به گزارش شهدای ایران  ،صدور حکم عجیب «اعدام» از سوی دادگاه سعودی برای عوض القرنی واعظ، مبلغ اسلامی و استاد دانشگاه عربستانی به ادعای «خصومت با عربستان » به دلیل نوشتن مطالبی در «توئیتر» و اپلیکیشن «واتس اپ» و «تلگرم»، تنها از دست فرد بی رحمی چون بن سلمان بر می آید.

صدور حکم ناعادلانه، مضحک و تعجب برانگیز اعدام این واعظ عربستانی از سوی دادگاه سعودی، برای کسانی که با شخصیت محمد بن سلمان، ولیعهد سعودی آشنا هستند، تعجب آور نیست.

«شاهزاده جوان» سعودی، همانطور که مطبوعات غربی توصیف می کنند، به بی پروایی و بی رحمی در همه امور معروف است. او از انجام هیچ کار خشنی دریغ نمی کند؛ حتی می تواند نخست وزیر کشور دیگری را گروگان بگیرد، به او توهین کند، او را کتک بزند و مجبور به استعفا کند.

تصویری که ولیعهد سعودی تاکنون از خود ارائه نموده این است که محمد بن سلمان مخالفان را به شیوه های وحشتناکی می کشد، سعدالحریری نخست وزیر وقت لبنان را در عربستان بازداشت کرده و گروگان می گیرد. وی را مجبور می کند که استعفای خود را از عربستان اعلام کند؛ بن سلمان میلیاردها دلار از پول عربستان را به آمریکا تقدیم کرد تا با حمایت از وی، از جنایاتش چشم پوشی کند؛ وی با جنگ و حمله به یمن موجب کشتار هزاران غیر نظامی، کودک و زن یمنی و نیز موجب شیوع قحطی و بیماری های واگیردار در این کشور شد؛ همه امکانات عربستان را در اختیار منافع رژیم صهیونیستی و حدف نام فلسطین از نقشه جهانی و عادی سازی روابط با این رژیم نمود. با وجود هزاران مورد دیگر از این قبیل، آیا سرنوشت دیگری غیر از «حکم ظالمانه اعدام» برای عواد القرنی واعظ، مبلغ اسلامی و استاد دانشگاه عربستانی می توان متصور بود؟

از اسنادی که دادگاه القرنی علیه او بدان استناد می کند چنین برمی‌آید که «او به شرکت در گفتگو در واتس‌اپ اعتراف کرده است.»، « انتشار کلیپ‌های ویدیویی که در آن اخوان‌المسلمین را ستایش می‌کرد.» و اتهام «ایجاد حساب کاربری و استفاده از اپلیکیشن تلگرام»! که در بسیاری از مطبوعات غربی نیز بدان اشاره گردیده است.

اگر این اتهامات دلیل حکم اعدام القرنی نیست، پس اتهام واقعی وی چیست؟ نکته قابل توجه اینجاست که اتهام واقعی عجیب تر و بدبینانه تر از اتهامات اعلام شده است و این اتهام نه تنها دلیل دستگیری القرنی، بلکه دلیل دستگیری بیشتر مبلغان عربستانی نیز بوده است؛ شخصیت هایی همچون خالد الراشد، عبدالعزیز الطریفی، ابراهیم السکران، محمد الصالح المنجد، عبدالمحسن الاحمد، سلمان العوده، سفر الحوالی، محمد موسی الشریف، ناصر العمر، یوسف الاحمد و عمر المقبل.

همه این مبلغان عربستانی متهم به «جرم بی طرفی» نسبت به بحرانی هستند که بین عربستان سعودی، بحرین، امارات و مصر از یک سو و قطر از سوی دیگر رخ داد. بن سلمان به چیزی به نام «بی طرفی» اعتقاد ندارد، بنابراین شهروندان عربستانی یا با او هستند یا مخالف او و سزاوار اعدام!

حال این پرسش مطرح می شود که چگونه بن سلمان می تواند به این شکل وحشتناک با جان انسان های بی گناه بازی کند؟ پاسخ این سوال «سکوت ریاکارانه غرب» در برابر اعدام های دسته جمعی بن سلمان است.

ولیعهد سعودی آخرین بار بیش از 80 نفر را با شمشیر اعدام کرد، آن هم با اتهامات پوچ تر از اتهامات القرنی! این سکوت غرب است که بن سلمان را تاکنون تشویق کرده و خواهد کرد که بر بی رحمی و قساوت خود پافشاری کند و دست از این گونه اقدامات نکشد تا زمانی که بر تخت پادشاهی عربستان بنشیند.

حکم اعدام صادر شده برای القرنی در افکار عمومی عربستان زلزله برپا خواهد کرد، زیرا این مبلغ اسلامی مرتکب کاری که مستحق زندان باشد، نشده است چه برسد به اعدام!
اتهامات وارده به القرنی آنقدر مضحک و تعجب برانگیز است که از این پس مردم عربستان باید چیزهایی مانند منطق، خرد، برقراری عدالت و انصاف را در حکومت بن سلمان فراموش کنند.