این انتخاب ابطحی نوع نگاه جریان اصلاح طلب به تولید داخلی و دستاوردهای ملی را نشان می‌دهد. نگاهی که همواره تولید داخلی را زیر سوال می‌برند، اصولا به توان و ظرفیت داخلی شک دارند و واژه «مانمی توانیم» از واژهایی است که دائما در حال تکرار آن هستند
به گزارش شهدای ایران،
محمدعلی
ابطحی رئیس دفتر رئیس دولت اصلاحات و از چهره های فعال اصلاح طلب، با
انتشار پستی در صفحه انستاگرامش از تزریق واکسن کرونا خبر داد.
ابطحی در این پست به صراحت اعلام کرد: «بین کوو برکت ایرانی و سینوفارم قدرت انتخاب داشتی. سینوفارم را انتخاب کردم.»
البته که ایشان هم مانند هر شخص ایرانی دیگر برای تزریق نوع واکسن کرونا حق انتخاب دارد اما اینکه ایشان به عنوان یک فعال سیاسی و کسی که در روزمه سیاسی خود دارای مسئولیت‌های رده بالای دولتی بوده ترجیح واکسن خارجی به واکسن داخلی قابل تامل است.
این انتخاب ابطحی نوع نگاه جریان اصلاح طلب به تولید داخلی و دستاوردهای ملی را نشان می‌دهد. نگاهی که همواره تولید داخلی را زیر سوال می‌برند، اصولا به توان و ظرفیت داخلی شک دارند و واژه «مانمی توانیم» از واژهایی است که دائما در حال تکرار آن هستند و در مورد تولید واکسن داخلی هم بارها چنین حرفی هایی از آنان شنیده شد.
* اما دو نکته در اینجا جالب توجه است:
یک. بر خلاف باور این جریان وقتی تلاش یکساله دانشمندان ایرانی به ثمر می‌نشیند و جوانان ایرانی موفق به ساخت واکسن می‌شوند، بازهم این افراد از آن استفاده نمی‌کنند و شاید مهمترین علت آن نداشتن اعتقاد و اعتماد به تولید داخلی است. البته بر خلاف نوع نگاه این جریان برخی از مقامات بلندپایه سیاسی کشور از کالای ایرانی استفاده می‌کنند و با افتخار هم آن را اعلام می نمایند که این دو نگاه در بین مسئولان کشور بسیار پر معناست.
دو. نکته دیگری که در اینجا باید یادآوری کرد نوع نگاه ابطحی و همفکرانش به کشورهای شرقی و رابطه ایران با این کشورها به خصوص روسیه و چین است. این گروه علیرغم علاقه به رابطه با کشورهای غربی به شدت مخالف و منتقد رابطه با کشورهای شرقی هستند. اما جالب اینجاست این افراد منتقد ارتباط با شرق وقتی قرار باشد بین کالای تولید داخل و کالایی که توسط همین کشورهای شرقی تولیدشده یکی را انتخاب کنند بازهم به سراغ نوع خارجی آن می‌روند. این یعنی مرغ همسایه غاز است حتی اگر روسیه و چین باشد.
ابطحی در این پست به صراحت اعلام کرد: «بین کوو برکت ایرانی و سینوفارم قدرت انتخاب داشتی. سینوفارم را انتخاب کردم.»
البته که ایشان هم مانند هر شخص ایرانی دیگر برای تزریق نوع واکسن کرونا حق انتخاب دارد اما اینکه ایشان به عنوان یک فعال سیاسی و کسی که در روزمه سیاسی خود دارای مسئولیت‌های رده بالای دولتی بوده ترجیح واکسن خارجی به واکسن داخلی قابل تامل است.
این انتخاب ابطحی نوع نگاه جریان اصلاح طلب به تولید داخلی و دستاوردهای ملی را نشان می‌دهد. نگاهی که همواره تولید داخلی را زیر سوال می‌برند، اصولا به توان و ظرفیت داخلی شک دارند و واژه «مانمی توانیم» از واژهایی است که دائما در حال تکرار آن هستند و در مورد تولید واکسن داخلی هم بارها چنین حرفی هایی از آنان شنیده شد.
* اما دو نکته در اینجا جالب توجه است:
یک. بر خلاف باور این جریان وقتی تلاش یکساله دانشمندان ایرانی به ثمر می‌نشیند و جوانان ایرانی موفق به ساخت واکسن می‌شوند، بازهم این افراد از آن استفاده نمی‌کنند و شاید مهمترین علت آن نداشتن اعتقاد و اعتماد به تولید داخلی است. البته بر خلاف نوع نگاه این جریان برخی از مقامات بلندپایه سیاسی کشور از کالای ایرانی استفاده می‌کنند و با افتخار هم آن را اعلام می نمایند که این دو نگاه در بین مسئولان کشور بسیار پر معناست.
دو. نکته دیگری که در اینجا باید یادآوری کرد نوع نگاه ابطحی و همفکرانش به کشورهای شرقی و رابطه ایران با این کشورها به خصوص روسیه و چین است. این گروه علیرغم علاقه به رابطه با کشورهای غربی به شدت مخالف و منتقد رابطه با کشورهای شرقی هستند. اما جالب اینجاست این افراد منتقد ارتباط با شرق وقتی قرار باشد بین کالای تولید داخل و کالایی که توسط همین کشورهای شرقی تولیدشده یکی را انتخاب کنند بازهم به سراغ نوع خارجی آن می‌روند. این یعنی مرغ همسایه غاز است حتی اگر روسیه و چین باشد.
