به گزارش شهدای ایران؛ مجید کریمیان از جمله خبرنگاران و عکاسان هشت سال جنگ تحمیلی است که در اغلب عملیات‌ رزمی جنگ تحمیلی حاضر بوده و صحنه‌هایی از حماسه‌ی بزرگ رزمندگان ایرانی ثبت و مخابره کرده است.

کریمیان درباره زمان ورود خود به عرصه جنگ توضیح داد: من متولد 1339 هستم و زمانی که حدود 20 سال سن داشتم وارد جبهه شدم. ابتدا به عنوان سرباز و فشنگ گذار تانک به جبهه رفتم که در شهریور 1360 در عملیات آزاد سازی بستان تانک ما را زدند و من از ناحیه دست و پا مجروح شدم .سپس حدود یک سال نیز دوران بستری شدن و نقاهت را گذراندم تا اینکه سال 1362 وارد خبرگزاری جمهوری اسلامی (ایرنا) شدم و به عنوان خبرنگار عکاس دوباره به جبهه رفتم و تا پایان جنگ یعنی شش سال در 13 عملیات جنگی شرکت کردم.

وی افزود: بعد از جنگ از سال 71 عکاسی را کنار گذاشتم و در بخش خبر به عنوان خبرنگار و همچنین دبیر سرویس فعالیت کردم.

این خبرنگار عکاس جنگ با اشاره به مشکلات و تبعات جنگ برای کشورها اظهار کرد: شغل خبرنگاری یا عکاسی جنگ هم نسبت به مواقعی عادی با مشکلات بیشتر رو به رو است. کسی که به دل جنگ می رود، بویژه خبرنگار و عکاس باید خود را نزدیک به صحنه ها و درگیری ها بداند، خبرنگار نیز همچون رزمنده باید از جان خود بگذرد، خبرنگاران و عکاسان جنگ هر کدام رسالتی دارند و آن ثبت وقایع جنگ است و باید اخبار و تصاویر جنگ را با قلم و دوربین خود به مردم و نسل های بعد منتقل کنند.

او در پاسخ به این پرسش که در حال حاضر از خبرنگاران جنگ چقدر حمایت می شود؟ گفت: در زمان جنگ کسی از عکاس و خبرنگار حمایت نمی‌کرد ما آن زمان براساس رسالتی که مانند بقیه مردم داشتیم، از روی عشق به جبهه رفتیم.

کریمیان خاطرنشان کرد: مردم آن زمان به تازگی انقلاب را پشت سرگذاشته بودند و می خواستند کشورشان را به سمتی ببرند که ایده آلشان است. خبرنگاران و عکاسان نیز هر کدام بر اساس رسالت خود در هر زمینه ای که بودند مانند رزمندگان رفتند و جنگیدند. بعد از جنگ نیز من حمایتی را ندیدم، هیچ ارگانی، حتی وزارت ارشاد و سازمان هایی که افرادشان خود در دوران دفاع مقدس حضور داشتند حمایتی نکردند.

او همچنین در ادامه گفت‌وگوی خود با ایسنا بیان کرد: در زمان جنگ اطلاعات جنگی محرمانه و این نوع اطلاعات را مسولان در اختیار رسانه ها قرار می دادند، اما آنچه که خبرنگار یا عکاس جنگ تهیه می کرد و در اختیار مردم قرار می داد وقایع و مستنداتی بود که خود به چشم دیده بود، از جمله ثبت تصاویر و اخبار مربوط به حضور رزمندگان در جبهه، نوع درخواست ها و جنگیدن هایشان، مجروحان و ... کار خبرنگاران و عکاسان جنگ بود .

این خبرنگار جنگ با بیان اینکه اولین خبر درباره اقدام شهید فهمیده که بر روی خروجی های خبری قرار گرفت از سوی خبرگزاری جمهوری اسلامی (ایرنا) منتشر شد، یادآور شد: مخابره خبر اقدامی که شهید فهمیده در خرمشهر انجام داد توسط خبرنگاران انجام شد، یعنی اگر آنجا خبرنگاری حضور نداشت و آن اطلاعات را منتقل نمی کرد قطعا شخصی به اسم شهید فهمیده در تاریخ جنگ ماندگار نبود.

کریمیان در پاسخ به این پرسش که کدام بخش های جنگ در حال حاضر از چشم رسانه ها و مردم مغفول واقع شده اند؟ گفت: بخشی از خاطرات جنگ و رزمندگان یا افرادی که در عرصه حضور داشتند از پشتیبانی گرفته تا خط مقدم جبهه مغفول واقع شده اند. مثلا می توان خاطرات عملیات مختلف را از افراد مختلف استخراج کرد و در اختیار مردم گذاشت. به نظرم در این بخش کم کاری شده است. بعد از پایان جنگ رسانه ها رزمندگان و ایثار گران را رها کردند، به نظرم باید جایی باشد که به دنبال جمع آوری خاطرات برود.

وی درباره خاطرات تاثیر گذا از حضور در صحنه های دفاع مقدس و جبهه های جنگ اظهار کرد: ما به عنوان خبرنگارانی که در آنجا حضور داشتیم دربرابر شهادت رزمندگان کار چندانی از دستمان بر نمی آمد. در برخی مواقع رزمندگانمان را می دیدیم که زیرآتش گلوله دشمن بودند و هر لحظه می دیدیم که یک نفر می افتد مجروح یا شهید می شود و کار چندانی نمی توانستیم بکینم، این ها تاثیر گذارترین صحنه های جنگ از نگاه من به عنوان خبرنگاربود.

کریمیان همچنین در پایان به بیان خاطره ای از جنگ پرداخت و گفت: در یک عملیات اول صبح، به ما گفتند خط در جنوب کشور شکسته شده و باید جلوتر برویم. ما برای اینکه بتوانیم خود را به منطقه ای که رزمندگان غیور کشورمان حضور داشتند برسانیم باید از یک معبری عبور می کردیم که میدان مین بود. شاید یکی از تاثیر گذار ترین صحنه هایی که من دیدم و در ذهنم همچنان باقی است همان میدان مین بود که بچه های ما برای اینکه خط را باز کنند و به نوعی آن معبر را از مین پاک کنند تا بقیه بتوانند جلوتر بروند، روی مین رفته بودند و پیکرهای تعداد زیادی از آنها آنجا بود و هنوز فرصت نشده بود که کسی بیاید و آنها را جمع کند.