به گزارش خبرنگار اجتماعی پایگاه خبری شهدای ایران؛ یک جانباز دفاع مقدس در گفت و گو با شهدای ایران اظهار داشت: شاید شما بتوانید من را از این زندگی نجات بدهید و از مردم برایم درخواست کمک کنید.

این جانباز دفاع مقدس گفت: 4  فرزند دارم که امروز فقط یک تخم مرغ در خانه برای خوردن داشتیم و پسرم موبایلش را فروخت تا از گشنگی نمیریم.

وی در خصوص شروع مشکلات زندگی اش اظهار داشت:من جانباز اعصاب و روان هستم و از ناحیه نخاع کمر هم مجروح هستم و نه می توانم بنشینم و نه بایستم بلکه فقط می توانم دراز بکشم. وی ادامه داد: بعد از جنگ به لحاظ نخاعی مشکل پیدا کردم اما علی رغم درد می توانستم بشینم اما پزشک من را عمل کرد و بعد از عمل حتی دیگر امکان نشستن هم ندارم اما با همه اینها بنیاد شهید فقط 15 درصد جانبازی اعصاب و روان من را تایید کرده و در خصوص نخاعم هیچ درصدی تعیین نکرده است و اصلا بعد از اینکه 4 سال در حالت بستری هستم هنوز کمیسیون پزشکی تشکیل نشده است.

این جانباز افزود: بنیاد شهید مبلغ 500 هزار تومان به عنوان از کار افتادگی به من می دهد که کفاف هزینه داروی من را هم نمی دهد و متاسفانه همان مستمری هم مسدود شده است.

جانباز دفاع مقدس در خصوص علت مسدود شدن مستمری از کار افتادگی اش نیز گفت: چند سال پیش بنیاد شهید اعلام کرد 50 میلیون وام  تهیه مسکن می دهند و ما چون هیچ پول دیگری نداشتیم و بی سرپناه بودیم یک خانه در دور افتاده ترین منطقه استان فارس و جایی که بوی فاضلاب اطراف خانه امکان سکونت را از بین برده با همان 50 میلیون خریدیم اما علی رغم اینکه همه اقساط را پرداخت کردم و فقط یک قسط عقب بودم مستمری من را مسدود کرده اند .

این جانباز ادامه داد: بعد از قطع مستمری با  فروش موبایل خانواده و قرض گرفتن از اطرافیان تا امروز زندگی کرده ام. شاید باورتان نشود که من با وجود مشکل اعصاب و روان امکان ماندن در فضای گرم را ندارم اما در خانه ما با آنکه منطقه گرمسیری است فقط یک پنکه رو میزی دارم.

جانباز دفاع مقدس می گوید: ماهی یک بار برای ویزیت پزشک باید به شیراز بروم و چون هر بار رفتن من 70 هزار تومان هزینه بر است، 4 ماه است که دکتر نرفته ام و حتی داروهای اعصابم را هم مجبورم آزاد بگیرم و استفاده کنم.

این جانباز در ادامه مشکلاتش می گوید: با همه این اوصاف حتی سبد کالا هم به ما تعلق نمی گیرد.

وی خاطر نشان کرد: به عنوان بسیجی به جبهه رفته است و حالا تبدیل به یک زندانی شده که آرزو دارد بیرون برود اما امکان بیرون رفتن ندارد.

این جانباز با انتقاد به نحوه رسیدگی بنیاد شهید به جانبازان زیر 25 درصد اظهار داشت: فرزند بزرگم به دلیل مشکلات معیشتی من اقدام به خود کشی کرد که مدارک آن در بیمارستان امام سجاد (ع) است اما من شرمنده زن و بچه ام هستم و نمی دانم چه کنم.

وی که از مسئولان نا امید شده است از مردم خواست تا به او کمک کنند.