سیدحسن خمینی بازیگر سناریوی هاشمی شد و از سمت بازنده به صحنه پا گذاشت.
شهدای ایران:سیدحسن خمینی بازیگر سناریوی هاشمی شد و از سمت بازنده به صحنه پا گذاشت.
این تحلیل را خبرگزاری آریا از رسانه‌های نزدیک به دولت و چند روز پس از آن منتشر کرد که صادق زیباکلام در مصاحبه‌ای تصریح کرد سیدحسن خمینی سیاسی نیست و به اصرار هاشمی وارد عرصه انتخابات شد.
مدیر آریا در این تحلیل با مرور اشتباهات سیدحسن خمینی نوشت: در روانشناسی روشن شده که تصمیم‌گیرندگان معمولا احساسی تصمیم می‌گیرند و عقلانی آن را توجیه می‌کنند. عمدتا افراد از حواشی یک مسئله در تصمیم‌گیری در مورد آن مسئله هم متاثر می‌شوند. در عرف اجتماعی که بر تصمیم‌گیرندگان هم ساری و جاری است؛ برداشت فرد از واقعیت معمولا قدرتی بیش از خود واقعیت دارد. اینها بعضی از قواعد مدیریت برداشت است که جناب سیدحسن از آنها متاسفانه علیه خود بهره‌برداری کرد.
امیر محبیان ورود ژورنالیستی سیدحسن را اشتباه دانسته و نوشت: در مبحثی چون خبرگان ورود ژورنالیستی آن هم از مسیر رسانه‌های اصلاح‌طلب و حامی جناب هاشمی عملا در مواضع سیاسی، آقای سیدحسن را کاملا هم موضع آقای هاشمی قرار داد. اشتباه بعدی، بازی درون سناریوی آقای هاشمی بود. وقتی آقای هاشمی سناریوی خود را حول محور سیدحسن طراحی کرد و سیدحسن هم درون این بازی قرار گرفت؛ طبعا نمی‌تواند نسبت به ذهنیت پدید آمده معارضان خود اعتراضی داشته باشد؛ اطلاق عباراتی مبالغه‌‌آمیز از سوی جناب هاشمی نظیر «آیت‌الله» یا «علامه» واکنش منفی را در جامعه حوزوی ایجاد کرد.
این تحلیل بهره‌گیری خام از عنوان خمینی را اشتباه بعدی می‌شمارد و می‌افزاید: القائات هاشمی در بخش مهمی از جامعه که شورای نگهبان هم با آنها همسویی می‌کند واکنش ایجاد می‌کند. بنابراین سیدحسن علیرغم ظرفیت‌ها و توانایی‌هایش در فضایی که توسط هاشمی سامان داده شده بود، وارد صحنه شد؛ به عبارت واضح، سیدحسن از سمت بازنده وارد صحنه سیاست شد و در این میان من جناب ایشان را بیش‌از دیگران مقصر می‌دانم؛ زیرا یک سیاستمدار مسلط، خود، بازی خود و نیز ذهنیت مخاطبان را سامان می‌دهد و بازیگر سناریوی دیگران نمی‌شود؛ از این رو معتقدم اگر سیدحسن مایل بود که در انتخابات خبرگان نتیجه بگیرد، باید مستقل و با برند خود و نه دیگران وارد می‌شد و جناحی وارد صحنه سیاست نمی‌شد و از طریق «علمایی» با شورای نگهبان ارتباط می‌گرفت و نه آن که با عناوین اعطا شده از سوی روزنامه‌های اصلاح‌طلب نظیر علامه و آیت‌الله سطح توقع شورای نگهبان را بالا ببرد؛ روشن‌تر اگر بگوییم؛ از موضع تواضع وارد ارتباط با جامعه و شورای نگهبان می‌شد.
یادآور می‌شود صادق زیباکلام فعال اصلاح‌طلب نیز چند روز پیش در مصاحبه با فرارو تصریح کرد: «سیدحسن آدم سیاسی نیست و عملا از ایشان حرکت شفاف و معنادار سیاسی نمی‌بینیم. در تحلیل نهایی ایشان یک روحانی غیرسیاسی است و خیلی وارد عرصه سیاست نخواهد شد. ایشان سیاسی نیستند و بعید است یک روحانی سیاسی شوند.»
زیباکلام در پاسخ به این سوال که اگر سیدحسن خمینی سیاسی نیست اساسا چرا وارد عرصه انتخابات خبرگان شد؟ گفت: من معتقدم آقای سیدحسن خمینی برای حضور در مجلس خبرگان توسط آقای هاشمی رفسنجانی ترغیب شد. یعنی اگر تصمیم صرفا برعهده ایشان بود اساسا کاندیدا نمی‌شدند؛ اما حضور ایشان در مجلس خبرگان به نفع آقای هاشمی بود چون با حضور ایشان، آقای روحانی، علوی و چند نفر دیگر می‌توانستند یک هسته اعتدالی در برابر هسته رادیکال مجلس خبرگان به وجود آورند.
زیباکلام گفت: «شواهد و قرائن نشان می‌دهد ایشان آخوند سیاسی نبوده و نیست.»
وی افزود: «در صحبت‌های ایشان شم سیاسی وجود ندارد و در یک کلام می‌توان گفت ایشان هیچگاه یک امام خمینی نمی‌شود».
این تحلیل را خبرگزاری آریا از رسانه‌های نزدیک به دولت و چند روز پس از آن منتشر کرد که صادق زیباکلام در مصاحبه‌ای تصریح کرد سیدحسن خمینی سیاسی نیست و به اصرار هاشمی وارد عرصه انتخابات شد.
مدیر آریا در این تحلیل با مرور اشتباهات سیدحسن خمینی نوشت: در روانشناسی روشن شده که تصمیم‌گیرندگان معمولا احساسی تصمیم می‌گیرند و عقلانی آن را توجیه می‌کنند. عمدتا افراد از حواشی یک مسئله در تصمیم‌گیری در مورد آن مسئله هم متاثر می‌شوند. در عرف اجتماعی که بر تصمیم‌گیرندگان هم ساری و جاری است؛ برداشت فرد از واقعیت معمولا قدرتی بیش از خود واقعیت دارد. اینها بعضی از قواعد مدیریت برداشت است که جناب سیدحسن از آنها متاسفانه علیه خود بهره‌برداری کرد.
امیر محبیان ورود ژورنالیستی سیدحسن را اشتباه دانسته و نوشت: در مبحثی چون خبرگان ورود ژورنالیستی آن هم از مسیر رسانه‌های اصلاح‌طلب و حامی جناب هاشمی عملا در مواضع سیاسی، آقای سیدحسن را کاملا هم موضع آقای هاشمی قرار داد. اشتباه بعدی، بازی درون سناریوی آقای هاشمی بود. وقتی آقای هاشمی سناریوی خود را حول محور سیدحسن طراحی کرد و سیدحسن هم درون این بازی قرار گرفت؛ طبعا نمی‌تواند نسبت به ذهنیت پدید آمده معارضان خود اعتراضی داشته باشد؛ اطلاق عباراتی مبالغه‌‌آمیز از سوی جناب هاشمی نظیر «آیت‌الله» یا «علامه» واکنش منفی را در جامعه حوزوی ایجاد کرد.
این تحلیل بهره‌گیری خام از عنوان خمینی را اشتباه بعدی می‌شمارد و می‌افزاید: القائات هاشمی در بخش مهمی از جامعه که شورای نگهبان هم با آنها همسویی می‌کند واکنش ایجاد می‌کند. بنابراین سیدحسن علیرغم ظرفیت‌ها و توانایی‌هایش در فضایی که توسط هاشمی سامان داده شده بود، وارد صحنه شد؛ به عبارت واضح، سیدحسن از سمت بازنده وارد صحنه سیاست شد و در این میان من جناب ایشان را بیش‌از دیگران مقصر می‌دانم؛ زیرا یک سیاستمدار مسلط، خود، بازی خود و نیز ذهنیت مخاطبان را سامان می‌دهد و بازیگر سناریوی دیگران نمی‌شود؛ از این رو معتقدم اگر سیدحسن مایل بود که در انتخابات خبرگان نتیجه بگیرد، باید مستقل و با برند خود و نه دیگران وارد می‌شد و جناحی وارد صحنه سیاست نمی‌شد و از طریق «علمایی» با شورای نگهبان ارتباط می‌گرفت و نه آن که با عناوین اعطا شده از سوی روزنامه‌های اصلاح‌طلب نظیر علامه و آیت‌الله سطح توقع شورای نگهبان را بالا ببرد؛ روشن‌تر اگر بگوییم؛ از موضع تواضع وارد ارتباط با جامعه و شورای نگهبان می‌شد.
یادآور می‌شود صادق زیباکلام فعال اصلاح‌طلب نیز چند روز پیش در مصاحبه با فرارو تصریح کرد: «سیدحسن آدم سیاسی نیست و عملا از ایشان حرکت شفاف و معنادار سیاسی نمی‌بینیم. در تحلیل نهایی ایشان یک روحانی غیرسیاسی است و خیلی وارد عرصه سیاست نخواهد شد. ایشان سیاسی نیستند و بعید است یک روحانی سیاسی شوند.»
زیباکلام در پاسخ به این سوال که اگر سیدحسن خمینی سیاسی نیست اساسا چرا وارد عرصه انتخابات خبرگان شد؟ گفت: من معتقدم آقای سیدحسن خمینی برای حضور در مجلس خبرگان توسط آقای هاشمی رفسنجانی ترغیب شد. یعنی اگر تصمیم صرفا برعهده ایشان بود اساسا کاندیدا نمی‌شدند؛ اما حضور ایشان در مجلس خبرگان به نفع آقای هاشمی بود چون با حضور ایشان، آقای روحانی، علوی و چند نفر دیگر می‌توانستند یک هسته اعتدالی در برابر هسته رادیکال مجلس خبرگان به وجود آورند.
زیباکلام گفت: «شواهد و قرائن نشان می‌دهد ایشان آخوند سیاسی نبوده و نیست.»
وی افزود: «در صحبت‌های ایشان شم سیاسی وجود ندارد و در یک کلام می‌توان گفت ایشان هیچگاه یک امام خمینی نمی‌شود».
