چه آقای احمدی نژاد را قبول داشته باشیم یا قبول نداشته باشیم باید بپذیریم قشر بزرگی از جامعه هنوز ایشان را قبول دارند.
به گزارش شهدای ایران، خبرگزاری روسی "اسپوتنیک" در نوشتاری به قلم "عماد آبشناس" به تحلیل فرمایش رهبر معظم انقلاب به رئیس جمهور دولت نهم و دهم، و پاسخ کتبی محمود احمدی نژاد به مقام معظم رهبری پرداخته است.
در این یادداشت می خوانید: «در اتفاق نادری رهبری علنا اظهار نمودند که صلاح نمی دانند آقای احمدی نژاد در انتخابات ریاست جمهوری نامزد شوند و آقای احمدی نژاد هم رسما تمکین خود به نظر رهبری را اعلام کرد، ماجرایی که به بازی همه سر برد برای آقای احمدی نژاد تبدیل شده.
علیرغم انکار برنامه ریزی برای ورود به انتخابات ریاست جمهوری ولی سفرهای استانی آقای احمدی نژاد طی یک سال اخیر همه گویای آن بود که وی تصمیم دارد یک چالش جدی برای آقای روحانی و کاندیداهای دیگر که تمایل دارند وارد عرصه انتخابات شوند ایجاد کند و در واقع چنین چالشی هم بوجود آمده بود. وعملا وی فعال ترین کاندیدای انتخابات ریاست جمهوری که در حال فعالیت برای کنار زدن آقای روحانی بود. همین فعالیت زودرس انتخاباتی کافی بود تا شورای نگهبان این رفتار را مستمسک قرار دهد و وی را رد صلاحیت کند و نیازی هم به نظر رهبری در این مورد نبود. اما مطرح شدن نظر رهبری و تبعیت احمدی نژاد از نظر رهبری شاید همان نتیجه رد صلاحیت شورای نگهبان را داشت ولی به جای ناکامی به یک برد برای احمدی نژاد تبدیل شد.
چه آقای احمدی نژاد را قبول داشته باشیم یا قبول نداشته باشیم باید بپذیریم قشر بزرگی از جامعه هنوز ایشان را قبول دارند، حال اینکه این قشر در حدی باشند که آقای احمدی نژاد بتواند با حمایت آنها در انتخابات پیروز شود یا نه را انتخابات می توانست تعیین کند. شاید اگر آقای احمدی نژاد در انتخابات شرکت می کرد اصلا نمی توانست تعداد آرای لازم جهت رسیدن به ریاست جمهوری را کسب کند، شاید هم می توانست، اما تمکین وی و همراهانش به نظر رهبری شائبه "جریان انحرافی" بودن آنها را از بین برد چرا که طی چند روز اخیر شاهد آن بودیم که همه گروه های اجتماعی حامی آقای احمدی نژاد بلا فاصله پس از اظهار نظر رهبری عنوان خود را به "لبیک یا خامنه ای" تبدیل کردند و نشان دادند که تابع نظر رهبری هستند، حتی اگر هم با میل باطنی آنها تلاقی نداشته باشد.
در ایران چیزی به نام احزاب وجود ندارد و فقط جریان های سیاسی وجود دارند که اتباع آنها تا زمانی که منافعشان اقتضا کند از آن جریان حمایت می کنند و اگر منافعشان اقتضا نکند از آن جریان حمایت نمی کنند و همین هم همیشه برای سران این جریان ها دردسر ساز بوده و ما در چندین نوبت پس از انقلاب شاهد سرپیچی اتباع انها از نظرات سران جریانات بوده ایم. رفتار احمدی نژاد و یارانش نوعی انسجام تشکیلاتی را نشان می دهد که ندرتا در ایران ما شاهد آن بوده ایم و می توان متصور بود که این تشکیلات که فعلا نام حزب را بر خود ندارد (اما رفتار منسجم آن تابع نظرات راس هرم است) خواهد توانست در عرصه سیاسی خود نمایی کند. یکی از نکاتی که دائما برخی مخالفین احمدی نجاد بر علیه وی استفاده می کردند خانه نشینی یازده روزه وی پس از اینکه رهبری دستور دادند آقای مشاعی به عنوان معاون اول وی در دولت حضور نداشته باشند بود. بسیاری این رفتار آقای احمدی نژاد را سرپیچی از دستورات رهبری تلقی کردند.
اعلام نظر صریح رهبرمعظم انقلاب ایران درباره کاندیداتوری محمود احمدی نژاد نتیجه تبعیت آقای احمدی نژاد از نظر رهبری این بود که وی شائبه این اتهام را بتواند از پرونده خود پاک کند. واکنش جناح های مختلف به این موضوع خود نیز جالب بود. میانه روها خوشحال هستند چون احساس می کنند یک رقیب جدی برای آقای روحانی از میدان حذف شده و پس از اینکه سردار سلیمانی - دکتر ظریف وسردار محسن رضایی اعلام کردند که تصمیمی برای حضور در انتخابات ندارند وتا به حال رقیب جدی ای تصمیم خود برای حضور در انتخابات را علنی نکرده می توانند نفس راحت بکشند که آقای روحانی یکه تاز انتخابات آتی ریاست جمهوری خواهد بود، البته هنوز تکلیف آقای قالیباف روشن نیست و فعلا تنها رقیب جدی باقیمانده در میدان قالیباف است گو اینکه زمزمه اسامی افراد دیگری همچون آقایان ولایتی - باهنر - جلیلی - مطهری و... به گوش می رسد اما هیچکدام هنوز تحرکات انتخاباتی از خود نشان نداده اند. گذشته از این موارد برخی مانند دکتر محسن رضایی ممکن است با توجه به شرایط مختلف نظر خود را تغییر دهند و در لحظه آخر اعلام کنند که تصمیم دارند در انتخابات شرکت کنند. با اینکه بسیاری توقع داشتند اصلاح طلبان از این نظر رهبری بسیار خوشحال باشند اما واکنش های آنها نشانه از نوعی ترس و واهمه دارد. ترس و واهمه از اینکه ممکن است رهبری در مورد کاندیدا یا کاندیداهای احتمالی آنها برای این انتخابات یا انتخابات دیگر هم نظر مساعد نداشته باشند و آنها نیز مجبور باشند همچون آقای احمدی نژاد از نظر رهبری تبعیت کنند. به این دلیل می توان گفت رفتار احمدی نژاد و یارانش بیشترین چالش را برای اصلاح طلبان به وجود آورده است. و آنها ترجیح می دادند کاندیداهای سنگین وزنشان را وارد میدان انتخابات کنند تا شاید بتوانند یک وزن کشی سیاسی انجام دهند. این نظر رهبری اصولگرایان را نیز به چالش کشیده باشد. اصلی ترین مشکل اصولگرایان در انتخابات گذشته شکسته شدن آرای آنها میان چندین کاندیدا بوده وتنها امید آنها برای موفقیت در انتخابات آتی وحدت آنها می باشد. تا زمانی که بحث حضور احمدی نژاد در انتخابات مطرح بود یکی از اصلی ترین مشکلات اصولگرایان اتحاد پشت سر یک کاندیدا بود چرا که حضور احمدی نژاد می توانست دو دستگی یا چند دستگی در میان آنها به وجود آورد، حال که احمدی نژاد در انتخابات شرکت نخواهد کرد اینان باید راحت تر بتوانند بر سر یک کاندیدای واحد به توافق برسند. به همین دلیل هم هست که برعکس اصلاح طلبان اصولگرایان بسیار خوشحال هستند.
با توجه به این شرایط سه جناح اصلی موجود در صحنه سیاسی ایران میتوان گفت احمدی نژاد در قبال همه اینان نیز برد کرده. حال که احمدی نژاد در انتخابات حضور ندارد در صورت پیروزی آقای روحانی، می تواند بگوید چون در انتخابات نبود آقای روحانی پیروز شد. در صورتی که اصلاح طلبان به منویات رهبری تمکین نکنند آنها به عنوان جریان منحرف از اصول نظام مطرح می شوند. در صورتی که اصولگرایان نتوانند در انتخابات پیروز شوند می تواند آنها را نیز به چالش بکشد که چون کاندیدای قدری ندارند شکست خورده اند و اگر وی در انتخابات حضور داشت شاید اصولگرایان پیروز می شدند. با این شرایط هم می توان گفت احمدی نژاد در مقابل هر سه جریان نیز برد کرده. با توجه به اینکه احمدی نژاد و یارانش بدون هیچ چون و چرایی از نظرات رهبری تبعیت کردند قطعا فضا برای فعالیت آنها در عرصه های دیگر نیز باز خواهد شد و آنها خواهند توانست توجه خود را به انتخابات دیگر مانند انتخابات آتی شوراها و همچنین انتخابات بعدی مجلس شورای اسلامی متمرکز کنند. وانسجام تشکیلاتی آنها نشان می دهد که آنها فرصت خوبی برای ورود به این عرصه ها خواهد داشت. گذشته از همه این مسایل رهبری بنا به شرایط موجود داخلی و خارجی کشور وفقط در مورد این انتخابات ریاست جمهوری اظهار داشتند که صلاح نیست آقای احمدی نژاد حضور داشته باشند واین بدین معنا نیست که همین نظر را برای انتخابات بعدی ریاست جمهوری داشته باشند، همچنین رهبری در مورد اینکه یکی از حامیان احمدی نژاد کاندیدای این انتخابات ریاست جمهوری شوند نیز نظر نداده اند، پس می توان گفت احمدی نژاد در این مورد هم برد کرده وتوانسته نظر رهبری را به سمت خود و جریانش به عنوان یک جریان کاملا وفادار به رهبری جلب کند.»
در این یادداشت می خوانید: «در اتفاق نادری رهبری علنا اظهار نمودند که صلاح نمی دانند آقای احمدی نژاد در انتخابات ریاست جمهوری نامزد شوند و آقای احمدی نژاد هم رسما تمکین خود به نظر رهبری را اعلام کرد، ماجرایی که به بازی همه سر برد برای آقای احمدی نژاد تبدیل شده.
علیرغم انکار برنامه ریزی برای ورود به انتخابات ریاست جمهوری ولی سفرهای استانی آقای احمدی نژاد طی یک سال اخیر همه گویای آن بود که وی تصمیم دارد یک چالش جدی برای آقای روحانی و کاندیداهای دیگر که تمایل دارند وارد عرصه انتخابات شوند ایجاد کند و در واقع چنین چالشی هم بوجود آمده بود. وعملا وی فعال ترین کاندیدای انتخابات ریاست جمهوری که در حال فعالیت برای کنار زدن آقای روحانی بود. همین فعالیت زودرس انتخاباتی کافی بود تا شورای نگهبان این رفتار را مستمسک قرار دهد و وی را رد صلاحیت کند و نیازی هم به نظر رهبری در این مورد نبود. اما مطرح شدن نظر رهبری و تبعیت احمدی نژاد از نظر رهبری شاید همان نتیجه رد صلاحیت شورای نگهبان را داشت ولی به جای ناکامی به یک برد برای احمدی نژاد تبدیل شد.
چه آقای احمدی نژاد را قبول داشته باشیم یا قبول نداشته باشیم باید بپذیریم قشر بزرگی از جامعه هنوز ایشان را قبول دارند، حال اینکه این قشر در حدی باشند که آقای احمدی نژاد بتواند با حمایت آنها در انتخابات پیروز شود یا نه را انتخابات می توانست تعیین کند. شاید اگر آقای احمدی نژاد در انتخابات شرکت می کرد اصلا نمی توانست تعداد آرای لازم جهت رسیدن به ریاست جمهوری را کسب کند، شاید هم می توانست، اما تمکین وی و همراهانش به نظر رهبری شائبه "جریان انحرافی" بودن آنها را از بین برد چرا که طی چند روز اخیر شاهد آن بودیم که همه گروه های اجتماعی حامی آقای احمدی نژاد بلا فاصله پس از اظهار نظر رهبری عنوان خود را به "لبیک یا خامنه ای" تبدیل کردند و نشان دادند که تابع نظر رهبری هستند، حتی اگر هم با میل باطنی آنها تلاقی نداشته باشد.
در ایران چیزی به نام احزاب وجود ندارد و فقط جریان های سیاسی وجود دارند که اتباع آنها تا زمانی که منافعشان اقتضا کند از آن جریان حمایت می کنند و اگر منافعشان اقتضا نکند از آن جریان حمایت نمی کنند و همین هم همیشه برای سران این جریان ها دردسر ساز بوده و ما در چندین نوبت پس از انقلاب شاهد سرپیچی اتباع انها از نظرات سران جریانات بوده ایم. رفتار احمدی نژاد و یارانش نوعی انسجام تشکیلاتی را نشان می دهد که ندرتا در ایران ما شاهد آن بوده ایم و می توان متصور بود که این تشکیلات که فعلا نام حزب را بر خود ندارد (اما رفتار منسجم آن تابع نظرات راس هرم است) خواهد توانست در عرصه سیاسی خود نمایی کند. یکی از نکاتی که دائما برخی مخالفین احمدی نجاد بر علیه وی استفاده می کردند خانه نشینی یازده روزه وی پس از اینکه رهبری دستور دادند آقای مشاعی به عنوان معاون اول وی در دولت حضور نداشته باشند بود. بسیاری این رفتار آقای احمدی نژاد را سرپیچی از دستورات رهبری تلقی کردند.
اعلام نظر صریح رهبرمعظم انقلاب ایران درباره کاندیداتوری محمود احمدی نژاد نتیجه تبعیت آقای احمدی نژاد از نظر رهبری این بود که وی شائبه این اتهام را بتواند از پرونده خود پاک کند. واکنش جناح های مختلف به این موضوع خود نیز جالب بود. میانه روها خوشحال هستند چون احساس می کنند یک رقیب جدی برای آقای روحانی از میدان حذف شده و پس از اینکه سردار سلیمانی - دکتر ظریف وسردار محسن رضایی اعلام کردند که تصمیمی برای حضور در انتخابات ندارند وتا به حال رقیب جدی ای تصمیم خود برای حضور در انتخابات را علنی نکرده می توانند نفس راحت بکشند که آقای روحانی یکه تاز انتخابات آتی ریاست جمهوری خواهد بود، البته هنوز تکلیف آقای قالیباف روشن نیست و فعلا تنها رقیب جدی باقیمانده در میدان قالیباف است گو اینکه زمزمه اسامی افراد دیگری همچون آقایان ولایتی - باهنر - جلیلی - مطهری و... به گوش می رسد اما هیچکدام هنوز تحرکات انتخاباتی از خود نشان نداده اند. گذشته از این موارد برخی مانند دکتر محسن رضایی ممکن است با توجه به شرایط مختلف نظر خود را تغییر دهند و در لحظه آخر اعلام کنند که تصمیم دارند در انتخابات شرکت کنند. با اینکه بسیاری توقع داشتند اصلاح طلبان از این نظر رهبری بسیار خوشحال باشند اما واکنش های آنها نشانه از نوعی ترس و واهمه دارد. ترس و واهمه از اینکه ممکن است رهبری در مورد کاندیدا یا کاندیداهای احتمالی آنها برای این انتخابات یا انتخابات دیگر هم نظر مساعد نداشته باشند و آنها نیز مجبور باشند همچون آقای احمدی نژاد از نظر رهبری تبعیت کنند. به این دلیل می توان گفت رفتار احمدی نژاد و یارانش بیشترین چالش را برای اصلاح طلبان به وجود آورده است. و آنها ترجیح می دادند کاندیداهای سنگین وزنشان را وارد میدان انتخابات کنند تا شاید بتوانند یک وزن کشی سیاسی انجام دهند. این نظر رهبری اصولگرایان را نیز به چالش کشیده باشد. اصلی ترین مشکل اصولگرایان در انتخابات گذشته شکسته شدن آرای آنها میان چندین کاندیدا بوده وتنها امید آنها برای موفقیت در انتخابات آتی وحدت آنها می باشد. تا زمانی که بحث حضور احمدی نژاد در انتخابات مطرح بود یکی از اصلی ترین مشکلات اصولگرایان اتحاد پشت سر یک کاندیدا بود چرا که حضور احمدی نژاد می توانست دو دستگی یا چند دستگی در میان آنها به وجود آورد، حال که احمدی نژاد در انتخابات شرکت نخواهد کرد اینان باید راحت تر بتوانند بر سر یک کاندیدای واحد به توافق برسند. به همین دلیل هم هست که برعکس اصلاح طلبان اصولگرایان بسیار خوشحال هستند.
با توجه به این شرایط سه جناح اصلی موجود در صحنه سیاسی ایران میتوان گفت احمدی نژاد در قبال همه اینان نیز برد کرده. حال که احمدی نژاد در انتخابات حضور ندارد در صورت پیروزی آقای روحانی، می تواند بگوید چون در انتخابات نبود آقای روحانی پیروز شد. در صورتی که اصلاح طلبان به منویات رهبری تمکین نکنند آنها به عنوان جریان منحرف از اصول نظام مطرح می شوند. در صورتی که اصولگرایان نتوانند در انتخابات پیروز شوند می تواند آنها را نیز به چالش بکشد که چون کاندیدای قدری ندارند شکست خورده اند و اگر وی در انتخابات حضور داشت شاید اصولگرایان پیروز می شدند. با این شرایط هم می توان گفت احمدی نژاد در مقابل هر سه جریان نیز برد کرده. با توجه به اینکه احمدی نژاد و یارانش بدون هیچ چون و چرایی از نظرات رهبری تبعیت کردند قطعا فضا برای فعالیت آنها در عرصه های دیگر نیز باز خواهد شد و آنها خواهند توانست توجه خود را به انتخابات دیگر مانند انتخابات آتی شوراها و همچنین انتخابات بعدی مجلس شورای اسلامی متمرکز کنند. وانسجام تشکیلاتی آنها نشان می دهد که آنها فرصت خوبی برای ورود به این عرصه ها خواهد داشت. گذشته از همه این مسایل رهبری بنا به شرایط موجود داخلی و خارجی کشور وفقط در مورد این انتخابات ریاست جمهوری اظهار داشتند که صلاح نیست آقای احمدی نژاد حضور داشته باشند واین بدین معنا نیست که همین نظر را برای انتخابات بعدی ریاست جمهوری داشته باشند، همچنین رهبری در مورد اینکه یکی از حامیان احمدی نژاد کاندیدای این انتخابات ریاست جمهوری شوند نیز نظر نداده اند، پس می توان گفت احمدی نژاد در این مورد هم برد کرده وتوانسته نظر رهبری را به سمت خود و جریانش به عنوان یک جریان کاملا وفادار به رهبری جلب کند.»
*جام نیوز
