یک کشتی‌گیر ایرانی هدف‌گذاری کرده تا با تیم ملی ایتالیا در المپیک ۲۰۲۰ توکیو شرکت کند.
به گزارش شهدای ایران به نقل از تسنیم، سایت ایتالیایی «گرین می» گزارشی از محمد مهدی بی‌نیاز، کشتی‌گیر ایرانی منتشر کرده که در ماه ژوئن 2016 در ایتالیا پناهنده شده است، کشتی‌گیری که حضور در المپیک 2020 را هدف‌گذاری کرده است. براساس این گزارش، این آزادکار ایرانی در حال حاضر در آپارتمانی در شهر کالابریا واقع در جنوب غرب ایتالیا به همراه هم‌خانه‌ای‌های بنگلادشی و پاکستانی زندگی می‌کند.
محمد مهدی بی‌نیاز به سایت «گرین می» گفت: در ایتالیا مردم زیادی به من کمک می‌کنند، اما کسی هست که در این بین شور و شوق من برای مبارزه کردن و کشتی گرفتن را باور دارد. زمانی که وارد ایتالیا شدم، کمی تنها بودم. من را در ابتدا به شهر لامزیا ترمه فرستادند، اما هدفم که همان کشتی گرفتن و گرفتن نتایج تأثیرگذار بود را فراموش نکردم.
این کشتی‌گیر ایرانی که از چند ماه پیش در باشگاهی در شهر محل سکونتش تمریناتش را آغاز کرده، صحبت‌های خود را اینگونه ادامه داد: از زمانی که کودکی بیش نبودم، شروع به کشتی گرفتن کردم. فرهنگ ایتالیایی‌ها طوری است که روزی چند ساعتی را روی تشک کشتی صرف و سخت کار می‌کنند.
مربی بی‌نیاز در مورد او گفت: اولین باری که محمد پا به باشگاه گذاشت، متوجه شدم که یک ورزشکار واقعی روبه‌رویم ایستاده است. بنابراین به او اجازه دادم که با ما تمرین کند.
محمد مهدی بی‌نیاز تأکید کرد: روز اولی که مربی جدیدم را دیدم به خاطر می‌آورم که به او فیلمی از کشتی‌هایم را نشان دادم تا پی به توانایی‌هایم ببرد.
او در پایان خاطرنشان کرد: خوش‌شانس هستم که یک شانس دیگر به من روی آورده است. زندگی من در ایران مربوط به گذشته می‌شود و حالا می‌خواهم که تنها به آینده فکر کنم.
محمد مهدی بی‌نیاز به سایت «گرین می» گفت: در ایتالیا مردم زیادی به من کمک می‌کنند، اما کسی هست که در این بین شور و شوق من برای مبارزه کردن و کشتی گرفتن را باور دارد. زمانی که وارد ایتالیا شدم، کمی تنها بودم. من را در ابتدا به شهر لامزیا ترمه فرستادند، اما هدفم که همان کشتی گرفتن و گرفتن نتایج تأثیرگذار بود را فراموش نکردم.
این کشتی‌گیر ایرانی که از چند ماه پیش در باشگاهی در شهر محل سکونتش تمریناتش را آغاز کرده، صحبت‌های خود را اینگونه ادامه داد: از زمانی که کودکی بیش نبودم، شروع به کشتی گرفتن کردم. فرهنگ ایتالیایی‌ها طوری است که روزی چند ساعتی را روی تشک کشتی صرف و سخت کار می‌کنند.
مربی بی‌نیاز در مورد او گفت: اولین باری که محمد پا به باشگاه گذاشت، متوجه شدم که یک ورزشکار واقعی روبه‌رویم ایستاده است. بنابراین به او اجازه دادم که با ما تمرین کند.
محمد مهدی بی‌نیاز تأکید کرد: روز اولی که مربی جدیدم را دیدم به خاطر می‌آورم که به او فیلمی از کشتی‌هایم را نشان دادم تا پی به توانایی‌هایم ببرد.
او در پایان خاطرنشان کرد: خوش‌شانس هستم که یک شانس دیگر به من روی آورده است. زندگی من در ایران مربوط به گذشته می‌شود و حالا می‌خواهم که تنها به آینده فکر کنم.
