به گزارش شهدای ایران،حاتمی کیا در گفتگو با هفته‌نامه مثلث در پاسخ به سوالی به تشریح مواضع سیاسی خود می پردازد و می‌گوید: «شبی که متوجه شدم بچه‌ها بلندگوی کارگردانی من را برداشته و در پشت بام شعارهایی به‌نفع موسوی می‌دهند، درمانده شدم. تجریه تازه‌ای بود. آیا حق دارم جلویشان را بگیرم؟ دلم از اتفاقات بعدی شور می‌زد. احساس کردم بچه ها در حال رسیدن به بلوغ سیاسی هستند و این بلوغ قیمتی دارد که باید خودشان هزینه‌اش را بپردازند. در انتخابات بعد باز هم موضوع پیچیده‌تر شد. وقتی در مناظره تلویزیونی روحانی به قالیباف لقب سرهنگ داد، خیلی عصبانی شدم واژه سرهنگ بار نظامی و بوی کودتاهای آمریکای لاتینی می‌داد. این ظلم به نسل قالیباف که من هم خودم را متعلق به آن می‌دانستم بود. من اگر احساسی بودم باید به قالیباف رای می‌دادم، ولی انتخابات برای من یک امر عقلانی بود و من به روحانی رای دادم و بچه‌هایم به قالیباف!