شهدای ایران: یک از نهادهای که باید در حوادثی چون زلزله آماده باشد هلال احمر است و این در حالی بود که هر زمان رئیس این جمعیت در جلساتی که خبرنگاران حضور داشتند و صحبت از زلزله تهران به میان می‌آمد بلندگو را خاموش می‌کرد به معنای اینکه این مطلب رسانه ای نشود.

ولی رئیس جمعیت هلال احمر در جلسه مهمی به صورت علنی با اظهار نظرهای خاصی، نوعی تهدید و یا به قول خودشان ترس مدیریت شده ای را به مردم درباره زلزله تهران مطرح کردند که در رابطه سید امیر محسن ضیایی درباره این موضع خود به تسنیم توضیحاتی ارائه کرد.

ضیایی: ایجاد نگرش وجود یک ترس مدیریت شده قابل قبول هست که این در واقع یک نوع حساس سازی جامعه است حساس سازی مسئولین هم است، زلزله بالاخره موضوع کاملاً روشنی است که از نظر مطالعات این اتفاق خواهد افتاد ولی زمانش را هیچ کس نمی‌تواند بگوید.

هر چه از زمانی هم که دوره اش پیش بینی شده می‌گذرد هم شدتش بیشتر می‌شود، ما هم که میزان آسیب پذیری خودمان را می‌دانیم و می‌دانیم که هر کاری که بخواهیم انجام دهیم زمان می‌برد و هر چه هم ما این زمان را از دست دهیم در آن تاریخی هم که نمی‌دانیم کی زلزله خواهد آمد طبیعی است که میزان آسیب ما نیز بالاتر خواهد رفت.

بنابراین آسیب پذیری بالاست، در شهر پر جمعیتی هم زندگی می‌کنیم و توان ما هم محدود است، بنابراین باید هشدار ما هشدار جدی باشد و در درجه اول مسئولین و تصمیم گیران و تصمیم سازان و بعد خود مردم به عنوان کسانی که باید مطالبه کنند مسائلی را رعایت کنند.

براین اساس این موارد را ما باید هم در دستورالعمل‌هایمان و هم در مقرراتمان از این به بعد ملاحظه کنیم. ما دیگر نباید شاهد این باشیم که شرایط غیر استاندارد در پایتخت ایجاد شود تا این که برگردیم، چون هر کاری کلی اعتبارات می‌خواهد، مثلاً همین مقاوم سازی کار خیلی ساده ای نیست و پول زیادی می‌خواهد.

از طرفی بسیاری از نهادهای که می‌خواهند کمک رسانی به مردم کنند خودشان به شدت آسیب پذیرند. این هم یک نکته دیگری است. به هر حال ما می‌خواهیم بیمارستان‌ها و مراکز آتش نشانی‌مان سرپا باشد. حتی ستاد مرکزی جمعیت هلال احمر واقعاً این آمادگی وجود دارد؟ به نظر من در حد قابل قبولی نیست و باید سعی بیشتری کنیم.

البته کارگروه زلزله تهران را از مهر سال گذشته فعال کردیم. جلسه دارند و گفتیم از صاحبنظران دانشگاهی هم استفاده کنند. حداقل پلن جمعیت هلال احمر برای این موضوع چیست؟ ما حداقل بدانیم کجای کاریم و وضعیت‌مان به چه صورت است و بعد سایر دستگاه‌ها هم با آنها کار کنیم.

بنده اصلاع دارم که فعالیت‌هایی در سایر بخش‌ها در حال انجام است؛ مثلاً سازمان مدیریت بحران شهر تهران مشغول است و فعالیت‌ها و همکاری با کشورهای دیگر مانند ژاپن دارد منتها کافی نیست. باید همه برای این موضوع کمک کنیم.