به گزارش شهدای ایران به نقل از بسیج، غرویان که سال‌ها پیش اظهارات جنجالی‌اش وی را به توبه واداشته بود اخیرا به انتقاد شدید از صدا و سیما برای عدم پخش تصویر حسن خمینی در مراسم دهه‌ی محرم در حرم امام(ره)، پرداخت!

 

غرویان در سخنانی که روزنامه‌ی خانوادگی آرمان هم آن را منتشر کرده است،از اینکه صدا و سیما مراسم دهه‌ی محرم در حرم امام(ره) و همچنین حسن خمینی را نمایش نداده است انتقاد کرد و نوشت:« این انتظار در دهه اول محرم از سوی مسئول این سازمان بی پاسخ ماند. چراکه مردم با برنامه‌های حرم امام، نام، یاد و خاطره امام خمینی برایشان تداعی و زنده می‌شود. بنابراین نمی‌توان به این انتظار صحیح مردم واکنش نشان نداد و از کنار آن عبور کرد. متاسفانه به نظر می‌رسد که بعضا رفتارهای سلیقه‌ای و اعمال سلیقه‌های شخصی باعث می‌شود که توقعات مردم بی پاسخ بماند و این برای محبوبیت و ماندگاری یک مدیر زنگ خطر است. باید بپذیریم که جناب آقای سید حسن خمینی، یادگار امام است و مردم در چهره ایشان بیانات امام و راه امام را می‌بینند. از این رو دوست دارند که چهره او بیشتر در صدا و سیما دیده شود و حرف‌های ایشان را بشنوند. این یک خواست ملی است. اما غلبه سیاست بر اخلاق در جامعه ما باعث شده است که حرف‌های بیت امام مظلوم بماند و مردم نیز از خواست قلبی خود، محروم باشند. از این رو همان طور که گفتم عدم توجه به خواست عمومی مردم می‌تواند، زنگ خطری برای مدیران و مسئولان در جایگاه‌های مهمی چون ریاست سازمان صدا و سیما باشد.»

 

اظهارات غرویان علاوه بر انتشار در رسانه‌های زنجیره‌ای با خوشحالی سایت ضد انقلاب کلمه نیز مواجه شد.

 

لازم به یادآ‌وری است نظر به انتشار نظرات عجیب فقهی غرویان در سال 83 ضمن گفتگو با روزنامه شرق و به سبب انتقادات بسیاری که در مجامع حوزوی و دینی به وی و اظهاراتش مواجه شد،او در گفتگو با نشریه پرتو سخن از اظهارات و مواضعش اینگونه توبه و اعلام برائت می‌کند:«ناگهان در خلوتی به خود آمدم که ‌ای وای بر من! من چه کرده‌ام که دشمن برای من کف می‌زند و دل علما و بزرگان دین را رنجانده‌ام. چند بار روی سخنانم تأمل و آن را با سخنان معاندان و شیاطین مقایسه کردم، دیدم دقیقا یکی است و این سخنان را شیطان در دهان من گذاشته است. وقتی "به خود آمدم”، دیدم خجالت می‌کشم به چشم‌های استادم علامه آیت‌الله مصباح نگاه کنم. با خود گفتم: ‌ای وای بر من! وقتی خجالت می‌کشم به چشمان استادم نگاه کنم، چگونه می‌توانم به چشمان ولی نعمت خود، امام زمان(عج)، نگاه کنم. گفتم انسان جایزالخطاست و نباید غرور، ما را بگیرد و گمان کنیم خطا نمی‌کنیم، تصمیم گرفتم پشیمانی خود را اعلام کرده تا دل آقا امام زمان(عج)، علمای بزرگ و مؤمنان را شاد و دشمنان را خشمگین کنم.»