به گزارش شهدای ایران، وهب همدانی، فرزند شهید سردار حسین همدانی در قسمتی از برنامه شب شعر «حبیب حرم» با نقل خاطره‌ای از پدر شهید خود گفت: یکی از فاجعه‌بارترین کارهایی که رژیم بعث انجام داد، کشتاری بود که در حلبچه مرتکب شدند و در آنجا بسیاری از زنان و کودکان بی‌گناه بر اثر بمباران شیمیایی صدام جان‌شان را از دست دادند. شهید همدانی جزء اولین نفراتی بود که وارد حلبچه شد. در آنجا جمله‌ای را بیان می‌کند که در کتاب خاطرات ایشان نوشته شده است. ایشان می‌گوید وقتی وارد شهر شدم از هرچی نظامی، نظامی‌گری و جنگ بیزار شدم. این قدر ناراحت بودم که دلم می‌خواست حادثه‌ای رخ بدهد و همه بشریت در زمین فرو بروند.

وی اضافه کرد: دقت کنید که این نگاه یک مجاهد فی سبیل‌الله است؛ کسی که در شرایط جنگی است و شاید انتظار نداشته باشیم که نگاه عاطفی در او وجود داشته باشد اما این‌چنین نگاه عاطفی دارد و این جمله را بیان می‌کند. تمام شهدای ما این‌چنین بودند و این خاصیت جهاد فی سبیل‌الله است که باعث می‌شود در عین حال که اقتدار را از فرد نظامی می‌بینیم، رأفت، عاطفه، عقلانیت و عطوفت را نیز داراست. 

فرزند شهید همدانی خاطره‌ای از آخرین سفر اربعین پدرش بیان کرد و گفت: پدرم همواره تأکید داشت که در راه‌پیمایی اربعین حضور پیدا کنیم. در آنجا و در مصاحبه‌ای تعبیر بسیار قشنگی را به کار می‌برند: در عصر عاشورا مرحله اول عملیات به فرماندهی امام حسین علیه‌السلام به پایان رسید و از عصر عاشورا مرحله دوم با فرماندهی حضرت زینب سلام‌الله علیها آغاز می‌شود. پدرم همیشه می‌گفت که فرماندهی جبهه مقاومت هنوز هم با خانم حضرت زینب است. اگر امروز شهید همدانی‌ها، شهید سلیمانی‌ها و ... وظیفه خود که عملیات‌ها بود را انجام دادند، امروز کار تمام نشده است و باید ادامه داد. یکی از این کارها رسالت بزرگ شاعران است. به نظرم فرقی بین آن مجاهد فی سبیل‌الله که در میدان نبرد می‌جنگد با کسی که علم را برمی‌دارد و این راه را ادامه می‌دهد، وجود ندارد.