به گزارش شهدای ایران به نقل از LHV؛ "حسین شیخ‌ الاسلام" از قدیمی‌ترین دیپلمات‌های جمهوری اسلامی است که تخصص ویژه‌ای در امور خاورمیانه و کشورهای اسلامی دارد و ۱۶ سال معاونت سیاسی وزارت امور خارجه، سه سال سفارت در کشور استراتژیک سوریه، یک دوره نمایندگی مجلس، دو سال قائم مقامی وزارت امورخارجه و دبیر کل کنفرانس حمایت از فلسطین، از جمله سوابق وی به شمار می رود.

چرا مردم مصر رئیس جمهوری را که خود با انتخابات تعیین کرده بودند، برکنارنمودند؟

وقتی انقلاب مصر پیروز شد، طبیعی بود که عده ای موافق و عده ای مخالف باشند و برای آن چه از دست داده اند فعالیت کنند.

مخالفان کسانی بودند که در سه سطح حضور داشتند؛ منطقه ای، داخلی و بین المللی. در صحنه داخلی اولین مورد بازماندگان رژیم مبارک بودند. عده بعد کسانی هستند که در وجهه سیاسی و تجاری، از رژیم سابق بهره می بردند. دسته سوم کسانی را در بر می گیرد که به دنبال هرج و مرج و استفاده از شرایط بودند.

عده ای هم در طول زمان به خاطر رفتار اخوان، مخالف شدند. آن ها در ابتدا مسلمانان انقلابی بودند که با روش اخوان مخالفت ورزیدند. مثل "ابو الفتوح" که خودش برای کاندیدایی اخوان مطرح بود اما اخراج شد. عده ای هم لائیک ها بودند که در آغاز مخالفت نکردند ولی چندان هم راضی نبودند.

 ملی گراهای غربی مثل البرادعی در گروه دیگری از مخالفین بودند. اخوان در طول زمان نتوانست در زمینه سیاست داخلی و خارجی مطالبات مردم را برآورده سازد و در صحنه رفتار بین المللی و اجتماعی پاسخ گو باشد.

در صحنه منطقه ای اولین متضرر، اسرائیل محسوب می شود که به اعتراف مقاماتش، مرسی گنجینه زرینی بود که این رژیم از دست داد. در مرحله بعد کشورهایی مثل عربستان و قطر بودند که از پیروزی مصر و جایگاه منطقه ای خود می ترسیدند.

"محمد مرسی"، مصر را کوچک کرد و حتی پشت سر قطر گذاشت؛ درحالی که مردم مصر، این کشور را مادر تمام دنیا می دانند. در بعد بین المللی امریکایی ها و اروپایی ها با حکومت دینی در مصر کلا مخالف بودند.

در صحنه داخلی وی نتوانست طیف های مختلف شهروندان را جذب کند و امریکا انتخابات گذشته را شکننده کرد. اخوان هم نتوانست 48 درصد مخالفین را جذب کند. حتی در ساده ترین موارد هم حکومت مرسی موفق نشد آرمان مردم را برآورده سازد. ملت این کشور با کمپ دیوید موافق نبودند اما مرسی نه تنها سفارت اسرائیل را تعطیل نکرد بلکه استوار نامه سفیر جدید را هم به تایید رساند.

مردم مصر، انقلاب ایران را دوست داشتند و از این که با اسرائیل رابطه دارند اما اجازه بازگشایی سفارت ایران داده نمی شود، عصبانی بودند.

وی به کشورهای کوچک عربی می رفت و چند روز می ماند اما در اجلاس غیر متعدها، تنها چند ساعت حضور یافت و در همان چند ساعت هم بر اختلافات در قضیه سوریه دامن زد. مرسی در رفتاری غیر دیپلماتیک که در سخنرانی های وی مرسوم نبود، به سه خلیفه سلام گفت تا اقدامی را در مقابله با سلام "احمدی نژاد" به ولی عصر (عج) انجام دهد.

مرسی با حمایتش از تروریست ها و از طرفی سکوت در مقابل توهین سلفی ها به شیعیان خشم گروهی از مسلمانان مصر را بر انگیخت. همین امر شهادت "حسن شحاته" یکی از رهبران شیعه مصر را در پی داشت. به طور کلی باید گفت اخوان یک نظریه منسجم حکومتی نداشت و نفهمید باید چگونه حکومت را اداره کند.
اقدام ارتش را در برکناری مرسی، می توان نوعی کودتا محسوب کرد؟

بله، البته غربی ها این ماجرا را کودتا نمی نامند. ارتش پیوسته در مصر با اخوان مشکل داشت؛ علی الخصوص ارتشی که آموزش و هزینه نظامی را از امریکا دریافت می کرد. امریکا سالی نزدیک به 2 میلیارد دلار به ارتش مصر کمک می رساند. بنا براین طبیعی است که ارتش به پشتیبانی امریکا بخواهد علیه اخوان اقدام کند.


آیا نظامیان حاضر به واگذاری قدرت خواهند بود یا بار دیگر باید شاهد به قدرت رسیدن آن ها می باشیم؟
بعید خواهد بود که ارتش روی کار بیاید چرا که مردم مصر آگاه اند و حتی در تظاهرات سال گذشته، خواستار کنار گذاشتن نظامی ها شدند. این اشتباه بزرگ اخوان است؛ اخوان باید طوری رفتار کنند که نظامی ها نتوانند خودشان را تحمیل کنند. همچنین از نطر سیاست داخلی و از نظر سیاست مردمی اجازه دیکتاتوری را ندهند.

به نظر شما واکنش اخوان المسلمین در دراز مدت چه خواهد بود؟ آیا شکست را می پذیرند یا به سمت تقابل پیش خواهند رفت؟

میان دو طرف تقابلی صورت نخواهد گرفت زیرا این امر توطئه ای جدی با هماهنگی امریکا و اسرائیل و اروپا و عربستان است. اولین کشوری که به مصر تبریک گفت عربستان و امریکا بودند و این موضوع خیلی از مسائل را ثابت می کند.

نقش غرب را در این اقدام ارتش چگونه ارزیابی می کنید؟

غربی ها از ابتدا خواهان روی کارآمدن "مرسی" نبودند؛ امریکا نمی خواهد مردم سالاری که آن ها در نظر ندارند روی کار بیاید. مرسی به هر حال با انتخابات آمده بود اما ایالات متحده نمی خواهد انتخابات در خاور میانه جایگاه واقعی خود را داشته باشد تا هر زمان آنها اراده کردند کشور را به هم بریزند.

اتفاقی که رخ داد لطمه بزرگی بود؛ اولین بازنده ملت مصر و فرهنگ مردم سالاری این کشور است. امریکا پس از برکناری مبارک خواهان اداره انقلاب مصر بود که نتوانست و در نتیجه این کشور را دچار آشوب کرد.

اخوان در مصر دارای پایگاه است؛ بزرگ ترین گروه سیاسی منسجم به شمار می رود اما اکثریت نیست. آن ها باید در انتخابات آینده، کاندیدایی داشته باشند که مردم را بسیج سازد و گرنه وضعیت بدتری در پیش دارند.

گزینه های بعدی ریاست جمهوری را چه کسانی می دانید؟
متاسفانه خبرهایی هست که حزب حاکم مبارک در حال فعال شدن هستند و حتی"احمد شفیق" قصد بازگشت به مصر را دارد. پس تمام گروه ها باید با هم متحد شوند تا نگذارند این افراد با حمایت ارتش روی کار بیایند در غیر این صورت آینده خوبی برای این کشور متصور نیست.