شورای شهر چه می کند؟
شهرداری بهانه جدیدی آورده و اعلام کرده است برای راحتی توریست ها و چون تلفظ نام خیابان ها به نام شهدا سخت است پس برای هر تابلو و خیابان یک شماره می گذاریم!
به گزارش خبرنگار اجتماعی پایگاه خبری شهدای ایران؛ نگاهی به نام کوچه ها و خیابان های تهران بیاندازید می بینید هر چند وقت یک بار تغییراتی در این تابلو ها صورت می پذیرد و هزینه گزافی برای تعویض آن صرفاً به دلیل فلان مصوبه شهرداری یا شورای شهر از جیب بیت المال پرداخت می شود!
اولین بار موج اعتراض مردمی زمانی شروع شد که تابلو نام شهدا در کوچه ها و خیابان های شمال تهران از شهید فلان به لاله، سنبل، یاس، پرستو و صد ها گل دیگر تغییر کرد حال آنکه اولاً مردم به همین نام شهدا که بعد از انقلاب اسلامی بر کوچه و خیابانشان نقش بسته عادت کرده و خو گرفته اند و در ثانی چه نامی بهتر و زیبا تر از نام شهید است که بخواهد بر کوچه و خیابان نامگذاری شود؟!
این اقدام با اعتراض های رسانه های متوقف شد اما مصوبات همچنان ادامه دارد. ماه گذشته شورای شهر برای ایستگاه های مترو هم نامگذاری جدیدی مصوب کرد و چند ایستگاه که به نام شهدا نامگذاری شده بود تغییر پیدا کرده و به اولین محل نزدیک به آن خط مترو نامگذاری شد. شاید به لحاظ سهولت دسترسی کار درستی انجام شده باشد اما صرف تغییر نام شهید به نام دیگر در اذهان عمومی شکل صحیحی ندارد. چه آنکه تغییر نام ایستگاه مترو ولیعصر به تئاتر شهر مورد سوء استفاده رسانه های بیگانه هم قرار گرفت!
حال نوبت به تغییرات دیگری رسیده است تا جایی که شهرداری بهانه جدیدی آورده و اعلام کرده است برای راحتی توریست ها و چون تلفظ نام خیابان ها به نام شهدا سخت است پس برای هر تابلو و خیابان یک شماره می گذاریم!
هر چند شورای شهر در یک اقدام حمایتی مدعی شده است هیچ تابلویی که نام شهید دارد حذف نمی شود بلکه صرفا یک عدد به آن اضافه می شود اما باید گفت اولا چرا باید هزینه اضافه ای آن هم در شرایطی که رهبر انقلاب دستور صریح اقدام و عمل در اقتصاد مقاومتی را صادر نموده اند از جیب بیت المال خرج شود و در ثانی در هر کشوری نام مهمترین شخصیت های آن کشور را بر تابلو خیابان ها می گذارند تا آن نام به فرهنگ های دیگر و به مردم کشورهای دیگر هم شناسانده شوند حال شهرداری و شورای شهر تهران بجای بزرگ کردن نام شهدایی که بر سر خیابان ها گذارده شده است تصمیم گرفته اند عدد اضافه کنند تا کم کم آن کوچه یا خیابان به عدد شناخته شود و بعد از آنکه نام شهید از روی زبان ها افتاد از روی تابلو هم پایین کشیده شود.
مسئولان باید مراقب باشند که صندلی که روی آن نشسته اند برایشان مسئولیت دنیوس و اخروی ایجاد می کند و هر کودکی به خوبی می فهمد که کوچه ای که مثلا به نام شهید علیدوست نام دارد اگر عدد 12 هم روی آن خط خطی شود به مرور زمان می شود کوچه 12 و وقتی بر سر زبان افتاد دیگر کسی نام شهید آن کوچه را نمی خواند.
تصمیم گیران شورای شهر خوب است بدانند در آخرت برای انتخاب نام فرزندانشان مسئول هستند چه برسد به انتخاب نام خیابان های جمهوری اسلامی ایران که برای حفظ هر کوچه اش خون ها ریخته شده است.
اولین بار موج اعتراض مردمی زمانی شروع شد که تابلو نام شهدا در کوچه ها و خیابان های شمال تهران از شهید فلان به لاله، سنبل، یاس، پرستو و صد ها گل دیگر تغییر کرد حال آنکه اولاً مردم به همین نام شهدا که بعد از انقلاب اسلامی بر کوچه و خیابانشان نقش بسته عادت کرده و خو گرفته اند و در ثانی چه نامی بهتر و زیبا تر از نام شهید است که بخواهد بر کوچه و خیابان نامگذاری شود؟!
این اقدام با اعتراض های رسانه های متوقف شد اما مصوبات همچنان ادامه دارد. ماه گذشته شورای شهر برای ایستگاه های مترو هم نامگذاری جدیدی مصوب کرد و چند ایستگاه که به نام شهدا نامگذاری شده بود تغییر پیدا کرده و به اولین محل نزدیک به آن خط مترو نامگذاری شد. شاید به لحاظ سهولت دسترسی کار درستی انجام شده باشد اما صرف تغییر نام شهید به نام دیگر در اذهان عمومی شکل صحیحی ندارد. چه آنکه تغییر نام ایستگاه مترو ولیعصر به تئاتر شهر مورد سوء استفاده رسانه های بیگانه هم قرار گرفت!
حال نوبت به تغییرات دیگری رسیده است تا جایی که شهرداری بهانه جدیدی آورده و اعلام کرده است برای راحتی توریست ها و چون تلفظ نام خیابان ها به نام شهدا سخت است پس برای هر تابلو و خیابان یک شماره می گذاریم!
هر چند شورای شهر در یک اقدام حمایتی مدعی شده است هیچ تابلویی که نام شهید دارد حذف نمی شود بلکه صرفا یک عدد به آن اضافه می شود اما باید گفت اولا چرا باید هزینه اضافه ای آن هم در شرایطی که رهبر انقلاب دستور صریح اقدام و عمل در اقتصاد مقاومتی را صادر نموده اند از جیب بیت المال خرج شود و در ثانی در هر کشوری نام مهمترین شخصیت های آن کشور را بر تابلو خیابان ها می گذارند تا آن نام به فرهنگ های دیگر و به مردم کشورهای دیگر هم شناسانده شوند حال شهرداری و شورای شهر تهران بجای بزرگ کردن نام شهدایی که بر سر خیابان ها گذارده شده است تصمیم گرفته اند عدد اضافه کنند تا کم کم آن کوچه یا خیابان به عدد شناخته شود و بعد از آنکه نام شهید از روی زبان ها افتاد از روی تابلو هم پایین کشیده شود.
مسئولان باید مراقب باشند که صندلی که روی آن نشسته اند برایشان مسئولیت دنیوس و اخروی ایجاد می کند و هر کودکی به خوبی می فهمد که کوچه ای که مثلا به نام شهید علیدوست نام دارد اگر عدد 12 هم روی آن خط خطی شود به مرور زمان می شود کوچه 12 و وقتی بر سر زبان افتاد دیگر کسی نام شهید آن کوچه را نمی خواند.
تصمیم گیران شورای شهر خوب است بدانند در آخرت برای انتخاب نام فرزندانشان مسئول هستند چه برسد به انتخاب نام خیابان های جمهوری اسلامی ایران که برای حفظ هر کوچه اش خون ها ریخته شده است.
نفوذ که اقا فرمودند همین هست 
ولی خدای شهدا بسیار سخت عذاب گیر هست مواظبش باشید