بيلبوردهاي «حقوق بشر امريكايي» اگرچه به تعداد محدود در تهران نصب شده‌اند، ولي آنقدر مورد توجه قرار گرفته‌اند كه شهرتشان به آنسوي مرزها برسد...
شهدای ایران:بيلبوردهاي
«حقوق بشر امريكايي» اگرچه به تعداد محدود در تهران نصب شده‌اند، ولي
آنقدر مورد توجه قرار گرفته‌اند كه شهرتشان به آنسوي مرزها برسد؛
بيلبورد‌هايي كه در شبكه‌هاي اجتماعي به آنها پرداخته شده و دولتي‌ها آن را
بهانه‌اي براي حمله به شهردار و شهرداري تهران كرده‌اند. البته علت اصلی
دلدادگی به امریکا و اعتراض به زیر سوال رفتن حقوق بشر امریکایی است.
چنانچه اگر همین اطلاعات درباره حقوق‌بشر چین یا روسیه منتشر می‌شد، اعتراض
اصلاح‌طلبان را برنمی‌انگیخت که چرا به جای مسائل داخلی به چین و روسیه
می‌پردازید؟! و چه بسا استقبال هم می‌شد!
شايد باورش سخت باشد كه در
كشوري كه 37 سال است در جنگ نابرابر با امريكا است، عده‌اي از اينكه
واقعيت‌هاي زشت امريكايي برملا شود، برافروخته شوند و آن را فرصتي براي
حمله به رقيب سياسي خود كنند؛ اتفاقي كه رسانه‌هاي دولتي بدشان نمي‌آيد به
آن دامن بزنند.
حقوق بشر امريكايي
ديروز آخرين روز از هفته حقوق بشر امريكايي بود، هفته‌اي كه از ششم تيرماه مصادف با ترور ناكام حضرت آيت‌الله خامنه آغاز شد و با سالروز حمله تروريستي ناو امريكايي به هواپيماي مسافربري ايران در خليج فارس در روز 12 تيرماه به پايان مي‌رسد؛ هفته‌اي كه در آن چند رخداد تروريستي عليه ملت ايران به ثبت رسيده كه ردپاي دولت امريكا در چند نمونه آن مشهود است. بيلبورد‌هايي هم كه توسط شهرداري در سطح شهر تهران نصب شده‌اند، به اين مناسبت تهيه شده‌اند. در اين بيلبوردها اطلاعاتي از آنچه در امريكا مي‌گذرد، وجود دارد. اطلاعاتي كه امريكايي‌ها و دوستداران امريكا علاقه‌اي به افشاي آنها ندارند. براي همين بلافاصله بعد از نصب اين بيلبوردها اولين هجمه‌ها از سوي شبكه‌هاي اجتماعي آغاز شد.
بيلبوردها چه مي‌گويند؟!
اطلاعاتي كه در بيلبوردهاي «حقوق بشر امريكايي» به چشم مي‌خورد نه اطلاعات تاپ سكرت نظامي است، نه تحليل‌هاي سياسي، بلكه آمار و ارقامي است كه اثبات آنها بسيار راحت است. «در هر 9 ثانيه يك زن امريكايي مورد ضرب و شتم قرار مي‌گيرد»، «در امريكا از هر پنج نوزاد دو نوزاد به صورت نامشروع به دنيا مي‌آيند» و «از هر 110 شهروند امريكايي يك نفر در زندان است»؛ اطلاعاتي شرم‌آور از كشوري كه خود را مهد آزادي و حقوق بشر مي‌داند كه البته اطلاعات محرمانه هم نيست ولي در پروپاگانداي رسانه‌هاي امريكايي كمتر پيش مي‌آيد كه اين اطلاعات در اختيار افكار عمومي قرار گيرد. حالا بيلبورد‌هايي در تهران وظيفه اطلاع‌رساني درباره واقعيت‌هاي نيمه پنهان امريكا را برعهده گرفته‌اند و اين مسئله به مذاق دوستداران عمو سام در ايران خوش نيامده است.
موج‌سواري رسانه دولت روي امواج تخريبي
دولت خود را منادي آزادي شبكه‌هاي اجتماعي مي‌داند؛ مسئله‌اي كه بي‌ربط به استفاده‌هاي تبليغاتي براي انتخابات نيست و تجربه انتخابات گذشته نشان مي‌دهد كه اين شبكه‌ها چندان نيز بي‌تأثير نيستند. دولت تلاش مي‌كند در مقابل رفتار اعضاي شبكه‌هاي اجتماعي تا جايي كه مي‌تواند به جنبه‌هاي مثبت سياسي‌اش توجه كند. براي همين نسبت به جوك‌هايي كه درباره شعار‌هاي دولت و كليد رئيس‌جمهور ساخته مي‌شود، از خود بي‌تفاوتي نشان مي‌دهد و در مقابل الفاظ و القابي چون «حسن كليدساز» از سياست لبخند مليح استفاده مي‌كند. دولتي‌ها به خوبي مي‌دانند كه شبكه‌هاي اجتماعي محلي است كه در آن جدي‌ترين مسائل به جوك و لطيفه تبديل مي‌شود و اصولاً خيلي از موضوعات اجتماعي در شبكه‌هاي اجتماعي لوث شده و از بين مي‌روند. براي همين زماني كه جماعت جوك‌ساز سراغ بيلبوردهاي شهرداري رفتند، از آب گل آلود به وجود آمده، شروع به ماهي گرفتن كردند. روزنامه ايران ارگان مطبوعاتي دولت و هم سايت‌هاي همسو با دولت نقد‌ها و تمسخر‌هايي كه نسبت به بيلبوردها شده است، پوشش گسترده دادند و شروع به تخريب شهرداري كردند؛ نهادي كه مسئوليتش بر عهده رقيب سياسي و انتخاباتي رئيس‌جمهور است. قطعاً اين رفتار در زماني كه شبكه‌هاي اجتماعي نقد‌هايي درباره عملكرد دولت داشته باشند، تكرار نخواهد شد و سياست بايكوت همان طور كه ابتدا در خصوص مسئله فيش‌هاي حقوقي نجومي مديران دولتي پيش آمد به كار گرفته مي‌شود و تا زماني كه مسئله به مطالبه عمومي تبديل نشود، دولت نسبت به آن بي تفاوت خواهد بود يا آن را به دولت‌هاي قبلي ربط مي‌دهد.
خارجي‌ها و ضد انقلاب هم موضع گرفتند
شاكري، عضو شوراي شهر تهران اقدام شهرداري در طراحي و نصب بيلبوردهاي «حقوق بشر امريكايي» را پيرو تذكرات مقام معظم رهبري مي‌داند. رهبر انقلاب چندي پيش نسبت به ولنگاري دستگاه‌هاي فرهنگي هشدار داده بودند و اكنون شهرداري در اقدامي تلاش كرده است كه خود را از معرض اتهام بودن خارج كند. اين موضوع در كيهان چاپ لندن كه روزنامه ضد انقلاب سلطنت‌طلب به شمار مي‌رود، بازتاب داشته است. اين روزنامه در گزارشي با عنوان«نصب بيلبوردهاي«ولنگاري امريكايي» در تهران» به بازتاب‌هاي اين بيلبوردها در شبكه‌هاي اجتماعي پرداخته و تلاش كرده است ضمن زير سؤال بردن صحت اطلاعات ارائه شده، نصب اين بيلبوردها را دشمني با مردم امريكا عنوان كند!
جالب اينجا است كه اين روزنامه هيچ اشاره‌اي به سالگرد حمله ناو امريكايي به هواپيماي ايراني در خليج فارس نكرده است كه نماد دشمني امريكا با ملت ايران به شمار مي‌رود و روز گذشته كاربران ايراني با هشتك «IR655» كه شناسه پرواز هواپيماي ايرباس ايراني بود، به طور وسيعي ياد هموطنان كشته شده خود را گرامي داشتند. «فارين پالسي» نيز در گزارشي ضمن پيروي كردن از خط خبري كه در گزارش روزنامه ايران ديده مي‌شود، اقدام شهرداري تهران را در افشاي وضعيت حقوق بشري امريكايي مورد نقد قرار داده است. اين نشريه كه سراغ نقل‌قول‌هاي شبكه‌هاي اجتماعي درباره بيلبوردها رفته است هم هيچ اشاره‌اي به خشم كاربران ايراني همين شبكه‌ها از حمايت امريكا از سركوب مردم يمن و بحرين توسط دولت سعودي يا جنايت‌هاي رژيم صهيونيستي در قبال مردم فلسطين در آستانه روز قدس نكرده است.
به نظر مي‌رسد در همسرايي داخلي و خارجي عليه بيلبوردهاي شهرداري تهران و برجسته كردن معضلات داخلي در مقابل افشاگري‌هاي صورت گرفته عليه امريكا، همزمان دو نيت از سوي گردانندگان اين هجمه به چشم مي‌خورد، ابتدا تطهير امريكا با لوث‌كردن و زير سؤال بردن بيلبوردها و در مرحله بعد، راه‌اندازي جنگ انتخاباتي و ضربه زدن به رقيب احتمالي حسن روحاني در انتخابات سال آينده رياست جمهوري است. از نظر حاميان دولت، قاليباف رقيب جدي است و از اين گونه فرصت‌ها براي ضربه زدن به وجهه وي بايد كمال استفاده را كرد، حتي اگر نتيجه آن به نفع دولت متخاصم با ايران باشد.
حقوق بشر امريكايي
ديروز آخرين روز از هفته حقوق بشر امريكايي بود، هفته‌اي كه از ششم تيرماه مصادف با ترور ناكام حضرت آيت‌الله خامنه آغاز شد و با سالروز حمله تروريستي ناو امريكايي به هواپيماي مسافربري ايران در خليج فارس در روز 12 تيرماه به پايان مي‌رسد؛ هفته‌اي كه در آن چند رخداد تروريستي عليه ملت ايران به ثبت رسيده كه ردپاي دولت امريكا در چند نمونه آن مشهود است. بيلبورد‌هايي هم كه توسط شهرداري در سطح شهر تهران نصب شده‌اند، به اين مناسبت تهيه شده‌اند. در اين بيلبوردها اطلاعاتي از آنچه در امريكا مي‌گذرد، وجود دارد. اطلاعاتي كه امريكايي‌ها و دوستداران امريكا علاقه‌اي به افشاي آنها ندارند. براي همين بلافاصله بعد از نصب اين بيلبوردها اولين هجمه‌ها از سوي شبكه‌هاي اجتماعي آغاز شد.
بيلبوردها چه مي‌گويند؟!
اطلاعاتي كه در بيلبوردهاي «حقوق بشر امريكايي» به چشم مي‌خورد نه اطلاعات تاپ سكرت نظامي است، نه تحليل‌هاي سياسي، بلكه آمار و ارقامي است كه اثبات آنها بسيار راحت است. «در هر 9 ثانيه يك زن امريكايي مورد ضرب و شتم قرار مي‌گيرد»، «در امريكا از هر پنج نوزاد دو نوزاد به صورت نامشروع به دنيا مي‌آيند» و «از هر 110 شهروند امريكايي يك نفر در زندان است»؛ اطلاعاتي شرم‌آور از كشوري كه خود را مهد آزادي و حقوق بشر مي‌داند كه البته اطلاعات محرمانه هم نيست ولي در پروپاگانداي رسانه‌هاي امريكايي كمتر پيش مي‌آيد كه اين اطلاعات در اختيار افكار عمومي قرار گيرد. حالا بيلبورد‌هايي در تهران وظيفه اطلاع‌رساني درباره واقعيت‌هاي نيمه پنهان امريكا را برعهده گرفته‌اند و اين مسئله به مذاق دوستداران عمو سام در ايران خوش نيامده است.
موج‌سواري رسانه دولت روي امواج تخريبي
دولت خود را منادي آزادي شبكه‌هاي اجتماعي مي‌داند؛ مسئله‌اي كه بي‌ربط به استفاده‌هاي تبليغاتي براي انتخابات نيست و تجربه انتخابات گذشته نشان مي‌دهد كه اين شبكه‌ها چندان نيز بي‌تأثير نيستند. دولت تلاش مي‌كند در مقابل رفتار اعضاي شبكه‌هاي اجتماعي تا جايي كه مي‌تواند به جنبه‌هاي مثبت سياسي‌اش توجه كند. براي همين نسبت به جوك‌هايي كه درباره شعار‌هاي دولت و كليد رئيس‌جمهور ساخته مي‌شود، از خود بي‌تفاوتي نشان مي‌دهد و در مقابل الفاظ و القابي چون «حسن كليدساز» از سياست لبخند مليح استفاده مي‌كند. دولتي‌ها به خوبي مي‌دانند كه شبكه‌هاي اجتماعي محلي است كه در آن جدي‌ترين مسائل به جوك و لطيفه تبديل مي‌شود و اصولاً خيلي از موضوعات اجتماعي در شبكه‌هاي اجتماعي لوث شده و از بين مي‌روند. براي همين زماني كه جماعت جوك‌ساز سراغ بيلبوردهاي شهرداري رفتند، از آب گل آلود به وجود آمده، شروع به ماهي گرفتن كردند. روزنامه ايران ارگان مطبوعاتي دولت و هم سايت‌هاي همسو با دولت نقد‌ها و تمسخر‌هايي كه نسبت به بيلبوردها شده است، پوشش گسترده دادند و شروع به تخريب شهرداري كردند؛ نهادي كه مسئوليتش بر عهده رقيب سياسي و انتخاباتي رئيس‌جمهور است. قطعاً اين رفتار در زماني كه شبكه‌هاي اجتماعي نقد‌هايي درباره عملكرد دولت داشته باشند، تكرار نخواهد شد و سياست بايكوت همان طور كه ابتدا در خصوص مسئله فيش‌هاي حقوقي نجومي مديران دولتي پيش آمد به كار گرفته مي‌شود و تا زماني كه مسئله به مطالبه عمومي تبديل نشود، دولت نسبت به آن بي تفاوت خواهد بود يا آن را به دولت‌هاي قبلي ربط مي‌دهد.
خارجي‌ها و ضد انقلاب هم موضع گرفتند
شاكري، عضو شوراي شهر تهران اقدام شهرداري در طراحي و نصب بيلبوردهاي «حقوق بشر امريكايي» را پيرو تذكرات مقام معظم رهبري مي‌داند. رهبر انقلاب چندي پيش نسبت به ولنگاري دستگاه‌هاي فرهنگي هشدار داده بودند و اكنون شهرداري در اقدامي تلاش كرده است كه خود را از معرض اتهام بودن خارج كند. اين موضوع در كيهان چاپ لندن كه روزنامه ضد انقلاب سلطنت‌طلب به شمار مي‌رود، بازتاب داشته است. اين روزنامه در گزارشي با عنوان«نصب بيلبوردهاي«ولنگاري امريكايي» در تهران» به بازتاب‌هاي اين بيلبوردها در شبكه‌هاي اجتماعي پرداخته و تلاش كرده است ضمن زير سؤال بردن صحت اطلاعات ارائه شده، نصب اين بيلبوردها را دشمني با مردم امريكا عنوان كند!
جالب اينجا است كه اين روزنامه هيچ اشاره‌اي به سالگرد حمله ناو امريكايي به هواپيماي ايراني در خليج فارس نكرده است كه نماد دشمني امريكا با ملت ايران به شمار مي‌رود و روز گذشته كاربران ايراني با هشتك «IR655» كه شناسه پرواز هواپيماي ايرباس ايراني بود، به طور وسيعي ياد هموطنان كشته شده خود را گرامي داشتند. «فارين پالسي» نيز در گزارشي ضمن پيروي كردن از خط خبري كه در گزارش روزنامه ايران ديده مي‌شود، اقدام شهرداري تهران را در افشاي وضعيت حقوق بشري امريكايي مورد نقد قرار داده است. اين نشريه كه سراغ نقل‌قول‌هاي شبكه‌هاي اجتماعي درباره بيلبوردها رفته است هم هيچ اشاره‌اي به خشم كاربران ايراني همين شبكه‌ها از حمايت امريكا از سركوب مردم يمن و بحرين توسط دولت سعودي يا جنايت‌هاي رژيم صهيونيستي در قبال مردم فلسطين در آستانه روز قدس نكرده است.
به نظر مي‌رسد در همسرايي داخلي و خارجي عليه بيلبوردهاي شهرداري تهران و برجسته كردن معضلات داخلي در مقابل افشاگري‌هاي صورت گرفته عليه امريكا، همزمان دو نيت از سوي گردانندگان اين هجمه به چشم مي‌خورد، ابتدا تطهير امريكا با لوث‌كردن و زير سؤال بردن بيلبوردها و در مرحله بعد، راه‌اندازي جنگ انتخاباتي و ضربه زدن به رقيب احتمالي حسن روحاني در انتخابات سال آينده رياست جمهوري است. از نظر حاميان دولت، قاليباف رقيب جدي است و از اين گونه فرصت‌ها براي ضربه زدن به وجهه وي بايد كمال استفاده را كرد، حتي اگر نتيجه آن به نفع دولت متخاصم با ايران باشد.
