به بهانه برخی اعتراضات پراکنده اخیر؛
در آن برهه رئیس‌جمهور مورد حمایت مدعیان اصلاحات صبح جمعه از مصوبه بنزینی باخبر شده بود! و نحوه اجرای مصوبه بنزینی پر از ایراد و اشتباه بود اما در جراحی اقتصادی دولت سیزدهم، رئیس‌جمهور و برخی وزیران از روز‌های قبل و بعد از اجرایی کردن طرح مردمی کردن یارانه‌ها، ایده مزبور را با مردم در میان گذاشتند.
سرویس سیاسی شهدای ایران :یک رسانه اصلاح طلب، در مطلبی با عنوان «چرا انسان‌ها شورش می‌کنند؟» نوشت: این پرسشی است که پاسخ آن را باید در نظریه‌های فردی و روانشناسی شورش‌ها، آنومی‌ها و در نتیجه انقلاب‌ها جست‌وجو کرد. طبق نظریه فردی و روانشناسی انقلاب‌ها، اعتراضات و شورش‌ها را باید برآیند و نتیجه ناکامی یا محرومیت نسبی دانست. در شرایط ناکامی یا محرومیت نسبی، توقعات جامعه از دولت افزایش می‌یابد و در بدترین شرایط خود یعنی (افزایش توقعات- کاهش امکانات) شرایط برای اعتراضات، شورش‌ها و در نتیجه آنومیزه شدن جامعه فراهم می‌شود.
در ادامه این مطلب آمده است: «افزایش توقعات- کاهش امکانات» بیش از همه با اعتراضات خیابانی امروزی در برخی شهرهای کشور در انطباق است و در حقیقت انعکاسی از شرایط محرومیت و ناکامی‌های نسبی است.
در اعتراضات امروزی شهرها و احتمال گسترش آن به شهرهای دیگر آن‌هم به‌منظور حس وحدت و انسجام، یک مسئله بیش از همه نقش دارد و آن جراحی اقتصادی دولت در قبال برخی از اقلام معیشتی نظیر روغن، لبنیات، مرغ و تخم‌مرغ است. البته کمیابی و تزاید قیمت کالاهایی چون (روغن و ماکارونی) که به نظر قوت و غذای غالب افراد کم‌درآمد و ضعیف جامعه است، مزید بر علت شده است.»
همدلی نوشت: «در واقع داینامیک این اعتراضات با برنامه‌های وعده داده‌شده دولت پیوند و گره‌خورده است به این معنی که چرا به‌رغم وعده‌های دولت بابت به سامان رساندن و رسیدن به نقطه ثبات در اقتصاد معیشتی، بوی بهبودی از اوضاع اقتصاد معیشتی کشور به مشام نمی‌رسد و چرا باید افسوس و دریغ سال‌های گذشته را بخورند و بازگشت به سال‌های قبل را آرزو کنند؟ بنابراین و در شرایط اوضاع نابسامان اقتصاد‌گریزی به اعتراضات خیابانی و تبعات مرتبط با آن یعنی شورش و برقراری نظم آشوب نیست. به‌عبارت‌دیگر، در شرایط تداوم وضعیت موجود، ما باید شاهد این اعتراضات تا حصول به نتیجه باشیم»
در این مطلب آمده است: «جراحی اقتصادی دولت بدون آمادگی شرایط روحی و روانی مردم در حال صورت گرفتن است و مانند تصمیم به افزایش قیمت بنزین در آبان 98 ناگهانی و تصمیم یک‌شبه است.»
دروغ پردازی مدعیان اصلاحات درخصوص جنس اعتراضات داخلی و دامن زدن به برخی اعتراضات پراکنده و محدود و مقایسه آن با وقایع آبان 98، در حالی است که دولت سیزدهم یک جراحی اقتصادی را آغاز کرده تا جلوی رانت و فساد را بگیرد و از سوی دیگر این جراحی اقتصاد با تصمیم بنزینی دولت قبل (و وقایع آبان 98) کاملاً متفاوت است؛ در آن برهه رئیس‌جمهور مورد حمایت مدعیان اصلاحات صبح جمعه از مصوبه بنزینی باخبر شده بود! و نحوه اجرای مصوبه بنزینی پر از ایراد و اشتباه بود اما در جراحی اقتصادی دولت سیزدهم، رئیس‌جمهور و برخی وزیران از روز‌های قبل و بعد از اجرایی کردن طرح مردمی کردن یارانه‌ها، ایده مزبور را با مردم در میان گذاشتند و با در نظر گرفتن طرح‌های معیشتی وعده دادند که نگذارند مردم از این طرح آسیب ببینند.
از سویی افکار عمومی که به دولت رئیسی اعتماد دارند با صبر و متانت و بصیرت خود تلاش دشمن برای «تهییج مردم به حمله به مراکز خرید» را ناکام گذاشتند و اساساً شورشی در نگرفت که مدعیان اصلاحات به چرایی آن بپردازند!
در ادامه این مطلب آمده است: «افزایش توقعات- کاهش امکانات» بیش از همه با اعتراضات خیابانی امروزی در برخی شهرهای کشور در انطباق است و در حقیقت انعکاسی از شرایط محرومیت و ناکامی‌های نسبی است.
در اعتراضات امروزی شهرها و احتمال گسترش آن به شهرهای دیگر آن‌هم به‌منظور حس وحدت و انسجام، یک مسئله بیش از همه نقش دارد و آن جراحی اقتصادی دولت در قبال برخی از اقلام معیشتی نظیر روغن، لبنیات، مرغ و تخم‌مرغ است. البته کمیابی و تزاید قیمت کالاهایی چون (روغن و ماکارونی) که به نظر قوت و غذای غالب افراد کم‌درآمد و ضعیف جامعه است، مزید بر علت شده است.»
همدلی نوشت: «در واقع داینامیک این اعتراضات با برنامه‌های وعده داده‌شده دولت پیوند و گره‌خورده است به این معنی که چرا به‌رغم وعده‌های دولت بابت به سامان رساندن و رسیدن به نقطه ثبات در اقتصاد معیشتی، بوی بهبودی از اوضاع اقتصاد معیشتی کشور به مشام نمی‌رسد و چرا باید افسوس و دریغ سال‌های گذشته را بخورند و بازگشت به سال‌های قبل را آرزو کنند؟ بنابراین و در شرایط اوضاع نابسامان اقتصاد‌گریزی به اعتراضات خیابانی و تبعات مرتبط با آن یعنی شورش و برقراری نظم آشوب نیست. به‌عبارت‌دیگر، در شرایط تداوم وضعیت موجود، ما باید شاهد این اعتراضات تا حصول به نتیجه باشیم»
در این مطلب آمده است: «جراحی اقتصادی دولت بدون آمادگی شرایط روحی و روانی مردم در حال صورت گرفتن است و مانند تصمیم به افزایش قیمت بنزین در آبان 98 ناگهانی و تصمیم یک‌شبه است.»
دروغ پردازی مدعیان اصلاحات درخصوص جنس اعتراضات داخلی و دامن زدن به برخی اعتراضات پراکنده و محدود و مقایسه آن با وقایع آبان 98، در حالی است که دولت سیزدهم یک جراحی اقتصادی را آغاز کرده تا جلوی رانت و فساد را بگیرد و از سوی دیگر این جراحی اقتصاد با تصمیم بنزینی دولت قبل (و وقایع آبان 98) کاملاً متفاوت است؛ در آن برهه رئیس‌جمهور مورد حمایت مدعیان اصلاحات صبح جمعه از مصوبه بنزینی باخبر شده بود! و نحوه اجرای مصوبه بنزینی پر از ایراد و اشتباه بود اما در جراحی اقتصادی دولت سیزدهم، رئیس‌جمهور و برخی وزیران از روز‌های قبل و بعد از اجرایی کردن طرح مردمی کردن یارانه‌ها، ایده مزبور را با مردم در میان گذاشتند و با در نظر گرفتن طرح‌های معیشتی وعده دادند که نگذارند مردم از این طرح آسیب ببینند.
از سویی افکار عمومی که به دولت رئیسی اعتماد دارند با صبر و متانت و بصیرت خود تلاش دشمن برای «تهییج مردم به حمله به مراکز خرید» را ناکام گذاشتند و اساساً شورشی در نگرفت که مدعیان اصلاحات به چرایی آن بپردازند!
