نتیجه نظارت دقیق وزارت ارشاد بر سینماگران
ادبیات زشت و بی ادبانه و توهین های رکیک و زشت به همراه بی بند و باری و انحرافات فرهنگی تقریباً در بیشتر آثار موج می زند!
به گزارش خبرنگار فرهنگی پایگاه خبری شهدای ایران؛
در سی و چهارمین چشنواره فیلم فجر خبرنگاران و اهالی رسانه شاید بیشترین
دغدغه را برای تماشا و نقد و بررسی یک سال کاری فیلم سازان و سینما گران
داشته باشند. اما امسال جشنواره فیلم فجر بد تر از دوره های پیشینش رهاورد
خوبی نداشته است و فیلم ها شاید با موضوعات اجتماعی برای دریافت سیمرغ آمده
اند اما ادبیات زشت و بی ادبانه و توهین های رکیک و زشت به همراه بی بند و
باری و انحرافات فرهنگی تقریباً در بیشتر آثار موج می زند!
بنابراین گزارش، در میان فیلم های جشنواره اگر برخی موضوعات ارزشمند وارد شده به سودای سیمرغ را همچون «بادیگارد» حاتمی کیا که انصافاً بدون کوچکترین رفتار ناهنجار، بهترین موضوعات اجتماعی، فرهنگی و مذهبی کشور را مطرح می کند و به خوبی به مخاطب پاسخ می دهد را کنار بگذاریم؛ عمده فیلم هایی که به اعتقاد وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی برای بیان معضلات اجتماعی مطرح شده است با بی عفتی و بی ادبی همراه است!
لانتوری، مستندی که فحش و فحشا را با هم نشان می دهد
فیلم سینمایی «لانتوری» که حتی اکرانش در برج میلاد حاشیه ساز شد، به خاطر توقیف فیلم سیاسی کارگردانش مشهور شد تا مردم برای دیدنش صف بکشند! اما «لانتوری» صرفاً یک مستند غیر طبیعی است که هر چند عنوان کردن موضوعش خوب بود اما نشان ناهنجاری ها و بی عفتی و فحشا آن هم علنی در خیابان و فحش های رکیک بازیگران و نقش ها به همدیگر تا جایی که هیچ سانسوری را در بر نمی گیرد نشان از مزخرف بودن ساخت فیلم است. فیلم برای بیان معضل اجتماعی خود را ملزم به نمایش و نشان دادن هر نوع انحراف فرهنگی و فحاشی رکیک می داند!
بیان تیکه های سیاسی به دولت «نهم» و «دهم» و همچنین منتقدینی که با نام «دلواپس» مطرح گشتند؛ نشان می دهد که فیلم ساز هنوز عقده توقیف فیلم سیاسی قبلی خود را داشته و در پس محتوای به ظاهر اجتماعی اش به دنبال «بهره کشی سیاسی» از مخاطب است. تا جایی که منتقد مذهبی مستند وقتی عنوان می کند «دلواپس» است، جوانی پاسخ می دهد هر چه می خواهی باش فقط «انسان» باش!
اوج «رقص» و «فحاشی» در «ابد و یک روز»
شاید این روزها مردم و مخاطبان «ابد و یک روز» را به عنوان بهترین فیلم جشنواره انتخاب کرده باشند، اما باید گفت شاید «ابد و یک روز» یک موضوع اجتماعی را مطرح کرده باشد اما باید دید موضوع مطرح شده چند درصد از مشکل مردم کشور است و اصلا چقدر قابل توجه است؟!
«ابد و یک روز» روایت یک خانواده سطح پایین اقتصادی و فرهنگی را نشان می دهد که یک برادر معتاد و خواهرانی که زندگیشان از هم پاشیده شده را نشان می دهد که شاید بخشی از جامعه با این مشکلات اجتماعی مواجه باشند اما کارگردان تا جایی در این مشکلات غرق می شود که یادش می رود استفاده از عبارات و ناسزاهای ناموسی و رکیک آن هم در یک فیلم اجتماعی اوج بی فرهنگی فیلم ساز است!
استفاده از عبارت های «زشت» و فحش های رکیک که حتی در قالب این گزارش هم شرم بیان آنها وجود دارد، در ادبیات خواهران و برادران و حتی نحوه گفتار پسر با مادرش وجود دارد!
در بخشی از این فیلم برای تشویق کردن برادر کوچک خانواده که عاقل تر از سایرین بوده و تا جایی که می تواند دروغ نمی گوید؛ خانواده با گذاشتن آهنگی غیر مجاز همگی مشغول رقصیدن می شوند و خواهر بزرگ هم دست برادرش را می گیرد تا در اتاق کناری به او رقصیدن را بیاموزد!
در سکانش دیگری برادر بزرگ خانواده که بجای ازدواج با دختری دوست شده است از پشت تلفن چند باری دوست دخترش را می بوسد و خواهر خانواده از این مراوده غیر شرعی برادرش ذوق زده می خندد!
جشنواره فیلم فجر امسال شاید در بیان موضوعات اجتماعی آن هم در قالب یک موضوع خوب عمل کرده باشد اما در پرداختن به این موضوعات و نحوه بیان حرفش به مخاطب بدترین راه و مسیر را رفته است تا جایی که بیشتر از آنکه مخاطب متوجه اصل موضوع شود در حواشی زشتش درگیر می شود!
بنابراین گزارش، در میان فیلم های جشنواره اگر برخی موضوعات ارزشمند وارد شده به سودای سیمرغ را همچون «بادیگارد» حاتمی کیا که انصافاً بدون کوچکترین رفتار ناهنجار، بهترین موضوعات اجتماعی، فرهنگی و مذهبی کشور را مطرح می کند و به خوبی به مخاطب پاسخ می دهد را کنار بگذاریم؛ عمده فیلم هایی که به اعتقاد وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی برای بیان معضلات اجتماعی مطرح شده است با بی عفتی و بی ادبی همراه است!
لانتوری، مستندی که فحش و فحشا را با هم نشان می دهد
فیلم سینمایی «لانتوری» که حتی اکرانش در برج میلاد حاشیه ساز شد، به خاطر توقیف فیلم سیاسی کارگردانش مشهور شد تا مردم برای دیدنش صف بکشند! اما «لانتوری» صرفاً یک مستند غیر طبیعی است که هر چند عنوان کردن موضوعش خوب بود اما نشان ناهنجاری ها و بی عفتی و فحشا آن هم علنی در خیابان و فحش های رکیک بازیگران و نقش ها به همدیگر تا جایی که هیچ سانسوری را در بر نمی گیرد نشان از مزخرف بودن ساخت فیلم است. فیلم برای بیان معضل اجتماعی خود را ملزم به نمایش و نشان دادن هر نوع انحراف فرهنگی و فحاشی رکیک می داند!
بیان تیکه های سیاسی به دولت «نهم» و «دهم» و همچنین منتقدینی که با نام «دلواپس» مطرح گشتند؛ نشان می دهد که فیلم ساز هنوز عقده توقیف فیلم سیاسی قبلی خود را داشته و در پس محتوای به ظاهر اجتماعی اش به دنبال «بهره کشی سیاسی» از مخاطب است. تا جایی که منتقد مذهبی مستند وقتی عنوان می کند «دلواپس» است، جوانی پاسخ می دهد هر چه می خواهی باش فقط «انسان» باش!
اوج «رقص» و «فحاشی» در «ابد و یک روز»
شاید این روزها مردم و مخاطبان «ابد و یک روز» را به عنوان بهترین فیلم جشنواره انتخاب کرده باشند، اما باید گفت شاید «ابد و یک روز» یک موضوع اجتماعی را مطرح کرده باشد اما باید دید موضوع مطرح شده چند درصد از مشکل مردم کشور است و اصلا چقدر قابل توجه است؟!
«ابد و یک روز» روایت یک خانواده سطح پایین اقتصادی و فرهنگی را نشان می دهد که یک برادر معتاد و خواهرانی که زندگیشان از هم پاشیده شده را نشان می دهد که شاید بخشی از جامعه با این مشکلات اجتماعی مواجه باشند اما کارگردان تا جایی در این مشکلات غرق می شود که یادش می رود استفاده از عبارات و ناسزاهای ناموسی و رکیک آن هم در یک فیلم اجتماعی اوج بی فرهنگی فیلم ساز است!
استفاده از عبارت های «زشت» و فحش های رکیک که حتی در قالب این گزارش هم شرم بیان آنها وجود دارد، در ادبیات خواهران و برادران و حتی نحوه گفتار پسر با مادرش وجود دارد!
در بخشی از این فیلم برای تشویق کردن برادر کوچک خانواده که عاقل تر از سایرین بوده و تا جایی که می تواند دروغ نمی گوید؛ خانواده با گذاشتن آهنگی غیر مجاز همگی مشغول رقصیدن می شوند و خواهر بزرگ هم دست برادرش را می گیرد تا در اتاق کناری به او رقصیدن را بیاموزد!
در سکانش دیگری برادر بزرگ خانواده که بجای ازدواج با دختری دوست شده است از پشت تلفن چند باری دوست دخترش را می بوسد و خواهر خانواده از این مراوده غیر شرعی برادرش ذوق زده می خندد!
جشنواره فیلم فجر امسال شاید در بیان موضوعات اجتماعی آن هم در قالب یک موضوع خوب عمل کرده باشد اما در پرداختن به این موضوعات و نحوه بیان حرفش به مخاطب بدترین راه و مسیر را رفته است تا جایی که بیشتر از آنکه مخاطب متوجه اصل موضوع شود در حواشی زشتش درگیر می شود!
