متاسفانه ما امروز شاهد قراردادهایی در بدنه دولت هستیم که قابل تاسف است. این موضوع را برخی نمایندگان از جمله خانم رهبر در مجلس در حال پیگیری هستند. شما کجای عالم تا به حال دیده‌اید در کشوری برای آموزش خانواده مستشار خارجی بیاورند.
شهدای ایران:۱۷ دی و اقدام خصمانه رضاخان پهلوی و کشف حجاب اجباری زنان ایرانی بهانه‌ای شد تا با سرکار خانم دکتر کبری خزعلی درباره ریشه‌یابی معضلات فرهنگی و وضعیت فعلی نهادهای فرهنگی کشور و روش‌های مقابله با هجمه‌های دشمن در این زمینه به گفت‌وگو بنشینیم.
به گزارش «وطن امروز»، دکتر خزعلی عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی دانشگاه تهران، مسؤول شورای فرهنگی – اجتماعی زنان و خانواده و عضو شورایعالی انقلاب فرهنگی است. به اعتقاد خزعلی به‌رغم هجمه‌های زیاد فرهنگی از سوی دشمن، مردم ما در جایگاه مناسبی ایستاده‌اند. وی در عین حال از عملکرد برخی نهادهای مسؤول در این زمینه گله دارد. خزعلی در عین حال معتقد است دغدغه عفاف و حجاب در بسیاری از نهادهای مرتبط با این مسائل فرهنگی وجود ندارد و به عنوان مثال هنوز قانون دقیقی درباره امربه‌معروف و نهی‌ازمنکر وجود ندارد.
وجود برخی مافیای اقتصادی و سیاسی و فرهنگی در کشور که به معضل بدحجابی دامن می‌زنند یکی دیگر از موضوعات مورد اشاره عضو شورایعالی انقلاب فرهنگی بود. به اعتقاد وی، منفعت برخی جریان‌های سیاسی و اقتصادی در بی‌حجابی است و این موضوع نیاز به یک نظارت، اجرا و پالایش دقیق دارد.
خانم دکتر خزعلی! ۱۷ دی که سالروز کشف حجاب توسط رضاخان پهلوی است، فرصت مناسبی است تا به ریشه‌یابی برخی معضلات مرتبط با موضوع حجاب، عفاف و خانواده پرداخته شود. برای ورود به بحث مهم‌ترین ریشه‌های معضلات فرهنگی در این زمینه را چگونه ارزیابی می‌کنید؟
در موضوع تهاجم فرهنگی یا تغییر و تحول فرهنگی که قرآن کریم در رابطه با آن می‌فرماید «ان‌الله لایغیر ما بقوم حتی یغیروا ما بانفسهم» موضوع به‌گونه‌ای است که جوامع از درون دچار تغییر و تحول می‌شوند. این موضوع نماد تاریخی هم دارد. به‌عنوان مثال در دوران حکومت‌های بنی‌امیه و بنی‌عباس تغییر فرهنگی جامعه را از درون شروع کردند و اجازه شناخت شرک و کفر و مظاهر انحرافات را نمی‌دادند. خب! این موضوع باعث می‌شد حق به باطل آمیخته شود و راه صحیح از غلط به راحتی قابل شناسایی نباشد. می‌بینیم که خیلی به روخوانی صرف و آموزش‌های ظاهری قرآن تاکید می‌کردند اما از آن سو اجازه شناخت ویژگی‌های شرک و نفاق و مصادیق آن را نمی‌دادند.
چه اقداماتی در این زمینه انجام می‌دادند؟
از برخی تعالیم دینی مانند نقل و گسترش روایات اهل بیت(ع) جلوگیری می‌کردند. برای اینکه مردم عمل کردن به آیات قرآن و شناخت عملی دشمن را می‌توانستند از این روایات به دست آورند. در حقیقت می‌خواستند یک پوسته ظاهری از دین ارائه داده و یک اسلامگرایی ظاهری را ترویج کنند بدون آنکه محتوای حقیقی دین را به همراه داشته باشد. اگر زمینه‌های نفاق مشخص می‌شد خود آنها پایدار نمی‌ماندند.
قرینه‌سازی این موضوع را با امروز چگونه می‌بینید؟
با آمدن انقلاب یک جاهلیت مربوط به گذشته کنار زده شده و با اشتیاق و خواست مردم جهت جدید برای مردم به ارمغان آمده است ولی این جهت هنوز نهادینه نشده بود که یکسری انحرافات از داخل و خارج به آن اضافه شد و آن فرهنگ اصیل که مدنظر حضرت امام (ره) بود همان دهه‌های اول با یکسری آسیب‌ها و تغییرات مواجه شد.
چه آسیب‌هایی؟
اینها آسیب‌هایی بود که دشمن برای بازگشت مجدد به کشور ما آنها را با ترفندهای مختلف پیاده‌سازی کرد که البته با شناسایی آنها می‌توانیم به خوبی با آن مقابله کنیم. خب! ۲ روش معمولا در آموزش‌های دینی به کار می‌رود که یکی از آنها روش سلبی یا لا اله است و روش دیگر بعد تربیتی و ایجابی یا همان الا الله. تمام جنگ‌هایی هم که بعد از حضرت رسول (ص) بر حضرت علی (ع) تحمیل شد به خاطر مبارزه امیرالمومنین با ریشه‌های کفر و نفاق بود. یعنی همان چیزی که بنی‌امیه و بنی‌عباس نمی‌خواستند آشکار شود. ببینید! موضوع دشمن‌شناسی مقدم است بر تبیین دین. در رفتار حضرت علی(ع) هم ما همین موضوع را می‌بینیم. خب! اگر بخواهیم آن شرایط را با امروز تطبیق دهیم ما می‌بینیم که هم هجمه‌های داخلی در این زمینه داریم و هم هجمه‌های خارجی. در زمینه هجمه‌های داخلی حکومت باید مانع شود درست مانند موسسه استاندارد که به هیچ‌وجه کسی وظیفه آن را انکار نمی‌کند و وظیفه حکومت دقیقا مانند موسسه استاندارد است.
شما به وظیفه حکومت دینی در حوزه مسائل فرهنگی اشاره کردید. خب! به‌نظر شما طرح مباحثی چون بهشت اجباری در تعارض با این وظیفه حکومت نیست؟
ببینید! اگر ما بخواهیم اسم این اقدامات از سوی حکومت را اجبار بگذاریم آنگاه باید تمام آیات قرآن را در حوزه‌های امر به معروف و جهاد و همچنین روش‌های تربیتی ائمه و پیامبران حذف کنیم. اصلا فلسفه قیام اهل‌بیت و انبیا تا مرز شهادت برای چه بوده است؟ خب! می‌توانستند صرفا برای مردم یک حقایقی را بیان کنند اما ما شروع مبارزه با شرک و شکستن بت‌های دروغینی که بر عقاید مردم حاکم شده است را در ادیان ابراهیمی می‌بینیم که تا زمان اهل بیت(ع) نیز ادامه داشته است. خطبه اول نهج‌البلاغه هم وظیفه انبیا را برداشتن غل و زنجیر از عقاید مردم مطرح می‌کند و مردم خودشان به سوی کمال پرواز خواهند کرد. خب! هر کسی نگاه و عقیده‌ای دارد و آزاد است. قرآن می‌فرماید «انزلنا معهم الحدید» یعنی پیامبران برخورد می‌کردند با کسانی که می‌خواستند مردم را به بردگی بگیرند و در خرافات قرار دهند و مردم را آزادی حقیقی بخشیدند. اینجا اگر اجباری هم باشد اجباری است مطابق مصلحت و طبیبانه. از آن طرف شما وقتی به برخی نگاه‌های غربی به این موضع نگاه می‌کنید متوجه خواهید شد که در نگاه تلقینی خودش چقدر جبارانه برخورد می‌کند. کافی است کسی قدری با عقاید آنها مخالفت کند، سریع او را حامی تروریسم، مخالف آزادی و چه و چه می‌خوانند. خب! به این دلیل است که آنها شاخص‌های ما را قبول ندارند. در حالی که ادعای آزادی عقیده می‌کنند اما حاضر نیستند به عقیده مخالف خود احترام بگذارند و فقط آزادی را مطابق با تعاریف لیبرال – دموکراسی قبول می‌کنند. غرب با استفاده از همین روش جوانان را بمباران اطلاعاتی می‌کند به طوری که جوان احساس می‌کند در یک اقیانوس اطلاعات قرار دارد در صورتی که این اقیانوس یک سانتیمتر بیشتر عمق ندارد. از همین موضع انواع و اقسام انحرافات و جهالت‌های فکری را به جوانان القا می‌کنند.
مهم‌ترین مسائلی که روی آن دست گذاشته‌اند چیست؟ به عبارتی چه موضوعاتی را بیشتر ترویج می‌کنند؟
چیزهایی که طبیعت هر انسانی در هر دینی آن را بد می‌داند را به‌صورت یک ارزش جلوه می‌دهند. مانند خیانت، عدم صداقت و وفاداری و امثالهم. به‌صورتی جلوه داده‌اند که مثلا در خانواده اصلا خیانتی مطرح نباشد و هرنوع ارتباطی تعریف شده باشد و از این طریق به راحتی هویت‌زدایی می‌کنند. با ترویج تفکر لیبرال فمنیستی انواع سوء‌استفاده از زن مطرح می‌شود و متاسفانه زن این را آزادی و رشد برای خودش می‌داند. ترویج جدایی دین از سیاست و جدایی اخلاق از حکومت، غیرت‌زدایی از مردان، حیازدایی از زنان و هرچیز دیگری که در تعارض با اصول منطقی انسانی باشد را با همین مدل ترویج می‌کنند.
عملکرد مردم را در مقابل این همه هجمه چطور ارزیابی می‌کنید؟
بحمدالله مردم کشورمان در مقابل این همه هجمه تبلیغی و سیاسی، مقاومت خوبی از خود نشان داده‌اند.
وظیفه میدانی در زمینه مسائل فرهنگی را با چه کسی می‌دانید؟
این یک موضوع همه‌جانبه است و نمی‌توان به‌صورت یکجانبه مسؤولیت آن را به عهده کسی گذاشت. آنچه مسلم است ما به‌صورت کافی در زمینه اعتقادات‌مان سرمایه‌گذاری نکردیم. ما ۱۲ سال در آموزش و پرورش با فرد در ارتباط هستیم و ۶ سال قبل از آن را نیز به‌صورت کامل در اختیار تربیت‌های غیرخودی که می‌توان گفت بخش اعظمش تحت تاثیر آموزش‌های صهیونیستی و وهابی است قرار داده‌ایم. خب! ما عملا تمام مهدهای کودک خود را رها کرده‌ایم البته حرکت‌های خوبی در مراکزی چون بهزیستی و دیگر نهادها شده است اما این در برابر آن سیل ناچیز است. خب! ۱۲ سال آموزش و پرورش را چطور سپری می‌کنیم؟ تمام هم و غم دانش‌آموز این است که در کنکور قبول شود که آخرش هم می‌بینیم با کمبود جمعیت با ۷۰۰ هزار کرسی خالی در دانشگاه‌ها مواجه هستیم. یعنی ۱۲ سال از بهترین دوران عمرصرفا با این دغدغه سپری می‌شود. در جامعه نیز مسائلی از همنشین و همکار و دوست مشاهده می‌شود که باعث شده زمینه انحراف در جامعه بسیار وسیع شود. علاوه بر این همنشینی‌ها، آن گروه‌های مرجع و آن الگو‌هایی که در جامعه شکل گرفته‌اند خیلی اثرگذار هستند. خب! قاعدتا اگر مسؤولان و نخبگان ما دچار لغزش‌هایی شوند ما نمی‌توانیم انتظار ویژه‌ای از مردم داشته باشیم. الان یکی از مهم‌ترین الگو‌ها در جامعه معلمان و والدین هستند. آیا در مسائل تربیتی در این زمینه موفق عمل کرده‌ایم؟ مثلا اگر یک شبهه اعتقادی برای فرزند خانواده پیش بیاید آیا مادر خانواده می‌تواند به او پاسخ درستی بدهد؟ یا اینکه ممکن است خود مادر هم با او همراه شود و در پاسخگویی بماند. ما در حوزه نظارت اجتماعی که آیات زیادی از قرآن را به خود اختصاص داده است نیز ضعیف عمل کرده‌ایم، الان ۳۶ سال از انقلاب اسلامی می‌گذرد و هنوز در حال تصویب قانون در این زمینه هستیم. ما هنوز قانون مشخصی در حوزه امر به معروف و نهی از منکر نداریم و جامعه در این زمینه هنوز با رودربایستی مواجه است.
به موضوع امر به معروف و نهی از منکر اشاره کردید. خب! همین چند مدت پیش در موضوع اسیدپاشی جریاناتی در داخل سعی کردند این موضع را به امر به معروف ربط دهند. متاسفانه رئیس‌جمهور نیز در آن برهه حرفی زدند که رسانه‌های حامی دولت همان را اسباب حمله به امر به معروف کردند. خب! قاعدتا وقتی صدای ناهماهنگ از مسؤولان دولت در این زمینه شنیده شود چه انتظاری از فضای رسانه‌ای و مردم می‌توان داشت؟
ما تحقیق جامعی را آغاز کرده‌ایم در زمینه نگاه خشونت‌بار زندگی غربی بویژه در انگلیس و کشورهای تابعه آن. هر برخورد شخصی، غریزی و عاطفی که در آنجا لازمه یک برخورد قانونی داشته به اقداماتی شبیه اسیدپاشی در آنجا تبدیل شده است. خب! در کشور ما به‌صورت قلیل در سال‌های اخیر شروع شده که در این مورد اصفهان هم تمام بررسی‌ها نشان می‌دهد اصلا موضوع به امر به معروف ارتباطی ندارد. دقیقا یک بازی است مانند قتل‌های زنجیره‌ای و دیگر بازی‌ها برای اینکه زمینه‌ساز یک حرکت سیاسی و جلوگیری از یک حرکت ارزشی شود و برخی رسانه‌های خارجی و داخلی سعی کردند این موضوع را به اسلام ربط دهند. همه اینها در راستای هجمه دشمن است و واقعا لازم است دستگاه‌های امنیتی و قضایی اینگونه رفتارهای ضدامنیتی برخی رسانه‌ها را که در تقابل با ارزش‌هاست، بررسی کنند.
هدف این جریان برای تقابل با حجاب را چه می‌دانید؟
ما یک اصالت‌های ارزشی‌ای داریم که تمام دنیا با تمام وجود قد علم کرده است تا با آن تقابل کند. اصالتی که باعث می‌شود انسان اصیل را به کمال برساند و بر جهان مسلط کند. مهم‌ترین نماد این انسان، حیا و عفاف است. این نماد بزرگ‌ترین ضربه برای دشمنان انقلاب است. وقتی جاسوس دشمن به همه حرکت‌های انجام شده از کودتای نوژه تا حادثه کوی دانشگاه و تمام اقدامات و برنامه‌ریزی‌های صورت گرفته اشاره می‌کند و در نهایت می‌گوید وجود هر زن و دختر چادری در کوی و برزن ایران نشان می‌دهد هنوز انقلاب زنده است به خوبی از اهمیت موضوع عفاف و حجاب خبر می‌دهد. خوب می‌دانند اگر این ارزش‌ها را بزنند به هدفشان رسیده‌اند و در همه کشورها هم با این نماد اسلامی یعنی چادر می‌جنگند از ترکیه تا فرانسه. خب! چرا با دیگر نمادها مانند فلان کلاه که نشانه یهودی است مقابله نمی‌کنند؟ چون این نمادها آن ارزش را ایجاد نمی‌کند اما هر نمادی که انسان را براساس هویت انسان بودن تربیت کند و قرار دهد در نقطه تقابل آنها قرار می‌گیرد.
بخش مهمی از ناهنجاری‌ها در حوزه حجاب به نوع لباس‌های موجود در بازار بازمی‌گردد. خب! الان انواع لباس‌های نابهنجار در کشور دیده می‌شود و براحتی در معرض فروش قرار دارد، تا حدی که بسیاری از خانم‌های محجبه برای تهیه لباس‌های مناسب به مشکل برمی‌خورند و عملا لباس مناسب به نسبت بسیار کمتری از لباس‌های وارداتی و مساله‌دار در کشور وجود دارد. خب! آیا واقعا نمی‌شود با ورود این لباس‌ها به کشور از هر طریقی که هست مقابله شود؟
۷۳۲ صفحه قانون در زمینه عفاف و حجاب و مسائل مرتبط با آن در مجلس یا شورایعالی انقلاب فرهنگی به تصویب رسیده است. این قوانین همه چیز را در بر می‌گیرد. اما سوال اینجاست که چقدر عزم در مسؤولان برای اجرای این قوانین وجود دارد؟ بعضی جاها ضعیف اجرا می‌شود و بعضی جاها نظارت نیست.
علت اجرا نشدن این قوانین را چه می‌دانید؟ آیا منافع برخی در اجرا نشدن این قوانین است؟
بله! در بحث صادرات و واردات دقیقا همین‌گونه است. گزارش کاملی برای شورایعالی انقلاب فرهنگی آماده کرده‌ایم. درباره واردات کالا در این زمینه و اقتصاد سیاه زیرزمینی که در این زمینه وجود دارد و آن کسانی که پشت این اقدامات هستند و اقدامات فرهنگی‌شان بر اقدامات اقتصادی‌شان مقدم است. با هزینه‌ای بسیار کم و براحتی آن فرهنگی که می‌خواهند را در کشور با انواع و اقسام لباس‌های ناهنجار زنانه مانند ساپورت و امثال آن اجرایی می‌کنند البته با هزینه اقتصادی بسیار کم. منافع سیاسی و فرهنگی عده‌ای نیز در همین مقابله با عفاف و حجاب است و ما متاسفانه به خاطر منافع برخی اشخاص و مرتبطان و رانت‌ها از ارزش‌های خودمان دست برداشته‌ایم؛ واقعا لازم است بر ورود کالا‌های مرتبط در این زمینه یک نظارت جدی صورت پذیرد.
به نظر شما آیا نمی‌شود با واردات این مدل لباس‌هایی که در تعارض با فرهنگ ایرانی – اسلامی است، مقابله کرد؟
چرا می‌شود اما عزم و جزم لازم را می‌طلبد تا نظارت‌های صورت گرفته در این زمینه را به‌صورت عملی پیاده کند. قانون در این زمینه کافی است اما اجرا به‌صورت ناقص صورت می‌گیرد. برای اجرای دقیق این قوانین باید بسیاری از اخلاق‌های جاهلی مانند برخی ارتباط‌ها و برخی رانت‌ها کنار گذاشته شود. می‌بینید به محض اینکه دست گذاشته می‌شود روی فلان واردات یا فلان کالا صدای یک جاهایی درمی‌آید. خب! عدالت اجتماعی به این طریق اجرایی نمی‌شود. این مصوبه که به آن اشاره کردم ۲۳۶ بند دارد. کاش حداقل به ۶ بند از این ۲۳۶ بند درست عمل می‌کردند. ما یک مجموعه ۳۶صفحه‌ای داشتیم در دوران کارگزاران. این مصوبات ماند تا سال اول دوره اصلاحات و به یک صفحه و نیم رسید. این تصویب شد و رسید به ۲ سال آخر دوره اصلاحات. بعد شد ۴۸ بند راهبر و ۲۳۶ بند راهکار اجرایی که باز هم پیشنهاد خود دستگاه‌ها و با استقبال خود دستگاه‌ها بود. من از شما می‌خواهم تمام دستگاه‌هایی را که این را تصویب کردند از سال ۸۴ تا ۹۳ ببینید یک برنامه از آنها که در برنامه ۵ ساله و یک ساله‌شان بردند با بودجه در رابطه با چیزی که خودشان پیشنهاد کرده‌اند به ما نشان دهند. برنامه و بودجه‌ای برایش نمی‌آید در آن حدی که باید باشد. مثلا می‌گویند از گوشه بودجه قرآنی برای کل ایران ۸۰ میلیونی، یک میلیارد که آن هم داده نمی‌شود. بعد می‌گویند روش برخورد در زمینه حجاب غلط بوده است. خب کدام روش اصلا؟ ما اصلا آن را در برنامه نبرده‌ایم و اصلا بودجه‌ای به آن نداده‌ایم که درباره روش آن صحبت می‌کنیم. نه اجرایی در کار بوده و نه پایش و نظارتی، تنها یک برگ کاغذ در قفسه‌های کتاب. از آن طرف روش اجرای دشمن بدون هیچ مصوبه و قانونی و تنها با نشان دادن یک ساپورت در فیلم‌ها و سریال‌هایشان به خوبی در جامعه اثرگذار می‌شود. بعد هم در تلویزیون خودمان و در بازار و تا جلد کتاب کودکان می‌بینیم.
یعنی بودجه‌ای اختصاص داده نشده یا اینکه اختصاص داده شده ولی ضعیف عمل شده است؟
ببینید! در اکثر موارد اصلا آن نهاد مذکور بودجه‌ای نخواسته است یا اینکه اگر هم بودجه خواسته و برنامه‌ای در زمینه حجاب تعریف کرده، موقع اجرا درباره خروجی آن بحث است.
کما اینکه بدون این مقدمات، اقدامات سلبی هم پاسخ عکس می‌دهد.
بله خب! وقتی ما فقط بگوییم نه؛ بعد این یک جایگزین می‌خواهد، وقتی جایگزینی نداشته باشی آنچه از غرب می‌آید جای خود را باز می‌کند. وزارت ارشاد برای مجموعه ۸۰ میلیون نفری ما سالی ۲ تا ۳ مورد نمایشگاه مد و لباس برگزار می‌کند در حد اینکه یک گوشه‌ای از تهران شاید یک تعدادی مطلع شوند. خب! آیا این جواب ۸۰ میلیون نفر را می‌دهد؟ این فقط یک ماکت قشنگ است فارغ از ایراداتی که می‌توان به خود آن نیز گرفت.
با توجه به اینکه در سالگرد ۱۷ دی و اقدام خصمانه رضاخان در کشف حجاب هستیم آیا شما هنوز هم رگه‌های رضاخانی را اکنون برای مقابله با حجاب زنان و دختران ما می‌بینید؟
ببینید! رضاخان که خودش شخص خاصی نبود او یک عامل انگلیس بود، اقدامات خصمانه علیه ایران و حجاب و عفاف زنان ایرانی در زمان رضاخان به اوج خود رسید و نهایتا به ۱۷ دی ختم شد. ما متاسفانه شبیه این برنامه‌ریزی‌ها را در مدیریت میانی و در برخی اقشار به ظاهر علمی و به ظاهر روشنفکر هم می‌بینیم. این البته یک جاهلیت اخری است. خب انگلیس و دنیای استکبار اکنون تلاش خود را در این زمینه چند برابر کرده است. متاسفانه ما امروز شاهد قراردادهایی در بدنه دولت هستیم که قابل تاسف است. این موضوع را برخی نمایندگان از جمله خانم رهبر در مجلس در حال پیگیری هستند. شما کجای عالم تا به حال دیده‌اید در کشوری برای آموزش خانواده مستشار خارجی بیاورند. آنها در بحث خانواده اصلا چه حرفی برای گفتن دارند که حالا بیایند و بخواهند به ما آموزش دهند.
این قرارداد به کجا مربوط می‌شود؟
قرارداد تیرماه معاونت زنان ریاست‌جمهوری. ما که خودمان توانایی داریم به آنها برای خانواده سالم آموزش دهیم حالا واقعا یک مستشار غربی چه چیزی را می‌خواهد بیاید و به خانواده‌های ما آموزش دهد؟ یعنی واقعا چه کمبودی در الگوهای ایرانی – اسلامی بوده است که ما باید مستشار از خارج از کشور آن‌هم برای خانواده بیاوریم. من این برنامه را رصد کرده‌ام، تا اعماق مسائل زندگی از جمله بارداری سالم هم رفته است. رسما در قرارداد آمده که آموزش باروری سالم برای وزارت بهداشت است یعنی به نام بهداشت و سلامت خانواده، این خط‌های غربی تا اعماق خانواده‌های ما می‌رود و آن را دست دشمن می‌سپاریم. خب متاسفانه این خطوط فکری رضاخانی و انگلیسی در برخی کارشناسان و مدیران میانی ما وجود دارد ولی بحمدالله وقتی مدیران کلان ما این موضوع را متوجه می‌شوند بلافاصله برخورد می‌کنند. من برخی خطوط مسمومی که در دوره اصلاحات می‌دیدم اکنون هم مشاهده می‌کنم؛ خطوط مسمومی که قصد داشت در نهادهای مختلف مرتبط با خانواده و جمعیت و بهداشت و نهادهایی مانند بهزیستی و امثال آن نفوذ کند. امیدوارم با تدابیر مسؤولان جلوی این اقدامات گرفته شود.
به گزارش «وطن امروز»، دکتر خزعلی عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی دانشگاه تهران، مسؤول شورای فرهنگی – اجتماعی زنان و خانواده و عضو شورایعالی انقلاب فرهنگی است. به اعتقاد خزعلی به‌رغم هجمه‌های زیاد فرهنگی از سوی دشمن، مردم ما در جایگاه مناسبی ایستاده‌اند. وی در عین حال از عملکرد برخی نهادهای مسؤول در این زمینه گله دارد. خزعلی در عین حال معتقد است دغدغه عفاف و حجاب در بسیاری از نهادهای مرتبط با این مسائل فرهنگی وجود ندارد و به عنوان مثال هنوز قانون دقیقی درباره امربه‌معروف و نهی‌ازمنکر وجود ندارد.
وجود برخی مافیای اقتصادی و سیاسی و فرهنگی در کشور که به معضل بدحجابی دامن می‌زنند یکی دیگر از موضوعات مورد اشاره عضو شورایعالی انقلاب فرهنگی بود. به اعتقاد وی، منفعت برخی جریان‌های سیاسی و اقتصادی در بی‌حجابی است و این موضوع نیاز به یک نظارت، اجرا و پالایش دقیق دارد.
خانم دکتر خزعلی! ۱۷ دی که سالروز کشف حجاب توسط رضاخان پهلوی است، فرصت مناسبی است تا به ریشه‌یابی برخی معضلات مرتبط با موضوع حجاب، عفاف و خانواده پرداخته شود. برای ورود به بحث مهم‌ترین ریشه‌های معضلات فرهنگی در این زمینه را چگونه ارزیابی می‌کنید؟
در موضوع تهاجم فرهنگی یا تغییر و تحول فرهنگی که قرآن کریم در رابطه با آن می‌فرماید «ان‌الله لایغیر ما بقوم حتی یغیروا ما بانفسهم» موضوع به‌گونه‌ای است که جوامع از درون دچار تغییر و تحول می‌شوند. این موضوع نماد تاریخی هم دارد. به‌عنوان مثال در دوران حکومت‌های بنی‌امیه و بنی‌عباس تغییر فرهنگی جامعه را از درون شروع کردند و اجازه شناخت شرک و کفر و مظاهر انحرافات را نمی‌دادند. خب! این موضوع باعث می‌شد حق به باطل آمیخته شود و راه صحیح از غلط به راحتی قابل شناسایی نباشد. می‌بینیم که خیلی به روخوانی صرف و آموزش‌های ظاهری قرآن تاکید می‌کردند اما از آن سو اجازه شناخت ویژگی‌های شرک و نفاق و مصادیق آن را نمی‌دادند.
چه اقداماتی در این زمینه انجام می‌دادند؟
از برخی تعالیم دینی مانند نقل و گسترش روایات اهل بیت(ع) جلوگیری می‌کردند. برای اینکه مردم عمل کردن به آیات قرآن و شناخت عملی دشمن را می‌توانستند از این روایات به دست آورند. در حقیقت می‌خواستند یک پوسته ظاهری از دین ارائه داده و یک اسلامگرایی ظاهری را ترویج کنند بدون آنکه محتوای حقیقی دین را به همراه داشته باشد. اگر زمینه‌های نفاق مشخص می‌شد خود آنها پایدار نمی‌ماندند.
قرینه‌سازی این موضوع را با امروز چگونه می‌بینید؟
با آمدن انقلاب یک جاهلیت مربوط به گذشته کنار زده شده و با اشتیاق و خواست مردم جهت جدید برای مردم به ارمغان آمده است ولی این جهت هنوز نهادینه نشده بود که یکسری انحرافات از داخل و خارج به آن اضافه شد و آن فرهنگ اصیل که مدنظر حضرت امام (ره) بود همان دهه‌های اول با یکسری آسیب‌ها و تغییرات مواجه شد.
چه آسیب‌هایی؟
اینها آسیب‌هایی بود که دشمن برای بازگشت مجدد به کشور ما آنها را با ترفندهای مختلف پیاده‌سازی کرد که البته با شناسایی آنها می‌توانیم به خوبی با آن مقابله کنیم. خب! ۲ روش معمولا در آموزش‌های دینی به کار می‌رود که یکی از آنها روش سلبی یا لا اله است و روش دیگر بعد تربیتی و ایجابی یا همان الا الله. تمام جنگ‌هایی هم که بعد از حضرت رسول (ص) بر حضرت علی (ع) تحمیل شد به خاطر مبارزه امیرالمومنین با ریشه‌های کفر و نفاق بود. یعنی همان چیزی که بنی‌امیه و بنی‌عباس نمی‌خواستند آشکار شود. ببینید! موضوع دشمن‌شناسی مقدم است بر تبیین دین. در رفتار حضرت علی(ع) هم ما همین موضوع را می‌بینیم. خب! اگر بخواهیم آن شرایط را با امروز تطبیق دهیم ما می‌بینیم که هم هجمه‌های داخلی در این زمینه داریم و هم هجمه‌های خارجی. در زمینه هجمه‌های داخلی حکومت باید مانع شود درست مانند موسسه استاندارد که به هیچ‌وجه کسی وظیفه آن را انکار نمی‌کند و وظیفه حکومت دقیقا مانند موسسه استاندارد است.
شما به وظیفه حکومت دینی در حوزه مسائل فرهنگی اشاره کردید. خب! به‌نظر شما طرح مباحثی چون بهشت اجباری در تعارض با این وظیفه حکومت نیست؟
ببینید! اگر ما بخواهیم اسم این اقدامات از سوی حکومت را اجبار بگذاریم آنگاه باید تمام آیات قرآن را در حوزه‌های امر به معروف و جهاد و همچنین روش‌های تربیتی ائمه و پیامبران حذف کنیم. اصلا فلسفه قیام اهل‌بیت و انبیا تا مرز شهادت برای چه بوده است؟ خب! می‌توانستند صرفا برای مردم یک حقایقی را بیان کنند اما ما شروع مبارزه با شرک و شکستن بت‌های دروغینی که بر عقاید مردم حاکم شده است را در ادیان ابراهیمی می‌بینیم که تا زمان اهل بیت(ع) نیز ادامه داشته است. خطبه اول نهج‌البلاغه هم وظیفه انبیا را برداشتن غل و زنجیر از عقاید مردم مطرح می‌کند و مردم خودشان به سوی کمال پرواز خواهند کرد. خب! هر کسی نگاه و عقیده‌ای دارد و آزاد است. قرآن می‌فرماید «انزلنا معهم الحدید» یعنی پیامبران برخورد می‌کردند با کسانی که می‌خواستند مردم را به بردگی بگیرند و در خرافات قرار دهند و مردم را آزادی حقیقی بخشیدند. اینجا اگر اجباری هم باشد اجباری است مطابق مصلحت و طبیبانه. از آن طرف شما وقتی به برخی نگاه‌های غربی به این موضع نگاه می‌کنید متوجه خواهید شد که در نگاه تلقینی خودش چقدر جبارانه برخورد می‌کند. کافی است کسی قدری با عقاید آنها مخالفت کند، سریع او را حامی تروریسم، مخالف آزادی و چه و چه می‌خوانند. خب! به این دلیل است که آنها شاخص‌های ما را قبول ندارند. در حالی که ادعای آزادی عقیده می‌کنند اما حاضر نیستند به عقیده مخالف خود احترام بگذارند و فقط آزادی را مطابق با تعاریف لیبرال – دموکراسی قبول می‌کنند. غرب با استفاده از همین روش جوانان را بمباران اطلاعاتی می‌کند به طوری که جوان احساس می‌کند در یک اقیانوس اطلاعات قرار دارد در صورتی که این اقیانوس یک سانتیمتر بیشتر عمق ندارد. از همین موضع انواع و اقسام انحرافات و جهالت‌های فکری را به جوانان القا می‌کنند.
مهم‌ترین مسائلی که روی آن دست گذاشته‌اند چیست؟ به عبارتی چه موضوعاتی را بیشتر ترویج می‌کنند؟
چیزهایی که طبیعت هر انسانی در هر دینی آن را بد می‌داند را به‌صورت یک ارزش جلوه می‌دهند. مانند خیانت، عدم صداقت و وفاداری و امثالهم. به‌صورتی جلوه داده‌اند که مثلا در خانواده اصلا خیانتی مطرح نباشد و هرنوع ارتباطی تعریف شده باشد و از این طریق به راحتی هویت‌زدایی می‌کنند. با ترویج تفکر لیبرال فمنیستی انواع سوء‌استفاده از زن مطرح می‌شود و متاسفانه زن این را آزادی و رشد برای خودش می‌داند. ترویج جدایی دین از سیاست و جدایی اخلاق از حکومت، غیرت‌زدایی از مردان، حیازدایی از زنان و هرچیز دیگری که در تعارض با اصول منطقی انسانی باشد را با همین مدل ترویج می‌کنند.
عملکرد مردم را در مقابل این همه هجمه چطور ارزیابی می‌کنید؟
بحمدالله مردم کشورمان در مقابل این همه هجمه تبلیغی و سیاسی، مقاومت خوبی از خود نشان داده‌اند.
وظیفه میدانی در زمینه مسائل فرهنگی را با چه کسی می‌دانید؟
این یک موضوع همه‌جانبه است و نمی‌توان به‌صورت یکجانبه مسؤولیت آن را به عهده کسی گذاشت. آنچه مسلم است ما به‌صورت کافی در زمینه اعتقادات‌مان سرمایه‌گذاری نکردیم. ما ۱۲ سال در آموزش و پرورش با فرد در ارتباط هستیم و ۶ سال قبل از آن را نیز به‌صورت کامل در اختیار تربیت‌های غیرخودی که می‌توان گفت بخش اعظمش تحت تاثیر آموزش‌های صهیونیستی و وهابی است قرار داده‌ایم. خب! ما عملا تمام مهدهای کودک خود را رها کرده‌ایم البته حرکت‌های خوبی در مراکزی چون بهزیستی و دیگر نهادها شده است اما این در برابر آن سیل ناچیز است. خب! ۱۲ سال آموزش و پرورش را چطور سپری می‌کنیم؟ تمام هم و غم دانش‌آموز این است که در کنکور قبول شود که آخرش هم می‌بینیم با کمبود جمعیت با ۷۰۰ هزار کرسی خالی در دانشگاه‌ها مواجه هستیم. یعنی ۱۲ سال از بهترین دوران عمرصرفا با این دغدغه سپری می‌شود. در جامعه نیز مسائلی از همنشین و همکار و دوست مشاهده می‌شود که باعث شده زمینه انحراف در جامعه بسیار وسیع شود. علاوه بر این همنشینی‌ها، آن گروه‌های مرجع و آن الگو‌هایی که در جامعه شکل گرفته‌اند خیلی اثرگذار هستند. خب! قاعدتا اگر مسؤولان و نخبگان ما دچار لغزش‌هایی شوند ما نمی‌توانیم انتظار ویژه‌ای از مردم داشته باشیم. الان یکی از مهم‌ترین الگو‌ها در جامعه معلمان و والدین هستند. آیا در مسائل تربیتی در این زمینه موفق عمل کرده‌ایم؟ مثلا اگر یک شبهه اعتقادی برای فرزند خانواده پیش بیاید آیا مادر خانواده می‌تواند به او پاسخ درستی بدهد؟ یا اینکه ممکن است خود مادر هم با او همراه شود و در پاسخگویی بماند. ما در حوزه نظارت اجتماعی که آیات زیادی از قرآن را به خود اختصاص داده است نیز ضعیف عمل کرده‌ایم، الان ۳۶ سال از انقلاب اسلامی می‌گذرد و هنوز در حال تصویب قانون در این زمینه هستیم. ما هنوز قانون مشخصی در حوزه امر به معروف و نهی از منکر نداریم و جامعه در این زمینه هنوز با رودربایستی مواجه است.
به موضوع امر به معروف و نهی از منکر اشاره کردید. خب! همین چند مدت پیش در موضوع اسیدپاشی جریاناتی در داخل سعی کردند این موضع را به امر به معروف ربط دهند. متاسفانه رئیس‌جمهور نیز در آن برهه حرفی زدند که رسانه‌های حامی دولت همان را اسباب حمله به امر به معروف کردند. خب! قاعدتا وقتی صدای ناهماهنگ از مسؤولان دولت در این زمینه شنیده شود چه انتظاری از فضای رسانه‌ای و مردم می‌توان داشت؟
ما تحقیق جامعی را آغاز کرده‌ایم در زمینه نگاه خشونت‌بار زندگی غربی بویژه در انگلیس و کشورهای تابعه آن. هر برخورد شخصی، غریزی و عاطفی که در آنجا لازمه یک برخورد قانونی داشته به اقداماتی شبیه اسیدپاشی در آنجا تبدیل شده است. خب! در کشور ما به‌صورت قلیل در سال‌های اخیر شروع شده که در این مورد اصفهان هم تمام بررسی‌ها نشان می‌دهد اصلا موضوع به امر به معروف ارتباطی ندارد. دقیقا یک بازی است مانند قتل‌های زنجیره‌ای و دیگر بازی‌ها برای اینکه زمینه‌ساز یک حرکت سیاسی و جلوگیری از یک حرکت ارزشی شود و برخی رسانه‌های خارجی و داخلی سعی کردند این موضوع را به اسلام ربط دهند. همه اینها در راستای هجمه دشمن است و واقعا لازم است دستگاه‌های امنیتی و قضایی اینگونه رفتارهای ضدامنیتی برخی رسانه‌ها را که در تقابل با ارزش‌هاست، بررسی کنند.
هدف این جریان برای تقابل با حجاب را چه می‌دانید؟
ما یک اصالت‌های ارزشی‌ای داریم که تمام دنیا با تمام وجود قد علم کرده است تا با آن تقابل کند. اصالتی که باعث می‌شود انسان اصیل را به کمال برساند و بر جهان مسلط کند. مهم‌ترین نماد این انسان، حیا و عفاف است. این نماد بزرگ‌ترین ضربه برای دشمنان انقلاب است. وقتی جاسوس دشمن به همه حرکت‌های انجام شده از کودتای نوژه تا حادثه کوی دانشگاه و تمام اقدامات و برنامه‌ریزی‌های صورت گرفته اشاره می‌کند و در نهایت می‌گوید وجود هر زن و دختر چادری در کوی و برزن ایران نشان می‌دهد هنوز انقلاب زنده است به خوبی از اهمیت موضوع عفاف و حجاب خبر می‌دهد. خوب می‌دانند اگر این ارزش‌ها را بزنند به هدفشان رسیده‌اند و در همه کشورها هم با این نماد اسلامی یعنی چادر می‌جنگند از ترکیه تا فرانسه. خب! چرا با دیگر نمادها مانند فلان کلاه که نشانه یهودی است مقابله نمی‌کنند؟ چون این نمادها آن ارزش را ایجاد نمی‌کند اما هر نمادی که انسان را براساس هویت انسان بودن تربیت کند و قرار دهد در نقطه تقابل آنها قرار می‌گیرد.
بخش مهمی از ناهنجاری‌ها در حوزه حجاب به نوع لباس‌های موجود در بازار بازمی‌گردد. خب! الان انواع لباس‌های نابهنجار در کشور دیده می‌شود و براحتی در معرض فروش قرار دارد، تا حدی که بسیاری از خانم‌های محجبه برای تهیه لباس‌های مناسب به مشکل برمی‌خورند و عملا لباس مناسب به نسبت بسیار کمتری از لباس‌های وارداتی و مساله‌دار در کشور وجود دارد. خب! آیا واقعا نمی‌شود با ورود این لباس‌ها به کشور از هر طریقی که هست مقابله شود؟
۷۳۲ صفحه قانون در زمینه عفاف و حجاب و مسائل مرتبط با آن در مجلس یا شورایعالی انقلاب فرهنگی به تصویب رسیده است. این قوانین همه چیز را در بر می‌گیرد. اما سوال اینجاست که چقدر عزم در مسؤولان برای اجرای این قوانین وجود دارد؟ بعضی جاها ضعیف اجرا می‌شود و بعضی جاها نظارت نیست.
علت اجرا نشدن این قوانین را چه می‌دانید؟ آیا منافع برخی در اجرا نشدن این قوانین است؟
بله! در بحث صادرات و واردات دقیقا همین‌گونه است. گزارش کاملی برای شورایعالی انقلاب فرهنگی آماده کرده‌ایم. درباره واردات کالا در این زمینه و اقتصاد سیاه زیرزمینی که در این زمینه وجود دارد و آن کسانی که پشت این اقدامات هستند و اقدامات فرهنگی‌شان بر اقدامات اقتصادی‌شان مقدم است. با هزینه‌ای بسیار کم و براحتی آن فرهنگی که می‌خواهند را در کشور با انواع و اقسام لباس‌های ناهنجار زنانه مانند ساپورت و امثال آن اجرایی می‌کنند البته با هزینه اقتصادی بسیار کم. منافع سیاسی و فرهنگی عده‌ای نیز در همین مقابله با عفاف و حجاب است و ما متاسفانه به خاطر منافع برخی اشخاص و مرتبطان و رانت‌ها از ارزش‌های خودمان دست برداشته‌ایم؛ واقعا لازم است بر ورود کالا‌های مرتبط در این زمینه یک نظارت جدی صورت پذیرد.
به نظر شما آیا نمی‌شود با واردات این مدل لباس‌هایی که در تعارض با فرهنگ ایرانی – اسلامی است، مقابله کرد؟
چرا می‌شود اما عزم و جزم لازم را می‌طلبد تا نظارت‌های صورت گرفته در این زمینه را به‌صورت عملی پیاده کند. قانون در این زمینه کافی است اما اجرا به‌صورت ناقص صورت می‌گیرد. برای اجرای دقیق این قوانین باید بسیاری از اخلاق‌های جاهلی مانند برخی ارتباط‌ها و برخی رانت‌ها کنار گذاشته شود. می‌بینید به محض اینکه دست گذاشته می‌شود روی فلان واردات یا فلان کالا صدای یک جاهایی درمی‌آید. خب! عدالت اجتماعی به این طریق اجرایی نمی‌شود. این مصوبه که به آن اشاره کردم ۲۳۶ بند دارد. کاش حداقل به ۶ بند از این ۲۳۶ بند درست عمل می‌کردند. ما یک مجموعه ۳۶صفحه‌ای داشتیم در دوران کارگزاران. این مصوبات ماند تا سال اول دوره اصلاحات و به یک صفحه و نیم رسید. این تصویب شد و رسید به ۲ سال آخر دوره اصلاحات. بعد شد ۴۸ بند راهبر و ۲۳۶ بند راهکار اجرایی که باز هم پیشنهاد خود دستگاه‌ها و با استقبال خود دستگاه‌ها بود. من از شما می‌خواهم تمام دستگاه‌هایی را که این را تصویب کردند از سال ۸۴ تا ۹۳ ببینید یک برنامه از آنها که در برنامه ۵ ساله و یک ساله‌شان بردند با بودجه در رابطه با چیزی که خودشان پیشنهاد کرده‌اند به ما نشان دهند. برنامه و بودجه‌ای برایش نمی‌آید در آن حدی که باید باشد. مثلا می‌گویند از گوشه بودجه قرآنی برای کل ایران ۸۰ میلیونی، یک میلیارد که آن هم داده نمی‌شود. بعد می‌گویند روش برخورد در زمینه حجاب غلط بوده است. خب کدام روش اصلا؟ ما اصلا آن را در برنامه نبرده‌ایم و اصلا بودجه‌ای به آن نداده‌ایم که درباره روش آن صحبت می‌کنیم. نه اجرایی در کار بوده و نه پایش و نظارتی، تنها یک برگ کاغذ در قفسه‌های کتاب. از آن طرف روش اجرای دشمن بدون هیچ مصوبه و قانونی و تنها با نشان دادن یک ساپورت در فیلم‌ها و سریال‌هایشان به خوبی در جامعه اثرگذار می‌شود. بعد هم در تلویزیون خودمان و در بازار و تا جلد کتاب کودکان می‌بینیم.
یعنی بودجه‌ای اختصاص داده نشده یا اینکه اختصاص داده شده ولی ضعیف عمل شده است؟
ببینید! در اکثر موارد اصلا آن نهاد مذکور بودجه‌ای نخواسته است یا اینکه اگر هم بودجه خواسته و برنامه‌ای در زمینه حجاب تعریف کرده، موقع اجرا درباره خروجی آن بحث است.
کما اینکه بدون این مقدمات، اقدامات سلبی هم پاسخ عکس می‌دهد.
بله خب! وقتی ما فقط بگوییم نه؛ بعد این یک جایگزین می‌خواهد، وقتی جایگزینی نداشته باشی آنچه از غرب می‌آید جای خود را باز می‌کند. وزارت ارشاد برای مجموعه ۸۰ میلیون نفری ما سالی ۲ تا ۳ مورد نمایشگاه مد و لباس برگزار می‌کند در حد اینکه یک گوشه‌ای از تهران شاید یک تعدادی مطلع شوند. خب! آیا این جواب ۸۰ میلیون نفر را می‌دهد؟ این فقط یک ماکت قشنگ است فارغ از ایراداتی که می‌توان به خود آن نیز گرفت.
با توجه به اینکه در سالگرد ۱۷ دی و اقدام خصمانه رضاخان در کشف حجاب هستیم آیا شما هنوز هم رگه‌های رضاخانی را اکنون برای مقابله با حجاب زنان و دختران ما می‌بینید؟
ببینید! رضاخان که خودش شخص خاصی نبود او یک عامل انگلیس بود، اقدامات خصمانه علیه ایران و حجاب و عفاف زنان ایرانی در زمان رضاخان به اوج خود رسید و نهایتا به ۱۷ دی ختم شد. ما متاسفانه شبیه این برنامه‌ریزی‌ها را در مدیریت میانی و در برخی اقشار به ظاهر علمی و به ظاهر روشنفکر هم می‌بینیم. این البته یک جاهلیت اخری است. خب انگلیس و دنیای استکبار اکنون تلاش خود را در این زمینه چند برابر کرده است. متاسفانه ما امروز شاهد قراردادهایی در بدنه دولت هستیم که قابل تاسف است. این موضوع را برخی نمایندگان از جمله خانم رهبر در مجلس در حال پیگیری هستند. شما کجای عالم تا به حال دیده‌اید در کشوری برای آموزش خانواده مستشار خارجی بیاورند. آنها در بحث خانواده اصلا چه حرفی برای گفتن دارند که حالا بیایند و بخواهند به ما آموزش دهند.
این قرارداد به کجا مربوط می‌شود؟
قرارداد تیرماه معاونت زنان ریاست‌جمهوری. ما که خودمان توانایی داریم به آنها برای خانواده سالم آموزش دهیم حالا واقعا یک مستشار غربی چه چیزی را می‌خواهد بیاید و به خانواده‌های ما آموزش دهد؟ یعنی واقعا چه کمبودی در الگوهای ایرانی – اسلامی بوده است که ما باید مستشار از خارج از کشور آن‌هم برای خانواده بیاوریم. من این برنامه را رصد کرده‌ام، تا اعماق مسائل زندگی از جمله بارداری سالم هم رفته است. رسما در قرارداد آمده که آموزش باروری سالم برای وزارت بهداشت است یعنی به نام بهداشت و سلامت خانواده، این خط‌های غربی تا اعماق خانواده‌های ما می‌رود و آن را دست دشمن می‌سپاریم. خب متاسفانه این خطوط فکری رضاخانی و انگلیسی در برخی کارشناسان و مدیران میانی ما وجود دارد ولی بحمدالله وقتی مدیران کلان ما این موضوع را متوجه می‌شوند بلافاصله برخورد می‌کنند. من برخی خطوط مسمومی که در دوره اصلاحات می‌دیدم اکنون هم مشاهده می‌کنم؛ خطوط مسمومی که قصد داشت در نهادهای مختلف مرتبط با خانواده و جمعیت و بهداشت و نهادهایی مانند بهزیستی و امثال آن نفوذ کند. امیدوارم با تدابیر مسؤولان جلوی این اقدامات گرفته شود.
