رهبر انقلاب از اینکه مطلع می‌شوند پسر هاشمی رفسنجانی به صورت غیر رسمی برای مذاکره با طرف عربستانی اعزام‌شده، ناراحت شده و می‌فرمایند: اینکه پسر آقای هاشمی برای مذاکره اعزام‌شده، کار بدی بوده است.
به گزارش شهدای ایران، آیت الله ری‌شهری در کتاب خاطراتش، به مخالفت و ناراحتی رهبر انقلاب از دخالت و مذاکره فرزند هاشمی رفسنجانی با مقامات سعودی اشاره کرده و می‌نویسد:
مقام معظم رهبری نکته‌ای را فرمودند که بعدها ما در ملاقات خود با مقامات سعودی از آن بهره می‌گرفتیم:
«به اعتقاد ما محل اصلی برگزاری مراسم برائت در خود مسجدالحرام است. ما می‌توانیم به سعودی‌ها بگوییم: اصلاً چرا این مراسم در خیابان‌ها برگزار شود که موجب بروز مشکلاتی در رفت‌وآمدها گردد؟ شما خودتان مراسم برائت را در مسجدالحرام برگزار کنید و ماهم در همان مراسم شما شرکت خواهیم کرد و هیچ‌گونه مراسم جداگانه‌ای نیز نخواهیم گرفت، اما اگر آن‌ها خودشان اقدام به این کار نکردند و به ماهم اجازت برگزاری مراسم در مسجدالحرام ندادند، آن‌وقت این مراسم را در نزدیکی مسجدالحرام برگزار خواهیم کرد و اگر بازهم اجازه ندادند، عقب‌تر می‌رویم تا آنجا که مقدور باشد.»
ایشان در ادامه فرمودند:
«سعودی‌ها گفته‌اند درصورتی‌که ما بخواهیم مراسم را در محلی سرپوشیده مثل ساختمان بعثه انجام دهیم، آن‌ها مخالفتی نخواهند داشت، اما چنانچه این مراسم بخواهد در فضای باز برگزار شود، اجازه نخواهند داد.»
بنده در آن جلسه عرض کردم: «آقای مهدی هاشمی نقل کرده است که شما با برگزار نشدن مراسم برائت موافقت کرده‌اید.»
غرض من از بیان این سخن آن بود که گویی تنها مانع در این زمینه بنده هستم و ازنظر شما اشکالی در عدم برگزاری مراسم برائت وجود ندارد.
ایشان در پاسخ تصریح فرمودند: «خیر، این حرف درست نیست و مطلب همان است که الآن گفتم.»
در ادامه پرسیدم: آیا شما دستور داده‌اید مذاکره با مقامات سعودی از طرق غیررسمی مانند ملاقات فرزند آقای هاشمی رفسنجانی قطع شود؟
فرمودند: «اینکه چنین چیزی را گفته باشم یادم نیست، اما اینکه پسر آقای هاشمی برای مذاکره اعزام‌شده، کار بدی بوده است.»
درواقع ازآنجاکه سیاست سعودی‌ها پیگیری این مسائل از طرق غیررسمی بود و اساساً پیشنهاد انجام این مذاکره از سوی آن‌ها صورت گرفته بود، مقام معظم رهبری از این کار به‌شدت ناراحت بودند و فرمودند: «عبدالله غلط کرده که این روش را برای مذاکره درباره روابط دو کشور انتخاب کرده است. مگر روش مذاکره را آن‌ها باید تعیین کنند.»
سپس افزودند: «عبدالله از روی تکبر و غرور می‌خواهد طریق موردنظر خود را تحمیل کند، اما ما نباید آن را بپذیریم. آن‌ها می‌خواهند زور بگویند و ما نباید زیر بار آن برویم.»[1]
[1] - خاطره‌ها، محمد محمدی ری‌شهری، تهران، مرکز اسناد انقلاب اسلامی، 1394 صص 367-368
مقام معظم رهبری نکته‌ای را فرمودند که بعدها ما در ملاقات خود با مقامات سعودی از آن بهره می‌گرفتیم:
«به اعتقاد ما محل اصلی برگزاری مراسم برائت در خود مسجدالحرام است. ما می‌توانیم به سعودی‌ها بگوییم: اصلاً چرا این مراسم در خیابان‌ها برگزار شود که موجب بروز مشکلاتی در رفت‌وآمدها گردد؟ شما خودتان مراسم برائت را در مسجدالحرام برگزار کنید و ماهم در همان مراسم شما شرکت خواهیم کرد و هیچ‌گونه مراسم جداگانه‌ای نیز نخواهیم گرفت، اما اگر آن‌ها خودشان اقدام به این کار نکردند و به ماهم اجازت برگزاری مراسم در مسجدالحرام ندادند، آن‌وقت این مراسم را در نزدیکی مسجدالحرام برگزار خواهیم کرد و اگر بازهم اجازه ندادند، عقب‌تر می‌رویم تا آنجا که مقدور باشد.»
ایشان در ادامه فرمودند:
«سعودی‌ها گفته‌اند درصورتی‌که ما بخواهیم مراسم را در محلی سرپوشیده مثل ساختمان بعثه انجام دهیم، آن‌ها مخالفتی نخواهند داشت، اما چنانچه این مراسم بخواهد در فضای باز برگزار شود، اجازه نخواهند داد.»
بنده در آن جلسه عرض کردم: «آقای مهدی هاشمی نقل کرده است که شما با برگزار نشدن مراسم برائت موافقت کرده‌اید.»
غرض من از بیان این سخن آن بود که گویی تنها مانع در این زمینه بنده هستم و ازنظر شما اشکالی در عدم برگزاری مراسم برائت وجود ندارد.
ایشان در پاسخ تصریح فرمودند: «خیر، این حرف درست نیست و مطلب همان است که الآن گفتم.»
در ادامه پرسیدم: آیا شما دستور داده‌اید مذاکره با مقامات سعودی از طرق غیررسمی مانند ملاقات فرزند آقای هاشمی رفسنجانی قطع شود؟
فرمودند: «اینکه چنین چیزی را گفته باشم یادم نیست، اما اینکه پسر آقای هاشمی برای مذاکره اعزام‌شده، کار بدی بوده است.»
درواقع ازآنجاکه سیاست سعودی‌ها پیگیری این مسائل از طرق غیررسمی بود و اساساً پیشنهاد انجام این مذاکره از سوی آن‌ها صورت گرفته بود، مقام معظم رهبری از این کار به‌شدت ناراحت بودند و فرمودند: «عبدالله غلط کرده که این روش را برای مذاکره درباره روابط دو کشور انتخاب کرده است. مگر روش مذاکره را آن‌ها باید تعیین کنند.»
سپس افزودند: «عبدالله از روی تکبر و غرور می‌خواهد طریق موردنظر خود را تحمیل کند، اما ما نباید آن را بپذیریم. آن‌ها می‌خواهند زور بگویند و ما نباید زیر بار آن برویم.»[1]
[1] - خاطره‌ها، محمد محمدی ری‌شهری، تهران، مرکز اسناد انقلاب اسلامی، 1394 صص 367-368
*مشرق
