پرویز پرستویی با اشاره به تجربیاتش در بازیگری گفت: جانبازان دفاع مقدس را از یاد نبریم در شرایطی که برخی از این عزیزان هزینه اجاره مسکن، دارو و درمان ندارند.
به گزارش شهدای ایران به نقل از جام جم، پرستویی صحبتهایش را با درود بر روح شهدا و مفقودین آغاز کرد و گفت: امیدوارم جشنواره مقاومت که درر ارائه فرهنگ مقاومت پافشاری و تأکید دارد به گونهای عمل کند که دیگر شاهد وضعیت بد جانبازان نباشیم.
به گزارش «خبرنامه دانشجویان ایران»؛ به نقل از تسنیم، وی ادامه داد: من امروز حامل پیام جانبازی هستم که گفت: 2 روز است در تهران گُم شدهام؛ یادمان باشد که دیگر حرفهای کلیشهای از جمله این حرف که «شهدا نور چشم ما هستند» در حد حرف باقی نماند.
به یاد جانبازانی باشیم که امروز نان شب ندارند و برای تهیه دارو دچار مشکل هستند. امکانات بیشتری برای این شمعها فراهم کنیم تا زود آب نشوند، بدانیم که چگونه اوقات میگذرانند. شما را به دیدن فیلم حاج کاظم دعوت میکنم، فیلمی که از رنجهای یک جانباز میگوید.
پرستویی در ادامه گفت: فارغ از این مهم که تکنیک در ارائه نقش مهم است 46 سال است که بازیگری میکنم اما آثاری که در حوزه دفاع مقدس کار کردهام در تغییر نگاهم به جهان مؤثر بوده.
از دیار عاشقان که سال 62 در دل جنگ شکل گرفت تا حاج کاظم آژانس شیشهای را باید درک کرد.
هیچگاه بازیگری را به عنوان شغل ندیدم و به دنبال این مهم بودم که در بازیگری چیزی به من اضافه شود و خوب نگاه کنم. اگر حاج کاظم را درک نکرده باشم نمیتوانم آن را باورپذیر ارائه دهم، برای ایفای آن نقش چندین شب به خانه نرفتم و در آژانس خوابیدم، حبیب رضایی شاهد این مدعاست، روزی نیمی از سمت چپ بدنم لمس شد و روی پا نمیتوانستم بأیستم اما برای اسم حاج کاظم مقاومت کردم. شاید برای اولین بار باشد که ابراهیم حاتمیکیا از این تریبون متوجه وضعیت من در آن روزها شود.
بازیگر تحسین شده سینما در ادامه به بازدید از نقش حاج حیدر ذبیحی اشاره کرد و گفت: در بادیگارد نیز از رشادت حیدر ذبیحی صحبت میشود که جای خالی آن در سینمای ایران بود. قرار نیست با یک نفر جهان را تغییر دهیم، اگر یک نفر هم نگاهش را تغییر دهیم، کافی است. خوشحالم که در بادیگارد شرمنده تبار ذبیحی نشدیم.
وی در ادامه به توجه به سینمای دفاع مقدس اشاره کرد و گفت: اگر به درستی آثار انتخاب و قصهگو باشند میتوانند با مخاطب ارتباط خوبی برقرار کنند، همانگونه که شاهد بودیم بادیگارد توانست با مخاطب اصلی خود که مردم بودند ارتباط برقرار کند گرچه جشنواره آن گونه که شایسته بود به آن توجه نکرد.
البته جشنواره نیز مقصر نیست. متأسفانه داورانی انتخاب شدند که شاید دغدغههایشان متفاوت شده، رسانه ملی هم شرایط مناسبی برای نقد فراهم نکرده است، ما جوابمان را از مردم گرفتیم. خوشحالم در حوزه دفاع مقدس نقشهایی را بازی کردم که صاحبان اصلی و عینی دارند. من باید به صاحبان آنها پاسخگو باشم نه داوران جشنواره.
به گزارش «خبرنامه دانشجویان ایران»؛ به نقل از تسنیم، وی ادامه داد: من امروز حامل پیام جانبازی هستم که گفت: 2 روز است در تهران گُم شدهام؛ یادمان باشد که دیگر حرفهای کلیشهای از جمله این حرف که «شهدا نور چشم ما هستند» در حد حرف باقی نماند.
به یاد جانبازانی باشیم که امروز نان شب ندارند و برای تهیه دارو دچار مشکل هستند. امکانات بیشتری برای این شمعها فراهم کنیم تا زود آب نشوند، بدانیم که چگونه اوقات میگذرانند. شما را به دیدن فیلم حاج کاظم دعوت میکنم، فیلمی که از رنجهای یک جانباز میگوید.
پرستویی در ادامه گفت: فارغ از این مهم که تکنیک در ارائه نقش مهم است 46 سال است که بازیگری میکنم اما آثاری که در حوزه دفاع مقدس کار کردهام در تغییر نگاهم به جهان مؤثر بوده.
از دیار عاشقان که سال 62 در دل جنگ شکل گرفت تا حاج کاظم آژانس شیشهای را باید درک کرد.
هیچگاه بازیگری را به عنوان شغل ندیدم و به دنبال این مهم بودم که در بازیگری چیزی به من اضافه شود و خوب نگاه کنم. اگر حاج کاظم را درک نکرده باشم نمیتوانم آن را باورپذیر ارائه دهم، برای ایفای آن نقش چندین شب به خانه نرفتم و در آژانس خوابیدم، حبیب رضایی شاهد این مدعاست، روزی نیمی از سمت چپ بدنم لمس شد و روی پا نمیتوانستم بأیستم اما برای اسم حاج کاظم مقاومت کردم. شاید برای اولین بار باشد که ابراهیم حاتمیکیا از این تریبون متوجه وضعیت من در آن روزها شود.
بازیگر تحسین شده سینما در ادامه به بازدید از نقش حاج حیدر ذبیحی اشاره کرد و گفت: در بادیگارد نیز از رشادت حیدر ذبیحی صحبت میشود که جای خالی آن در سینمای ایران بود. قرار نیست با یک نفر جهان را تغییر دهیم، اگر یک نفر هم نگاهش را تغییر دهیم، کافی است. خوشحالم که در بادیگارد شرمنده تبار ذبیحی نشدیم.
وی در ادامه به توجه به سینمای دفاع مقدس اشاره کرد و گفت: اگر به درستی آثار انتخاب و قصهگو باشند میتوانند با مخاطب ارتباط خوبی برقرار کنند، همانگونه که شاهد بودیم بادیگارد توانست با مخاطب اصلی خود که مردم بودند ارتباط برقرار کند گرچه جشنواره آن گونه که شایسته بود به آن توجه نکرد.
البته جشنواره نیز مقصر نیست. متأسفانه داورانی انتخاب شدند که شاید دغدغههایشان متفاوت شده، رسانه ملی هم شرایط مناسبی برای نقد فراهم نکرده است، ما جوابمان را از مردم گرفتیم. خوشحالم در حوزه دفاع مقدس نقشهایی را بازی کردم که صاحبان اصلی و عینی دارند. من باید به صاحبان آنها پاسخگو باشم نه داوران جشنواره.