تحلیلگران بر این باور هستند که هدف آمریکایی‌ها از همکاری با کردها تحکیم جایگاه خود در غرب آسیا و عملیاتی کردن طرح «خاورمیانه بزرگ یا جدید» و همچنین جلوگیری از نقش تاثیرگذار روس‌ها و محور مقاومت در بحران سوریه است.
به گزارش شهدای ایران، جایگاه آمریکا در منطقه «غرب آسیا» بعد از اینکه در سال 2011 نیروهای نظامی خود را از عراق خارج کرد، دچار تزلزل شد.
ظهور جریان‌های تکفیری در منطقه غرب آسیا به‌ویژه داعش عجز و ناتوانی واشنگتن را در قبال مسائل منطقه به‌صورت واضح و بیش از پیش نشان داد؛ سیاست خارجی آمریکا بعد از آن تاریخ تغییر یافت و به بهانه حمایت از همپیمانانش اقدام به دخالت در امور منطقه کرد و جنگ نیابتی را علیه رقیب خود به راه انداخت.
«باراک اوباما» در سخنرانی سالانه خود در شروع سال 2015 اذعان کرد که دولت آمریکا استراتژی مشخصی برای مقابله با گروه‌های تکفیری به‌ویژه داعش در منطقه غرب آسیا ندارد. این اذعان درست بعد از اینکه روسیه، ایران و محور مقاومت دستاوردهای زیادی در مبارزه با این گروهک‌ها در سوریه و عراق به دست آوردند، صورت گرفت.
به هر حال واشنگتن مجبور شد، تاکتیک‌های نظامی خود را که بر اساس مقابله با بحران‌های غرب آسیا طراحی کرده بود، مخصوصا بعد از ورود روسیه در بحران سوریه (اواخر سپتامبر 2015) تغییر دهد.
ناظران سیاسی آمریکا اقدام به وضع برنامه‌هایی تحت عنوان مبارزه با تکفیری‌های داعش و سایر گروه‌های تروریستی در راستای محافظت از نفوذ آمریکا و بازیابی جایگاه متزلزل خود در منطقه کردند.
تشکیل نیروهای دموکراتیک سوریه در نوامبر سال گذشته با حمایت آمریکا یکی از مهم‌ترین و بارزترین اقدامات این کشور در جهت بازیابی جایگاه خود در منطقه غرب آسیا بود. نیروهای دموکراتیک سوریه متشکل از گروه‌های کردی، سوری، عربی، سریانی، ارمنی و ترکمان است.
در حقیقت می‌توان گفت که آمریکا در حال حاضر کاملا به نیروهای کردی مخصوصا یگان‌های مدافع خلق (ypg) و یگان‌های مدافع زنان (ypj) و نیروهای پیشمرگه وابسته به اقلیم کردستان عراق به خاطر بهبود جایگاه خود در غرب آسیا و تحکیم نفوذاش در عراق و سوریه تکیه می‌کند.
همکاری بین نیروهای آمریکایی و نیروهای دموکراتیک سوریه به شکل کاملا واضح در عملیات آزادسازی شهر رقه در سوریه از چنگال تکفیری‌های داعش مشاهده می‌شود.
تحلیلگران بر این باور هستند که هدف آمریکایی‌ها از این همکاری تحکیم جایگاه خود در غرب آسیا و از طرف دیگر ترسیم نقشه آینده این منطقه و جلوگیری از نقش تاثیرگذار روس‌ها در آن است.
آمریکایی‌ها پیشتر پیشنهاد روس‌ها را در خصوص هماهنگی برای مبارزه با تروریسم مخصوصا داعش و مشارکت در آزادسازی رقه از چنگال داعش رد کردند؛ عدم پذیرش این پیشنهاد از سوی واشنگتن به این معنی است که آمریکا به‌عنوان یکی از مهم‌ترین کشور‌های عضو ناتو از یک طرف به همکاری نظامی مستقیم با روسیه در زمینه مبارزه با تروریسم تمایل ندارد و از سوی دیگر تلاش می‌کند توجه کردها را به سمت خود جلب کند، هر چند این نوع نگاه آمریکایی‌ها به کردها موجب اعتراض ترک‌ها شده‌است؛ از آن رو که آنکارا می‌ترسد کردها به خود مختاری برسند و حکومت فدرالی داخل دولت سوریه تشکیل دهند؛ چراکه آنها خوب می‌دانند این امر زمینه را برای کردهای ترکیه در جنوب و جنوب شرقی ترکیه فراهم خواهد کرد تا آنها هم خواهان تشکیل حکومت خود مختار یا اقلیم کردستان ترکیه درست مثل اقلیم کردستان عراق باشند.
هدف از این همه تلاش و کوشش آمریکا در واقع از یک طرف تحکیم نفوذ خود در منطقه غرب آسیا و از سوی دیگر تنها تصمیم گرفتن در خصوص سرنوشت این منطقه است. این همان مسئله‌ای است که روسیه به شدت آن را به‌عنوان عامل اختلال در توازن قوا رد کرده و تلاش می‌کند توازن قوا را در منطقه غرب آسیا که یک منطقه حساس و مهم در جهان است، حفظ کند.
شایسته است اینجا به این موضوع اشاره شود که کردهای سوریه تاکنون مرتکب جنایت و نقض حقوق بشر در مناطق تحت سیطره خود در شمال و شمال شرق سوریه نشده‌اند. افزون بر این، کردهای سوریه از حمایت‌های بین‌المللی نیز برخوردار هستند؛ رسانه‌های غربی کردهای سوریه را اینگونه توصیف می‌کنند که آنها تلاش می‌کنند آزادی، دموکراسی، گشایش و تعامل مثبت با محیط خارجی را در منطقه تحت سیطره خود اشاعه دهند.
بر همین اساس آمریکایی‌ها تلاش می‌کنند از کردها استفاده کنند تا به وسیله همکاری با آنها چهره خودشان را که به خاطر حمایت از گروه‌های تروریستی (که علیه کردها مبارزه می‌کنند)، مخدوش شده‌است، تطهیر کنند. این در حالی است که آمریکایی‌ها از جنایت‌های گروه‌های تکفیری مثل «جبهه النصره» و «احرار الشام» و «جیش‌الاسلام» و ... چشم‌پوشی می‌کنند.
در پایان می‌توان گفت که همه اقدامات و گام‌های سیاسی و نظامی که طی سال‌های گذشته و در حال حاضر آمریکایی‌ها اتخاذ کرده و انجام داده‌اند، مخصوصا در عراق و سوریه فقط به دلیل تحکیم جایگاه و وجود خود در منطقه غرب آسیا برای عملیاتی کردن طرح «خاورمیانه بزرگ یا جدید» است تا از طریق آن بتوانند براین منطقه تسلط یابند و ثروت‌های آن را غارت کنند و سرنوشت ملت این مرز و بوم را بر اساس تامین منافع آمریکا و رژیم صهیونیستی تعیین کنند.
ظهور جریان‌های تکفیری در منطقه غرب آسیا به‌ویژه داعش عجز و ناتوانی واشنگتن را در قبال مسائل منطقه به‌صورت واضح و بیش از پیش نشان داد؛ سیاست خارجی آمریکا بعد از آن تاریخ تغییر یافت و به بهانه حمایت از همپیمانانش اقدام به دخالت در امور منطقه کرد و جنگ نیابتی را علیه رقیب خود به راه انداخت.
«باراک اوباما» در سخنرانی سالانه خود در شروع سال 2015 اذعان کرد که دولت آمریکا استراتژی مشخصی برای مقابله با گروه‌های تکفیری به‌ویژه داعش در منطقه غرب آسیا ندارد. این اذعان درست بعد از اینکه روسیه، ایران و محور مقاومت دستاوردهای زیادی در مبارزه با این گروهک‌ها در سوریه و عراق به دست آوردند، صورت گرفت.
به هر حال واشنگتن مجبور شد، تاکتیک‌های نظامی خود را که بر اساس مقابله با بحران‌های غرب آسیا طراحی کرده بود، مخصوصا بعد از ورود روسیه در بحران سوریه (اواخر سپتامبر 2015) تغییر دهد.
ناظران سیاسی آمریکا اقدام به وضع برنامه‌هایی تحت عنوان مبارزه با تکفیری‌های داعش و سایر گروه‌های تروریستی در راستای محافظت از نفوذ آمریکا و بازیابی جایگاه متزلزل خود در منطقه کردند.
تشکیل نیروهای دموکراتیک سوریه در نوامبر سال گذشته با حمایت آمریکا یکی از مهم‌ترین و بارزترین اقدامات این کشور در جهت بازیابی جایگاه خود در منطقه غرب آسیا بود. نیروهای دموکراتیک سوریه متشکل از گروه‌های کردی، سوری، عربی، سریانی، ارمنی و ترکمان است.
در حقیقت می‌توان گفت که آمریکا در حال حاضر کاملا به نیروهای کردی مخصوصا یگان‌های مدافع خلق (ypg) و یگان‌های مدافع زنان (ypj) و نیروهای پیشمرگه وابسته به اقلیم کردستان عراق به خاطر بهبود جایگاه خود در غرب آسیا و تحکیم نفوذاش در عراق و سوریه تکیه می‌کند.
همکاری بین نیروهای آمریکایی و نیروهای دموکراتیک سوریه به شکل کاملا واضح در عملیات آزادسازی شهر رقه در سوریه از چنگال تکفیری‌های داعش مشاهده می‌شود.
تحلیلگران بر این باور هستند که هدف آمریکایی‌ها از این همکاری تحکیم جایگاه خود در غرب آسیا و از طرف دیگر ترسیم نقشه آینده این منطقه و جلوگیری از نقش تاثیرگذار روس‌ها در آن است.
آمریکایی‌ها پیشتر پیشنهاد روس‌ها را در خصوص هماهنگی برای مبارزه با تروریسم مخصوصا داعش و مشارکت در آزادسازی رقه از چنگال داعش رد کردند؛ عدم پذیرش این پیشنهاد از سوی واشنگتن به این معنی است که آمریکا به‌عنوان یکی از مهم‌ترین کشور‌های عضو ناتو از یک طرف به همکاری نظامی مستقیم با روسیه در زمینه مبارزه با تروریسم تمایل ندارد و از سوی دیگر تلاش می‌کند توجه کردها را به سمت خود جلب کند، هر چند این نوع نگاه آمریکایی‌ها به کردها موجب اعتراض ترک‌ها شده‌است؛ از آن رو که آنکارا می‌ترسد کردها به خود مختاری برسند و حکومت فدرالی داخل دولت سوریه تشکیل دهند؛ چراکه آنها خوب می‌دانند این امر زمینه را برای کردهای ترکیه در جنوب و جنوب شرقی ترکیه فراهم خواهد کرد تا آنها هم خواهان تشکیل حکومت خود مختار یا اقلیم کردستان ترکیه درست مثل اقلیم کردستان عراق باشند.
هدف از این همه تلاش و کوشش آمریکا در واقع از یک طرف تحکیم نفوذ خود در منطقه غرب آسیا و از سوی دیگر تنها تصمیم گرفتن در خصوص سرنوشت این منطقه است. این همان مسئله‌ای است که روسیه به شدت آن را به‌عنوان عامل اختلال در توازن قوا رد کرده و تلاش می‌کند توازن قوا را در منطقه غرب آسیا که یک منطقه حساس و مهم در جهان است، حفظ کند.
شایسته است اینجا به این موضوع اشاره شود که کردهای سوریه تاکنون مرتکب جنایت و نقض حقوق بشر در مناطق تحت سیطره خود در شمال و شمال شرق سوریه نشده‌اند. افزون بر این، کردهای سوریه از حمایت‌های بین‌المللی نیز برخوردار هستند؛ رسانه‌های غربی کردهای سوریه را اینگونه توصیف می‌کنند که آنها تلاش می‌کنند آزادی، دموکراسی، گشایش و تعامل مثبت با محیط خارجی را در منطقه تحت سیطره خود اشاعه دهند.
بر همین اساس آمریکایی‌ها تلاش می‌کنند از کردها استفاده کنند تا به وسیله همکاری با آنها چهره خودشان را که به خاطر حمایت از گروه‌های تروریستی (که علیه کردها مبارزه می‌کنند)، مخدوش شده‌است، تطهیر کنند. این در حالی است که آمریکایی‌ها از جنایت‌های گروه‌های تکفیری مثل «جبهه النصره» و «احرار الشام» و «جیش‌الاسلام» و ... چشم‌پوشی می‌کنند.
در پایان می‌توان گفت که همه اقدامات و گام‌های سیاسی و نظامی که طی سال‌های گذشته و در حال حاضر آمریکایی‌ها اتخاذ کرده و انجام داده‌اند، مخصوصا در عراق و سوریه فقط به دلیل تحکیم جایگاه و وجود خود در منطقه غرب آسیا برای عملیاتی کردن طرح «خاورمیانه بزرگ یا جدید» است تا از طریق آن بتوانند براین منطقه تسلط یابند و ثروت‌های آن را غارت کنند و سرنوشت ملت این مرز و بوم را بر اساس تامین منافع آمریکا و رژیم صهیونیستی تعیین کنند.
*دفاع‌پرس
درسوریه همی گروه ها افتادن بجان هم .یعنی ادم ادمو میخورهدر این شرایت باید گفت مسلمان داره مسلمانو میکشه .قبلان حزب الله لبنان را دوست داشتم چون با یهود میجنگید .ولی حا لا اونها هم ادمخار شدن یعنی یهود را ول کردن افتادن بجان مسلمان 
