این مغازه مشروب فروشی از طرف "مهدیه تهران" خریداری شده و به یک کسب حلال واگذار خواهد شد"... تجمع و تعجب کسبه و عابران از دیدن این پلاکارد -بر سر درب دکانی که تا دیروز میخانه بود- به خوبی در این عکس هویداست.
شهدای ایران:مهدیه تهران اینطور "منتظر" مهدی (عج) بود، انتظاری توام با پاکسازی؛ ولو به قدر و وسع تطهیر یک دکان، یک تکه از زمین خدا، به اندازه کم کردن یک میخانه از میخانه های شهر، شاید شکستن و آتش زدن دکان مشروب فروشی ، دم دستی ترین و پرسروصداترین راه حل مبارزه با فساد بود، اما شیخ احمد کافی، بنیانگذار مهدیه تهران دم دستی ترین راه را انتخاب نکرده بود.
در تاریخ شیعه، حنجره هایی بوده اند که "نهاد" شده اند و "نهاد" آفریده اند، شیخ احمد کافی یکی از این حنجره ها بود.
بی شک یکی از منتظرترین آدمهای روزگار ما، واقعی ترین منتظران، مرحوم شیخ
احمد کافی بنیانگذار "مهدیه تهران" است، او بود که برای اولین بار نهادی به
نام "مهدیه" را -بر وزن حسینیه- در سال 1347 در یکی از مناطق مرکزی
تهران-چهارراه گمرک و امیریه- بنیانگذاری کرد که تا امروز هم به حیات
فرهنگی و مذهبی خود ادامه می دهد.
شیخ احمد کافی را می توان از
جمله احیاگران فرهنگ مهدویت در قرن اخیر به شمار آورد، فرهنگی که قرن ها در
تاقچه ها با "نشستن" و "انفعال" گره خورده بود و خاک می خورد، سرانجام
مرحوم شیخ احمد کافی در نیمه شعبان سال 1357 شمسی بر اثر سانحه ای مشکوک
جان به جان آفرین تسلیم کرد: آنکه یک عمر گفت مهدی، جان داد در روز عید
مهدی جان"
*سیمرغ
*سیمرغ
