به گزارش شهدای ایران به نقل از فارس، کامران باقری لنکرانی، وزیر اسبق بهداشت و استاد تمام وقت دانشگاه علوم پزشکی شیراز گفت: حال نظام سلامت خوب نیست. اگر بخواهیم با ادبیات پزشکی خودمان حرف بزنیم علایم حیاتی اش ثبات ندارد و به سمت اغما در حال گذار است. این در حالی است که علی‌رغم این کسالت پیشرونده، مانند مادری که حتی تا آخرین دقایق حیات دلسوزانه به خدمت فرزندان خود مشغول است، با جان کندن و به کارگیری آخرین توان‌های خود هنوز دارد خدمت رسانی می‌کند.
 
وی افزود: شاید بعضی ندانند که کارکنان بیمارستان‌های دولتی اعم از پرستار و پزشک به طور متوسط بیش از 10 ماه است حقوق معوقه خود را دریافت نکرده اند و علی‌رغم این هنوز اغلب 24 ساعت در شبانه روز و هفت روز در هفته و بی توجه به تعطیلات و غیر آن به خدمت ادامه می‌دهند و تلاش می‌کنند که التیام بخش آلام هموطنان خود باشند.
 
عضو پیوسته فرهنگستان علوم پزشکی ایران ادامه داد:در مرداد 92 که دولت یازدهم آغاز به کار می‌کرد گفتم که نظام سلامت می‌تواند به نقطه افتخار دولت تبدیل شود و زمینه‌های این افتخار آفرینی با مصوبات مجلس نهم فراهم است.
 
وی تصریح کرد: مجلس گذشته تصویب کرده بود که بخشی از یارانه‌ها به نظام سلامت اختصاص یابد اما دولت دهم اولویت‌های دیگری را ترجیح می‌داد. دولت یازدهم با همکاری مجلس قبل به اعتبارات بخش سلامت باز هم افزود و با اختصاص بخشی از مالیات بر ارزش افزوده سهم دولت در تامین هزینه های سلامت را از نظر رقم ریالی در بودجه سال 93 دو برابر کرد. این‌ها می‌توانست نوید بخش تحولات بزرگی در بخش سلامت باشد.
 
لنکرانی گفت: یاد دارم ما در وزارت بهداشت گاهی محتاج 50 میلیارد تومان برای یک برنامه کشوری پیشگیری بودیم و به دلیل نداری بسیاری از برنامه های بهداشتی را به تاخیر انداختیم یا با جیره‌بندی اجرا کردیم؛ اما نظام سلامت در سال 93 شاهد تزریق 10 هزار میلیارد تومان بود. همان موقع بسیاری از دلسوزان و از جمله بنده عرض کردیم که ما یک بار دیگر تزریق دو هزار میلیارد تومانی را در سال 90 تجربه کرده بودیم و چون این تزریق بدون برنامه و بدون پایش بود، نتیجه چندانی در بهبود سلامت مردم نداشت.تقاضا کردیم افزایش اعتبار همراه با تصویب برنامه و با کمک خرد جمعی هزینه شود. اولویت ها و شاخص‌های قابل سنجش آن معلوم باشند . بهترین کار هم عمل به قانون توسعه پنجم و شاخص‌های مصوب آن بود .
 
وزیر اسبق بهداشت گفت: اکنون بعداز دو سال از آن روز، ما به جای نظام سلامت پویا و چالاک، با موجودی بیمار و مصیبت زده که تازه بقیه هم به آن حمله می‌کنند و بر آلامش می‌افزایند روبرو هستیم.
 
عضو پیوسته فرهنگستان علوم پزشکی ایران افزود:نظام سلامت به وزیر یا یک گروه و یک دسته تعلق ندارد. نظام سلامت اعم از پزشکان و سایر کارکنان آن، سرمایه اجتماعی کشور است. من نمی‌دانم کسانی که در دعواهای شخصی خود با وزیر، تیشه برداشته و در قالب برخی پیشنهادات برای برنامه ششم تصمیم به نابودی وزارت بهداشت گرفته‌اند به چه می‌اندیشند.
 
وی اضافه کرد: ما در مجلس ششم تاوان جدایی بین مجلس و وزارت بهداشت را دیدیم، آن هم مجلسی که علی‌رغم همسویی با وزیر وقت تا استیضاح پیشرفت، ما در آن مجلس که تابلوی اصلاحات داشت دو مصوبه بسیار تامل برانگیز در بخش سلامت داشتیم، یکی تاسیس وزات‌رفاه که باپیچیده‌تر کردن تصمیم سازی در عرصه سلامت نه تنها به ارتقا سلامت مردم کمک نکرد بلکه بر وخامت اوضاع افزود.
 
لنکرانی گفت: یاد دارم در اولین روزهای مسئولیتم در وزارت بهداشت بحران دارو داشتیم چون براساس مصوبه مجلس و امضای برخی معاونین وزیر وقت بهداشت، بودجه یارانه دارو به وزارت رفاه رفته بود و آن مجموعه تازه داشت فکر می‌کرد که چگونه این بودجه را به کار بگیرد و شرکت‌های دارویی وابسته به وزارت مزبور هم برای دست اندازی به آن طرح‌هایی داده بودند، در حالی‌که ذخیره دارویی کشور در برخی اقلام تمام شده بود و در برخی دیگر روبه انقضا بود. حمایت رییس جمهور وقت مسئله را فیصله داد، ما توانستیم به سرعت جبران مافات بکنیم.
 
واگذاری تعرفه گذاری به سازمان نظام پزشکی، بدون هیچ حد و مرز و نظارتی
 
عضو پیوسته فرهنگستان علوم پزشکی ایران افزود:مصوبه دیگر واگذاری تعرفه گذاری به سازمان نظام پزشکی بود که هیچ حد و مرز و نظارتی را هم قایل نشده بود. اگر به شاخص پرداخت از جیب مردم در بین شاخص‌های نظام سلامت نگاه کنیم می‌بینیم که کی از مقاطعی که جهش فراوانی را شاهد بودیم مقارن با اجرایی شدن این مصوبه بود.
 
تغییر بزرگ و بی‌مطالعه در نظام سلامت کشور
 
وی ادامه داد: اکنون نیز بیم آن دارم که شکاف بین برخی نمایندگان با وزارت بهداشت آن تجارب تلخ را تکرار کند. امروز صحبت از تشکیل وزرات سلامت و رفاه می‌شنویم و در باغ سبزهایی که با الگوبرداری از برخی کشورها و بدون توجه به واقعیات نظام سلامت ایران به ما نشان داده می‌شود که مبین بر مستندات نیست، این یک تغییر بزرگ در نظام سلامت کشوراست که نباید بی مطالعه انجام شود.
 
لنکرانی افزود: من به نوبه خود، این دلسوزی نمایندگان محترم و تلاش آن‌ها برای اصلاح نظام سلامت را ارزشمند می‌دانم . همانگونه که تلاش وزیر را در همه این 39 ماه گذشته برای خدمت به مردم را قابل تقدیر می‌دانم اما نگرانم چون تصمیم‌های ناگهانی که بدون توجه به واقعیات کشورمان گرفته می‌شود بیش از اینکه مفید باشند معمولا مشکل آفرین هستند.
 
وی اضافه کرد: ما در آموزش به دانشجویان پزشکی به آن‌ها می‌گوییم وقتی نمی‌دانید چه کار باید بکنید بهتر است کاری انجام ندهید و فقط برای تثبیت علایم حیاتی تلاش کنید چون اقدامات شما ممکن است کشنده باشند .
 
لنکرانی افزود: اعتقاد دارم نظام سلامت در خطر است . اعتقاد دارم که این خطر هم از درون نظام سلامت به دلیل زیاده خواهی برخی و لجبازی برخی دیگر است و هم از بیرون آن به دلیل دعواهای شخصی و منافع صنفی یا نگرش های سیاسی به این معضل ملی است .
 
وی گفت: در چنین شرایطی استدعای من از نمایندگان محترم مجلس و به ویژه روسای محترم کمیسیون‌ها وبه خصوص رییس محترم کمیسیون بهداشت و کمیسیون تلفیق و در نهایت رییس محترم مجلس شورای اسلامی همان توصیه عارف بزرگ معاصر است، آیة الله العظمی بهجت رضوان الله تعالی علیه به تاسی از تعالیم دینی مکرر فرموده بودند : در موارد شبهه‌ناک تامل کنید و سریع تصمیم نگیرید.
 
عضو پیوسته فرهنگستان علوم پزشکی ایران گفت:ما امروز در بخش سلامت سند مهم و کاربردی سیاست های کلی نظام سلامت را داریم که به امضا رهبر فرزانه انقلاب اسلامی مزین است، این سند راهبردی باید مبنای هر تغییر و تحول در بخش سلامت باشد، از ویژگی‌های این سند مهم جامع بودن و توجه به همه ابعاد از جمله تولیت ،آموزش و تحقیقات علوم پزشکی ، منابع مالی و نظام بیمه‌ای شامل نظام بیمه پایه و تکمیلی و بسیاری از نکات ریزبینانه دیگر است. از ارزش این سند غافل نباشیم . نکند جام جم را ازبیگانه تمنا کنیم.