به گزارش شهدای ایران؛ این روزها افراطیونِ پناه گرفته پشت شعار «اعتدال» یکی پس از دیگری با دستان خودشان نقاب از چهره برمیدارند. انگار غربال فتنه همچنان ادامه دارد. هر چند «فتنه» بود و مضرات زیادی را به ملت تحمیل کرد اما نباید از برکاتش غافل شد. شناخت «دو رو»ها یکی از همین برکات بود. اگر نبود «فتنه»، نظام چگونه می توانست بشناسد همین هایی که نقاب «اعتدال» بر چهره می زنند و دست در دست «سرِ فتنه» ، در غربال «فتنه» گیر می کنند!
قیل و قال راه می اندازند. بیانیه پشت بیانیه. لبیک به امر ولی! در واکنش به نگرانی های رهبری اما پای عمل که می رسد کُمِیتِ شان لنگ می زند و خر مراد اربابان سیاسی شان را سوار می شوند و با «سرِ فتنه»، چای «قند پهلو» نوش جان می کنند و عید نوروز هم بهانه شان!
کاری نداریم! بخیل هم نیستیم. به ما که «سبد کالا» تعلق نگرفت حداقل بگذارید آنهایی که «ندار» هستند به برکت دولت تدبیر و امید، پای سفره «فتنه» بنشینند و جرعه جرعه «بصیرت» نوش جان کنند. وقتی طرف از آن سوی دنیا می آید و راحت با «شاخ و برگ» فتنه دیدار می کند و عکس یادگاری می اندازد و بعدتر در کشور خودش پز روشنفکری هم می دهد و برای عدم وجود حقوق بشر در ایران ابراز تاسف می کند، چرا اهالی کابینه نتوانند با «سرِ فتنه» دیدار کنند؟!
وقتی طرف در روزنامه اش علنا ولایت را زیر سوال می برد، آنهم در شب عید غدیر و کَکِ آقای متولی فرهنگی هم نمی گزد، چرا نباید آقای فرهنگی به دستبوسی «سر فتنه» برود؟!
وقتی قرار است مردم با «فیس بوک» و «زنان آوزه خوان» و «انتشارات چشمه» و «شجریان» و «محمود دولت آبادی» و «تیمور رویایی» و قس علی هذا ارشاد شوند، باید هم آقای ارشاد! برای کسب تکلیف به دیدار «سر فتنه» برود!
از همین الان باید فاتحه سال 93 را خواند. سالی که قرار بود با مدیریت جهادی در عرصه فرهنگ و اقتصاد آغاز شود، با دیدار نوروزی مدیرانش با «سرِ فتنه» آغاز شد. فکر کن وزیر ارشاد و چند تن از معاونینش، وزیر اقتصاد و دارایی و چند تن از معاونینش، رییس کل بانک مرکزی و تعدادی از مدیران بانک مرکزی و برخی از مدیران عامل بانک های دولتی و خصوصی، وزیر نفت، رییس سازمان محیط زیست به همراه وزیر ظریف دولت تدبیر و لیست بلند و بالایی از «مدبّران و تدبیر گرایان» دولت «اعتدال» به جای لبیک به امر ولی و بستن کمر همت برای عملی ساختن شعار سال، به دید و بازدید عید از «سر فتنه» رفته اند!
خدا را صد هزار مرتبه شکر فضا را هم جوری ترسیم کرده اند که جرات انتقاد نداری. به محض انتقاد تقفیل (بخوانید قفل بر دهان) می شوی. می گویند آزادی اما نه برای انتقاد از دولت. نعوذبالله می توانی ولایت امیر مومنان را زیر سوال ببری و حتی از خدا هم برای حکم «قصاص» انتقاد کنی اما اجازه دخالت در امور جاری دولت را نداری! که اگر دخالت کنی با داس مهربانی! دولت روبرو می شوی و با اتوبوس به ناکجا آباد می فِرِستَندِت باضافه هزینه ایاب و ذهاب که از یارانه ات کم می کنند! البته اگر بالاجبار از دریافت آن منصرفت نکرده باشند!
همه اینها هست و تازه دو قورت و نیم شان هم باقی است و از زمین و زمان هم طلبکارند.
البته انصافا وقتی «آقای رییس جمهور» برای تعطیلات عید سفر کیش را انتخاب می کند، اهالی کابینه نیز چه جایی بهتر از دفتر کار «سر فتنه» را می توانند برای جلسات همگرایی و تسلیم (ببخشید تدبیر) برای سال جاری، می توانستند پیدا کنند!
به جای تعجب و انتقاد باید متشکر هم باشیم از دولتمردانی که اینگونه دلسوزانه برای استفاده از تجربیات «سر فتنه» به دفتر کار او رفته و بصورت خودجوش و غیرهماهنگ به امر «مردی با عبای شکلاتی» لبیک گفتند!
باید متشکریم باشیم از «ظریفِ دولت تدبیر» که با لبیک به قطعنامه اتحادیه اروپا زمینه گسترش روابط بین المللی را فراهم آورد.
باید متشکر باشیم از «زنگنه» نفتی که هیچگاه دغدغه کرسنت را نداشت و تنها به رفع مشکلات ملت ایران فکر می کرد و می کند و خواهد کرد.
باید متشکر باشیم از علی طیب نیا آقای اقتصادی دولت اعتدال که کمترین اخبار را از او وزارتخانه اش شنیدیم و این یعنی اینکه او بدون حاشیه و سر و صدا و مشغول عمل به فرمایشات «سر فتنه»، نه ببخشید مقام معظم رهبری است!
آری متاثر از خیلی چیزها، این روزها مهمترین کار ما شده ذکر «روحانی مچکریم» و احترام گذاشتن به دولتمردان بی تدبیری که با داس اعتدال به جان اعتماد مردم افتاده اند!
همان اعتدالی که یارانه را گداپروری می دانست، با «سبد کالا» صف تحقیر ملت را به تصویر کشید و امروز نیز اهالی کابینه اش با دیدار با «سرِ فتنه» به ریش حماسه سازان «9دی» نیشخند می زنند و ما هنوز اندر خم یک کوچه ایم و باید بدانیم که «علی» تنهاست و اجازه نخواهیم داد حرف «علی» روی زمین بماند حتی اگر به قیمت «شاهرگ» مان تمام شود!
منبع: فرهنگ
قیل و قال راه می اندازند. بیانیه پشت بیانیه. لبیک به امر ولی! در واکنش به نگرانی های رهبری اما پای عمل که می رسد کُمِیتِ شان لنگ می زند و خر مراد اربابان سیاسی شان را سوار می شوند و با «سرِ فتنه»، چای «قند پهلو» نوش جان می کنند و عید نوروز هم بهانه شان!
کاری نداریم! بخیل هم نیستیم. به ما که «سبد کالا» تعلق نگرفت حداقل بگذارید آنهایی که «ندار» هستند به برکت دولت تدبیر و امید، پای سفره «فتنه» بنشینند و جرعه جرعه «بصیرت» نوش جان کنند. وقتی طرف از آن سوی دنیا می آید و راحت با «شاخ و برگ» فتنه دیدار می کند و عکس یادگاری می اندازد و بعدتر در کشور خودش پز روشنفکری هم می دهد و برای عدم وجود حقوق بشر در ایران ابراز تاسف می کند، چرا اهالی کابینه نتوانند با «سرِ فتنه» دیدار کنند؟!
وقتی طرف در روزنامه اش علنا ولایت را زیر سوال می برد، آنهم در شب عید غدیر و کَکِ آقای متولی فرهنگی هم نمی گزد، چرا نباید آقای فرهنگی به دستبوسی «سر فتنه» برود؟!
وقتی قرار است مردم با «فیس بوک» و «زنان آوزه خوان» و «انتشارات چشمه» و «شجریان» و «محمود دولت آبادی» و «تیمور رویایی» و قس علی هذا ارشاد شوند، باید هم آقای ارشاد! برای کسب تکلیف به دیدار «سر فتنه» برود!
از همین الان باید فاتحه سال 93 را خواند. سالی که قرار بود با مدیریت جهادی در عرصه فرهنگ و اقتصاد آغاز شود، با دیدار نوروزی مدیرانش با «سرِ فتنه» آغاز شد. فکر کن وزیر ارشاد و چند تن از معاونینش، وزیر اقتصاد و دارایی و چند تن از معاونینش، رییس کل بانک مرکزی و تعدادی از مدیران بانک مرکزی و برخی از مدیران عامل بانک های دولتی و خصوصی، وزیر نفت، رییس سازمان محیط زیست به همراه وزیر ظریف دولت تدبیر و لیست بلند و بالایی از «مدبّران و تدبیر گرایان» دولت «اعتدال» به جای لبیک به امر ولی و بستن کمر همت برای عملی ساختن شعار سال، به دید و بازدید عید از «سر فتنه» رفته اند!
خدا را صد هزار مرتبه شکر فضا را هم جوری ترسیم کرده اند که جرات انتقاد نداری. به محض انتقاد تقفیل (بخوانید قفل بر دهان) می شوی. می گویند آزادی اما نه برای انتقاد از دولت. نعوذبالله می توانی ولایت امیر مومنان را زیر سوال ببری و حتی از خدا هم برای حکم «قصاص» انتقاد کنی اما اجازه دخالت در امور جاری دولت را نداری! که اگر دخالت کنی با داس مهربانی! دولت روبرو می شوی و با اتوبوس به ناکجا آباد می فِرِستَندِت باضافه هزینه ایاب و ذهاب که از یارانه ات کم می کنند! البته اگر بالاجبار از دریافت آن منصرفت نکرده باشند!
همه اینها هست و تازه دو قورت و نیم شان هم باقی است و از زمین و زمان هم طلبکارند.
البته انصافا وقتی «آقای رییس جمهور» برای تعطیلات عید سفر کیش را انتخاب می کند، اهالی کابینه نیز چه جایی بهتر از دفتر کار «سر فتنه» را می توانند برای جلسات همگرایی و تسلیم (ببخشید تدبیر) برای سال جاری، می توانستند پیدا کنند!
به جای تعجب و انتقاد باید متشکر هم باشیم از دولتمردانی که اینگونه دلسوزانه برای استفاده از تجربیات «سر فتنه» به دفتر کار او رفته و بصورت خودجوش و غیرهماهنگ به امر «مردی با عبای شکلاتی» لبیک گفتند!
باید متشکریم باشیم از «ظریفِ دولت تدبیر» که با لبیک به قطعنامه اتحادیه اروپا زمینه گسترش روابط بین المللی را فراهم آورد.
باید متشکر باشیم از «زنگنه» نفتی که هیچگاه دغدغه کرسنت را نداشت و تنها به رفع مشکلات ملت ایران فکر می کرد و می کند و خواهد کرد.
باید متشکر باشیم از علی طیب نیا آقای اقتصادی دولت اعتدال که کمترین اخبار را از او وزارتخانه اش شنیدیم و این یعنی اینکه او بدون حاشیه و سر و صدا و مشغول عمل به فرمایشات «سر فتنه»، نه ببخشید مقام معظم رهبری است!
آری متاثر از خیلی چیزها، این روزها مهمترین کار ما شده ذکر «روحانی مچکریم» و احترام گذاشتن به دولتمردان بی تدبیری که با داس اعتدال به جان اعتماد مردم افتاده اند!
همان اعتدالی که یارانه را گداپروری می دانست، با «سبد کالا» صف تحقیر ملت را به تصویر کشید و امروز نیز اهالی کابینه اش با دیدار با «سرِ فتنه» به ریش حماسه سازان «9دی» نیشخند می زنند و ما هنوز اندر خم یک کوچه ایم و باید بدانیم که «علی» تنهاست و اجازه نخواهیم داد حرف «علی» روی زمین بماند حتی اگر به قیمت «شاهرگ» مان تمام شود!
منبع: فرهنگ
