نشست بررسی كتاب كودك و نوجوان با محوریت دفاع مقدس عصر دیروز سهشنبه 19 اردیبهشت در «سالن یاس» نمایشگاه بینالمللی كتاب برگزار شد. به گزارش شهدای ایران ، احمد عربلو ( نویسنده) در این نشست به عنوان مجری سخن میگفت اظهار كرد: هشت سال دفاع مقدس یك نقطه عطف در تاریخ كشورمان است و اتفاقهای رخ داده در جنگ از جمله حمایت دیگر كشورها از عراق، جلوه خاصی به این بخش از تاریخ داده است. اما اینكه تا چه میزان توانستهایم این تاریخ را به كودك و نوجوان عرضه كنیم بسیار مهم است كه متاسفانه ما نتوانستهایم حق دفاع مقدس را ادا كنیم. كمبود سوژهپردازی،مشكلات تصویرنگاری و بالا بودن هزینه چاپ آثار دلایل خوبی برای نپرداختن به دفاع مقدس نیست. الوندی نویسنده حوزه دفاع مقدس نیز در این نشست گفت: ما دو طیف از كودكان و نوجوانان را در محدوده 1300 كیلومتری جنگ تحمیلی داشتیم. طیف اول نوجوانانی بودند كه خانوادههایشان در مرز زندگی میكردند و ناخواسته درگیر جنگ شدند و طیف دوم نیز نوجوانانی بودند كه از نقاط دیگر ایران به جنگ رفتند و به شهادت رسیدند. همچنین میتوان برخی از فرماندهان را كه در جنگ حضور داشتند جزو آنها به حساب آورد. وی ادامه داد: ما دوگونه به دفاع مقدس پرداختهایم؛ یكی از طریق نهادهای مرتبط با هشت سال جنگ تحمیلی و دیگری از طریق جانبازان و رزمندگان كه از روی علاقه به آن پرداختهاند. به گفته وی، نهادهای غیررسمی بیشتر بر روی زندگینامهنویسی متمركز شدهاند كه حاصلش داستان و رمان بوده است. با وجود اینكه از لحاظ كمی میتوان آمار فراوانی را به حساب آورد اما از نظر كیفی به گونهای كه تاثیرگذار باشد، این آمار بسیار ناچیز است. الوندی درباره كیفیت و كمیت آثار عرضه شده درباره دفاع مقدس نیز گفت این آثار از لحاظ كیفی مطلوب نیستند و هنوز اتفاق خاصی در این زمینه رخ نداده است. این در حالی است كه آثاری از جمله «كودك و سرباز» كه مربوط به جنگ جهانی دوم است هنوز هم بسیار محبوب و جزو خواندنیترین آثار محسوب میشوند ولی در ادبیات خودمان اینچنین فعالیتی انجام نشده است. این نویسنده اظهار كرد: اولین حركت خوب در زمینه نوشتن« رمان» جنگ، كتاب «آتش در خرمن" نوشته آقای فتاحی بود كه فضای سوسنگرد را در دوران جنگ بازسازی كرده است. وی در بخشی دیگر از سخنانش گفت:نویسنده آثار دفاع مقدس باید با ادبیات آشنا باشد. یكی از آرزوهای ما این است كه دفاع مقدس از نظر «دراماتیك» هم بررسی شود كه متأسفانه مهجور مانده است. الوندی یادآور شد: فقدان اطلاعات كافی باعث میشود كه بزرگترین حادثه تاریخ ایران خوب عرضه نشود. برای اینكه اندیشههای خود را به مخاطبان انتقال دهیم نیازمند اطلاعات كافی هستیم تا فرهنگسازی دفاع مقدس صورت گیرد و در این رابطه تاكنون بسیار ضعیف عمل شده است. خوشبختانه راه برای قضاوت این آثار باز است. برای هر نویسنده، اطلاعات مهم است. متولیان نهادهای مربوطه باید عزمشان را جزم كنند و گزارشاتی را كه در این زمینه وجود دارد در اختیار نویسندگان قرار دهند. وی افزود: یكی از بهترین راهكارها برای به دست آوردن گزارشات مربوط به هشت سال دفاع مقدس، بهرهگیری از داشتههایی است كه در سینه رزمندگان و ایثارگران نهفته است. در صورتی كه بتوانیم از این منابع زنده و در قید حیات استاده كنیم آثار خوبی خلق خواهد شد اما اگر آنها را به حال خود وا گذاریم در نهایت روزی از دنیا خواهند رفت بنابراین باید خاطرات شفاهی رزمندگان را به تاریخ شفاهی تبدیل كنیم. به گزارش شهدای ایران ، بایرامی ( نویسنده) نیز در بخشی دیگر از این نشست گفت: در حوزه كودك و نوجوان، آثار جذابیت كافی را ندارند و بیشتر شعاری هستند. متاسفانه آثار دفاع مقدس برای كودكان جذابیتسازی نشده است چرا كه جنگ ظاهری خشن دارد. اینكه چگونه بتوانیم به او بگوییم كه اتفاقی از قبیل كشتن، بمباران و قطع دست رخ داده است بسیار مشكل و حساس است، بسیار مهم است كه بتوانیم مفهوم این قبیل اتفاقها را برایشان شرح دهیم. در ادامه این نشست، علیاكبر والایی نویسنده حوزه دفاع مقدس اظهار كرد: نكته بسیار مهمی كه در رابطه با نگارش داستانهای مقاومت باید تاكید شود وجهه پایداری آن است و بعد منفی جنگ با الگو قرار دادن ادبیات پایداری از بین خواهد رفت. ادبیات مقاومتی كه در قصههای جنگ مشاهده میشود باید همانند تعلیمات نظامی باشد كه از زمان صدر اسلام به آن سفارش شده است مانند تیراندازی، شنا و ... . وی گفت: دشمن امروزه دیگر از سلاحهای نظامی هراسی ندارد و بیشتر هراس او از اندیشه مقاومتی است كه در ذهن جوانان ما نقش بسته است. اكنون كه كشور ما در معرض تهدیدات است این ضرورت بسیار احساس میشود كه كودكان را نسبت به مقاومت آگاه كنیم تا وقتی از این قبیل ادبیات صحبت به میان میآید آنها درس بگیرند. یكی از بهترین كارهایی كه میتوانیم به آن، ادبیات دفاع مقدس را به نسل كودك و نوجوان عرضه كنیم تلفیق آن با داستانهای حماسی گذشته است. این نویسنده بیان كرد: فكر میكنم اگر نویسندگان ما از تردید بیرون بیایند جای كار بسیار زیادی خواهند داشت. نباید نویسندگان فقط از گفتههای ناشر تبعیت كنند. آنها باید آزادانه تصمیمگیری كنند تا ناشر تابع خواستههای نویسنده باشد. |