به گزارش شهدای ایران؛ وحید جلیلی در مراسم بزرگداشت شهید اکبر شریعت گفت: در این اثر شما دفاع مقدس را یک موضوع با هویت می‌بینید. هم هویتی دینی و اسلامی دفاع مقدس را می بینید و هم هویت انقلابی، سیاسی اعتقادی و فکری دفاع مقدس را می بینید.
وی اظهار داشت: چیزی که اتفاقا امروز تلاش می شود که دفاع مقدس از آنها فارغ شود. تلاش می شود گاهی تصاویری از دفاع مقدس نشان داده شود که بعد سیاسی آن کاملا ناپدید است.
وی بیان داشت: فیلم ساخته می شود راجع به شهید اما بعضی از زوایای شخصیتی وی برتابیده نمی‌شود و آن را حذف می‌کنند.
جلیلی در ادامه افزود: چند سال پیش در مورد یکی از فیلم ها که راجع به دو شهید بود با دوستی صحبت می‌کردم، پرسیدم خیلی عجیب است که در خانه این شهید یک عکس کوچک هم از امام خمینی نیست، او گفت: کارگردان خواسته فیلمی بسازد که برای همه جاذبه داشته باشه. یعنی امام زدایی از دفاع مقدس برای جاذبه!!!
وی ادامه داد: چیزی که دارند بدجور رویش کار می کنند ارائه یک تصویر انسانی است از شهید. و خیلی بچه بسیجی‌ها باید مواظب باشند آثار این چنینی را به مرور و به بهانه های مختلف به ما قالب نکنند.
وی با بیان اینکه در این اثر نشان می‌دهد شهیدی که می رود خط مقدم جبهه و می جنگد پیوند جدی دارد با رجایی، بهشتی، باهنر، عراقی و دستغیب افزود: شهدای ما یک شناسنامه سیاسی هم دارند چرا عده‌ای می‌خواهند این شناسنامه را باطل کنند؟انگار نه انگار که اینها وصیت نامه هایی دارند که در آن آرمان هایشان و اصولی طرح شده. دائم از این مسائل می کاهند که به قول خودشان موضوع دفاع مقدس را جذاب کنند.
جلیلی با اشاره به مداحی «کربلا کربلا ما داریم می‌آییم» گفت: این اثر یک نگاه روبه جلو دارد. یک نگاه نوستالژیک ندارد به دفاع مقدس و روز عاشورا بلکه تاریخ آینده جهان را در نظر دارد.
وی افزود: کربلا یک مقصد جغرافیایی برای ما نیست و یک مقصد تاریخی است و به کربلا نگاه رو به افق دارد و این واقعه را پیش روی خود می بیند نه پشت سر. این یک نکته مهمی است و انرژی که در این اثر است که رزمندگان با این شور با آقای شریعت همراهی می‌کنند برخلاف آن است که کربلا را مثل متحجرین بینند که صرفاً به سوگ آن بنشینند، این درس‌هایی است که می‌توانیم از این اثر بگیریم.
جلیلی گفت: اواخر عمر امام(ره) برخی اراجیفی مطرح کردند که حضرت امام(ره) در همان برهه پیامی دادند و فرمودند: ما در جنگ ابهت ابرقدرت‌ها را شکستیم و دوست و دشمن‌مان را شناختیم و بالاترین دستاورد دفاع مقدس استمرار روح اسلام انقلابی بود.
وی در پایان اظهار داشت: در این اثر هم عاطفه، هم دین و هم اسلام وجود دارد، یک اثر کوتاه با کمترین جلوه‌گری‌های هنری که هنوز دلنشین و زنده است. این اثر به خاطر انرژی که در آن است همچنان بعد از 30 سال زمزمه شدنی و روح‌بخش است.
در ادامه این برنامه نقیبی هم به ذکر خاطره پرداخت و اینکه چگونه توانست آقای شریعت را پیدا کند.
وی گفت: من خیلی کنجکاو بودم و همیشه به دنبال ایشان می‌گشتم البته مانند برخی از دوستان فکر می‌کردم ایشان به شهادت رسیده‌اند.
نقیبی ادامه داد: نهایتاً به ذهنم خطور کرد توسط 118 شهر شیراز اقدامی کنم. 5 شماره از مخابرات به من دادند که هر 5 شماره به نام فردی به نام اکبر شریعت بود جالب است برایتان بگویم اولین شماره به اسم پیرزنی بود که وقتی تماس گرفتم با عصبانیت جوابم را داد. دومین شماره را که گرفتم کسی گوشی را برداشت و وقتی فهمید من دنبال چه کسی هستم گفت: آقای شریعت که شما به دنبالش هستید با آنی که پشت خط با شما صحبت می‌کند زمین تا آسمان متفاوت است. شماره سوم را کسی جواب نداد تا اینکه رسیدم به شماره چهارم، خودش بود. صدایم از خوشحالی می‌لرزید ایشان واقعاً گمنام بودند.
وی ادامه داد: خدمت آقای حسینی‌پور نویسنده کتاب پایی که جا ماند بودم قرار شد با ایشان برویم دنبال آقای شریعت و رفتیم جنوبی‌ترین نقطه شیراز. آقای حسینی‌پور خانه را که دید باورش نمی‌شد، در باز شد و آقای شریعت آمد بیرون. حسینی‌پور وقتی او را در قاب رنگ و رو رفته در خانه‌‌اش دید با کت و شلوار نشست کف خیابان و با گریه شروع کرد به خواندن «کربلا کربلا ما داریم می‌آییم».
در ادامه این مراسم از آقای شریعت نیز دعوت شد تا دقایقی صحبت کند.
وی گفت: من بچه داراب فارس هستم و برادرم شهید مسلم شریعت نیز در سن 16 سالگی به عنوان یک بسیجی در عملیات رمضان مرحله دوم سال 61 به شهادت رسید.
وی در خصوص اینکه چطور این شعر حماسی را سروده است، گفت: هفت محرم سال 1363 عصر بود که روی خاکریز نشسته بودم با خودم فکر می‌کردم همه برادران دارند به شهادت می‌رسند پس من چکار کنم. در این فکر فرو رفتم که اینها همه به خاطر کربلا این کار را کرده‌اند و اینجا بود که با مطلع «کربلا کربلا» شروع کردم. این مداحی را وقتی 35 سالم خواندم.
شریعت افزود: یک آرزو بیشتر ندارم که بعد از سال‌ها به تهران بیایم و اول به دیدار امام خمینی(ره) بروم و بعد به دیدار امام خامنه‌ای.
این مراسم با تقدیر از عوامل سازنده این مستند و همچنین اکبری شریعت به پایان رسید.
وی اظهار داشت: چیزی که اتفاقا امروز تلاش می شود که دفاع مقدس از آنها فارغ شود. تلاش می شود گاهی تصاویری از دفاع مقدس نشان داده شود که بعد سیاسی آن کاملا ناپدید است.
وی بیان داشت: فیلم ساخته می شود راجع به شهید اما بعضی از زوایای شخصیتی وی برتابیده نمی‌شود و آن را حذف می‌کنند.
جلیلی در ادامه افزود: چند سال پیش در مورد یکی از فیلم ها که راجع به دو شهید بود با دوستی صحبت می‌کردم، پرسیدم خیلی عجیب است که در خانه این شهید یک عکس کوچک هم از امام خمینی نیست، او گفت: کارگردان خواسته فیلمی بسازد که برای همه جاذبه داشته باشه. یعنی امام زدایی از دفاع مقدس برای جاذبه!!!
وی ادامه داد: چیزی که دارند بدجور رویش کار می کنند ارائه یک تصویر انسانی است از شهید. و خیلی بچه بسیجی‌ها باید مواظب باشند آثار این چنینی را به مرور و به بهانه های مختلف به ما قالب نکنند.
وی با بیان اینکه در این اثر نشان می‌دهد شهیدی که می رود خط مقدم جبهه و می جنگد پیوند جدی دارد با رجایی، بهشتی، باهنر، عراقی و دستغیب افزود: شهدای ما یک شناسنامه سیاسی هم دارند چرا عده‌ای می‌خواهند این شناسنامه را باطل کنند؟انگار نه انگار که اینها وصیت نامه هایی دارند که در آن آرمان هایشان و اصولی طرح شده. دائم از این مسائل می کاهند که به قول خودشان موضوع دفاع مقدس را جذاب کنند.
جلیلی با اشاره به مداحی «کربلا کربلا ما داریم می‌آییم» گفت: این اثر یک نگاه روبه جلو دارد. یک نگاه نوستالژیک ندارد به دفاع مقدس و روز عاشورا بلکه تاریخ آینده جهان را در نظر دارد.
وی افزود: کربلا یک مقصد جغرافیایی برای ما نیست و یک مقصد تاریخی است و به کربلا نگاه رو به افق دارد و این واقعه را پیش روی خود می بیند نه پشت سر. این یک نکته مهمی است و انرژی که در این اثر است که رزمندگان با این شور با آقای شریعت همراهی می‌کنند برخلاف آن است که کربلا را مثل متحجرین بینند که صرفاً به سوگ آن بنشینند، این درس‌هایی است که می‌توانیم از این اثر بگیریم.
جلیلی گفت: اواخر عمر امام(ره) برخی اراجیفی مطرح کردند که حضرت امام(ره) در همان برهه پیامی دادند و فرمودند: ما در جنگ ابهت ابرقدرت‌ها را شکستیم و دوست و دشمن‌مان را شناختیم و بالاترین دستاورد دفاع مقدس استمرار روح اسلام انقلابی بود.
وی در پایان اظهار داشت: در این اثر هم عاطفه، هم دین و هم اسلام وجود دارد، یک اثر کوتاه با کمترین جلوه‌گری‌های هنری که هنوز دلنشین و زنده است. این اثر به خاطر انرژی که در آن است همچنان بعد از 30 سال زمزمه شدنی و روح‌بخش است.
در ادامه این برنامه نقیبی هم به ذکر خاطره پرداخت و اینکه چگونه توانست آقای شریعت را پیدا کند.
وی گفت: من خیلی کنجکاو بودم و همیشه به دنبال ایشان می‌گشتم البته مانند برخی از دوستان فکر می‌کردم ایشان به شهادت رسیده‌اند.
نقیبی ادامه داد: نهایتاً به ذهنم خطور کرد توسط 118 شهر شیراز اقدامی کنم. 5 شماره از مخابرات به من دادند که هر 5 شماره به نام فردی به نام اکبر شریعت بود جالب است برایتان بگویم اولین شماره به اسم پیرزنی بود که وقتی تماس گرفتم با عصبانیت جوابم را داد. دومین شماره را که گرفتم کسی گوشی را برداشت و وقتی فهمید من دنبال چه کسی هستم گفت: آقای شریعت که شما به دنبالش هستید با آنی که پشت خط با شما صحبت می‌کند زمین تا آسمان متفاوت است. شماره سوم را کسی جواب نداد تا اینکه رسیدم به شماره چهارم، خودش بود. صدایم از خوشحالی می‌لرزید ایشان واقعاً گمنام بودند.
وی ادامه داد: خدمت آقای حسینی‌پور نویسنده کتاب پایی که جا ماند بودم قرار شد با ایشان برویم دنبال آقای شریعت و رفتیم جنوبی‌ترین نقطه شیراز. آقای حسینی‌پور خانه را که دید باورش نمی‌شد، در باز شد و آقای شریعت آمد بیرون. حسینی‌پور وقتی او را در قاب رنگ و رو رفته در خانه‌‌اش دید با کت و شلوار نشست کف خیابان و با گریه شروع کرد به خواندن «کربلا کربلا ما داریم می‌آییم».
در ادامه این مراسم از آقای شریعت نیز دعوت شد تا دقایقی صحبت کند.
وی گفت: من بچه داراب فارس هستم و برادرم شهید مسلم شریعت نیز در سن 16 سالگی به عنوان یک بسیجی در عملیات رمضان مرحله دوم سال 61 به شهادت رسید.
وی در خصوص اینکه چطور این شعر حماسی را سروده است، گفت: هفت محرم سال 1363 عصر بود که روی خاکریز نشسته بودم با خودم فکر می‌کردم همه برادران دارند به شهادت می‌رسند پس من چکار کنم. در این فکر فرو رفتم که اینها همه به خاطر کربلا این کار را کرده‌اند و اینجا بود که با مطلع «کربلا کربلا» شروع کردم. این مداحی را وقتی 35 سالم خواندم.
شریعت افزود: یک آرزو بیشتر ندارم که بعد از سال‌ها به تهران بیایم و اول به دیدار امام خمینی(ره) بروم و بعد به دیدار امام خامنه‌ای.
این مراسم با تقدیر از عوامل سازنده این مستند و همچنین اکبری شریعت به پایان رسید.
