به نظر می‌رسد اختلاف درباره دانشگاه ایرانیان علاوه بر اختلافات سیاسی، ریشه در تضاد منافع برخی افراد در وزارت علوم و آشفتگی چندین ساله در این وزارتخانه دارد.
به گزارش شهداي ايران به نقل از فارس، این روزها بازار اظهارنظر و اختلاف بین مسئولان دانشگاه ایرانیان و وزارت علوم داغ است، در این میان مسئولان بیشتر از آنکه به روشن کردن ابهامات بپردازند، ترجیح می‌دهند با استفاده از عبارات کلی پاسخ خبرنگاران را بدهند و جالب‌تر آنکه هرکدام از طرفین دیگری را به عدم رعایت موازین و مقررات متهم می‌کنند.
موضوعی که به نظر می‌رسد علاوه بر اختلافات سیاسی، ریشه در تضاد منافع برخی افراد در وزارت علوم و آشفتگی چندین ساله در این وزارتخانه دارد.
براساس این گزارش، دهم آذرماه سال جاری معاون آموزشی دانشگاه ایرانیان در گفت‌وگویی با روابط عمومی این دانشگاه در پاسخ به این پرسش که "در رابطه با نام دانشگاه که به صورت مشخص در آن از واژه ایرانیان استفاده شده، ادعا شده که این نام متعلق به موسسه آموزش عالی دیگری بوده و استفاده دانشگاه جامع بین المللی ایرانیان از آن غیرمجاز و تخلف است، صحت دارد" گفته بود: "هیچ موسسه آموزش عالی که دارای اساسنامه مصوب و موافقت قطعی از شورای عالی انقلاب فرهنگی یا وزارتخانه‌های علوم و بهداشت باشد، تا تاریخ تصویب نام دانشگاه ایرانیان با نام مشابه وجود نداشته است" و "شباهت اسمی در نام دانشگاه‌ها و موسسات آموزش عالی موضوع تازه‌ای نیست، از این گونه نامگذاری‌هایی که نام موسسات در یک یا دو بخش از عنوان یا اسم با هم مشابه هستند، وجود دارد، به عنوان مثال موسسه آموزش عالی علامه حلی در چالوس و موسسه آموزش عالی علامه حلی در قم هر دو موسساتی هستند که حداقل دو بخش از نام آنها با یکدیگر مشابه است". که این اظهارات با سکوت مسئولان وزارت علوم مواجه شد.
بر اساس مستندات موجود موسسه آموزش عالی غیردولتی غیرانتفاعی "الکترونیکی ایرانیان" در سال 1381 (دولت هشتم) و مصادف با حضور جعفر توفیقی در وزارت علوم موافقت اصولی (شماره 22.3912 مورخ 1381.08.26) خود را دریافت کرد و در همان زمان علیرغم تاکیدات امروزی مسئولان وزارت علوم با موافقت اصولی (و نه قطعی) و طبیعتا بدون اساسنامه مصوب از سوی وزارت علوم، در اداره ثبت شرکت‌ها و موسسات غیرتجاری تهران روز 28 دی 81 با شماره 14879 به ثبت رسید.
بر اساس مندرجات آگهی تاسیس در روزنامه رسمی روز 15 بهمن 81 صفحه 9 از جمله اعضای هیات موسس این موسسه وحید احمدی معاون کنونی پژوهشی وزارت علوم و احمد غلامی مدیرکل کنونی اداره کل بورس و امور دانشجویان خارج هستند.
جالب‌تر آنکه موافقت قطعی موسسه آموزش عالی "الکترونیکی ایرانیان" پس از 11 سال فعالیت بدون آنکه هرگونه پذیرش دانشجویی در آن صورت پذیرفته باشد، در 23 مردادماه 1392چند روز پس از صدور مجوز تاسیس دانشگاه ایرانیان در شورای عالی انقلاب فرهنگی از سوی وزارت علوم طی نامه شماره 2.22.75643 ابلاغ شده است.
شاید بتوان با مراجعه به مصاحبه‌های مدیران وقت معاونت آموزشی وزارت علوم در خصوص دانشگاه ایرانیان در ماه‌های پایانی دولت دهم و روی کار آمدن دولت جدید، تقارن زمان صدور این دو مجوز با یکدیگر را به نوعی توجیه کرد، ولی با توجه به اظهارات اخیر مسئولان وزارت علوم و تعریف و تفسیری که از عبارت "موافقت اصولی" ارائه داده‌اند جای پرسش است که چگونه یک موسسه آموزش عالی بدون داشتن موافقت قطعی و اساسنامه مصوب در دولت اصلاحات توانسته است در اداره ثبت شرکت‌ها و موسسات غیرتجاری به ثبت برسد؟ علاوه بر آن چگونه یک موسسه آموزش عالی توانسته است بدون آنکه وزارت علوم در 11 سال گذشته (4 سال دولت اصلاحات و 7 سال دولت اصولگرا) سراغی از آن گرفته باشد، فعالیت کند؟ آیا زمان آن نرسیده که وزارت علوم فهرست کامل موسسات آموزش عالی غیرانتفاعی فعال و غیرفعال را به همراه اسامی اعضای هیات موسس پنهان و آشکار آنها به صورت قطعی و رسمی منتشر کند؟
موضوعی که به نظر می‌رسد علاوه بر اختلافات سیاسی، ریشه در تضاد منافع برخی افراد در وزارت علوم و آشفتگی چندین ساله در این وزارتخانه دارد.
براساس این گزارش، دهم آذرماه سال جاری معاون آموزشی دانشگاه ایرانیان در گفت‌وگویی با روابط عمومی این دانشگاه در پاسخ به این پرسش که "در رابطه با نام دانشگاه که به صورت مشخص در آن از واژه ایرانیان استفاده شده، ادعا شده که این نام متعلق به موسسه آموزش عالی دیگری بوده و استفاده دانشگاه جامع بین المللی ایرانیان از آن غیرمجاز و تخلف است، صحت دارد" گفته بود: "هیچ موسسه آموزش عالی که دارای اساسنامه مصوب و موافقت قطعی از شورای عالی انقلاب فرهنگی یا وزارتخانه‌های علوم و بهداشت باشد، تا تاریخ تصویب نام دانشگاه ایرانیان با نام مشابه وجود نداشته است" و "شباهت اسمی در نام دانشگاه‌ها و موسسات آموزش عالی موضوع تازه‌ای نیست، از این گونه نامگذاری‌هایی که نام موسسات در یک یا دو بخش از عنوان یا اسم با هم مشابه هستند، وجود دارد، به عنوان مثال موسسه آموزش عالی علامه حلی در چالوس و موسسه آموزش عالی علامه حلی در قم هر دو موسساتی هستند که حداقل دو بخش از نام آنها با یکدیگر مشابه است". که این اظهارات با سکوت مسئولان وزارت علوم مواجه شد.
بر اساس مستندات موجود موسسه آموزش عالی غیردولتی غیرانتفاعی "الکترونیکی ایرانیان" در سال 1381 (دولت هشتم) و مصادف با حضور جعفر توفیقی در وزارت علوم موافقت اصولی (شماره 22.3912 مورخ 1381.08.26) خود را دریافت کرد و در همان زمان علیرغم تاکیدات امروزی مسئولان وزارت علوم با موافقت اصولی (و نه قطعی) و طبیعتا بدون اساسنامه مصوب از سوی وزارت علوم، در اداره ثبت شرکت‌ها و موسسات غیرتجاری تهران روز 28 دی 81 با شماره 14879 به ثبت رسید.
بر اساس مندرجات آگهی تاسیس در روزنامه رسمی روز 15 بهمن 81 صفحه 9 از جمله اعضای هیات موسس این موسسه وحید احمدی معاون کنونی پژوهشی وزارت علوم و احمد غلامی مدیرکل کنونی اداره کل بورس و امور دانشجویان خارج هستند.
جالب‌تر آنکه موافقت قطعی موسسه آموزش عالی "الکترونیکی ایرانیان" پس از 11 سال فعالیت بدون آنکه هرگونه پذیرش دانشجویی در آن صورت پذیرفته باشد، در 23 مردادماه 1392چند روز پس از صدور مجوز تاسیس دانشگاه ایرانیان در شورای عالی انقلاب فرهنگی از سوی وزارت علوم طی نامه شماره 2.22.75643 ابلاغ شده است.
شاید بتوان با مراجعه به مصاحبه‌های مدیران وقت معاونت آموزشی وزارت علوم در خصوص دانشگاه ایرانیان در ماه‌های پایانی دولت دهم و روی کار آمدن دولت جدید، تقارن زمان صدور این دو مجوز با یکدیگر را به نوعی توجیه کرد، ولی با توجه به اظهارات اخیر مسئولان وزارت علوم و تعریف و تفسیری که از عبارت "موافقت اصولی" ارائه داده‌اند جای پرسش است که چگونه یک موسسه آموزش عالی بدون داشتن موافقت قطعی و اساسنامه مصوب در دولت اصلاحات توانسته است در اداره ثبت شرکت‌ها و موسسات غیرتجاری به ثبت برسد؟ علاوه بر آن چگونه یک موسسه آموزش عالی توانسته است بدون آنکه وزارت علوم در 11 سال گذشته (4 سال دولت اصلاحات و 7 سال دولت اصولگرا) سراغی از آن گرفته باشد، فعالیت کند؟ آیا زمان آن نرسیده که وزارت علوم فهرست کامل موسسات آموزش عالی غیرانتفاعی فعال و غیرفعال را به همراه اسامی اعضای هیات موسس پنهان و آشکار آنها به صورت قطعی و رسمی منتشر کند؟
