"هافینگتون پست" به بررسی هفت دلیلی می‌پردازد که حاکی از پیروزی ترامپ در انتخابات ریاست جمهوری آمریکا خواهد بود.
شهدای ایران: نشریه هافینگتون پست در گزارشی به بررسی دلایلی می پردازد که بیانگر احتمال پیروزی دونالد ترامپ در انتخابات ریاست جمهوری آمریکا است و می نویسد:
اقتصاد: مشکلات اقتصادی که ایالات متحده در طول سال‌های اخیر با آن روبرو بوده و برخی نارضایتی‌ها، به ویژه در طبقه متوسط آمریکا، شانس ترامپ را به عنوان سرمایه دار موفقی که می‌تواند این وضعیت را تغییر دهد، در برابر هیلاری کلینتونی که ادامه دهنده سیاست‌های باراک اوباماست، افزایش داده است.
دودستگی دموکرات‌ها: برنی سندر، تنها رقیب کلینتون، همچنان در رقابت‌های درون حزبی دموکرات‌ها باقی مانده و امیدوار است در مجمع حزبی ایالت فلوریدا از نامزدی نهایی او جلوگیری کند. به این معنا که نقشی را بازی کند که یک داوطلب ناکام دیگر در انتخابات مقدماتی سال ۱۹۸۰ بازی کرد: ستاره بازی در اردوگاه رقیب. به این ترتیب که با ادامه رویارویی با کلینتون، آرای حامیان خود و همچنین مستقل‌ها را به سوی نامزد جمهوریخوان سوق دهد.
ضعف جمهوریخواهان: برخی از اعضای حزب جمهوریخواه و همچنین برخی از تحلیلگران محافظه کار، هشدار داده‌اند که یا باید دونالد ترامپ را رد کنند یا آن که با قضاوت تاریخ روبرو شوند. هرچند هنوز برخی جمهوریخواهان می‌گویند هرگز از نامزدی ترامپ حمایت نخواهند کرد، اما به نظر می‌رسد برخی از رهبران حزب جمهوریخواه خواستار مصالحه در زمان حال بر سر ترامپ هستند، تا آن که بگذارند تاریخ در آینده در مورد آنها قضاوت کند.
عملکرد رسانهها: این سکه دو رو دارد؛ یکی این که رسانه‌هایی که تا پیش از این به جزئیات زندگی شخصی و نیز سابقه حرفه‌ای دونالد پرداخته‌اند، حالا با مقایسه او با کارنامه هیلاری کلینتون، ورق را به نفع ترامپ برگردانند. یک روی دیگر سکه هم این است که رسانه ها در این مقاطع داغ انتخاباتی، به شدت تشنه مخاطب بیشتر هستند هر چه تراپ به کاخ سفید نزدیک‌تر می‌شود، از دید بعضی ترسناک‌تر می‌شود و توجه مردم بیش از پیش متوجه رسانهها می‌شود. این یعنی بدون آن که پولی خرج کند، در مرکز توجهات رسانه‌ای قرار خواهد گرفت.
هیلاری، ادامه دهنده سیاست‌های فعلی: هر چقدر که هیلاری کلینتون بگوئید ایده‌های جدیدی در مقام ریاست جمهوری دارد، اما به عنوان نامزد حزب دموکرات اگر وارد کاخ سفید شود و جانشین رئیس جمهوری هم حزبی خود شود، سخت می‌توان که باور کرد که تغییر عمده‌ای در سیاست‌های کنونی ایجاد کند. به همین خاطر است که برنی سندر، یک سوسیالیست ۷۴ ساله، تاکنون توانسته است تا این حد خوب در مقابل وزیر خارجه پیشین دولت باراک اوباما عمل کند. در واقع نارضایتی از سیستم کنونی زیاد است و کلینتون – برخلاف ترامپ – نماد این سیستم به حساب می‌آید.
ترامپ، و قابلیت چرخش در مواضع: وقتی کسی پیشینه انتخاباتی نداشته باشد و بتواند مواضع خود را با گذشت زمان، و با توجه نیازهای مقطع کنونی تغییر دهد، آنگاه می تواند توجهات بیشتری را به خود معطوف کند. دونالد ترامپ نمونه ای از این مورد است که توانسته است از این موقعیت بیشترین بهره ببرد و فضای بیشتری برای مانور تبلیغاتی برای خود درست کند.
آمار و ارقام: با وجود اظهار نظرهای جنجال برانگیز دونالد ترامپ، که گاه برخی آن را نژادپرستانه توصیف کردند، نوار پیروزی‌های او در انتخابات مقدماتی چند ماه گذشته ادامه یافت و او توانست همچنان با اختلاف، رقیبان خود را از صحنه خارج کند. برای همین به رغم تلاش برخی در بدنه حزب جمهوریخواه برای حذف او، نه تنها آرای نمایندگان حزبی به ضرر او کاهش نیافت، بلکه آرایش انتخاباتی در چند ایالت باقی مانده نیز نشان می‌دهد احتمال شکست او در بقیه مسیر، پائین است.
اقتصاد: مشکلات اقتصادی که ایالات متحده در طول سال‌های اخیر با آن روبرو بوده و برخی نارضایتی‌ها، به ویژه در طبقه متوسط آمریکا، شانس ترامپ را به عنوان سرمایه دار موفقی که می‌تواند این وضعیت را تغییر دهد، در برابر هیلاری کلینتونی که ادامه دهنده سیاست‌های باراک اوباماست، افزایش داده است.
دودستگی دموکرات‌ها: برنی سندر، تنها رقیب کلینتون، همچنان در رقابت‌های درون حزبی دموکرات‌ها باقی مانده و امیدوار است در مجمع حزبی ایالت فلوریدا از نامزدی نهایی او جلوگیری کند. به این معنا که نقشی را بازی کند که یک داوطلب ناکام دیگر در انتخابات مقدماتی سال ۱۹۸۰ بازی کرد: ستاره بازی در اردوگاه رقیب. به این ترتیب که با ادامه رویارویی با کلینتون، آرای حامیان خود و همچنین مستقل‌ها را به سوی نامزد جمهوریخوان سوق دهد.
ضعف جمهوریخواهان: برخی از اعضای حزب جمهوریخواه و همچنین برخی از تحلیلگران محافظه کار، هشدار داده‌اند که یا باید دونالد ترامپ را رد کنند یا آن که با قضاوت تاریخ روبرو شوند. هرچند هنوز برخی جمهوریخواهان می‌گویند هرگز از نامزدی ترامپ حمایت نخواهند کرد، اما به نظر می‌رسد برخی از رهبران حزب جمهوریخواه خواستار مصالحه در زمان حال بر سر ترامپ هستند، تا آن که بگذارند تاریخ در آینده در مورد آنها قضاوت کند.
عملکرد رسانهها: این سکه دو رو دارد؛ یکی این که رسانه‌هایی که تا پیش از این به جزئیات زندگی شخصی و نیز سابقه حرفه‌ای دونالد پرداخته‌اند، حالا با مقایسه او با کارنامه هیلاری کلینتون، ورق را به نفع ترامپ برگردانند. یک روی دیگر سکه هم این است که رسانه ها در این مقاطع داغ انتخاباتی، به شدت تشنه مخاطب بیشتر هستند هر چه تراپ به کاخ سفید نزدیک‌تر می‌شود، از دید بعضی ترسناک‌تر می‌شود و توجه مردم بیش از پیش متوجه رسانهها می‌شود. این یعنی بدون آن که پولی خرج کند، در مرکز توجهات رسانه‌ای قرار خواهد گرفت.
هیلاری، ادامه دهنده سیاست‌های فعلی: هر چقدر که هیلاری کلینتون بگوئید ایده‌های جدیدی در مقام ریاست جمهوری دارد، اما به عنوان نامزد حزب دموکرات اگر وارد کاخ سفید شود و جانشین رئیس جمهوری هم حزبی خود شود، سخت می‌توان که باور کرد که تغییر عمده‌ای در سیاست‌های کنونی ایجاد کند. به همین خاطر است که برنی سندر، یک سوسیالیست ۷۴ ساله، تاکنون توانسته است تا این حد خوب در مقابل وزیر خارجه پیشین دولت باراک اوباما عمل کند. در واقع نارضایتی از سیستم کنونی زیاد است و کلینتون – برخلاف ترامپ – نماد این سیستم به حساب می‌آید.
ترامپ، و قابلیت چرخش در مواضع: وقتی کسی پیشینه انتخاباتی نداشته باشد و بتواند مواضع خود را با گذشت زمان، و با توجه نیازهای مقطع کنونی تغییر دهد، آنگاه می تواند توجهات بیشتری را به خود معطوف کند. دونالد ترامپ نمونه ای از این مورد است که توانسته است از این موقعیت بیشترین بهره ببرد و فضای بیشتری برای مانور تبلیغاتی برای خود درست کند.
آمار و ارقام: با وجود اظهار نظرهای جنجال برانگیز دونالد ترامپ، که گاه برخی آن را نژادپرستانه توصیف کردند، نوار پیروزی‌های او در انتخابات مقدماتی چند ماه گذشته ادامه یافت و او توانست همچنان با اختلاف، رقیبان خود را از صحنه خارج کند. برای همین به رغم تلاش برخی در بدنه حزب جمهوریخواه برای حذف او، نه تنها آرای نمایندگان حزبی به ضرر او کاهش نیافت، بلکه آرایش انتخاباتی در چند ایالت باقی مانده نیز نشان می‌دهد احتمال شکست او در بقیه مسیر، پائین است.
