سینمای فرانسه در شرایطی به کعبه آمال شبه روشنفکران و الگوی مدیران سینمایی ما تبدیل شده که به اذعان سردبیر سابق نشریه «کایه دو سینما» حتی خود مردم فرانسه نیز رغبتی به تماشای فیلمهای فرانسوی ندارند!
به گزارش شهدای ایران، در نشست تخصصی «ایفای نقش دولت در سینمای فرانسه» ژان میشل فرودون، روزنامهنگار، منتقد و سردبیر سابق مجله کایه دو سینما به همراه آنییس دو ویکتور، نویسنده، پژوهشگر و مدرس سینما وضعیت تولید فیلم در سینمای فرانسه را برای اعضای خانه سینما تشریح کردند.
به گزارش سوره سینما، سخنان این دو فعال سینمایی در فرانسه در مقابل عدهای از اصلیترین اعضای خانه سینما از این نظر اهمیت دارد که تلویحا زوایایی از ورشکستگی سینمای فرانسه را نمایان میکند و رنج آور این است که سازمان سینمایی کشور بطور جدی در سه سال گذشته درحال پیاده کردن الگوی سینمای فرانسه در کشور بوده است. از مشروح سخنان آنها این طور استنباط میشود که سینمای فرانسه با اتکای به منابع مالی دولتی و قوانینی که تلویزیونها را ملزم به پرداخت درصدی از درآمدهایشان به سینما میکند ادامه حیات میدهد و گیشه در تصرف آثار هالیوودی است.
ژان میشل فرودون، میگوید: «یکی از تصمیمهایی که اخیراً گرفته شده بخشودگی مالیاتی برای سرمایهگذارانی است که مراحل فنی فیلمشان در فرانسه انجام شده باشد.» واضح است که این بخشودگی مالیاتی به دلیل ضعف سینمای فرانسه اتخاذ شده است چرا که اگر سینمای فرانسه در نظر مردم توفیق داشت، دولت به جای بخشودگی مالیاتی نسبت به اخذ مالیات از سینما وارد عمل میشد اما قاعدتا چون سینمای فرانسه در شرایط صنعتی به سر نمیبرد دولت یکی از راههای جلوگیری از فروپاشی کامل این سینما را بخشودگی مالیاتی تشخیص داده است. او با بیان اینکه مالیات و کمکهای تلویزیون دو منبع مهم کمک به سینمای فرانسه است، میافزاید: «پس از اینها ناشران فیلمهای ویدیویی یا شبکههای اینترنتی هم در سرمایهگذاری سینمایی مشارکت میکنند.»
تکیه بر تلویزیون و اینترنت به جای سالنهای سینما و مخاطب برای کسب درآمد فیلمسازان در فرانسه بازگوکننده این واقعیت است که مردم فرانسه ارزشی برای آثار سینمایی این کشور قائل نیستند تا به خاطر آن زحمت سینما رفتن را به خود بدهند و سینمای فرانسه به عنوان قطب سینمای روشنفکری و ظاهرا هنری دنیا، که کعبه آمال بسیاری از شبهروشنفکران ایرانی هم هست، حتی توان جذب حداقلی مردم کشور خودش را هم ندارد.
به گزارش سوره سینما، سخنان این دو فعال سینمایی در فرانسه در مقابل عدهای از اصلیترین اعضای خانه سینما از این نظر اهمیت دارد که تلویحا زوایایی از ورشکستگی سینمای فرانسه را نمایان میکند و رنج آور این است که سازمان سینمایی کشور بطور جدی در سه سال گذشته درحال پیاده کردن الگوی سینمای فرانسه در کشور بوده است. از مشروح سخنان آنها این طور استنباط میشود که سینمای فرانسه با اتکای به منابع مالی دولتی و قوانینی که تلویزیونها را ملزم به پرداخت درصدی از درآمدهایشان به سینما میکند ادامه حیات میدهد و گیشه در تصرف آثار هالیوودی است.
ژان میشل فرودون، میگوید: «یکی از تصمیمهایی که اخیراً گرفته شده بخشودگی مالیاتی برای سرمایهگذارانی است که مراحل فنی فیلمشان در فرانسه انجام شده باشد.» واضح است که این بخشودگی مالیاتی به دلیل ضعف سینمای فرانسه اتخاذ شده است چرا که اگر سینمای فرانسه در نظر مردم توفیق داشت، دولت به جای بخشودگی مالیاتی نسبت به اخذ مالیات از سینما وارد عمل میشد اما قاعدتا چون سینمای فرانسه در شرایط صنعتی به سر نمیبرد دولت یکی از راههای جلوگیری از فروپاشی کامل این سینما را بخشودگی مالیاتی تشخیص داده است. او با بیان اینکه مالیات و کمکهای تلویزیون دو منبع مهم کمک به سینمای فرانسه است، میافزاید: «پس از اینها ناشران فیلمهای ویدیویی یا شبکههای اینترنتی هم در سرمایهگذاری سینمایی مشارکت میکنند.»
تکیه بر تلویزیون و اینترنت به جای سالنهای سینما و مخاطب برای کسب درآمد فیلمسازان در فرانسه بازگوکننده این واقعیت است که مردم فرانسه ارزشی برای آثار سینمایی این کشور قائل نیستند تا به خاطر آن زحمت سینما رفتن را به خود بدهند و سینمای فرانسه به عنوان قطب سینمای روشنفکری و ظاهرا هنری دنیا، که کعبه آمال بسیاری از شبهروشنفکران ایرانی هم هست، حتی توان جذب حداقلی مردم کشور خودش را هم ندارد.