شهدای ایران: آنهایی که سنشان به دوران دفاع مقدس قد می‌دهد، حتماً رژه باشکوهی را به یاد دارند که تحت عنوان اعزام سپاهیان محمد رسول الله(ص) به جبهه‌ها صورت پذیرفت؛ اعزامی یکصد هزار نفری که تا آن موقع در تاریخ جنگ بی‌نظیر بود و شور و شوق زیادی در بین مردم ایجاد کرد.




به گزارش «جوان» در دوازدهم آذرماه 1365 ورزشگاه آزادی تهران شاهد حضور ده‌ها هزار رزمنده بسیجی بود که از اقصی نقاط کشور خود را به تهران رسانده بودند. این جمعیت با تجمع در ورزشگاه آزادی و سپس رژه در برخی از خیابان‌های تهران، آمادگی خود را برای اعزام به جبهه‌ها اعلام کردند؛ اعزامی که از پوشش خبری مناسبی نیز برخوردار شد و شور و اشتیاق زیادی در بین مردم ایجاد کرده بود.

عباسعلی مقدم   از بسیجیان مسجد باب‌الحوائج با یادآوری آن روزها می‌گوید: «سال 65 من فقط 9 سال داشتم، اما اعزام سپاه محمد رسول‌الله(ص) را به‌خوبی یادم هست. آنقدر جمعیت در ورزشگاه آزادی جمع شده بود که دیدنش باعث غرورمان می‌شد. حتی سرودی هم برای آنها ساخته شده بود که مرتب از تلویزیون پخش می‌شد؛«سپاه محمد می‌آید می‌آید...» می‌گفتند قرار است این اعزام کار بعثی‌ها را تمام کند.»



اعزام سپاهیان محمد در شرایطی صورت می‌پذیرفت که زمستان سال قبل یعنی در بهمن ماه 1364، ایران پس از چندین عملیات نه‌چندان موفق توانست رزمندگانش را به آن سوی اروندرود برساند و شبه‌جزیره فاو را به تصرف درآورد. والفجر8 که از آن به عنوان یک عملیات موفق نام برده می‌شود، تا حد زیادی دسترسی عراق به خلیج فارس را کوتاه کرد و حالا در یک عملیات بزرگ دیگر، قرار بود متصرفات فاو تکمیل شود و با تصرف بندر مهم بصره، دولت بعث عراق وادار به تسلیم شود. لذا تدارک بسیاری برای اعزام قوای محمد رسول‌الله(ص) به جبهه‌ها انجام گرفت تا مگر کار جنگ یکسره شود.
عملیاتی که قرار بود سرنوشت جنگ را یکسره کند، کربلای4 بود. این عملیات تنها 21 روز بعد از اعزام سپاه یکصد هزارنفری محمد رسول‌الله(ص) انجام گرفت. اما چون کربلای4 با عدم‌الفتح رو به رو شد، منافقان و معاندان سعی کردند مردم را دلسرد کنند و به‌سرعت شایعاتی مبنی بر تعداد بالای شهدا پخش شد.

رضا ابراهیمی از شهروندان تهرانی می‌گوید: «آن زمان شایعه کرده بودند که نصفی از اعزامی‌های سپاه محمد یا شهید شده‌اند یا جانباز. آدم یکجورهایی شایعات را باور می‌کرد. نه اینکه تعداد اعزامی‌ها بالا بود، فکر می‌کردیم با عدم‌الفتحی که در کربلای4 صورت گرفته، خیلی از این اعزامی‌ها به شهادت رسیده‌اند.»
در عملیات کربلای 4 حدود 250 گردان رزمی وارد عمل شدند. در اعزام سپاهیان محمد(ص) نیز عنوان شده بود که این سپاه بیش از 200 گردان دارد. بنابراین قاعدتاً بسیاری از اعزامی‌های سپاه محمد در کربلای4 شرکت کرده بودند. اما آنطور که دشمن سعی می‌کرد آمار تلفات را بالا نشان بدهد، در مرحله اول کربلای4 تنها حدود 30 گردان شرکت کردند که بعد از لطمات عمده‌ای که به آنها وارد شد، عملیات در همان ساعات اولیه لغو شد.

دو هفته بعد از کربلای4، عملیات کربلای5 انجام گرفت. حدود 200 گردان باقی مانده از سپاهیان محمد به کربلای5 ورود یافتند و طی بیش از 70 روز نبرد شدید و خونین، تعدادی از این گردان‌ها بارها و بارها بازسازی شدند و جاده شلمچه به سوی بصره، با خون پاک شهدا فرش شد. نهایتاً کربلای5 با تثبیت موقعیت رزمندگان در 15 کیلومتری بصره با پیروزی به انجام رسید. قطعنامه 598 که تیرماه سال 66 به تصویب رسید و پایه آتش‌بس بین ایران و عراق قرار گرفت، ماحصل پیروزی در کربلای5 بود. سپاهیان محمد آنطور که گفته بودند، به قولشان عمل کردند. آنها توانستند سرنوشت جنگ را در کربلای5 با پیروزی رقم بزنند.