«اصلاح طلبان بهتر از هر کسی می دانند و خیلی چیزهای دیگر هم می دانند، مثلا می دانند از سال ۸۹ که خبر می آمد صفدرحسینی با حمید پورمحمدی در بانک مرکزی سر و سری دارد، بازی هایی در جریان بوده، منتها قاعده بازی شان این بود که چشم پوشی کنند، چون معنای اصلاح طلبی برای برخی این شده است.
به گزارش شهدای ایران، رضا حقیقت نژاد، کارشناس و تحلیلگر امور ایران در شبکه بی بی سی، در یادداشتی که در صفحه فیس بوک خود منتشر کرده است به تحلیل و بررسی نقش اصلاح طلبان در شکل گیری فساد در بین مسئولان و کارگزاران دولتی پرداخته است.
حقیقت نژاد که خود نیز همواره مواضع اصلاح طلبانه در برخورد با مسائل ایران داشته و دارد، برای اثبات ادعای خود به سراغ پرونده "سیده فاطمه حسینی، فرزند صفدرحسینی، نماینده مردم تهران در مجلس دهم رفته و نحوه برخود اصلاح طلبان با او را به چالش کشیده است.
در ادامه متن کامل این یادداشت را بخوانید:
۲۸ بهمن ۹۴ که لیست امید منتشر شد جلوی اسم سیده فاطمه حسینی نوشته بودند: "نخبه مستقل، فرزند صفدرحسینی." یعنی از همان آغاز خود اصلاح طلبان بر آقازادگی ایشان تاکید کرده بودند، این فساد اول.
همان ایام دوست روزنامه نگاری ساکن تهران گفت حضور فاطمه حسینی در لیست بدین سبب بوده که پدرش بخشی از هزینه انتخاباتی اصلاح طلبان را پرداخته، شایعه زیاد بود، تا ۷۰۰ میلیون تومان هم گفته شد ولی بخشی از آن قطعا درست بود و رفتن به لیست ها مفت و مجانی نبود. این فساد دوم بود.
در ماجرای حقوق ها نام صفدرحسینی بر صدر بود، حقوق ۵۷ میلیون تومانی صفدرخان به گفته محسنی اژه ای ۴۵ میلیون تومان از حقوق مدیر قبلی همین صندوق بیشتر بوده، فساد سوم.
صفدرحسینی همچنین ۳۰۰ میلیون تومان وام با سود ۴درصد گرفته بود، این فساد نبود ولی نمونه روشن تبعیض بود. پاداش هم مسئله ویژه ای نبود، اصلا شاید حقش بود، اما وقتی در فیش حقوقش می نویسند "یارانه غذا، هزینه‌های دندانپزشکی، اعیاد، کمک‌هزینه اوقات فراغت فرزندان، کمک‌هزینه خرید لباس، کمک‌هزینه خرید کتاب، کمک‌هزینه ورزش" یعنی پوست و استخوان جامعه می سوزد.
بعد خود صفدرحسینی آمد توضیح داد که این کارها اغراض سیاسی دارد و من ماهی ۱۸ و نیم میلیون تومان حقوق می گیرم و درباره وام هم هیچ نگفت و از مصلحت نظام گفت و این چرت و پرت ها. بعد گفته شد صفدر حسینی ۲۰۰ میلیون تومان؟ از حقوق را به بیت المال برگردانده، فیش بازگشت منتشر نشده البته، او از مهرماه ۹۲ رییس این صندوق بوده، چند میلیون/میلیارد تومان گرفته که اینقدرش را برگردانده، شفاف نکردن ماجرا زخم تبعیض را عمیق تر می کند.
حالا این نمونه های فساد و تبعیض را بگذارید کنار تاسیس صرافی همراه با برادر حسن روحانی-حسین فریدون- در دورانی که ایران تحریم بوده و کاسبی ارز یکی از مهم ترین و سودآورترین کارها بوده است. خبر صرافی هم که خبر اکنون نیست، دو سال پیش یک نماینده مجلس به گوشه و کنایه گفت کاسب تحریم از میان اصلاح طلبان هم بوده، یواش یواش مشخص شد صفدر حسینی بوده و شرکا، از جمله آقازاده شان.
گیرم که افزایش سرمایه صرافی در کوتاه مدت هم محض رضای خدا بوده و صرافی هم ورشکست شده ولی کسی می تواند انکار کند در آن سالها دنبال صرافی رفتن جز دلالی و دور زدن تحریم به کار دیگری می آمده است؟ مواردی که اینجا می نویسیم را برخی اصلاح طلبان بهتر از هر کسی می دانند و خیلی چیزهای دیگر هم می دانند، مثلا می دانند از سال ۸۹ که خبر می آمد صفدرحسینی با حمید پورمحمدی در بانک مرکزی سر و سری دارد، بازی هایی در جریان بوده، منتها قاعده بازی شان این بود که چشم پوشی کنند، چون معنای اصلاح طلبی برای برخی این شده است.
حقیقت نژاد که خود نیز همواره مواضع اصلاح طلبانه در برخورد با مسائل ایران داشته و دارد، برای اثبات ادعای خود به سراغ پرونده "سیده فاطمه حسینی، فرزند صفدرحسینی، نماینده مردم تهران در مجلس دهم رفته و نحوه برخود اصلاح طلبان با او را به چالش کشیده است.
در ادامه متن کامل این یادداشت را بخوانید:
۲۸ بهمن ۹۴ که لیست امید منتشر شد جلوی اسم سیده فاطمه حسینی نوشته بودند: "نخبه مستقل، فرزند صفدرحسینی." یعنی از همان آغاز خود اصلاح طلبان بر آقازادگی ایشان تاکید کرده بودند، این فساد اول.
همان ایام دوست روزنامه نگاری ساکن تهران گفت حضور فاطمه حسینی در لیست بدین سبب بوده که پدرش بخشی از هزینه انتخاباتی اصلاح طلبان را پرداخته، شایعه زیاد بود، تا ۷۰۰ میلیون تومان هم گفته شد ولی بخشی از آن قطعا درست بود و رفتن به لیست ها مفت و مجانی نبود. این فساد دوم بود.
در ماجرای حقوق ها نام صفدرحسینی بر صدر بود، حقوق ۵۷ میلیون تومانی صفدرخان به گفته محسنی اژه ای ۴۵ میلیون تومان از حقوق مدیر قبلی همین صندوق بیشتر بوده، فساد سوم.
صفدرحسینی همچنین ۳۰۰ میلیون تومان وام با سود ۴درصد گرفته بود، این فساد نبود ولی نمونه روشن تبعیض بود. پاداش هم مسئله ویژه ای نبود، اصلا شاید حقش بود، اما وقتی در فیش حقوقش می نویسند "یارانه غذا، هزینه‌های دندانپزشکی، اعیاد، کمک‌هزینه اوقات فراغت فرزندان، کمک‌هزینه خرید لباس، کمک‌هزینه خرید کتاب، کمک‌هزینه ورزش" یعنی پوست و استخوان جامعه می سوزد.
بعد خود صفدرحسینی آمد توضیح داد که این کارها اغراض سیاسی دارد و من ماهی ۱۸ و نیم میلیون تومان حقوق می گیرم و درباره وام هم هیچ نگفت و از مصلحت نظام گفت و این چرت و پرت ها. بعد گفته شد صفدر حسینی ۲۰۰ میلیون تومان؟ از حقوق را به بیت المال برگردانده، فیش بازگشت منتشر نشده البته، او از مهرماه ۹۲ رییس این صندوق بوده، چند میلیون/میلیارد تومان گرفته که اینقدرش را برگردانده، شفاف نکردن ماجرا زخم تبعیض را عمیق تر می کند.
حالا این نمونه های فساد و تبعیض را بگذارید کنار تاسیس صرافی همراه با برادر حسن روحانی-حسین فریدون- در دورانی که ایران تحریم بوده و کاسبی ارز یکی از مهم ترین و سودآورترین کارها بوده است. خبر صرافی هم که خبر اکنون نیست، دو سال پیش یک نماینده مجلس به گوشه و کنایه گفت کاسب تحریم از میان اصلاح طلبان هم بوده، یواش یواش مشخص شد صفدر حسینی بوده و شرکا، از جمله آقازاده شان.
گیرم که افزایش سرمایه صرافی در کوتاه مدت هم محض رضای خدا بوده و صرافی هم ورشکست شده ولی کسی می تواند انکار کند در آن سالها دنبال صرافی رفتن جز دلالی و دور زدن تحریم به کار دیگری می آمده است؟ مواردی که اینجا می نویسیم را برخی اصلاح طلبان بهتر از هر کسی می دانند و خیلی چیزهای دیگر هم می دانند، مثلا می دانند از سال ۸۹ که خبر می آمد صفدرحسینی با حمید پورمحمدی در بانک مرکزی سر و سری دارد، بازی هایی در جریان بوده، منتها قاعده بازی شان این بود که چشم پوشی کنند، چون معنای اصلاح طلبی برای برخی این شده است.
* جام نیوز
