در جشنواره تئاتر لرستان
تئاتر"تمام دختران سرزمین من لیلی نام دارند" عنوان نمایش بود که در نگاه اول و به ظاهر روایت کننده جنگ و جبهه بود اما در پس این ظاهر گول زننده، سناریوی برای تقدس زدایی از تمام داشته های معنوی دفاع مقدس کلید خورد.
به گزارش سرویس فرهنگی شهدای ایران ، هفته دفاع مقدس فرصتی است که ظرفیت های فرهنگی و داشته های معنوی جنگ و جبهه در قالب های مختلف روایی و تصویری و ادبی بیان شود و در کنار انتقال مفاهیم ارزشمند "گنج جنگ" به عامه مردم، گروه های هنری و ادبی، معرفی و پرورش یابند به ویژه آن که حوزه هنری دفاع مقدس، سکوی پرش بسیاری از نویسندگان و هنرمندان کشور به ویژه استان لرستان بوده است.
امسال هفته دفاع مقدس در لرستان با برگزاری بیست و هشتمین جشنواره تئاتر استان مقارن شده است و از 21 نمایش ارسالی، هفت اثر به دبیرخانه این همایش راه یافته اند که دو نمایش دارای مضمون جنگی و در حوزه دفاع مقدس دسته بندی شده اند.
تئاتر "تمام دختران سرزمین من لیلی نام دارند" به عنوان یکی از آثار حوزه دفاع مقدس، به دبیرخانه همایش تئاتر استانی راه یافته و در برنامه زمان بندی شده در یکم و دوم مهر ماه، ساعت 6 عصر و در محل سالن آمفی تئاتر اداره فرهنگ و ارشاد اسلامی لرستان به نمایش در آمد و در دو نوبت اکران، میزبان جمعیتی در حدود 600 نفر از جمله نگارنده بود و نکته قابل توجه این بود که بیشتر مخاطبان و تماشاچیان برنامه را دختران و زنان جوان تشکیل داده بودند.
این تئاتر در نگاه اول و در ظاهر، داستانی از جنگ و جبهه را روایت می کرد و لباس بازیگران و فرم کار به نوعی تداعی گر مناطق عملیاتی بود اما در پس این ظاهر گول زننده، سناریوی برای تقدس زدایی از تمام داشته های معنوی دفاع مقدس کلید خورده بود که به صورت حساب شده ای در پی قبح زدایی از قداست موضوع دفاع مقدس و همچنین توهین و جسارت بی سابقه به ساحت مقدس شهدا و رزمندگان بود آن هم در هفته ای که، مزین به نام شهدا و بزرگداشت دفاع مقدس است.
متاسفانه تئاتر"تمام دختران سرزمین من لیلی نام دارند" روایت کثیف ترین داستان و دیالوگ ممکن برای یک نمایش بود؛ موضوع داستان به قدری مبتذل و ساختار شکنانه بود که بعضی از تماشاچیان در همان ابتدای اکران، سالن اجرا را ترک کردند و بعضی دیگر مست و محو داستان سراسر ابتذال شده بودند.
قصه خیالی تئاتر ، در توهینی آشکار به ساحت مقدس شهدا، روایتی ساختگی از سه بسیجی شهید بود که در جبهه به دنبال ارضای قوه شهوت هستند و بوالهوسی آنان به قدری فزونی گرفته که دست به شوخی های جنسی، بیان کثیف ترین دیالوگ ها و پست ترین حرکات ممکن می زنند!
محتوای اکران شده این تئاتر به قدری دون شخصیت انسانی است که نمی توان تمام آن را در این گزارش منعکس کرد و واقعیت آن است که در هیچ فیلم، تئاتر و یا اثر هنری پس از انقلاب این چنین سطحی از اباحه گری و توهین به مقام شهدای هشت ساله دفاع مقدس، سابقه نداشته است. متاسفانه نوع بازی بازیگران و کلیت داستان، آنچنان تحریک کننده است که "جو غلبه شهوت" در پس چهره بیشتر مخاطبان برنامه آشکار شده به ویژه آن که نمایش در حضور جمع زیادی از جوانان آن هم در سالنی مختلط اکران شده است.
وحشتانک ترین قسمت قصه به اواخر داستان بر می گردد جایی که سه بازیگر برنامه درنقش رزمندگان دفاع مقدس پس از نمایش شرم آور شهوترانی با لباس یک دختر بچه، در اثر شلیک خمپاره به شهادت می رسند!!!
ساختار شکنی و سطح هرزگی به قدری در داستان تئاتر بالا بود که حتی اعتراض تعدادی از دوستان هنرمند به اصطلاح دگر اندیش را در آورده بود کسانی که 180 درجه در موضوعات مختلف فرهنگی و سیاسی با من اختلاف نظر دارند اما بیان چنین دیالوگ ها و نمایش حرکات ضد اخلاقی هم به رگ غیرت آنان برخورده بود؟
نزدیک به 30 نفر از مخاطبان برنامه را کودکان تشکیل می دادند و خودم شاهد کنجکاوی آن ها از معنای بعضی دیالوگ های سخیف و حرکات ناشایست بازیگران بود و وای به حال والدینی، که سال های سال باید پاسخگوی کنجکاوی کودکان خود از تماشای این برنامه باشند و به طور قطع اثرات این تئاتر تا سالهای سال در ذهن آنان باقی خواهد ماند.
امسال هفته دفاع مقدس در لرستان با برگزاری بیست و هشتمین جشنواره تئاتر استان مقارن شده است و از 21 نمایش ارسالی، هفت اثر به دبیرخانه این همایش راه یافته اند که دو نمایش دارای مضمون جنگی و در حوزه دفاع مقدس دسته بندی شده اند.
این تئاتر در نگاه اول و در ظاهر، داستانی از جنگ و جبهه را روایت می کرد و لباس بازیگران و فرم کار به نوعی تداعی گر مناطق عملیاتی بود اما در پس این ظاهر گول زننده، سناریوی برای تقدس زدایی از تمام داشته های معنوی دفاع مقدس کلید خورده بود که به صورت حساب شده ای در پی قبح زدایی از قداست موضوع دفاع مقدس و همچنین توهین و جسارت بی سابقه به ساحت مقدس شهدا و رزمندگان بود آن هم در هفته ای که، مزین به نام شهدا و بزرگداشت دفاع مقدس است.
متاسفانه تئاتر"تمام دختران سرزمین من لیلی نام دارند" روایت کثیف ترین داستان و دیالوگ ممکن برای یک نمایش بود؛ موضوع داستان به قدری مبتذل و ساختار شکنانه بود که بعضی از تماشاچیان در همان ابتدای اکران، سالن اجرا را ترک کردند و بعضی دیگر مست و محو داستان سراسر ابتذال شده بودند.
قصه خیالی تئاتر ، در توهینی آشکار به ساحت مقدس شهدا، روایتی ساختگی از سه بسیجی شهید بود که در جبهه به دنبال ارضای قوه شهوت هستند و بوالهوسی آنان به قدری فزونی گرفته که دست به شوخی های جنسی، بیان کثیف ترین دیالوگ ها و پست ترین حرکات ممکن می زنند!
محتوای اکران شده این تئاتر به قدری دون شخصیت انسانی است که نمی توان تمام آن را در این گزارش منعکس کرد و واقعیت آن است که در هیچ فیلم، تئاتر و یا اثر هنری پس از انقلاب این چنین سطحی از اباحه گری و توهین به مقام شهدای هشت ساله دفاع مقدس، سابقه نداشته است. متاسفانه نوع بازی بازیگران و کلیت داستان، آنچنان تحریک کننده است که "جو غلبه شهوت" در پس چهره بیشتر مخاطبان برنامه آشکار شده به ویژه آن که نمایش در حضور جمع زیادی از جوانان آن هم در سالنی مختلط اکران شده است.
وحشتانک ترین قسمت قصه به اواخر داستان بر می گردد جایی که سه بازیگر برنامه درنقش رزمندگان دفاع مقدس پس از نمایش شرم آور شهوترانی با لباس یک دختر بچه، در اثر شلیک خمپاره به شهادت می رسند!!!
ساختار شکنی و سطح هرزگی به قدری در داستان تئاتر بالا بود که حتی اعتراض تعدادی از دوستان هنرمند به اصطلاح دگر اندیش را در آورده بود کسانی که 180 درجه در موضوعات مختلف فرهنگی و سیاسی با من اختلاف نظر دارند اما بیان چنین دیالوگ ها و نمایش حرکات ضد اخلاقی هم به رگ غیرت آنان برخورده بود؟
نزدیک به 30 نفر از مخاطبان برنامه را کودکان تشکیل می دادند و خودم شاهد کنجکاوی آن ها از معنای بعضی دیالوگ های سخیف و حرکات ناشایست بازیگران بود و وای به حال والدینی، که سال های سال باید پاسخگوی کنجکاوی کودکان خود از تماشای این برنامه باشند و به طور قطع اثرات این تئاتر تا سالهای سال در ذهن آنان باقی خواهد ماند.
