سرویس اجتماعی شهدای ایران: چهارم اسفند سال 89 در جریان درگیری میان دو گروه از جوانان در یکی از محله‌‌های غرب تهران، پسر 18 ساله‌ای به نام میلاد با ضربه‌های چاقو زخمی شد.

او به بیمارستان فیاض‌بخش تهران منتقل و پس از 14 روز کما تسلیم مرگ شد. با گزارش مرگ او به بازپرس جنایی، تحقیقات پلیس آگاهی برای دستگیری ضارب فراری که طبق گفته شاهدان پسر 17 ساله‌ای به نام محمد بود، آغاز و او سرانجام دستگیر شد.

متهم به قتل با انتقال به پلیس آگاهی در بازجویی به پلیس گفت: من با دختری دوست شده بودم که پیش از این مقتول با وی دوست بود.همین موضوع باعث بروز اختلافاتی بین من و مقتول شد. هردو درصدد انتقام‌گیری از هم بودیم. بنابراین روز حادثه در یکی از محله‌های تهران قرار گذاشته و با هم درگیر شدیم. در این درگیری میلاد با شمشیر ضربه‌ای به سمتم انداخت. بعد شمشیرش به زمین افتاد.

وی اضافه کرد: بعد با چاقو به سمتم آمد که چاقو را از دستش گرفتم و چند ضربه با همان چاقو به سرش زدم. پشیمانم و گمان نمی‌کردم او جانش را از دست بدهد و من چنین سرنوشت تلخی داشته باشم.

مدتی بعد پرونده به شعبه 113 دادگاه کیفری استان تهران ارسال و روزهای پایانی فروردین سال 90، محمد به درخواست اولیای دم به قصاص، زندان و تحمل شلاق محکوم شد.

حکم دادگاه پس از تائید توسط قضات شعبه 15 دیوان‌عالی کشور به شعبه اول اجرای احکام دادسرای امور جنایی تهران ارسال شد. این در حالی بود که روزهای پایانی دی سال 92 قرار بود جوان اعدامی پای چوبه دار برود که همان روز حکم وی متوقف و به روز دیگری موکول شد.

به گزارش جام جم، ازآن زمان خانواده‌اش و مددکاران زندان در تلاش برای نجات او بودند که موفق نشدند. با تصویب قانون مجازات اسلامی جدید، او بار دیگر به خاطر این‌که زمان قتل زیر 18 سال داشت، محاکمه و به دیه محکوم شد.

خانواده وی نتوانستند دیه را تهیه کنند تا این‌که چند روز پیش پسر یکی از فرماندهان شهید در جنگ تحمیلی با حضور در زندان رجایی شهر کرج، دیه مقتول را پرداخت کرد تا پسر نوجوان آزاد شود.