راي صد درصدي كنگره به تمديد تحريم ها نشان مي‌دهد آمريكايي ها دست اندركار حفظ معماري تحريم ها عليه ملت ايران هستند.
شهدای ایران:راي صد درصدي كنگره به تمديد تحريم ها نشان مي‌دهد آمريكايي ها دست اندركار حفظ معماري تحريم ها عليه ملت ايران هستند.
تحريم ها از اعلام قطع رابطه آمريكا با ايران در اوايل انقلاب به بهانه تسخير لانه جاسوسي شروع مي شود تا الان كه بهانه هسته اي ، موشكي، حقوق بشر ، حمايت از تروريسم به عنوان چهار اتهام دولت جمهوري اسلامي، تكرار ملال آور مواضع وزارت خارجه سيا و وزارت دفاع آمريكاست.
آمريكايي ها براي وضع اين تحريم ها بيش از 30 سال است زحمت كشيده‌اند. براي دو خط توافق برجام نمي آيند زحمات 30 ساله خود را بر باد دهند. اگر دستگاه ديپلماسي كشور يك مقدار هوش ديپلماتيك داشتند بايد قبل از مذاكرات، حين مذاكرات و بعد از آن متوجه اين واقعيت مي شدند.
آمريكايي ها از اين منطق در مذاكرات پيروي مي كردند كه؛ "هر چه در جيب شماست مال ماست و هر چه در جيب ماست همچنان در جيب ما باقي خواهد ماند." لذا سمت و سوي توافقات را به جهتي هدايت كردند كه همين منطبق بر رويدادهاي پسابرجام ديده شود.
اينكه ما بياييم بگوييم "تصويب" تمديد تحريم ها يك چيز است ، "امضاي" اوباما چيز ديگر و از همه مهم تر "اجراي" آن مقوله اي ديگر است نوعي پوشش بر واقعيت حفظ معماري تحريم ها توسط آمريكايي هاست.
رهبر معظم انقلاب از همان ابتداي كار مذاكرات متوجه اين موضوع شدند و به دستگاه ديپلماسي كشور هشدار دادند و فرمودند: " اگر بناست تحريم ها برداشته نشود ، پس معامله اي وجود ندارد."
غفلت دستگاه ديپلماسي از اين هشدار ما را به كژراهه‌هايي كشاند كه اكنون گرفتار آن هستيم.
اوباما از اول گفته بود ؛" تحريم هايي را كه مربوط به حمايت ايران از تروريسم، برنامه موشك هاي بالستيك و نقض حقوق بشر است حفظ مي كنيم."
جك لو وزير خزانه داري هم روي حفظ معماري تحريم ها تاكيد داشت. كريس بك ماير معاون هماهنگ كننده سياست تحريم ها در وزارت خارجه هم صريحا گفته بود :" با توافق هسته اي همه تحريم ها عليه ايران برداشته نخواهد شد."
چرا با اين همه صراحت آمريكا برخي همچنان "برجام" را آفتاب تابان و فتح الفتوح مي دانستند و انتظار معجزه حل همه مشكلات كشور از آن را داشتند؟ از همه مهم تر تعجيل در رسيدن به توافق و تعجيل در عمل يك سويه به تعهدات از طرف ايران داشتند.
ترديدي وجود نداشت كه آمريكايي ها زير ميز مذاكرات خواهند زد و همه تعهدات خود را حاشا خواهند كرد. لذا رهبر معظم انقلاب تاكيد داشتند ؛ " نبايد در مقابل وعده آنها اقدام نقد انجام داد. " (3/6/95 در ديدار با هيئت دولت) هوش ديپلماتيك اقتضا مي كرد كه عجله اي در اقدام "نقد" در برابر وعده "نسيه" آنها انجام نمي داديم.
الزامات 9 گانه رهبري در برجام بايد رعايت مي شد . طبق اين الزامات قرار بود وضع هر گونه تحريم در هر سطحي و به هر بهانه اي نقض برجام تلقي شود و دولت بلافاصله بند 3 مصوبه مجلس را عملياتي و فعاليت هاي برجام را متوقف كند. چرا فعاليت هاي برجام در برابر اين همه بدعهدي و بالاتر از آن خصومت ورزي به ويژه مصادره 2 ميليارد دلار از پول هاي بلوكه شده ايران فعاليت هاي برجام متوقف نشد؟ چرا خطوط قرمز نظام رعايت نشد؟ به طوري كه رهبر معظم انقلاب اول فروردين همين سال در حرم رضوي فرمودند: "در مواردي وزير محترم خارجه به من گفت ما نتوانستيم برخي خطوط قرمز را حفظ كنيم."
چرا اين قدر عجله براي امضاي توافق به خرج داديد در حالي كه ابهامات زيادي در متن و فرا متن توافق وجود داشت؟ امروز براي توجيه ناكامي در اجراي توافق، رئيس جمهور محترم در روز دانشجو مي گويد: "هدف برجام اين بود كه به دنيا بگوييم آمريكا و صهيونيسم دروغ مي گويند"!
واقعا هدف برجام و هزينه هاي مادي و معنوي‌اي كه بر كشور تحميل كرد براي اثبات دروغگويي آمريكا و صهيونيسم بود؟! مگر ملت ما قبل از آن، آنها را صادق و صميمي مي دانستند؟
كساني كه حل مشكلات اقتصادي و حتي آب خوردن ما را به برجام ربط مي دادند چه طور امروز يك دفعه همه آن وعده ها را ناديده مي گيرند و مي گويند ؛ هدف اثبات دروغگويي دشمن بوده است ؟!
واقعيت اين است كه نقض برجام، نقض تفكر اعتماد به آمريكا و نقض رؤياي دوست انگاري دشمن است . نقض تئوري نگاه به خارج و سياست لبخند در ديپلماسي خارجي كشور است.
رئيس جمهور وعده داده بود در مقابل بدعهدي و نقض برجام، دولت واكنش نشان مي دهد. چهارشنبه گذشته هيئت نظارت بر اجراي برجام براي اتخاذ واكنش متناسب به رياست آقاي روحاني تشكيل جلسه داد. آنچه از اين نشست روي خروجي پايگاه اطلاع رساني رئيس جمهور رفت فقط يك جمله بود ؛ " تدابير لازم براي واكنش متناسب با اقدامات آمريكا تصويب شد." امروز 5 روز از آن تصويب مي گذرد . نه مردم اطلاع دارند آن تدابير چيست و نه دشمن برخوردي را دريافت كرده است تا او هم واكنش نشان دهد. بايد ديد صداي اين واكنش كي درخواهد آمد؟ به نظر مي رسد ما نيازي به واكنش نداريم، آنچه در اين مورد لازم است فقط "كنش" است.
*محمدکاظم انبارلویی
آمريكايي ها از اين منطق در مذاكرات پيروي مي كردند كه؛ "هر چه در جيب شماست مال ماست و هر چه در جيب ماست همچنان در جيب ما باقي خواهد ماند." لذا سمت و سوي توافقات را به جهتي هدايت كردند كه همين منطبق بر رويدادهاي پسابرجام ديده شود.
اينكه ما بياييم بگوييم "تصويب" تمديد تحريم ها يك چيز است ، "امضاي" اوباما چيز ديگر و از همه مهم تر "اجراي" آن مقوله اي ديگر است نوعي پوشش بر واقعيت حفظ معماري تحريم ها توسط آمريكايي هاست.
رهبر معظم انقلاب از همان ابتداي كار مذاكرات متوجه اين موضوع شدند و به دستگاه ديپلماسي كشور هشدار دادند و فرمودند: " اگر بناست تحريم ها برداشته نشود ، پس معامله اي وجود ندارد."
غفلت دستگاه ديپلماسي از اين هشدار ما را به كژراهه‌هايي كشاند كه اكنون گرفتار آن هستيم.
اوباما از اول گفته بود ؛" تحريم هايي را كه مربوط به حمايت ايران از تروريسم، برنامه موشك هاي بالستيك و نقض حقوق بشر است حفظ مي كنيم."
جك لو وزير خزانه داري هم روي حفظ معماري تحريم ها تاكيد داشت. كريس بك ماير معاون هماهنگ كننده سياست تحريم ها در وزارت خارجه هم صريحا گفته بود :" با توافق هسته اي همه تحريم ها عليه ايران برداشته نخواهد شد."
چرا با اين همه صراحت آمريكا برخي همچنان "برجام" را آفتاب تابان و فتح الفتوح مي دانستند و انتظار معجزه حل همه مشكلات كشور از آن را داشتند؟ از همه مهم تر تعجيل در رسيدن به توافق و تعجيل در عمل يك سويه به تعهدات از طرف ايران داشتند.
ترديدي وجود نداشت كه آمريكايي ها زير ميز مذاكرات خواهند زد و همه تعهدات خود را حاشا خواهند كرد. لذا رهبر معظم انقلاب تاكيد داشتند ؛ " نبايد در مقابل وعده آنها اقدام نقد انجام داد. " (3/6/95 در ديدار با هيئت دولت) هوش ديپلماتيك اقتضا مي كرد كه عجله اي در اقدام "نقد" در برابر وعده "نسيه" آنها انجام نمي داديم.
الزامات 9 گانه رهبري در برجام بايد رعايت مي شد . طبق اين الزامات قرار بود وضع هر گونه تحريم در هر سطحي و به هر بهانه اي نقض برجام تلقي شود و دولت بلافاصله بند 3 مصوبه مجلس را عملياتي و فعاليت هاي برجام را متوقف كند. چرا فعاليت هاي برجام در برابر اين همه بدعهدي و بالاتر از آن خصومت ورزي به ويژه مصادره 2 ميليارد دلار از پول هاي بلوكه شده ايران فعاليت هاي برجام متوقف نشد؟ چرا خطوط قرمز نظام رعايت نشد؟ به طوري كه رهبر معظم انقلاب اول فروردين همين سال در حرم رضوي فرمودند: "در مواردي وزير محترم خارجه به من گفت ما نتوانستيم برخي خطوط قرمز را حفظ كنيم."
چرا اين قدر عجله براي امضاي توافق به خرج داديد در حالي كه ابهامات زيادي در متن و فرا متن توافق وجود داشت؟ امروز براي توجيه ناكامي در اجراي توافق، رئيس جمهور محترم در روز دانشجو مي گويد: "هدف برجام اين بود كه به دنيا بگوييم آمريكا و صهيونيسم دروغ مي گويند"!
واقعا هدف برجام و هزينه هاي مادي و معنوي‌اي كه بر كشور تحميل كرد براي اثبات دروغگويي آمريكا و صهيونيسم بود؟! مگر ملت ما قبل از آن، آنها را صادق و صميمي مي دانستند؟
كساني كه حل مشكلات اقتصادي و حتي آب خوردن ما را به برجام ربط مي دادند چه طور امروز يك دفعه همه آن وعده ها را ناديده مي گيرند و مي گويند ؛ هدف اثبات دروغگويي دشمن بوده است ؟!
واقعيت اين است كه نقض برجام، نقض تفكر اعتماد به آمريكا و نقض رؤياي دوست انگاري دشمن است . نقض تئوري نگاه به خارج و سياست لبخند در ديپلماسي خارجي كشور است.
رئيس جمهور وعده داده بود در مقابل بدعهدي و نقض برجام، دولت واكنش نشان مي دهد. چهارشنبه گذشته هيئت نظارت بر اجراي برجام براي اتخاذ واكنش متناسب به رياست آقاي روحاني تشكيل جلسه داد. آنچه از اين نشست روي خروجي پايگاه اطلاع رساني رئيس جمهور رفت فقط يك جمله بود ؛ " تدابير لازم براي واكنش متناسب با اقدامات آمريكا تصويب شد." امروز 5 روز از آن تصويب مي گذرد . نه مردم اطلاع دارند آن تدابير چيست و نه دشمن برخوردي را دريافت كرده است تا او هم واكنش نشان دهد. بايد ديد صداي اين واكنش كي درخواهد آمد؟ به نظر مي رسد ما نيازي به واكنش نداريم، آنچه در اين مورد لازم است فقط "كنش" است.
*محمدکاظم انبارلویی
