به گزارش شهدای ایران، «از خوانندگی زن تا کارگردان بی‌وطن!» و «خوانندگی زن ایرانی؛ موضوعی باورنکردنی برای جهانیان!» عناوین گزارشی است که درخصوص فیلم آواز بدون سرزمین در منتشر شد.


جشنواره سیاسی فیلم اوزنابروک که از ۷ تا ۱۱ اکتبر در آلمان برگزار شد، جایزه صلح خود را به فیلم مستند «آواز بدون سرزمین» ساخته آیت نجفی داد. این فیلم که محصول مشترک آلمان و فرانسه است، به مشکلات تک خوانی زنان در ایران می‌پردازد.


این فیلم سعی دارد چهره نامناسبی از ایران را به نمایش بگذارد و به این علت مورد استقبال جشنواره‌های سیاسی - سینمایی قرار می‌گیرد، و در این راه تا حدودی در هدف خود موفق بوده است به نحوی که هیأت داوران سی امین جشنواره فیلم مستقل اوزنابروک در بیانیه اش در سایت این جشنواره نوشته است: «آواز بدون سرزمین تنها بیانیه ای نیست در تحلیل یک نظام سرکوبگر، بلکه با قدرت عاطفی موسیقی برای تأثیرگذاری بر انسان ها نیز به خوبی آشنایی دارد. چشمان موسیقی دانانی که این فیلم داستان آن ها را تعریف می کند می درخشد. این فیلم روایتی ست از درد، سرکوب، امید و تلاش برای آزادی انسان ها.»


رسانه هلندی زمانه در گزارشی با عنوان «جایزه صلح برای مستند آواز بدون سرزمین» به این خبر پرداخت و گفت: «در مستند «آواز بدون سرزمین» گروهی از زنان جوان موسیقی‌دان و آوازخوان ایرانی تلاش می‌کنند در تهران به رغم همه محدودیت‌ها و موانع، کنسرتی را روی صحنه بیاورند. تلاش برای غلبه بر این مشکلات با زوایای آشکار و پنهان تاریخ آوازخوانی زنان ایرانی درهم  می آمیزد. سارا نجفی، خواهر آیت نجفی که موسیقی‌دان است در مرکز حوادث فیلم قرار دارد. او در ابتدای فیلم روی صحنه می‌رود و می‌گوید: «امیدوارم از این به بعد صدای آواز زنان را بیشتر و راحت‌تر بشنوید».»

هیأت داوران جشنواره فیلم اوزنابروک نوشته است: «تقدیر از فیلم آواز بدون سرزمین به یک معنا ستایش از قدرت هنر و به ویژه موسیقی ست که می تواند بین فرهنگ ها، اقوام و مذاهب گوناگون پلی به وجود بیاورد.»

آیت نجفی در گفت و گویی که رادیو زمانه رسانه متولد شده پروژه براندازی هلندی  با او انجام داده، درباره انگیزه اش از ساخت مستندی درباره تک خوانی زنان در ایران گفته بود: « سال ۲۰۰۹ بود که به فکر ساختن مستندی درباره مشکلات تک‌خوانی زنان در ایران افتادم. یک سال و نیم پیرامون این موضوع تحقیق کردم، تا اینکه بالاخره در سال ۲۰۱۱ فیلمبرداری را شروع کردیم. سارا، خواهرم قهرمان این فیلم است. او از چهار سالگی به موسیقی روی آورد. من در خانواده ای بزرگ شدم که موسیقی برای آن ‌ها مهم بود. سال ۲۰۰۹ در ایران دوران سیاهی را از سر می‌ گذراندیم. می‌ بایست کار تازه‌ای را شروع می‌  کردم.»

آواز بدون سرزمین پیش از این در جشنواره فیلم لایپزیک و جشنواره فیلم مونترال هم به نمایش درآمده و جایزه مردمی بهترین مستند مونترال را به دست آورده است. به گفته این رسانه معارض فیلم مذکور همچنین به فهرست ۱۵ مستندی که نامزد دریافت جایزه بهترین فیلم مستند از آکادمی اروپا در سال ۲۰۱۵ هستند راه پیدا کرده است.

گفتنی است «آواز بدون سرزمین» در سال ۲۰۱۶ در سینماهای آلمان به نمایش عمومی درمی آید.

 

*حلقه وصل