لزوم تقویت قدرت دفاعی کشور بر هیچ کسی پوشیده نیست اما مرداد ماه امسال در سی و سومین اجلاس مدیران و رؤسای آموزش و پرورش، هاشمی رفسنجانی درباره لزوم تعطیلی صنایع دفاعی و نظامی گفت: «اگر میبینید آلمان و ژاپن این روزها محکمترین اقتصاد دنیا را دارند، اینها بعد از جنگ جهانی دوم از اینکه نیروی نظامی داشته باشند، محروم شدند. نیروهای نظامی بیشترین خرج کشورهای در حال جنگ را میبردند و از این رو با این اقدام پولهایشان آزاد شد و به دنبال کارهای علمی و تولیدی رفته و اقتصاد دانش بنیان برای خود درست کردند لذا دیگر آسیبپذیر هم نیستند، این راه در ایران باز شده است و مدیران و دلسوزان و معلامان باید وارد این فضا شوند؛ مطمئنم دوره دوم دولت روحانی میتواند ما را به آنجا برساند.»
این رویکرد تا جایی است که رئیس جمهور در مراسم رژه نیروهای مسلح در 31 شهریور ماه 93 گفت: نیروهای مسلح ما توانسته اند با ابتکار، اختراع و ساخت سلاح های جدید و از آن مهمتر با ایمان و انگیزه امروز قوی ترین نیروهای مسلح را در منطقه به وجود آورند. ما به این نیرو افتخار می کنیم و دولت با همه توان از نیروهای مسلح حمایت کرده و برای تقویت آنها در حد توان قدم خواهد برداشت.
روحانی اندکی بعد از توئیت جنجالی هاشمی درباره توان دفاعی کشور در نخستین جلسه هیأت دولت در 8 فروردین 95 گفت: هر اقدامی که برای تقویت بنیه دفاعی کشور لازم باشد، دنبال می کنیم و این یک سیاست راهبردی ماست اما در عین حال بایستی مراقب باشیم که دشمنان ایران هیچ بهانه ای برای سوء استفاده پیدا نکنند.
از طرف دیگر چند ماه قبل از انتشار توئیت جنجالی هاشمی و یک سال پیش از افاضات آیت ا... در جمع مدیران آموزش و پرورش، روحانی در دستوری به حسین دهقان وزیر دفاع در دهم دی ماه سال 94 گفت: رییس جمهوری با اشاره به تداوم سیاستهای خصمانه و دخالت نامشروع و غیرقانونی آمریکا در زمینه حق تقویت قدرت دفاعی جمهوری اسلامی ایران، به وزیر دفاع و پشتیبانی نیروهای مسلح دستور داد که در چارچوب سیاستهای دفاعی مصوب، برنامه تولید انواع موشکهای مورد نیاز نیروهای مسلح با سرعت و جدیت بیشتری ادامه یابد.
تأکیدات روحانی بر روی فعالیت های دفاعی کشور تا جایی بود که وی در مراسم روز صنعت دفاعی در 31 مرداد 95 اعلام کرد که برای خرید سلاح از کسی اجازه نمیگیریم و اگر لازم باشد بدون توجه به هیچ قطعنامهای سلاح خود را میفروشیم؛ چرا که قدرت نظامی ما باید تقویت شود تا توافق هستهای پایدار بماند.
اظهارات ضد و نقیض هاشمی حتی با سیاست های کلان دولت در سال های اخیر نیز مخالفت داشته و نشان می دهد این اظهارات علاوه بر ضربه زدن به نظام جمهوری اسلامی و خوشحال کردن دشمنان کشور، بر خلاف سیاست های کلان دولت نیز بوده است.
تغییرات هاشمی در سال های اخیر مشهود بوده است و برخی از موضع گیری های وی بیشتر از همه، هاشمی در دهه های گذشته را زیر سوال می برد تا جایی که هاشمی 3 تیر 63 در خاطره ای می گوید: برای انجام مصاحبه مطبوعاتی به سفارت (ایران در دمشق ) رفتم و با خبرنگاران صحبت کردم و به سوالات پاسخ دادم . نزدیک غروب برای بار دوم با حافظ اسد ملاقات کردیم . بیشتر بحث ما درباره گرفتن موشکهای سام و اسکاد بود. از شوروی ها می ترسند که به ما(موشک ) بدهند. ما هم دست از اصرار و مطالبه برنداشتیم و گفتیم شرکت با ما در جنگ نیاز به این مقدار مخاطره دارد: قرار شد بیشتر رسیدگی کنند.
خاطرات هاشمی در روز ۱۷ فروردین ۱۳۶۵، گویای دو نکته اساسی است، نخست آنکه لیبی به ایران ادوات جنگی داده بوده و دیگر اینکه احتمالا این ادوات روسی بودند. وی در خاطرات خود مینویسد: «عصر برای دیدن سایت موشک ضد هوایی سام۲ که از لیبی گرفتهایم، در منطقه پرندک به جنوب تهران رفتیم و تا مغرب طول کشید. خیلی وسیع و پر دردسر است. موشکهای هاک آمریکایی، خیلی جمع و جورتر است. از همان جا به خانه رفتیم. در طول راه با دکتر روحانی، مسائل جنگ را مورد بحث و مذاکره قرار دادیم.»
در واپسین روزهای آبان ۱۳۵۹، هاشمی رفسنجانی ایران را به مقصد لیبی ترک کرد. هاشمی در سفر خود به لیبی با معمر قذافی، جلود و سایر مقامات لیبی دیدارهای مفصلی داشت طوری که تنها با نخست وزیر لیبی چند بار دیدار کرد. در این سفر جلود آمادگی کشورش را برای همکاری همه جانبه با ایران اعلام کرد. لیبی همواره در جنگ ایران و عراق از جمهوری اسلامی دفاع و حمایت کرد. دیدار سفرا، دیپلماتها، اعضای تشکلها و... دو کشور با یکدیگر در سطح بالایی تا پایان سال ۵۹ و از آن تاریخ تا اواسط دهه شصت به همین کیفیت ادامه داشت. اما در این دیدارها، خبر رسمی در خصوص رد و معامله سلاح منتشر نمیشد. موضوعی که سالها بعد در مورد آن سخن گفته شد.
اطرافیان هاشمی هم از گذشته تا کنون هیچ کدام از حرف های اخیر هاشمی را باور نداشته اند و اظهارات آنها ناقض حرف های اخیر هاشمی است به طوری که میرزاده در فروردین ماه 95 گفت: سال 1375 و زمانی که بنده مسئولیت سازمان برنامه و بودجه را برعهده داشتم و در جلسات هیات دولت که تمامی مسئولین به دنبال اخذ بودجه برای برنامه های خود بودند، آقای مهندس کیانی مدیر عامل وقت سازمان صنایع دفاعی گفتند که موشک های ما برد کمی دارد، و با توجه به شرایط تحریم و تهدید نیاز به موشک هایی داریم که برد بالای 1500 کیلومتر داشته باشند و در اگر بودجه تامین بشود ما می توانیم این موشک ها با نام شهاب را تولید کنیم. از او سوال کردم که چه قدر بودجه نیاز دارید، پاسخ داد 15 میلیارد تومان.
رئیس دانشگاه آزاد اسلامی ادامه داد: با توجه به اینکه مبلغ فوق در آن زمان خیلی زیاد بود، به وی گفتم که باید از آیتالله هاشمی رفسنجانی برای پرداخت این مبلغ اجازه بگیرم و در این خصوص نیز با وزیر دارایی وقت مذاکره نمودم. همین که مسئله را با ایشان در میان گذاشتم آقای هاشمی گفتند که ساخت این موشک نظر بنده است به آنها بودجه مورد نیاز را بدهید. بعد از آن هم آقای کیانی تعهد کرد که این موشک ها به زودی ساخته خواهد شد.
رئیس دانشگاه آزاد اسلامی افزود: پس از آن در مراجعه فرد مذکور و تضمین از ایشان بابت انجام آن طرح گفت من مردانه قول میدهم که کار انجام شود و من نیز به وی گفتم چون آیتالله هاشمی رفسنجانی تأکید داشتند، مردانه تعهد می کنم تا ریال آخر این پول را پرداخت نمایم.
محسن هاشمی به عنوان پسر آیت ا... هم موضع هایی خلاف پدر خود گرفته و در دوم مهر سال 90 مدعی شده است: اگر در حال حاضر پیشرفت علمی در صنایع موشکی رخ داده به این خاطر است که پایه های آن در سالهای قبل گذاشته شده است بنابراین صرف تبلیغات یک دولت در مقطع فعلی، افراد نباید گول بخورند که تمام دستاوردها در یک زمان کوتاه انجام شده است و دولت های پیشین تلاشی نکردند. به عبارت بهتر مدت زمان زیادی طول می کشد که یک کشور بتواند به یک جایگاه خوبی در علم دست پیدا می کنند همچنانکه در مورد راه اندازی یک موشک نیز این مساله صدق می کند.
این مطلب گویای آن است که هاشمی برای تقویت سیستم دفاعی کشور اقداماتی انجام داده و حتی از اقدامات خود دفاع هم کرده است؛ باید از هاشمی پرسید اگر صنایع موشکی و دفاعی بد بوده است چرا در سال های گذشته به این امر اهتمام داشته و با جدیت از اقدامات خود در این راستا دفاع می کرده است؟
چگونه است که روزگاری که هاشمی مسئولیت اجرایی در کشور داشته، به دنبال خرید سلاح برای کشور بوده اما امروز که دانشمندان زیادی توانسته اند، سلاح مورد نیاز کشور را تا حد زیادی تأمین کنند، فعالیت های موشکی و دفاعی مذموم و ناپسند تلقی می شود؟
*راه دانا