با این که نشریات اصلاح طلب در همه این سالها توهین و بی حرمتی را کنار نگذاشته اند، اما جای سوال است که این اقدامات وهن آمیز از سوی جناح اصلاح طلب و روزنامه هایش چه زمانی پایان می یابد؟
به گزارش شهدای ایران، ماجرای هتک حرمت و توهین اصلاح طلبان به مقدسات تمامی ندارد. سال گذشته بود که روزنامه یکی از اصلی ترین افراد رسانه ای جریان کارگزاران در همنوایی با نشریه موهن به پیامبر مکرم اسلام، «من شارلی هستم» را تیتر کرده بود و چندی قبلتر تئوریسین این جریان در توهینی مذموم مدعی شد که عملکرد ائمه علیهم السلام بعد از واقغعه عاشورا عقلانی شد.
توهین های دیگری نیز از سوی این جریان صورت گرفت که هرکدام مذموم تر از دیگری بود. این روزها نیز در حالیکه این جریان از عظمت و شکوه راهپیمایی بزرگ اربعین عصبانی است تلاش دارد با زیر سوال بردن رفتار اعتقادی، اجتماعی و فرهنگی مردم پیرامون تکریم و بزرگداشت عاشورا و اربعین آن را بی ارزش جلوه دهند.
مطلب توهین آمیز روزگذشته هفته نامه صدا ارگان وابسته به کارگزاران، با عنوان «مردم چقدر پول غذای نذری می دهند؟» و با استفاده از عباراتی مانند «جنبش غذای نذری» تصویری مخشوش از عزاداری سید و سالار شهیدان را مطرح کرده است. این هفته نامه با انتشار این مطلب بنیانهای تئولوژیک و اعتقادی حضور مردم در عزاداری اباعبدالله را زیر سوال برده و نوشته است: در حالی که برخی بر مبنای ایدئولوژی ها و با گروه بندی ها جلو می روند، غذای نذری وجه متساهل، دربرگیرنده و اجماع بخش دنیای مذهب را می تواند نشان دهد و گروه های متفاوت با مرزبندی های طبقاتی، جنسیتی و اعتقادی را گرد خود جای دهد...حول عاملیت غذا، شکل بندی جدیدی از بودن در محرم خلق می شود، محرم بسط پیدا می کند و بیرون افتادگان را نیز در آغوش می گیرد...اگرچه بیشتر اهالی بافت سنتی و مذهبی محله های پایتخت را متولدین دهه های 20 تا 40 تشکیل می دهند، اما گزارش های میدانی نشان می أهد نسل های بعدی نیز به هوای غذای نذری، در همانجا جمع می شوند.
توهین کنندگان اصلاح طلب به عاشورا که از تحریف قیام امامحسین در رسانه هایشان به جایی نرسیده اند، حالا عظمت اربعین آنها را عصبانی تر کرده است. چند روز پیش هم صادق زیباکلام در یادداشتی بی منطق، توهین آمیز و عصبانی در روزنامه اصلاح طلب قانون نوشت: نمی‌دانم اصرار بر ایرانی نشان دادن و ایرانی کردن محرم و عاشورا و پیوند زدن آن با تشیع چقدر از نظر تاریخی درست است. جدای از آنکه چنین پیوندی از نظر تاریخی محل اشکال است و از منظرافزایش اختلاف میان شیعه و سنی هم عمل درستی نیست ... مشکل «ایرانیزه» کردن محرم و عاشورا به کنار، چند سالی است که شاهد به‌راه افتادن سنت رفتن پیاده به کربلا در اربعین شده‌ایم. سنتی که صدا و سیمای ما هم اصرار و تبلیغات زیادی برای آن به راه انداخته‌اند و تلاش می‌شود تا هرچه بیشتر بر تعداد زوار اربعین افزوده شود.
صادق زیباکلام که به عنوان آوانگارد جریان توهین در جببه به اصطلاح روشنفکری متهورانه توهین های خود را مطرح می کند، نوشته است: در اینکه بسیاری از ایرانیان قرن‌ها پیش شیعه بوده‌اند بحثی نیست اما محرم و عاشورا از زمان صفویه بود که یک شور و حال دیگری پیدا کرد. صد البته که قبل از روی کارآمدن صفویه هم شیعیان محرم و عاشورا را یادآوری کرده و عزاداری می‌کردند. اما روی کار آمدن صفویه و اینکه تشیع مذهب رسمی ایرانیان شد طبیعی بود که بر ابعاد محرم وعزاداری آن بیفزاید. توجه به این عقبه تاریخی است که تلاش در ایجاد یک «هویت ایرانی» برای محرم و عاشورا را با ابهام و علامت سوال‌های زیادی روبه‌رو می‌سازد.
توهین به مقدسات که گویا به رویه ای ثابت در روزنامه های اصلاح طلب و جریان مصطلح روشنفکری تبدیل شده است، تمامی ندارد. در لابلای نشریات اصلاح طلب عبارات جسارت آمیز فراوانی وجود دارد. چندی پیش ایران فردا در گفتگویی که با علیرضا علوی تبار اصلاح طلب گرفته بود به نقل از او نوشته بود: امام حسین (ع) می‌خواهد به عنوان یک «منتقد مسالمت جو» در این جامعه زندگی کند و از حقوق خود برخوردار بشود/ می‌توان از دین «قرائت‌های متفاوتی» داشت .
رفیعی دیگر عضو جریان مصطلح روشنفکری در میزگرد اقتصاد مقاومتی در نشریه چشم انداز ایران با ضد توسعه خواندن انتظار ظهور امام زمان می گوید: انتظار ظهور عاجل امام زمان(عج)، ضد توسعه است. آیا ارزش‌های اسلام اصل است یا حفظ نظام؟...حضرت علی (ع) ارزش‌های اسلام را ملاک قرار داد نه حفظ نظام را .مداحان در یک کشور حاکم شده‌اند... هنگامی که مداحی، ادبیات غالب مذهبی می‌شود دیگر امید توسعه نداشته باشید.
توهین وقیحانه روزنامه بهار را نیز همه به یاد دارند. این روزنامه با مطلبی موهوم درباره مسئله غدیر و توهین به امیرالمومنین(ع) نوشته است: «تمام اعتراض وی (امیرالمومنین علیه‌السلام) معطوف به نگرش حذفی بوده است، یعنی اینکه خلیفه یا هر کس دیگری دامنه اختیار مردم را تنگ کند مثلا این که خلیفه، خلیفه بعد از خود را نصب کند یا به گونه‌ای عمل کند که نتیجه برآیند آرا انتخاب فرد خاصی باشد... رفتار علی با هر سه خلیفه پیش از خود و به ویژه ابوبکر و عمر نشان می‌دهد که وی آنها را کسانی نمی‌پندارد که سخن پیامبر را بر زمین زده و حکومت را غصب کرده باشند... جزو وظایف پیامبر اسلام، تعیین جانشین یا خلیفه برای تشکیل حکومت و اداره امور دنیای مردم نبوده است... اگر امیرالمومنین فرمان خدا را برخلافت خود بعد از رسول اکرم(ص) می‌یافت، آیا شجاعت و شهامت و عدالت او اقتضا نمی‌کرد که یک تنه شمشیر برکشد؟»
سعید حجاریان نیز با انتشار مقاله ای در روزنامه اصلاح طلب آرمان با عنوان« فرهنگ عاشورا، فرهنگ اربعین» مدعی می شود فرهنگ عاشورا قابلیت ساطع کردن برداشت‌های متفاوتی از قبیل برداشت تسلی بخش، برداشت تضحیه و برداشت تهاجمی را دارد و می نویسد: در فرهنگ اربعین حفظ نظام اصل است و دیدگاه‌های معتقد به بقا و توسعه نظام رشد می‌کند و گسترش می‌یابد. بعد از شهادت خود امام حسین(ع) در تشیع هم همین اتفاق افتاد. یعنی بعد از اربعین، ائمه به تربیت شاگرد و تدارکات سیاسی پرداختند و جهت‌گیری حرکت‌ها بر مبنای محاسبات عقلانی صورت گرفت.
با این که نشریات اصلاح طلب در همه این سالها توهین و بی حرمتی را کنار نگذاشته اند، اما جای سوال است که این اقدامات وهن آمیز از سوی جناح اصلاح طلب و روزنامه هایش چه زمانی پایان می یابد؟
اگرچه برخی گستاخی های این جماعت نتیجه سکوت مسئولان امر است، اما باید گفت، وحدت و عظمت مسلمانان در محرم و صفر و پدیده هایی مانند اربعین آنان را بیشتر از پیش عصبانی کرده است.
با این حال جای این سوال مطرح است که هیئت نظارت بر مطبوعات چه زمانی اقدام قاطع را انجام خواهد داد؟
پیشتر گفتیم که پدیده اربعین با این همه وسعت و درگیرکنندگی، با جمعیتی فراگیر و حجمی گسترده و با همه ویژگی‌های خارق‌العاده‌اش برای مطالعه جامعه‌شناختی اما در داخل توسط برخی اساتید منتسب به جریان روشنفکری بایکوت شده است. رسانه‌های این جریان که عموما روزنامه های اصلاح طلب و کارگزاران و خرده رسانه های وابسته به این جریان هستند از پوشش این مراسم وحشت دارند و آن را بایکوت می کنند. شبیه آنچه سال گذشته اتفاق افتاد. به نظر میرسد رسانه های اصلاح طلب نیز به سان رسانه های غربی از پیام های ضد استکباری اربعین هراس دارند. این جریان و رسانه هایش سال گذشته نیز با این موضوع مواجهه ای مشابه داشتند.
*سراج24
توهین های دیگری نیز از سوی این جریان صورت گرفت که هرکدام مذموم تر از دیگری بود. این روزها نیز در حالیکه این جریان از عظمت و شکوه راهپیمایی بزرگ اربعین عصبانی است تلاش دارد با زیر سوال بردن رفتار اعتقادی، اجتماعی و فرهنگی مردم پیرامون تکریم و بزرگداشت عاشورا و اربعین آن را بی ارزش جلوه دهند.
مطلب توهین آمیز روزگذشته هفته نامه صدا ارگان وابسته به کارگزاران، با عنوان «مردم چقدر پول غذای نذری می دهند؟» و با استفاده از عباراتی مانند «جنبش غذای نذری» تصویری مخشوش از عزاداری سید و سالار شهیدان را مطرح کرده است. این هفته نامه با انتشار این مطلب بنیانهای تئولوژیک و اعتقادی حضور مردم در عزاداری اباعبدالله را زیر سوال برده و نوشته است: در حالی که برخی بر مبنای ایدئولوژی ها و با گروه بندی ها جلو می روند، غذای نذری وجه متساهل، دربرگیرنده و اجماع بخش دنیای مذهب را می تواند نشان دهد و گروه های متفاوت با مرزبندی های طبقاتی، جنسیتی و اعتقادی را گرد خود جای دهد...حول عاملیت غذا، شکل بندی جدیدی از بودن در محرم خلق می شود، محرم بسط پیدا می کند و بیرون افتادگان را نیز در آغوش می گیرد...اگرچه بیشتر اهالی بافت سنتی و مذهبی محله های پایتخت را متولدین دهه های 20 تا 40 تشکیل می دهند، اما گزارش های میدانی نشان می أهد نسل های بعدی نیز به هوای غذای نذری، در همانجا جمع می شوند.
توهین کنندگان اصلاح طلب به عاشورا که از تحریف قیام امامحسین در رسانه هایشان به جایی نرسیده اند، حالا عظمت اربعین آنها را عصبانی تر کرده است. چند روز پیش هم صادق زیباکلام در یادداشتی بی منطق، توهین آمیز و عصبانی در روزنامه اصلاح طلب قانون نوشت: نمی‌دانم اصرار بر ایرانی نشان دادن و ایرانی کردن محرم و عاشورا و پیوند زدن آن با تشیع چقدر از نظر تاریخی درست است. جدای از آنکه چنین پیوندی از نظر تاریخی محل اشکال است و از منظرافزایش اختلاف میان شیعه و سنی هم عمل درستی نیست ... مشکل «ایرانیزه» کردن محرم و عاشورا به کنار، چند سالی است که شاهد به‌راه افتادن سنت رفتن پیاده به کربلا در اربعین شده‌ایم. سنتی که صدا و سیمای ما هم اصرار و تبلیغات زیادی برای آن به راه انداخته‌اند و تلاش می‌شود تا هرچه بیشتر بر تعداد زوار اربعین افزوده شود.
صادق زیباکلام که به عنوان آوانگارد جریان توهین در جببه به اصطلاح روشنفکری متهورانه توهین های خود را مطرح می کند، نوشته است: در اینکه بسیاری از ایرانیان قرن‌ها پیش شیعه بوده‌اند بحثی نیست اما محرم و عاشورا از زمان صفویه بود که یک شور و حال دیگری پیدا کرد. صد البته که قبل از روی کارآمدن صفویه هم شیعیان محرم و عاشورا را یادآوری کرده و عزاداری می‌کردند. اما روی کار آمدن صفویه و اینکه تشیع مذهب رسمی ایرانیان شد طبیعی بود که بر ابعاد محرم وعزاداری آن بیفزاید. توجه به این عقبه تاریخی است که تلاش در ایجاد یک «هویت ایرانی» برای محرم و عاشورا را با ابهام و علامت سوال‌های زیادی روبه‌رو می‌سازد.
توهین به مقدسات که گویا به رویه ای ثابت در روزنامه های اصلاح طلب و جریان مصطلح روشنفکری تبدیل شده است، تمامی ندارد. در لابلای نشریات اصلاح طلب عبارات جسارت آمیز فراوانی وجود دارد. چندی پیش ایران فردا در گفتگویی که با علیرضا علوی تبار اصلاح طلب گرفته بود به نقل از او نوشته بود: امام حسین (ع) می‌خواهد به عنوان یک «منتقد مسالمت جو» در این جامعه زندگی کند و از حقوق خود برخوردار بشود/ می‌توان از دین «قرائت‌های متفاوتی» داشت .
رفیعی دیگر عضو جریان مصطلح روشنفکری در میزگرد اقتصاد مقاومتی در نشریه چشم انداز ایران با ضد توسعه خواندن انتظار ظهور امام زمان می گوید: انتظار ظهور عاجل امام زمان(عج)، ضد توسعه است. آیا ارزش‌های اسلام اصل است یا حفظ نظام؟...حضرت علی (ع) ارزش‌های اسلام را ملاک قرار داد نه حفظ نظام را .مداحان در یک کشور حاکم شده‌اند... هنگامی که مداحی، ادبیات غالب مذهبی می‌شود دیگر امید توسعه نداشته باشید.
توهین وقیحانه روزنامه بهار را نیز همه به یاد دارند. این روزنامه با مطلبی موهوم درباره مسئله غدیر و توهین به امیرالمومنین(ع) نوشته است: «تمام اعتراض وی (امیرالمومنین علیه‌السلام) معطوف به نگرش حذفی بوده است، یعنی اینکه خلیفه یا هر کس دیگری دامنه اختیار مردم را تنگ کند مثلا این که خلیفه، خلیفه بعد از خود را نصب کند یا به گونه‌ای عمل کند که نتیجه برآیند آرا انتخاب فرد خاصی باشد... رفتار علی با هر سه خلیفه پیش از خود و به ویژه ابوبکر و عمر نشان می‌دهد که وی آنها را کسانی نمی‌پندارد که سخن پیامبر را بر زمین زده و حکومت را غصب کرده باشند... جزو وظایف پیامبر اسلام، تعیین جانشین یا خلیفه برای تشکیل حکومت و اداره امور دنیای مردم نبوده است... اگر امیرالمومنین فرمان خدا را برخلافت خود بعد از رسول اکرم(ص) می‌یافت، آیا شجاعت و شهامت و عدالت او اقتضا نمی‌کرد که یک تنه شمشیر برکشد؟»
سعید حجاریان نیز با انتشار مقاله ای در روزنامه اصلاح طلب آرمان با عنوان« فرهنگ عاشورا، فرهنگ اربعین» مدعی می شود فرهنگ عاشورا قابلیت ساطع کردن برداشت‌های متفاوتی از قبیل برداشت تسلی بخش، برداشت تضحیه و برداشت تهاجمی را دارد و می نویسد: در فرهنگ اربعین حفظ نظام اصل است و دیدگاه‌های معتقد به بقا و توسعه نظام رشد می‌کند و گسترش می‌یابد. بعد از شهادت خود امام حسین(ع) در تشیع هم همین اتفاق افتاد. یعنی بعد از اربعین، ائمه به تربیت شاگرد و تدارکات سیاسی پرداختند و جهت‌گیری حرکت‌ها بر مبنای محاسبات عقلانی صورت گرفت.
با این که نشریات اصلاح طلب در همه این سالها توهین و بی حرمتی را کنار نگذاشته اند، اما جای سوال است که این اقدامات وهن آمیز از سوی جناح اصلاح طلب و روزنامه هایش چه زمانی پایان می یابد؟
اگرچه برخی گستاخی های این جماعت نتیجه سکوت مسئولان امر است، اما باید گفت، وحدت و عظمت مسلمانان در محرم و صفر و پدیده هایی مانند اربعین آنان را بیشتر از پیش عصبانی کرده است.
با این حال جای این سوال مطرح است که هیئت نظارت بر مطبوعات چه زمانی اقدام قاطع را انجام خواهد داد؟
پیشتر گفتیم که پدیده اربعین با این همه وسعت و درگیرکنندگی، با جمعیتی فراگیر و حجمی گسترده و با همه ویژگی‌های خارق‌العاده‌اش برای مطالعه جامعه‌شناختی اما در داخل توسط برخی اساتید منتسب به جریان روشنفکری بایکوت شده است. رسانه‌های این جریان که عموما روزنامه های اصلاح طلب و کارگزاران و خرده رسانه های وابسته به این جریان هستند از پوشش این مراسم وحشت دارند و آن را بایکوت می کنند. شبیه آنچه سال گذشته اتفاق افتاد. به نظر میرسد رسانه های اصلاح طلب نیز به سان رسانه های غربی از پیام های ضد استکباری اربعین هراس دارند. این جریان و رسانه هایش سال گذشته نیز با این موضوع مواجهه ای مشابه داشتند.
*سراج24
