شهدای ایران: فارغ از اینکه امر به معروف و نهی از منکر از واجبات مهم الهی است باید به این نکته دقت داشت که نشانه یک مومن واقعی این است که هنگام دیدن کار خیر و نیکو خوشحال شود و وقتی گناهی را می بیند، از درون نا آرام گردد.

آیه:

خداوند متعال در قرآن می فرماید:

کُنْتُمْ خَیْرَ أُمَّةٍ أُخْرِجَتْ لِلنّاسِ تَأْمُرُونَ بِالْمَعْرُوفِ وَ تَنْهَوْنَ عَنِ الْمُنْکَرِ (آل عمران/110)

شما بهترين امتی هستيد که از ميان مردم پديد آمده اید ، که امر به معروف و نهی از منکر می کنيد

آینه:

حکایت؛ مرحوم شهید دستغیب نقل کرده است: مرحوم آقا میرزا مهدی خلوصی رحمة الله که قریب بیست سال توفیق رفاقت با ایشان نصیب من شده بود نقل کرد که در زمان عالم عامل و زاهد عابد آقای میرزای محمد حسین یزدی اعلی الله مقامه در باغ حکومتی مجلس ضیافت و جشن مفصلی بر پا شده و در آن مجلس جمعی از تجار در آن دعوت داشتند و در آن مجلس انواع فسق و فجور که از آن جمله نواختن و رقصیدن مطرب کلیمی بود، فراهم کرده بودند.


 تفصیل مجلس مذکور را خدمت مرحوم میرزا خبر آوردند، ایشان سخت ناراحت و بی قرار شدند و روز جمعه در مسجد وکیل شیراز پس از نماز عصر به منبر رفت و گریه بسیاری نمود و پس از ذکر چند جمله موعظه فرمود: ای تجاری که فجار شدید، شما همیشه پشت سر علماء و روحانیون بودید اما در مجلس فسقی که آشکارا محرمات الهی را مرتکب می‏شدند رفتید و به جای آنکه آنها را نهی کنید با آنها بودید، جگر مرا سوراخ کردید و دل مرا آتش زدید، خون من برگردن شما است.
سپس از منبر پایین آمد و به خانه تشریف برد، شب برای نماز جماعت حاضر نشد، به خانه ‏اش رفتیم احوالش را پرسیدیم گفتند میرزا در بستر افتاده است، خلاصه روز به روز تب او شدیدتر شد به طوری که اطباء عاجز شدند و گفتند باید تغییر آب و هوا بدهد، ایشان را به باغ سالاری بردند و بالاخره مدت زیادی نگذشت که میرزا بر اثر همان بیماری از دنیا رفت.1

گر  به   دنیا   آمر و  ناهی  شوی                             صاحب   روح  خدا خواهی شوی2

   1 با اقتباس و ویراست از کتاب  مردان علم در دنیای عمل
   2 عباس خوش عمل