اینها از جان مردم چه می خواهند؟
حتی اگر ایران اسلامی در عمق مشکلات اقتصادی قرار داشت و شرایطش مثل امروز لبنان و سوریه بود نیز اصرار افراد یاد شده بر پمپاژ ناامیدی؛ عمل به نسخه‌های دشمن خارجی بود زیرا چیزی که یک کشور را مضمحل می‌کند ناامیدکردن مردم است نه مشکلات روزمره.
به گزارش سرویس سیاسی پایگاه خبری شهدای ایران، جواد امام، فعال اصلاح‌طلب و از تحریم کنندگان انتخابات ۱۴۰۰ اخیرا در بخشی از یک مصاحبه با خبرگزاری ایلنا اظهار کرده است:
"ما که در این دولت نقشی نداریم و مورد مشورت هم نیستیم اما می‌خواهیم که موفق شود چرا که تاب و توان مردم زیر فشارهای اقتصادی رو به اتمام است و اگر این دولت موفق نشود قاعدتاً بارش به تنهایی متوجه یک جریان خاص و دولت نیست بلکه بیشتر متوجه نظام است."
*درباره اظهات امام باید دانست که اولا اصلاح‌طلبان اگر راهکار قابل قبولی داشتند؛ آنرا در دولت حسن روحانی ارائه کرده بودند و مردم نیز نفحات این راهکارهای عجیب و غریب را دیده‌اند. ضمن اینکه کسی که دست به تحریم انتخابات می‌زند باید سکوت کند نه اینکه مدعی ارائه راهکار باشد.
مسئله اصلی‌تر اما اینجاست که چرا آقای امام و دوستان ایشان هر لحظه اصرار دارند که نظام اسلامی به آخر خط رسیده و تاب و توان مردم برای رفع مشکلات عادی ایران تمام شده یا رو به پایان است!؟
طبیعتا ایران ما نیز مثل همه ممالک دیگر دنیا با مشکلاتی از جمله در بحث اقتصادی مواجه است. (مشکلاتی که البته آقای امام و دوستان ایشان سهم بسزایی در بروز آنها دارند!)
اما آیا به بهانه وجود این مشکلات عادی بایستی در گوش مردم زمزمه پایان تاب و تحمل را خواند؟ و اینطور جلوه داد که جان مردم، دیگر به لب آمده است؟
آنهم در ایرانی که اگرچه با مشکلاتی چند در عرصه اقتصاد مواجه است اما در همین حال مثبتات اقتصادی هم کم ندارد و مشخص نیست چرا آقای امام و هم‌کجاوه‌های ایشان؛ عزمی راسخ در کتمان این مثبتات دارند!
جالب است که حتی اگر ایران اسلامی در عمق مشکلات اقتصادی قرار داشت و شرایطش مثل امروز لبنان و سوریه بود نیز اصرار افراد یاد شده بر پمپاژ ناامیدی؛ عمل به نسخه‌های دشمن خارجی بود زیرا چیزی که یک کشور را مضمحل می‌کند سیاه‌نمایی و ناامیدکردن مردم است نه مشکلات روزمره.
برخی محافل تحلیلی معتقدند؛ امثال جواد امام با این حرف‌های غیر قابل اثبات به دنبال تکرار آبان ۹۸ و جرقه زدن بر هیمه "فتنه اقتصادی" هستند و تا تکلیف این قضیه در کف خیابان یا در محکمه روشن نشود؛ از پا نخواهند نشست.
خواص کشور در افکندن نور به تاریکی‌های این بازی خطرناک؛ نقشی بی بدیل دارند.
"ما که در این دولت نقشی نداریم و مورد مشورت هم نیستیم اما می‌خواهیم که موفق شود چرا که تاب و توان مردم زیر فشارهای اقتصادی رو به اتمام است و اگر این دولت موفق نشود قاعدتاً بارش به تنهایی متوجه یک جریان خاص و دولت نیست بلکه بیشتر متوجه نظام است."
*درباره اظهات امام باید دانست که اولا اصلاح‌طلبان اگر راهکار قابل قبولی داشتند؛ آنرا در دولت حسن روحانی ارائه کرده بودند و مردم نیز نفحات این راهکارهای عجیب و غریب را دیده‌اند. ضمن اینکه کسی که دست به تحریم انتخابات می‌زند باید سکوت کند نه اینکه مدعی ارائه راهکار باشد.
مسئله اصلی‌تر اما اینجاست که چرا آقای امام و دوستان ایشان هر لحظه اصرار دارند که نظام اسلامی به آخر خط رسیده و تاب و توان مردم برای رفع مشکلات عادی ایران تمام شده یا رو به پایان است!؟
طبیعتا ایران ما نیز مثل همه ممالک دیگر دنیا با مشکلاتی از جمله در بحث اقتصادی مواجه است. (مشکلاتی که البته آقای امام و دوستان ایشان سهم بسزایی در بروز آنها دارند!)
اما آیا به بهانه وجود این مشکلات عادی بایستی در گوش مردم زمزمه پایان تاب و تحمل را خواند؟ و اینطور جلوه داد که جان مردم، دیگر به لب آمده است؟
آنهم در ایرانی که اگرچه با مشکلاتی چند در عرصه اقتصاد مواجه است اما در همین حال مثبتات اقتصادی هم کم ندارد و مشخص نیست چرا آقای امام و هم‌کجاوه‌های ایشان؛ عزمی راسخ در کتمان این مثبتات دارند!
جالب است که حتی اگر ایران اسلامی در عمق مشکلات اقتصادی قرار داشت و شرایطش مثل امروز لبنان و سوریه بود نیز اصرار افراد یاد شده بر پمپاژ ناامیدی؛ عمل به نسخه‌های دشمن خارجی بود زیرا چیزی که یک کشور را مضمحل می‌کند سیاه‌نمایی و ناامیدکردن مردم است نه مشکلات روزمره.
برخی محافل تحلیلی معتقدند؛ امثال جواد امام با این حرف‌های غیر قابل اثبات به دنبال تکرار آبان ۹۸ و جرقه زدن بر هیمه "فتنه اقتصادی" هستند و تا تکلیف این قضیه در کف خیابان یا در محکمه روشن نشود؛ از پا نخواهند نشست.
خواص کشور در افکندن نور به تاریکی‌های این بازی خطرناک؛ نقشی بی بدیل دارند.
