شهدای ایران shohadayeiran.com

شور شیرین
به گزارش شهدای ایران وبلاگ شور شیرین نوشت: برای بار نخست که این حرف را بر زبان راندی، به بازار دل بردمَش. کاسبان آن کهنه‌بازار مفتش خواندند و بی‌ارجش شمردند. این گویه‌های مفت را به حساب مجاز رسانه‌ای نهادم. اینک امّا که بر جای «رجایی» نشسته‌ای دیگر آن حساب مسدود است؛ توانم نیست لب فروبندم. مقصودت ادبیات این پتیارگان در گفتمان هسته‌ای هم که باشد، رسانۀ انفلاب جای تبلیغ این عبارت نیست.

ما که از یاد نبرده‌ایم سرهنگ «صیّاد» را. همان ارتشی سال‌های دفاع را می‌گویم که از «پیرانشهر» تا «خرّمشهر» با انقلاب ماند؛ او که توهّم جاودانگی فروغ طایفۀ نفاق را در «چارزبر» زیر پوتینش له کرد. از یاد نبرده‌ایم مباحثاتش را با آن مغز بی‌شعور که زمین می‌داد و زمان می‌گرفت. تو و آن پیر مُراد خاطره‌گویت را چه شده؟ نمی‌دانم از چه رو بدین روز افتاده‌اید.

نیک می‌دانی حقوق‌خوانی و حقوقدانی تا کاربست حقوق فرسنگ‌ها فاصله دارد. او که رنج مجاهدان و خشم مقدّس نهفته در دل‌هایشان را به سخره گیرد و ارزش این ابروان درهم را نداند، بویی از حقوق نبرده است. «أَشِدَّاءُ عَلَى الْكُفَّارِ رُحَماءُ بَيْنَهُم‏» را خوانده‌ای. خوب می‌دانی که چه می‌گویم. سرهنگ‌ها را، افزون بر سه ستاره بر دوش، ستارۀ دیگری است که نه خاموش می‌شود و نه رنگ می‌بازد و آن فضل الهی است. (فَضَّلَ اللَّهُ الْمُجاهِدينَ عَلَى الْقاعِدينَ) آیا حقوقدان‌ها را هم در این سپهر ستاره‌ای هست؟

حقوقی که ممنوع‌القلم‌ها را سریع‌القلم کند فقط «احمد شهید» مالدیوی را خشنود می‌کند و حقوقدانی که در زنگ حساب انشا بخواند و سبو شکسته‌اش را بر سر دیگری خُرد کند حقّی نمی‌شناسد. نزد من، سرهنگی که تنش کُنام ترکش‌های جور حقوق غربی است بسی والاتر از حقوقدانی است که تصدیق دانشگاهی‌اش ممهور به مهر انگلیسی‌هاست.

مقاومت ـ یا همان‌چه که تو آن را فرهنگ پادگانی نام می‌نهی ـ سلاح ما در ستیز با استکبار است. همچنان باورمان این است که در رویارویی با سگ‌های هار، توپخانه و گلولۀ کلاشینکف سرهنگ‌هایمان برنده‌تر از لبخند حقوقدانانمان است. فریب تبسّم دشمن را نباید خورد. این لبخندهای دروغین پشتوانه‌ای در خزانۀ دل ندارد. بدان که بازار سرهنگ‌ها از رونق نمی‌افتد.

خاطرت آسوده دار که فرهنگ «خمینی» مطرود حقوقی است که تو از آن دم می‌زنی. اگر نبود فرهنگ پادگان‌هایی چون «ابوذر» و «دوکوهه»، امروز کورسوی نوری از چراغ انقلاب باقی نبود؛ پادگان‌ها و پادگانی‌ها بدین‌جایش رساندند نه مجامع حقوقی و قطعنامه‌ها. آری! حقوق مرا یاد جام زهر می‌اندازد و ناگواری آن بر امام.

فرهنگ پادگانی را در شب‌های «إلی‌بیت‌المقدس» و «فتح‌المبین» ببین، نه در چهرۀ سرباز یانکی در ویتنام. پادگان‌های این دیار موزۀ لبخندها و اشک‌های حسینی و مدرسۀ عشق خمینی است. این فرهنگ کجا و فرهنگ حقوقی غربیان کجا؟ حقوق غربی چنگالی است برای چپاول؛ روپوش مخملینش را نبین. شاید لبخندهای «سولانا» و «اشتون» صدای میگ‌ها و میراژها را از خاطرتان برده است.

این‌جا ایران است ای رئیس! این‌جا نرخ «قال الصادق» گران‌تر از «اعلامیّۀ پاریس» است. این‌جا بازار جهاد شلوغ‌تر از بازار حقوق بشر است. این‌جا ولایت فقه است نه ایالت حقوق. فقیهان این ولایت سربازها را رهبر خویش می‌دانند، هر چند بیش از سیزده بهار ندیده باشند.

این‌جا عراق «صدّام عفلقی» یا لیبی «معمّر قذّافی» نیست که سردوشی سرهنگ‌هایش رهاورد پای‌نهادن بر گردۀ ضعفا باشد. این‌جا ایران است. این قبّه‌ها که بر دوش لشکریانش می‌بینی قاصدک شب‌های سرد کردستان است؛ این‌ها راوی آتش کینۀ دشمن در شلمچه و مهران است.

نیک بنگر کجا نشسته‌ای و چه می‌گویی. پاره‌مصحف فراز نیزه‌ات را نظر کن. به خطّ خدا بر آن نوشته «إِنَّ أَكْرَمَكُمْ عِنْدَ اللَّهِ أَتْقاكُمْ إِنَّ اللَّهَ عَليمٌ خَبير».
انتشار یافته: ۲
غیر قابل انتشار: ۰
ناشناس
|
Iran (Islamic Republic of)
|
۱۸:۰۰ - ۱۳۹۲/۰۹/۱۳
0
0
حق معنوی مولف کجا می رود؟!
منبع را با لینک ذکر کنید.
مرتضی خاکپور
|
Iran (Islamic Republic of)
|
۱۹:۳۴ - ۱۳۹۲/۰۹/۱۵
0
0
...

جای یک مشاور خالیست ؟!

وقتی به بزرگان جهان می رسیم هر کدام به طریقی در کارهای خیریه دستی دارند .
از مبلغان مذهبی تا سیاستمداران و هنرمندان . و اشخاص عادی .

اما یک فکر مشغولمان می کند . که چرا از نیکو کاریهای مقام معظم رهبری سخنی بمیان نمی آورند .

و این کمبود احساس می شود و راه چاره آن با یک مشاور خوب و نیکو کار برای مقام معظم رهبری احساس می شود .

که بسیار مهم است و هم راه چاره برای نیازمندان است و هم راه چاره بر ای کسانی که حقی دارند ولی نمی توانند به حق الناس خود برسند .

مانند رزمندگان و جانبازان زیر 25 ٪ که سالهاست از همه حقوق خود محرومند و جایی برای دریافت حق و حقوق خود مشاهده نمی کنند . ( هر چند که مواقعی نا معلوم اندک پاداشی به رزمندگان می دهند . )
که باید حقوقی مکفی و معلوم و ماهانه دایمی بشود .

و این می تواند یکی از کارهای نیک ؛ مشاور جدید مقام معظم رهبری بشود به اینکه گزارش حال و روز رزمندگان و جانبازان بیکار و محتاج به مستمری حقوق و معیشت را به مقام معظم رهبری گزارش نمایند که یقیین داریم حتما ایشان بادرایتی که دارند این مشکل بسیار بزرگ و عدالتخواهانه را بر طرف خواهند نمود .

زیرا چطور می شود افراد عامی و هنرپیشه ها و خیران دیگر باری از دوش مردم بردارند ولی مقام معظم رهبری که جهان اسلام را رسیدگی به دین و معیشت می کنند .

رزمندگان این ناجیان اسلام و ایران را به حال خود رها کنند و در معیشت مشکل داشته باشند و در فقر و فلاکت بسر ببرند .

و این نیست مگر کمبود مشاوری جدید که مقام معظم رهبری را از حال رزمندگان و جانبازان زیر 25 ٪ مطلع فرمایند .

و روزی برسد که مقام معظم رهبری از این که هستند بیشتر در تاریخ جهان نیکو کارترین نیکوکاران بشود .

انشاالله
http://mkhakpour9.persianblog.ir
نظر شما
(ضروری نیست)
(ضروری نیست)
آخرین اخبار