هاشمی، حسین موسویان را به عنوان سفیر ایران در آلمان منصوب می کند تا موضوع رابطه با آمریکا، از طریق واسطه گری صدراعظم آلمان، پی گیری شود. هاشمی برای ترغیب آمریکایی ها، جاسوسان دستگیر شده آمریکا در لبنان را نیز آزاد می کند.
به گزارش شهدای ایران به نقل از پارس، دکتر رضا سراج در یادداشتی نوشت: هاشمی در 5 مهر ماه 1390 طی مصاحبه ای می گوید :
«در دوره من امریکائی ها علائمی مبنی بر تعدیل مواضع خود بروز دادند و چون ما تابع سیاست رهبری بودیم پاسخ تلخی دادیم که مناسب عادی کردن روابط با امریکا نبود... آنها تا جایی جلو آمدند که من ملایمت می کردم. شاید اگر با امریکا هم مثل اروپا رفتار می کردیم، مشکلات کمتری برای ما پیش می آمد.»
اقدامات هاشمی برای رابطه با آمریکا :
هاشمی، حسین موسویان را به عنوان سفیر ایران در آلمان منصوب می کند تا موضوع رابطه با آمریکا، از طریق واسطه گری صدراعظم آلمان، پی گیری شود. هاشمی برای ترغیب آمریکایی ها، جاسوسان دستگیر شده آمریکا در لبنان را نیز آزاد می کند.
روایت حسین موسویان از ماجرا :
حسین موسویان (سفیرمنصوب هاشمی در آلمان) در کتاب ایران و آمریکا؛ گذشته شکست خورده و مسیر آشتی، ماجرا را چنین روایت می کند: «به محض دریافت اخباری مبنی بر علاقه مندی هلموت کهل به کمک آشتی بین ایران و ایالات متحده، در ملاقات 11 مرداد 1371 این موضوع را به اطلاع رفسنجانی رساندم و او به من گفت موضوع را با آیت الله خامنه ای در میان خواهد گذاشت. برای پیشبرد این طرح، پاسخ مثبت رهبر انقلاب ضروری بود. در 31 مرداد 1371 آقای رفسنجانی به من اطلاع داد که او از نقش صدر اعظم آلمان، هلموت کهل، در برقراری رابطه ایران و امریکا با رهبر انقلاب صحبت کرده و اگرچه رهبر همچنان بر موضع بدبینی خود نسبت به حسن نیت امریکا پایدار است، اما با درخواست او مخالفت نکرده است.»
رودست زدن آمریکایی ها به هاشمی:
آمریکایی ها پس از آزادی آخرین جاسوس خود، تصمیم گرفتند به زیر میز بازی زده و به هاشمی نیز رودست بزنند. آنان از طریق آلمانی ها و معاون دبیر کل سازمان ملل پاسخ ناامید کننده ای به هاشمی دادند . حالا پس از سال ها، هاشمی برای سرپوش گذاشتن بر اشتباه محاسباتی در قبال آمریکا و کلاه گشادی که سرش گذاشته شد، با دروغ پردازی از یک سو تلاش می کند چهره آمریکا را بزک نماید و از سوی دیگر رهبری را در آن ماجرا مقصر جلوه دهد.
روایت حسین موسویان از رودست خوردن هاشمی:
سیدحسین موسویان در کتاب ایران و آمریکا؛ گذشته شکست خورده و مسیر صلح، اینچنین روایت می کند: «آقای[جیانی] پیکو معاون دبیرکل سازمان ملل جلسه اش با رفسنجانی را با شرح و تفصیل فراوان چنین نقل می کند جواد ظریف مرا به ملاقات رفسنجانی برد. از زمان آزادی همه گروگان های امریکایی و بازگشت آنها به خانه از لبنان، این نخستین ملاقات ما بود. به رفسنجانی گفتم که من با اخباری درباره وعده های نقض شده به تهران آمده ام. توضیح دادم که اگرچه عملیات آزادسازی گروگان ها بر این فرض شکل گرفت که اقدام حاوی حسن نیت از سوی امریکایی ها صورت بگیرد، اما از سوی امریکایی ها آگاه شدم که هیچ اقدام متقابلی در راه نیست. رفسنجانی مات و مبهوت و نگران به مقدمه چینی ایرانیان و سرمایه گذاری بزرگ سیاسی که برای آزادی گروگان ها به کار گرفته شده بود و همچنین به جر و بحث های داخلی اشاره کرد که او انجام داده است تا اجازه دهد چنین اقدامی صورت گیرد و اظهار داشت ما در لبنان با دخالت دبیر کل سازمان ملل به شما کمک کردیم. ما ریسک های زیادی برای همکاری با شما کرده ایم. هیچ کسی به نفع چنین همکاری مهمی وارد عمل نمی شود، اما ما چنین کردیم. از آنجا که ما وارد چنین تلاشی شده بودیم، به دقت به آنچه شما گفتید گوش کردیم و این شامل اطمینان فراوان ما به شما بود. آقای پیکو شما می دانید که مرا در وضعیت بسیار دشواری قرار دادید.»
«در دوره من امریکائی ها علائمی مبنی بر تعدیل مواضع خود بروز دادند و چون ما تابع سیاست رهبری بودیم پاسخ تلخی دادیم که مناسب عادی کردن روابط با امریکا نبود... آنها تا جایی جلو آمدند که من ملایمت می کردم. شاید اگر با امریکا هم مثل اروپا رفتار می کردیم، مشکلات کمتری برای ما پیش می آمد.»
اقدامات هاشمی برای رابطه با آمریکا :
هاشمی، حسین موسویان را به عنوان سفیر ایران در آلمان منصوب می کند تا موضوع رابطه با آمریکا، از طریق واسطه گری صدراعظم آلمان، پی گیری شود. هاشمی برای ترغیب آمریکایی ها، جاسوسان دستگیر شده آمریکا در لبنان را نیز آزاد می کند.
روایت حسین موسویان از ماجرا :
حسین موسویان (سفیرمنصوب هاشمی در آلمان) در کتاب ایران و آمریکا؛ گذشته شکست خورده و مسیر آشتی، ماجرا را چنین روایت می کند: «به محض دریافت اخباری مبنی بر علاقه مندی هلموت کهل به کمک آشتی بین ایران و ایالات متحده، در ملاقات 11 مرداد 1371 این موضوع را به اطلاع رفسنجانی رساندم و او به من گفت موضوع را با آیت الله خامنه ای در میان خواهد گذاشت. برای پیشبرد این طرح، پاسخ مثبت رهبر انقلاب ضروری بود. در 31 مرداد 1371 آقای رفسنجانی به من اطلاع داد که او از نقش صدر اعظم آلمان، هلموت کهل، در برقراری رابطه ایران و امریکا با رهبر انقلاب صحبت کرده و اگرچه رهبر همچنان بر موضع بدبینی خود نسبت به حسن نیت امریکا پایدار است، اما با درخواست او مخالفت نکرده است.»
رودست زدن آمریکایی ها به هاشمی:
آمریکایی ها پس از آزادی آخرین جاسوس خود، تصمیم گرفتند به زیر میز بازی زده و به هاشمی نیز رودست بزنند. آنان از طریق آلمانی ها و معاون دبیر کل سازمان ملل پاسخ ناامید کننده ای به هاشمی دادند . حالا پس از سال ها، هاشمی برای سرپوش گذاشتن بر اشتباه محاسباتی در قبال آمریکا و کلاه گشادی که سرش گذاشته شد، با دروغ پردازی از یک سو تلاش می کند چهره آمریکا را بزک نماید و از سوی دیگر رهبری را در آن ماجرا مقصر جلوه دهد.
روایت حسین موسویان از رودست خوردن هاشمی:
سیدحسین موسویان در کتاب ایران و آمریکا؛ گذشته شکست خورده و مسیر صلح، اینچنین روایت می کند: «آقای[جیانی] پیکو معاون دبیرکل سازمان ملل جلسه اش با رفسنجانی را با شرح و تفصیل فراوان چنین نقل می کند جواد ظریف مرا به ملاقات رفسنجانی برد. از زمان آزادی همه گروگان های امریکایی و بازگشت آنها به خانه از لبنان، این نخستین ملاقات ما بود. به رفسنجانی گفتم که من با اخباری درباره وعده های نقض شده به تهران آمده ام. توضیح دادم که اگرچه عملیات آزادسازی گروگان ها بر این فرض شکل گرفت که اقدام حاوی حسن نیت از سوی امریکایی ها صورت بگیرد، اما از سوی امریکایی ها آگاه شدم که هیچ اقدام متقابلی در راه نیست. رفسنجانی مات و مبهوت و نگران به مقدمه چینی ایرانیان و سرمایه گذاری بزرگ سیاسی که برای آزادی گروگان ها به کار گرفته شده بود و همچنین به جر و بحث های داخلی اشاره کرد که او انجام داده است تا اجازه دهد چنین اقدامی صورت گیرد و اظهار داشت ما در لبنان با دخالت دبیر کل سازمان ملل به شما کمک کردیم. ما ریسک های زیادی برای همکاری با شما کرده ایم. هیچ کسی به نفع چنین همکاری مهمی وارد عمل نمی شود، اما ما چنین کردیم. از آنجا که ما وارد چنین تلاشی شده بودیم، به دقت به آنچه شما گفتید گوش کردیم و این شامل اطمینان فراوان ما به شما بود. آقای پیکو شما می دانید که مرا در وضعیت بسیار دشواری قرار دادید.»
