به گزارش شهدای ایران به نقل از ورزش 3 ، نگاه او به دربی در این تصویر خلاصه می شود . تصویر سرباز غمگینی که از شکست استقلال اشک می ریزد . او نوشته است :
 

فوتبالی نیستم و هیچ وقت هم نبودم، یعنی انقدر از ماجرا پرتم که از بازیکنان فوتبال فقط علی کریمی را از علی دایی تشخیص می دهم. مادرم از استقلالی های قدیمی بود، انقدر این استقلابی بودنش برایش مهم بود که یادم می آید چقدر درباره اش می خواند و صحبت می کرد، از قضا همسرم هم استقلالی است و من هرچند بازیکنان استقلال را نمی شناسم، اما طبعا دلم می خواست استقلال برنده این بازی باشد. همه این ها را نوشتم برای این عکس که قلبم را فشرده.

عکس یک سرباز که لابد مرخصی آخر هفته اش را خواسته بابرد استقلال دراستادیوم طلایی کند. رفته تاج گل خریده تا بعد از برد تیمش گردن بازیکن محبوبش بیاندازد... اما آخر سر تاج گل روی صندلی کنار دستش افتاده و او آرام و غمگین و سر در گریبان اشک می ریزد... من دلم می خواست این پسرجوان الان خوشحال بود، دلم می خواست این تاج گل حالا توی خانه بازیکن محبوب جا خوش کرده بود... تاج گلی که احتمالا زیر گام های عصبانی تماشاگران استقلال له و تمام شده...

کاش این سرباز غمگین نبود، این عکس جزو غمگین ترین عکس های زندگی من خواهد شد. پسر خسته ای که تمام عشقش را در حلقه گل رنگینی خلاصه کرده بود تا تقدیم بازیکن محبوبش کند...