به گزارش خبرنگار سیاسی پایگاه خبری شهدای ایران؛ سه شنبه گذشته در مراسم تدفین پیکر شهید محمد علی شریف از شهدای کتائب حزب الله عراق که در سوریه شهید شده بود، اتفاقی افتاد که دل هر انقلابی را بدرد می آورد .

سه شنبه گذشته پیکر شهید محمد علی شریف (الربیعی) از خانواده های عراقی الاصل که سه برادرش در هشت سال دفاع مقدس و در دفاع از حرم سامرا به شهادت رسیده اند، بر دوش مردم حق شناس قم از مسجد امام حسن عسگری به سمت حرم مطهر تشییع و قرار بود در گلزار شهدای علی بن جعفر دفن شود .

پیکر این شهید که  از مهاجرین عراقی مقیم قم بود در حالی که قرار بود در قطعه شهدا و در کنار برادر شهید و پدر و مادرش دفن شود ، اما با ممانعت نهاد های ذیربط دراستان قم از تدفین این شهید عراقی در گلزار شهدای قم که میزبان تنی چند از شهدای عراقی و بحرینی هشت سال دفاع مقدس است، ممانعت به عمل آورده شد و در قطعه ای دیگر دفن گردید .

این مراسم پس از معطلی ها و رایزنی های فراوان ، سرانجام با مساعدت ویژه مدیر اوقاف شهرستان قم و اختصاص قبری در محوطه امامزاده علی بن جعفر، به پایان رسید .

با وجود آنکه بنیاد شهید استان قم صرفا مسئولیت برگزاری این گونه مراسمات را دارد ، احتمال دارد عدم همکاری با بنیاد شهید استان قم بر اساس بخشنامه ها و دستور عمل های سازمان های بالادستی باشد اما این سوال بوجود می آید مگر در فرهنگ ایثار و شهادت، ایرانی و غیر ایرانی معنا و مفهومی دارد و مگر قرار نبود طبق فرمایش امام خمینی (ره) "جمهورى اسلامى ايران براى هميشه حامى و پناهگاه مسلمانان آزاده جهان" باشد و "كشور ايران به عنوان يك دژ نظامى و آسيب ناپذير نياز سربازان اسلام را تامين و آنان را به مبانى عقيدتى و تربيتى اسلام و همچنين به اصول و روشهاى مبارزه عليه نظامهاى كفر و شرك آشنا" سازد، حالا چه شده که احترام ما برای شهدا تابع ملیت آن ها شده است؟