لباس‌های نمایش داده شده در پنجمین جشنواره مد و لباس بیشتر به درد قشری می‌خورد که وسیله نقلیه شخصی دارد و بعد از آنکه این لباس را پوشید، سریع سوار وسیله نقلیه‌اش شود و به سمت مقصدش حرکت کند و در کل شاید تنها چند لباس را بتوان در خیابان‌ها پوشید.
به گزارش شهدای ایران به نقل از ایسنا، بیشتر حاضران در مراسم افتتاح جشنواره مد و لباس بعد از تماشای لباس‌های ارایه شده در جشنواره، اولین سوالی که به زبان می‌آوردند این بود: «یعنی گشت ارشاد به این لباس‌ها گیر نمی‌دهد؟»
به نظر می‌رسد حضور هنرمندان ایرانی به روی فرش قرمز طراحان لباس را ترغیب کرده که تنها برای قشر هنری مرفه جامعه لباس طراحی کنند؛ زیرا آثار ارایه شده در پنجمین جشنواره مد و لباس فجر، لباس‌هایی مناسب برای مجالس یا هنرمندان فرش قرمز هستند.
لباس‌های نمایش داده شده در پنجمین جشنواره مد و لباس بیشتر به درد قشری می‌خورد که وسیله نقلیه شخصی دارد و بعد از آنکه این لباس را پوشید، سریع سوار وسیله نقلیه‌اش شود و به سمت مقصدش حرکت کند و در کل شاید تنها چند لباس را بتوان در خیابان‌ها پوشید.
در قسمت جلویی تالار وحدت ویترین‌های از لباس‌ها، کیف و کفش‌های 20 برند ایرانی به نمایش گذاشته شده‌اند که "ویترین ملی" نام گرفته‌اند. پیش از این رییس جشنواره مد و لباس فجر گفته بود «با دیدن این ویترین شاید فکر کنید این آثار اروپایی هستند؛ در حالی که همه‌ی آثار ارایه شده کار دست طراحان ایرانی هستند.»
گرچه به نظر می‌رسد لباس‌هایی که در ویترین ملی پنجمین جشنواره مد و لباس فجر به نمایش گذاشته شده‌اند، ایرانی- اسلامی هستند اما نشانه‌های لباس ایرانی در آنها کمتر دیده می‌شود؛ در حالی که در مجموعه مقالات سومین جشنواره مد و لباس آمده است: پوشاک، یکی از بارزترین نشانه‌های فرهنگی ملل است که تحت تاثیر متغیرهای مختلف و متفاوتی مانند مذهب، فرهنگ، نهادهای اجتماعی، اقتصادی و... معنا می‌گیرد. اگر قرار باشد طراحان ایرانی از لباس‌های غربی الگو برداری کنند، طراحی و تولید ملی دیگر مفهومی ندارد.
بسیاری از طراحان سعی کرده‌اند با استفاده از پارچه‌های سنتی یا نقوش اسلیمی ویژگی ایرانی بودن را به لباس‌ها اضافه کنند؛ در حالی که در این زمینه ناموفق بوده‌اند؛ زیرا استفاده از این گلدوزی‌ها، اشعار یا چاپ نقش‌های اسلیمی زیاد روی لباس‌ها، موجب پس زدن مخاطب می‌شود.
از طرفی لباس‌های ارایه شده توسط طراحان در این جشنواره قیمت‌های بالایی دارند و تمام اقشار جامعه نمی‌توانند از آن استفاده کنند. وقتی که یکی از طراحان قیمت تمام شده یک دست لباس را 600 هزار تومان اعلام می‌کند، یک کارگر که حقوق پایه او حدود 700 هزار تومان است، چطور می‌تواند این لباس‌ها را خریداری کند؟!
از طرفی در این دوره از جشنواره بین‌المللی مد و لباس فجر بخش بین‌الملل دیده نمی‌شود و قرار است کارگاه آموزشی سه‌روزه‌ای در هتل همای تهران با استادانی از دانشگاه "پلی مدا" ایتالیا برگزار شود. رییس دبیرخانه بین المللی پنجمین جشنواره مد و لباس گفته بود که رویکرد بخش بین‌المللی این دوره از جشنواره نسبت به سال‌های گذشته متفاوت است و قرار است به جای نمایش آثار و کارهای معمول، اقدامی کاربردی و زیرساختی انجام شود؛ تا قدمی در راه ارتقاء دانش طراحان لباس و حوزه مد و لباس کشور باشد.
آثار ارایه شده در این دوره از جشنواره بیشتر در حوزه لباس زنان است و در آن لباس‌های کودکان و مردان کمتر دیده می‌شود.
پنجمین جشنواره بین‌المللی مد و لباس فجر دهم تا بیستم اسفندماه در تالار وحدت برپاست.
به نظر می‌رسد حضور هنرمندان ایرانی به روی فرش قرمز طراحان لباس را ترغیب کرده که تنها برای قشر هنری مرفه جامعه لباس طراحی کنند؛ زیرا آثار ارایه شده در پنجمین جشنواره مد و لباس فجر، لباس‌هایی مناسب برای مجالس یا هنرمندان فرش قرمز هستند.
لباس‌های نمایش داده شده در پنجمین جشنواره مد و لباس بیشتر به درد قشری می‌خورد که وسیله نقلیه شخصی دارد و بعد از آنکه این لباس را پوشید، سریع سوار وسیله نقلیه‌اش شود و به سمت مقصدش حرکت کند و در کل شاید تنها چند لباس را بتوان در خیابان‌ها پوشید.
در قسمت جلویی تالار وحدت ویترین‌های از لباس‌ها، کیف و کفش‌های 20 برند ایرانی به نمایش گذاشته شده‌اند که "ویترین ملی" نام گرفته‌اند. پیش از این رییس جشنواره مد و لباس فجر گفته بود «با دیدن این ویترین شاید فکر کنید این آثار اروپایی هستند؛ در حالی که همه‌ی آثار ارایه شده کار دست طراحان ایرانی هستند.»
گرچه به نظر می‌رسد لباس‌هایی که در ویترین ملی پنجمین جشنواره مد و لباس فجر به نمایش گذاشته شده‌اند، ایرانی- اسلامی هستند اما نشانه‌های لباس ایرانی در آنها کمتر دیده می‌شود؛ در حالی که در مجموعه مقالات سومین جشنواره مد و لباس آمده است: پوشاک، یکی از بارزترین نشانه‌های فرهنگی ملل است که تحت تاثیر متغیرهای مختلف و متفاوتی مانند مذهب، فرهنگ، نهادهای اجتماعی، اقتصادی و... معنا می‌گیرد. اگر قرار باشد طراحان ایرانی از لباس‌های غربی الگو برداری کنند، طراحی و تولید ملی دیگر مفهومی ندارد.
بسیاری از طراحان سعی کرده‌اند با استفاده از پارچه‌های سنتی یا نقوش اسلیمی ویژگی ایرانی بودن را به لباس‌ها اضافه کنند؛ در حالی که در این زمینه ناموفق بوده‌اند؛ زیرا استفاده از این گلدوزی‌ها، اشعار یا چاپ نقش‌های اسلیمی زیاد روی لباس‌ها، موجب پس زدن مخاطب می‌شود.
از طرفی لباس‌های ارایه شده توسط طراحان در این جشنواره قیمت‌های بالایی دارند و تمام اقشار جامعه نمی‌توانند از آن استفاده کنند. وقتی که یکی از طراحان قیمت تمام شده یک دست لباس را 600 هزار تومان اعلام می‌کند، یک کارگر که حقوق پایه او حدود 700 هزار تومان است، چطور می‌تواند این لباس‌ها را خریداری کند؟!
از طرفی در این دوره از جشنواره بین‌المللی مد و لباس فجر بخش بین‌الملل دیده نمی‌شود و قرار است کارگاه آموزشی سه‌روزه‌ای در هتل همای تهران با استادانی از دانشگاه "پلی مدا" ایتالیا برگزار شود. رییس دبیرخانه بین المللی پنجمین جشنواره مد و لباس گفته بود که رویکرد بخش بین‌المللی این دوره از جشنواره نسبت به سال‌های گذشته متفاوت است و قرار است به جای نمایش آثار و کارهای معمول، اقدامی کاربردی و زیرساختی انجام شود؛ تا قدمی در راه ارتقاء دانش طراحان لباس و حوزه مد و لباس کشور باشد.
آثار ارایه شده در این دوره از جشنواره بیشتر در حوزه لباس زنان است و در آن لباس‌های کودکان و مردان کمتر دیده می‌شود.
پنجمین جشنواره بین‌المللی مد و لباس فجر دهم تا بیستم اسفندماه در تالار وحدت برپاست.
