به گزارش شهدای ایران؛ همزمان با حملات گسترده رژیم صهیونیستی به غزه وبلاگ‌نویسان کشورمان نیز دست به قلم شده‌اند و از مقاومت مردم مظلوم غزه حمایت می‌کنند. وبلاگ افاضات عقل کل نوشت: اگر هر روز سرود ملی اسرائیل در گوش سربازان اسرائیلی نواخته شود و با هم تکرار کنند و بگویند: «تا هنگامی که از ژرفای قلب، روح یهودی هنوز در حسرت و آرزوست و رو به سوی شرق، چشمی صهیون را می‌نگرد امیدمان از دست نرفته است؛ امید دو هزار ساله مان که ملتی آزاد باشیم در سرزمین خود!!! سرزمین صهیون و اورشلیم!»
اگر هر روز به دانش آموزان اسرائیلی القا کنند که اسرائیل غاصب نیست و این فلسطینی‌ها هستند که باید از سرزمین ما بیرون روند.
اگر شورای امنیت که برای پرونده هسته‌ای ایران تاکنون چندین قطعنامه صادر کرده است در قبال کشتار فجیع شجاعیه به یک ابراز تأسف بسنده کند و طرفین را به خویشتن داری دعوت کند و آمریکا طبق معمول، تمام قطعنامه‌های ضد اسرائیل را وتو کند.
اگر سران عرب از ملک عبدالله تا امیر قطر و دیگر امرای عرب که رگ عربیت آنها فقط در مقابل ایران باد می‌کند همچنان به سکوت خائنانه خود در قبال فلسطین ادامه دهند تا آنجا که صبر نیکلاس مادارو رئیس جمهور ونزوئلا هم سر آید و از آنان گلایه کند که چرا به کمک برادران مسلمانشان نمی‌شتابند.
اگر اردوغان به جای اینکه آرزوی خواندن نماز در مسجدالاقصی را داشته باشد آرزو کند که در مسجد اموی دمشق نماز بخواند!
اگر سرویس‌های جاسوسی آمریکا، اسرائیل و انگلیس با استفاده از استراتژی «لانه زنبور سرخ»، گروه تروریستی داعش را سازماندهی کنند تا از اسرائیل حمایت و پشتیبانی کند.
اگر دور تا دور کرانه باختری را دیوار حائل بکشند و غزه را به بزرگ‌ترین زندان جهان تبدیل کنند و گذرگاه رفح را نیز به روی مردم مظلوم غزه ببندند و به گنبد آهنینی که سوراخ سوراخ است دل خوش کنند.
اگر رسانه‌های جهانی که سر در آبشخور صهیونیسم دارند حقایق را تحریف کنند و حتی آوارگی و بی‌پناهی زن فلسطینی را به عنوان زن اسرائیلی به نمایش گذارند.
اگر استکبار جهانی با همه متحدان و کشورهای حلقه به گوشش دست در دست یکدیگر دهند و نفس کودکان غزه را بگیرند تا به اسرائیل تنفس مصنوعی دهند و موجودیتش را حفظ کند.
هیچکدام نمی‌توانند این واقعیت را تغییر دهند که اسرائیل به زودی از صفحه روزگار محو خواهد شد و شبکه عنکبوتی صهیونیسم از هم فرو می‌پاشد و جهانیان به زودی، دنیای بدون اسرائیل را تجربه خواهند کرد.
این وعده امام ماست که فرمود «اسرائیل باید از صفحه روزگار محو شود» و وعده‌های ولایت فقیه ردخور ندارد. اگر امام (ره) فرمود اسرائیل باید محو شود این یعنی اسرائیل به زودی محو خواهد شد و اگر خلف صالحش فرمود تلاویو و حیفا را با خاک یکسان می‌کنیم این یعنی به زودی تلاویو و حیفا با خاک یکسان خواهد شد.
امروز اسرائیل نفس‌های آخرش را می‌کشد؛ اینکه می‌بینیم هر روز دست به جنایت می‌زند و عقده ناکامی‌هایش در جنگ با جوانان مقاومت غزه را بر سر کودکان خالی می‌کند نشان از اوج استیصال و درماندگی اوست؛ اسرائیل ادعا می کرد پنجمین ارتش قدرتمند دنیاست اما در جنگ 33 روزه و 22 روزه و 8 روزه از نیروهای مقاومت شکست خورد.
ادعا می کرد رویای نیل تا فرات را در سر دارد اما به رودخانه لیتانی هم نرسید!
ادعا می‌کرد قدرت‌های عربی را در 6 روز شکست داده است اما امروز از ترس چند موشک دست چندم مقاومت به زندگی در پناهگاه روی آورده است؛ ادعا می‌کرد ارتشی قدرتمند دارد اما سربازان بزدلش به گریه می‌افتند و از جنگ با اشباح سخن می‌گویند.
روح ناامیدی بر صهیونیست‌ها حاکم شده است؛ شمارش معکوس نابودی اسرائیل از مدت‌ها قبل شروع شده است، نابودی اسرائیل به زودی محقق خواهد شد هرچند عده‌ای امروز پوزخند بزنند و این وعده را باور نکنند. از این افراد انتظاری نیست آنها پیروزی انقلاب را هم باور نداشتند، فتح خرمشهر را نیز باور نداشتند، فروپاشی شوروی را نیز باور نداشتند پس نباید انتظار داشت نابودی اسرائیل را باور کنند.
اما به زودی این خبر از تمام رسانه‌ها به مردم جهان مخابره می‌شود که «بیت المقدس آزاد شد»؛ و خبرنگاران از خرابه‌های تلاویو گزارش می‌دهند و آژانس‌های مسافرتی تور سفر به بیت المقدس راه می‌اندازند و در آینده‌ای نزدیک، بزرگداشت روز قدس را در بیت المقدس آزاد برگزار خواهیم کرد.
با این حساب جوانان مقاومت فلسطین امروز حق دارند با تمسخر سرود ملی اسرائیل، «پایان امید» را به آنها گوشزد کنند و بگویند:
«ارتش صهیونیستی از موم ساخته شده است و در حال ذوب شدن است و دیگر امید زیادی ندارد.
با ظلم و ستم وارد سرزمین ما شدند، خبر می‌دهم کسی از شما باقی نمی‌ماند.
و درنهایت به دو گروه تقسیم می‌شوند گروه اول به وطن اصلی‌شان برمی‌گردند
و گروه دوم احمق و سرکش، سرنوشتشان زیر خاک است،
نام شهر مقدس ما به نام پرشکوه قبل برمی‌گردد پایتخت ما بیت المقدس می‌شود نه اورشلیم.»
اگر هر روز به دانش آموزان اسرائیلی القا کنند که اسرائیل غاصب نیست و این فلسطینی‌ها هستند که باید از سرزمین ما بیرون روند.
اگر شورای امنیت که برای پرونده هسته‌ای ایران تاکنون چندین قطعنامه صادر کرده است در قبال کشتار فجیع شجاعیه به یک ابراز تأسف بسنده کند و طرفین را به خویشتن داری دعوت کند و آمریکا طبق معمول، تمام قطعنامه‌های ضد اسرائیل را وتو کند.
اگر سران عرب از ملک عبدالله تا امیر قطر و دیگر امرای عرب که رگ عربیت آنها فقط در مقابل ایران باد می‌کند همچنان به سکوت خائنانه خود در قبال فلسطین ادامه دهند تا آنجا که صبر نیکلاس مادارو رئیس جمهور ونزوئلا هم سر آید و از آنان گلایه کند که چرا به کمک برادران مسلمانشان نمی‌شتابند.
اگر اردوغان به جای اینکه آرزوی خواندن نماز در مسجدالاقصی را داشته باشد آرزو کند که در مسجد اموی دمشق نماز بخواند!
اگر سرویس‌های جاسوسی آمریکا، اسرائیل و انگلیس با استفاده از استراتژی «لانه زنبور سرخ»، گروه تروریستی داعش را سازماندهی کنند تا از اسرائیل حمایت و پشتیبانی کند.
اگر دور تا دور کرانه باختری را دیوار حائل بکشند و غزه را به بزرگ‌ترین زندان جهان تبدیل کنند و گذرگاه رفح را نیز به روی مردم مظلوم غزه ببندند و به گنبد آهنینی که سوراخ سوراخ است دل خوش کنند.
اگر رسانه‌های جهانی که سر در آبشخور صهیونیسم دارند حقایق را تحریف کنند و حتی آوارگی و بی‌پناهی زن فلسطینی را به عنوان زن اسرائیلی به نمایش گذارند.
اگر استکبار جهانی با همه متحدان و کشورهای حلقه به گوشش دست در دست یکدیگر دهند و نفس کودکان غزه را بگیرند تا به اسرائیل تنفس مصنوعی دهند و موجودیتش را حفظ کند.
هیچکدام نمی‌توانند این واقعیت را تغییر دهند که اسرائیل به زودی از صفحه روزگار محو خواهد شد و شبکه عنکبوتی صهیونیسم از هم فرو می‌پاشد و جهانیان به زودی، دنیای بدون اسرائیل را تجربه خواهند کرد.
این وعده امام ماست که فرمود «اسرائیل باید از صفحه روزگار محو شود» و وعده‌های ولایت فقیه ردخور ندارد. اگر امام (ره) فرمود اسرائیل باید محو شود این یعنی اسرائیل به زودی محو خواهد شد و اگر خلف صالحش فرمود تلاویو و حیفا را با خاک یکسان می‌کنیم این یعنی به زودی تلاویو و حیفا با خاک یکسان خواهد شد.
امروز اسرائیل نفس‌های آخرش را می‌کشد؛ اینکه می‌بینیم هر روز دست به جنایت می‌زند و عقده ناکامی‌هایش در جنگ با جوانان مقاومت غزه را بر سر کودکان خالی می‌کند نشان از اوج استیصال و درماندگی اوست؛ اسرائیل ادعا می کرد پنجمین ارتش قدرتمند دنیاست اما در جنگ 33 روزه و 22 روزه و 8 روزه از نیروهای مقاومت شکست خورد.
ادعا می کرد رویای نیل تا فرات را در سر دارد اما به رودخانه لیتانی هم نرسید!
ادعا می‌کرد قدرت‌های عربی را در 6 روز شکست داده است اما امروز از ترس چند موشک دست چندم مقاومت به زندگی در پناهگاه روی آورده است؛ ادعا می‌کرد ارتشی قدرتمند دارد اما سربازان بزدلش به گریه می‌افتند و از جنگ با اشباح سخن می‌گویند.
روح ناامیدی بر صهیونیست‌ها حاکم شده است؛ شمارش معکوس نابودی اسرائیل از مدت‌ها قبل شروع شده است، نابودی اسرائیل به زودی محقق خواهد شد هرچند عده‌ای امروز پوزخند بزنند و این وعده را باور نکنند. از این افراد انتظاری نیست آنها پیروزی انقلاب را هم باور نداشتند، فتح خرمشهر را نیز باور نداشتند، فروپاشی شوروی را نیز باور نداشتند پس نباید انتظار داشت نابودی اسرائیل را باور کنند.
اما به زودی این خبر از تمام رسانه‌ها به مردم جهان مخابره می‌شود که «بیت المقدس آزاد شد»؛ و خبرنگاران از خرابه‌های تلاویو گزارش می‌دهند و آژانس‌های مسافرتی تور سفر به بیت المقدس راه می‌اندازند و در آینده‌ای نزدیک، بزرگداشت روز قدس را در بیت المقدس آزاد برگزار خواهیم کرد.
با این حساب جوانان مقاومت فلسطین امروز حق دارند با تمسخر سرود ملی اسرائیل، «پایان امید» را به آنها گوشزد کنند و بگویند:
«ارتش صهیونیستی از موم ساخته شده است و در حال ذوب شدن است و دیگر امید زیادی ندارد.
با ظلم و ستم وارد سرزمین ما شدند، خبر می‌دهم کسی از شما باقی نمی‌ماند.
و درنهایت به دو گروه تقسیم می‌شوند گروه اول به وطن اصلی‌شان برمی‌گردند
و گروه دوم احمق و سرکش، سرنوشتشان زیر خاک است،
نام شهر مقدس ما به نام پرشکوه قبل برمی‌گردد پایتخت ما بیت المقدس می‌شود نه اورشلیم.»
