به گزارش شهدای ایران به نقل از تابناک،اینکه واردات چگونه می‌تواند الگوی اقتصاد مقاومتی را پیش ببرد، پرسشی است که ظاهرا برخی مسئولان پاسخش را یافته‌اند؛ از جمله تصمیم سازان بنیاد مستضعفان که اتفاق عجیبی را رقم زده‌اند.
 واردات انواع و اقسام میوه‌های خارجی، برنج، گندم، چای، حبوبات، شکلات و دیگر محصولات ریز و درشت مصرفی کم بود که واردات محصول جدیدی نیز در دستور کار قرار گرفت؛ محصول که نه، بلکه گونه جانوری خاصی که قرار است در صف تولید محصولات جدید قرار گرفته و فرآورده‌های مختلفش به زودی میهمان سفره ایرانیان شود.

البته پیشتر انواع نژادهای دام و طیور و حتی برخی گونه های خاص، مانند گوزن به کشورمان راه یافته و مراکزی جهت بهره برداری از محصولات مرتبط با آن دایر شده بود؛ اما این بار ماجرا فرق دارد. فرقی که حتما با خواندن عنوان مطلب به آن پی برده‌اید و به عجیب بودنش واقفید.

 

 

این بزها از نژاد مورسیایی ـ گرانادایی، در راستای الگوی مقاومتی توسط مسئولان بنیاد مستصعفان کشورمان انتخاب شده و پس از خریداری در مسیر انتقال به کشورمان قرار گرفته اند؛ با این توضیح که برخی شان از نژاد گوشتی هستند و بعضی شان از نژاد شیری.

شاید جالب باشد که بدانید نخستین محموله این بزهای عجیب اسپانیایی ـ که قرار است به سه هزار رأس برسد آ در اردیبهشت ماه امسال به کشور وارد شد و قرار است در دو فاز دیگر، در سال آتی به پایان برسد. برنامه زمان بندی خاصی که با پیشرفت پروژه ساختمانی محل نگهداری از این دام ها هماهنگ شده است.

این در حالی است که چندی پیش یک روزنامه اسپانیایی، «لا اوپینیون مورسیا»، از سفر گروهی از کارآفرینان ایرانی به این کشور به منظور بازدید از منطقه مورسیا و دیدار با جمعی از مقامات اسپانیایی خبر داد و اعلام کرد خرید شش هزار بز از نژاد بومی این منطقه در دستور هیأت ایرانی قرار گرفته است.

 

 

 

خبری که می‌تواند حکایت از برنامه مسئولان ایرانی برای تکرار پروژه واردات این گونه به کشورمان داشته باشد. با این ملاحظه که ممکن است این اتفاق در نهاد دیگری در دستور کار قرار گرفته باشد و به بنیاد مستضعفان مربوط نباشد.
 
اما آنچه موجب شگفتی است، نه واردات این گونه خاص به کشور، که چرایی تصمیم به واردات این نوع بز در زیرمجموعه بنیاد مستضعفان است؛ بماند که از واکنش مسئولان نهادها و دستگاه های مختلف در این خصوص بی اطلاعیم و نمی‌دانیم از دید سازمان محیط زیست، سازمان دامپزشکی یا دیگر نهادهای مرتبط، واردات این حیوان بلامانع است یا خیر.

از این موارد که بگذریم، آنچه واردات بزهای اسپانیایی به کشورمان را مبهم جلوه می‌دهد، سرمایه گذاری بنیاد مستضعفان در این پروژه، آن هم در راستای الگوی اقتصاد مقاومتی است. چیزی شبیه تلاش برای توجیه این واردات؛ رویکردی که می‌توان با تکیه بر آن، واردات هر گونه دام و طیور را در دستور کار قرار داد و آن را در راستای الگوی اقتصاد مقاومتی خواند.

این در حالی است که اگر به رقابت احتمالی این نوع دام با گونه های موجود در کشور و حتی دام های سنتی بیندیشیم، واردات بزهای اسپانیایی ممکن است به وارد آمدن خسارت به دامپروری در کشورمان منجر شده و برخلاف اهداف اقتصادی کشور نیز ارزیابی شود؛ اتفاقی که اگر خطر حذف تدریجی نگاهداری از گونه بز ایرانی را هم به دنبال داشته باشد، مضر به نظر خواهد رسید و باید در خصوص آن مراقبت شدیدی کرد.

 

 

 

به این فهرست بلند بالا، جای خالی نهادهایی مانند بنیاد مستضعفان در حمایت از کسب و کارهای موجود در کشور، به ویژه در مقوله دامپروری را می‌توان افزود و پرسید: چگونه است که به جای تکیه بر توان داخلی و تلاش برای ارتقاd بهره وری تولید داخل، واردات از خارج در دستور کار قرار می‌گیرد؟ آیا می‌شود گونه ای خارجی که طی سال ها به مدد دانشمندان دیگر کشورها پروارتر شده را انتخاب کرد، برای وارداتش اقدام نمود و بعد مدعی حرکت در راستای اقتصاد مقاومتی بود؟

اگر واردات این گونه، دیگر واردات ها را به دنبال داشته باشد، چه؟ مثلا واردات داروها و واکسن های خاص این گونه، واردات تجهیزات ویژه جهت نگهداری این گونه، واردات متخصصین پرورش و نگهداری این گونه و...؟ اصلا آیا یک بار واردات بزهای اسپانیایی کفایت می‌کند یا بعد از مدتی باید بار دیگر شمار زیادی از این گونه را برای بهره بردن از نژاد ناب تر، وارد کرد؟!