به گزارش شهداي ايران به نقل از خبرگزاری دانشجویان ایران؛ این سیاره لرزان مانند گهواره کودک، بی‌مهابا روی محورش تلوتلو می‌خورد.

مورب‌بودن محور چرخشی Kepler-413b می‌تواند طی 11 سال، 30 درجه تغییر کند و منجر به تغییرات سریع در فصول آن شود؛ در مقایسه، لرزش چرخشی زمین طی 26 هزار سال، 23.5 درجه است.

سیاره جدید 2300 سال نوری از زمین فاصله دارد و در صورت فلکی «ماکیان» واقع شده است. Kepler 413-b هر 66 روز یک بار حول دو ستاره دوقلوی نزدیک قرمز و نارنجی‌رنگ میزبانش می‌چرخد و به نظر می‌رسد، مدار آن حول ستاره‌های دوگانه به دلیل کج‌بودن 2.5 درجه‌ای صفحه مدارش نسبت به صفحه مدار این دو ستاره، می‌لرزد. به هنگام مشاهده از زمین، این مدار به طور پیوسته به سمت بالا و پایین حرکت می‌کند.

فضاپیمای کپلر با مشاهده تاریک‌شدن ستاره‌ یا ستارگان به هنگام عبور سیاره‌ای از مقابل آنها، دست به شکار سیاره‌ها می‌زند و منجمان با استفاده از این سامانه و با شناسایی الگوی غیرمعمول حرکت Kepler-413b، آن را کشف کردند.

دانشمندان به دنبال پاسخگویی به این پرسش هستند که چرا سیاره جدید با ستارگانش هم‌راستا نیست؛ آنها بر این باورند، شاید اجرام سیاره‌ای دیگری در این سیستم وجود دارند که مدار سیاره را کج می‌کنند یا این که ستاره سومی در آن نزدیکی است که از لحاظ گرانشی به این سیستم مرتبط بوده و بر آن تاثیر می‌گذارد.

حتی با وجود فصل‌های متغیر این جرم کیهانی، Kepler-413b برای زندگی‌کردن بیش از اندازه گرم است، زیرا مدار آن به اندازه‌ای به ستارگان میزبانش نزدیک است که دمای سیاره برای میزبانی آب مایع، بیش از اندازه بالاست.

این جسم آسمانی و گازی همچنین با جرمی معادل 65 برابر زمین، یک ابرنپتون به شمار می‌آید و دارای هیچ خشکی نیست.