده و نه گوش و چشمش بر روی سؤالها، نقدها و مسائل مختلفی که در جهان مطرح است بسته است، بنابراین باید این سؤالات و اشکالات را با حسن نیت مطرح کنیم و با آن برخورد کنیم.
رئیسجمهور همچنین یک سال بعد در 22 خرداد 93 و در مراسم جشن انتظار و امید گفت: دولت در برابر همه موافقان، حامیان، منتقدان و حتی مخالفان سر تکریم و تعظیم فرود میآورد. گرچه گروهی با زبان تکریم با دولت سخن نگویند، اما پاسخ ما به آنها با ادب و احترام و کرامت خواهد بود و ما برای صلح، آشتی و برادری کنار هم جمع شدهایم.
و این روزها با گذشت نزدیک به 4 سال ادبیات و برخورد شگفتانگیزی پیش روی منتقدین و رسانهها است.
بخشی از تعابیر و حملاتی که رئیسجمهور علیه منتقدین در چند سال گذشته به کار برده است عبارتند از: تازه به دوران رسیده، ناراحت از شکوفایی اقتصادی کشور، اقلیت تخریبگر، گروه کوچک حامی افراط، حامیان شکاف قومیتی، دروغپراکن، ترسو و بزدل، عقبمانده، بروند به جهنم، چون کافر که همه را به کیش خود میپندارند، غوطهور در فساد، عصر حجری، هوچیگر و بیشناسنامه و...
در 4 سال گذشته همچنین رسانههای منتقد دولت با شکایتهای متعدد راهی دادگاه شده، تذکر گرفته و یا تعطیل شدهاند!
فسادی که گسترش یافت
وعده دیگری که در دوران تبلیغات انتخاباتی از سوی روحانی و اطرافیان او به دفعات تکرار شد وعده مبارزه با فساد بود. این وعده که با حمله و تخریب دولتهای سابق توام شده بود جو روانی عجیبی در کشور ایجاد کرد به صورتی که مردم تصور کردند دولت جدید مبارزه با فساد را در اولویت برنامههای خود قرار خواهد داد و این امید زمینهساز رایآوری روحانی شد چنانچه درباره حل مشکلات اقتصادی مردم نیز چنین وعدهای داده شد و عملی نگردید در مبارزه با فساد نیز وعدههای دولتمردان به در بسته خورد. در سالهای گذشته فساد عظیم حقوقهای نجومی برخی مدیران دولتی و فساد بزرگ در صندوق ذخیره فرهنگیان رسانهای شده است ولی دولتمردان نه تنها وقعی به این فسادهای عظیم نمیگذارند بلکه مفسدین را ذخیرههای نظام مینامند که به صورت قانونی حقوقی را دریافت کردهاند و یا با عنوان معوقات بانکی سعی در توجیه فساد در صندوق ذخیره فرهنگیان دارند . این همه نشان میدهد که دولت یازدهم در چهار سال گذشته وقعی به وعدههای داده شده در دوران انتخابات نگذاشته و در یک کلام دچار آلزایمر سیاسی شده است با این وجود مردم وعدهها را فراموش نکرده و عملکرد دولت را دیدهاند و بعید به نظر میرسد با تکذیبهای رسانهای بتوان بر ناکارآمدی مهر فراموشی زد.
امروز با گذشت نزدیک به 4 سال از آن روزها رئیسجمهور محترم به هیچ یک از این وعدهها جز در شعار و نه در واقعیت جامه عمل نپوشانده است.
تحول صد روزه اقتصادی در کشور، آزادی منتقدین و نبستن دهان آنها ، نیازمند نشدن مردم به یارانه به مدد عملکرد اقتصادی دولت، اعتبار بخشیدن به پول ملی و همچنین پاسپورت ایرانی، به سرانجام رساندن پرونده هستهای و برداشته شدن تحریمهای ضدایرانی و همه و همه بخشی از این شعارها و وعدهها بود که با بررسی گذرا و حتی مرور تیتر این وعدهها میتوان به این نتیجه واضح رسید که دولت در عمل به وعدهها نه تنها گامی برنداشته بلکه رو به عقب نیز رفته است.
آن چه در این میان عجیب به نظر میرسد رویه تکذیب محور دولت در پاسخ به انتقادات است، در حالی که وعدهها جلوی دوربینهای تلویزیونی و در حضور خبرنگاران رسانهها مطرح شده بود این روزها تکذیب میشوند و آب از آب هم تکان نمیخورد!
چه چیزی را
تکذیب میکنند؟!
در رابطه با تکذیب روی دادهها دولت دست به ابداعات عجیبی نیز زده است، به دنبال مناظره تلویزیونی مدیر مسئول کیهان و مصطفی کواکبیان نماینده تهران و اظهارات حسین شریعتمداری مبنی بر این که «واردات قاچاق باعث میشود که کارگاههای صنعتی تعطیل و اشتغال ضربه ببیند در حالی که شما نیاز به اشتغال دارید حتی کترینگ قطارهای مسافری به یک شرکت اتریشی واگذار میشود و یا ساخت بزرگراه تهران - شمال به شرکت خارجی داده میشود» دقایقی بعد این موضوع از سوی روابط عمومی وزارت راه و شهرسازی تکذیب و مجری در برنامه این تکذیب را اعلام کرد.
واگذاری کترینگ قطارهای مسافربری (تهیه غذا برای مسافران) به یک شرکت اتریشی که 24 مرداد ماه سال جاری با حضور آخوندی وزیر راه به صورت رسمی صورت گرفت و تصاویر آن منتشر شد از سوی روابط عمومی وزارت راه تکذیب شد تا نشان دهد که دولت یازدهم علاوه بر وعدههای دوران انتخابات عملکرد خود را نیز فراموش کرده و به دنبال پنهان ساختن آن از دید مردم است !
24 مرداد وزیر راه و شهرسازی به همراه مدیرعامل سابق راهآهن در ایستگاه راهآهن تهران حضور یافت تا به طور رسمی کترینگ اتریشیها را افتتاح کند.
عباس آخوندی در این روز نزدیک یک ساعت را به گشتوگذار و بازدید از این کترینگ گذراند و دستپخت سرآشپزهای اتریشی را به دفعات تست کرد! آنچنان که رسانهها در این زمینه و بنا به اطلاعاتی که از سوی اتریشیها و نیز افتتاحکنندگان به رسانهها داده شد «کترینگ مذکور در فاز اول قابلیت تولید 40 هزار سرویس پذیرایی در انواع مختلف ایرانی و فرنگی را در طول شبانه روز دارد و میتواند نیازمندیهای راهآهن را تا 10 سال آینده تامین کند.»
با این وجود روابط عمومی وزارت راه این واگذاری را تکذیب میکند تا از ابداع جدید دولت در برخورد با واقعیتهای موجود و اقدامات انجام شده پردهداری نماید.
وعدههایی که عمل نشد
رهبر معظم انقلاب در روز 14 خرداد 92 و در جمع اقشار مختلف مردم در مراسم سالگرد ارتحال امام خمینی(ره) با اشاره به وعدههای نامزدهای انتخابات ریاست جمهوری تاکید کردند: من به نامزدهای گوناگون عرض میکنم جوری حرف بزنید که اگر در خرداد سال آینده نوار امروز شما را جلوی خودتان گذاشتند یا پخش کردند، شرمنده نشوید؛ جوری وعده بدهید که اگر چنانچه آن وعده را بعداً به رخ شما کشیدند، مجبور نباشید تقصیر را گردن این و آن بگذارید که نگذاشتند، نشد. کاری را که میتوانید انجام دهید، وعده بدهید.
آن چنان که ذکر شد روحانی در دوره تبلیغات انتخاباتی وعدههای فراوانی داد و توانست با این وعدههای صد روزه حل مشکلات اقتصادی مردم و... رای مردم را به سوی خود جلب کند و امروز روز حساب است و میتوان محاسبه کرد که چه اندازه از این وعدهها جامه عمل پوشیده است.
از وعده 100 روزه
تا چهار سالی که تمام شد!
رئیسجمهور در دوران تبلیغات انتخاباتی وعده داد «دولت تدبیر و امید به دنبال این است که آنچنان مردم را از درآمد سرشار کنند که اصلاً به یارانه ۴۵ هزار تومانی نیازی نداشته باشند و به جای اینکه مردم دست به سوی دولت دراز کنند، دولت دست به سوی مردم دراز کند»
روحانی همچنین پس از پیروزی در انتخابات و در مناسبتهای گوناگون وعدههای مختلفی داد و از جمله برای سال 93 پیشبینی کرد «سال آینده سال۹۳، سال رونق اقتصادی خواهد بود و در کنار رونق اقتصادی، شاهد رشد و شکوفایی صنعت، کشاورزی و بخشهای خدمات در اقتصاد خواهیم بود.»
روحانی همچنین 7 خرداد 1392 و در برنامه «با دوربین» شبکه یک سیما گفت : «راهحلهای کوتاهمدتی یک ماه و 100 روزه برای حل مشکلات و معضلات اقتصادی، اجتماعی و سیاست داخلی و خارجی در دولت تدبیر و امید پیشبینی شده است که با این برنامه ما میتوانیم در یک فرصت کوتاه شاهد تحول اقتصادی باشیم.»
روحانی بلافاصله پس از انتخاب به عنوان رئیسجمهور وعده خود را پس گرفت تا مشخص شود که برخی سخنان برای رایآوری بر زبان رانده شده بود . وی 12 تیر سال 92 در جمع گروهی از روحانیون در تالار وزارت کشور گفت: «مردم به خوبی میدانند که مشکلات چندین ساله در چند ماه و چند روز حل نمیشود و بایستی مشکلات را با مدارا و سعهصدر تحمل کنند.»
امروز نزدیک 4 سال از آن وعدهها و امیدواری دادنها میگذرد ، نگاهی به عملکرد اقتصادی دولت نتایج تاسفباری را نشان میدهد، نه تنها مشکلات اقتصادی در صد روز اول کم نشد که رو به رشد گذاشت، معضل اشتغال، تعطیلی صنایع کشور و بیکاری کارگران، رکود و... واژههایی آشنا برای رسانهها و مردم در چند سال گذشته است.
این ناکارآمدی در حل مشکلات اقتصادی مردم چنان خود را نشان داده است که حامیان دولت نیز نمیتوانند آن را کتمان کنند و به عنوان نمونه محسن میردامادی در مقالهای که روزنامه آرمان در شماره شنبه خود آن را منتشر کرد ضمن اذعان به ناکارآمدی دولت در رسیدگی به مشکلات اساسی مردم مینویسد «مردم از آقاي روحاني انتظار داشتند در مسائل اقتصادي و معيشتي عملكرد بهتري داشته باشند و بتوانند مشكلات مردم را حل كنند. اين در حالي است كه تبليغاتي كه درباره برجام صورت گرفت نيز به اين انتظارات دامن زد و انتظارات اقتصادي را از دولت آقاي روحاني بالاتر برد. با اين وجود مردم از وضعيت معيشتي و اقتصادي خود در طول سه سال و چند ماه گذشته رضايت ندارند و همين مسئله ميتواند باعث ريزش پايگاه راي آقاي روحاني در انتخابات سال۹۶ شود.»
اعتبار پاسپورت ایرانی چگونه سقوط کرد؟!
یکی دیگر از وعدههای روحانی در دوره انتخابات بازگرداندن اعتبار و ارزش به پاسپورت ایرانی بود. روحانی 10 خرداد 1392 در برنامه انتخاب ایرانی که در شبکه جهانی جام جم با موضوع پاسخ به سؤالات ایرانیان خارج از کشور، پخش میشد، طی سخنانی اعلام کرد «به همه هموطنان قول خواهم داد که بزرگان و افتخارات ایران را و میراث فرهنگی ایران و بزرگانی که برخی همسایگان در حال تصاحب آنها هستند را این افتخارات که جزو تاریخ و فرهنگ ماست را برمیگردانم و قول میدهم که اعتبار احترام را به پاسپورت ایرانی برگردانم.»
امروز و با گذشت 4 سال جدیدترین آمار درباره جدول اعتبار گذرنامهها در دنیا نشان میدهد اعتبار گذرنامه ایرانی در سال جاری و نزدیک به یک سال بعد از اجرای برجام نسبت به سال 1392 با 12 رتبه کاهش، به رده 98 دنیا سقوط کرده است.
اعتبار ویزای صادر شده از سوی ایران در این گزارش به صورت مشترک با کشورهای اریتره، اتیوپی، نپال، فلسطین و سودان با 37 امتیاز در رتبه 98 قرار دارد و فقط کشورهای لیبی، سوریه، سومالی، عراق، پاکستان و افغانستان دارای اعتبار ویزایی پایینتر از ایران هستند.
تحریمهای برداشتهشدهای که
ده سال تمدید شدند!
شاید بتوان مهمترین وعده و عملکرد دولت در چهار سال گذشته که بر روی آن سرمایهگذاری هنگفتی شد و همه تخم مرغهای دولت داخل آن قرار گرفت موضوع هستهای دانست، با به سرانجام رسیدن مذاکرات و امضای برجام دولت مدعی شده بود که تحریمها برداشته خواهد شد و این چنین بود که روزنامههای زنجیرهای حامی دولت پس از امضای برجام و همچنین روز اجرایی شدن آن تیترهای شگفتانگیزی را در صفحات نخست خود کار کردند.
بخشی از این تیترها عبارتند از: کلید تدبیر روحانی چرخید؛ آغاز عصر ایرانی ، بازتاب توافق هستهای در رسانههای دنیا؛ ظریف کاندیدای صلح نوبل، مصدق و روحانی؛ دو حقوقدان دو پیروزی، دنیا به احترام ایران ایستاد، جهان تغییر کرد، جهان به فصل پایان تهدید ایران آری گفت، پایان جولان افراطیون، مهر تائید بر لغو تحریمها، امیرکبیر عصر ما، ایران بر قله توافق، خورشید درخشان شد تا باد چنین بادا، از تهران تا بندرعباس همه خوشحالیم!
این روزها نزدیک یک سال از اجرایی شدن برجام میگذرد و نه تنها تحریمها برداشته نشده است که با 99 رای مثبت و بدون هیچ رای مخالف نمایندگان سنای آمریکا تحریمهای ضدایرانی به مدت ده سال دیگر نیز تمدید میشود.
جالب آن که رئیسجمهور محترم در پاسخ به این سؤال که «چه شد؟! » به جای این که بگوید در اطمینان داشتن به ثمرات توافق و برجام راه را به خطا رفتهایم از سیب و گلابی سخن گفته و اظهار میدارد «درب باغ به روی مردم باز شده است، یک عده کودک به درب باغ آمدهاند میگویند سیب و گلابی کجاست که ما میل کنیم، ما باغ را از دست غاصبان درآوردیم و درخت کاشتهایم و این باغ آماده باروری است و صبر برای باروری این باغ لازم نیست؟»
احتمالا روحانی در دوره تبلیغات انتخاباتی سال آینده این وعده را مطرح کند که اگر به من رای دهید در دولت آینده از باغ سیب و گلابی بهرهبرداری خواهیم کرد!
منتقدینی که قرار بود آزاد باشند
12 مرداد سال 92 روحانی در مراسم تنفیذ حکم ریاست جمهوری متنی را قرائت کرد که میتوان آن را مانیفست دولت یازدهم دانست.
روحانی گفت: خدایا به تو پناه میبرم از استبداد رای و عجله در تصمیمگیری و تقدم نفع شخصی و گروهی به منافع مردم. همچنین به تو پناه میبرم از بستن دهان منتقدان و رقیبان. یاریام کن بنده مخلصی برای تو و خادم لایقی برای تو باشم و فراموش نکنم آنچه بر پیشینیان رفته است.
روحانی در 19 شهریور 92 نیز در همایش ائمه جمعه اظهار داشت: بسیاری از سؤالات، اشکالات، ایرادها و نقدها گاهی ممکن است که ظاهر آن ظاهر زیبایی نباشد و حتی گاهی استماع آن برای ما کمی سخت باشد، اما جوانی که دارای سؤال و اشکال است نه در حوزه علمیه رشد و نمو کرده و نه گوش و چشمش بر روی سؤالها، نقدها و مسائل مختلفی که در جهان مطرح است بسته است، بنابراین باید این سؤالات و اشکالات را با حسن نیت مطرح کنیم و با آن برخورد کنیم.
رئیسجمهور همچنین یک سال بعد در 22 خرداد 93 و در مراسم جشن انتظار و امید گفت: دولت در برابر همه موافقان، حامیان، منتقدان و حتی مخالفان سر تکریم و تعظیم فرود میآورد. گرچه گروهی با زبان تکریم با دولت سخن نگویند، اما پاسخ ما به آنها با ادب و احترام و کرامت خواهد بود و ما برای صلح، آشتی و برادری کنار هم جمع شدهایم.
و این روزها با گذشت نزدیک به 4 سال ادبیات و برخورد شگفتانگیزی پیش روی منتقدین و رسانهها است.
بخشی از تعابیر و حملاتی که رئیسجمهور علیه منتقدین در چند سال گذشته به کار برده است عبارتند از: تازه به دوران رسیده، ناراحت از شکوفایی اقتصادی کشور، اقلیت تخریبگر، گروه کوچک حامی افراط، حامیان شکاف قومیتی، دروغپراکن، ترسو و بزدل، عقبمانده، بروند به جهنم، چون کافر که همه را به کیش خود میپندارند، غوطهور در فساد، عصر حجری، هوچیگر و بیشناسنامه و...
در 4 سال گذشته همچنین رسانههای منتقد دولت با شکایتهای متعدد راهی دادگاه شده، تذکر گرفته و یا تعطیل شدهاند!
فسادی که گسترش یافت
وعده دیگری که در دوران تبلیغات انتخاباتی از سوی روحانی و اطرافیان او به دفعات تکرار شد وعده مبارزه با فساد بود. این وعده که با حمله و تخریب دولتهای سابق توام شده بود جو روانی عجیبی در کشور ایجاد کرد به صورتی که مردم تصور کردند دولت جدید مبارزه با فساد را در اولویت برنامههای خود قرار خواهد داد و این امید زمینهساز رایآوری روحانی شد چنانچه درباره حل مشکلات اقتصادی مردم نیز چنین وعدهای داده شد و عملی نگردید در مبارزه با فساد نیز وعدههای دولتمردان به در بسته خورد. در سالهای گذشته فساد عظیم حقوقهای نجومی برخی مدیران دولتی و فساد بزرگ در صندوق ذخیره فرهنگیان رسانهای شده است ولی دولتمردان نه تنها وقعی به این فسادهای عظیم نمیگذارند بلکه مفسدین را ذخیرههای نظام مینامند که به صورت قانونی حقوقی را دریافت کردهاند و یا با عنوان معوقات بانکی سعی در توجیه فساد در صندوق ذخیره فرهنگیان دارند . این همه نشان میدهد که دولت یازدهم در چهار سال گذشته وقعی به وعدههای داده شده در دوران انتخابات نگذاشته و در یک کلام دچار آلزایمر سیاسی شده است با این وجود مردم وعدهها را فراموش نکرده و عملکرد دولت را دیدهاند و بعید به نظر میرسد با تکذیبهای رسانهای بتوان بر ناکارآمدی مهر فراموشی زد.