به گزارش شهداي ايران به نقل از فارس ؛  احمد هاشمیان فرزند مرحوم محمود هاشمیان اظهار داشت: پدرم از جوانی وارد آموزش و پرورش شد و تدریس را از شهرستان‌های دور افتاده خراسان آغاز کرد و در مشهد و تهران تدریس کرد.

وی ادامه داد: پدرم در دبیرستان‌های علوی، هدف، جعفری و قدس، ریاضی، قرآن و فقه تدریس می‌کرد و از سال 35 تا 75 تنها هدیه‌ای که اهدا می‌کرد، کتاب بود.

هاشمیان اضافه کرد: وی به تمام نقاط کشور برای مدرسه‌سازی می‌رفت و با هزینه شخصی و خیرین، کتاب‌های مذهبی، قرآن و نماز، اجتماعی و ادبی را بین دبستان‌ها و دبیرستان‌ها توزیع می‌کرد.

وی گفت: بعد از انقلاب، موارد کاری متعددی به پدرم پیشنهاد شد اما او نپذیرفت و می‌گفت «دنبال مقام و ثروت نیستم و خدمت آموزش را می‌کنم و برای رفاه آموزگاران قدم بر می‌دارم» و هیچ چیز از مال دنیا به ارث نگذاشت.

فرزند مرحوم هاشمیان اظهار داشت: پدرم 18 بهمن به دلیل مشکل دیابت و سکته مغزی در سن 86 سالگی فوت کرد.

محسن کاظمی، نویسنده کتاب «سال‌های بی‌قرار» درباره هاشمیان گفته بود: «هاشمیان پنجاه سال پیش نحله‌ای را در حوزه کتاب ایجاد کرد که می‌توان پنجاه سال بعد رد آن را در کشور‌های اروپایی دید. در دهه اخیر نهضتی در اروپا راه افتاد با عنوان «کتابت را جا بگذار» یعنی وقتی فرد کتابی را که می‌خواند به جای گذاشتن در قفسه کتابخانه، آن را روی صندلی پارک و اتوبوس و مکان‌های عمومی رها می‌کند تا فرد دیگری کتاب را بردارد و بخواند و به همین روال ادامه یابد. این کتاب فرصتی را پیش آورد تا کار بزرگ آقای هاشمیان مطرح شود».