در آستانه انتخابات
در آستانه انتخابات ریاست جمهوری برخی جریانات سیاسی و اصلاح طلبان مسیرهای خاصی را برای ادامه حیات سیاسی خوددپیشنهاد می کندد
به گزارش شهدای ایران، جهانبخش خانجانی، فعال اصلاح‌طلب و عضو حزب کارگزاران سازندگی در بخشی از یک مصاحبه گفته است:
"روحانی هم در دولت اول تا حدودی منطبق بر وعده‌ها و نظرات پشتیبان‌های خود عمل می‌کرد اما در دولت دوم بعد از رای‌آوری به کلی تغییر رویه داد و در انتخاب اعضای کابینه چندان منطبق بر وعده‌هایی که به مردم داده بود، عمل نکرد. همچنین انتقاد دیگر این است که اصلاح‌طلبان در مواجهه با دولت روحانی به جای آن که دولت را به صورت جدی و اثرگذار مورد انتقاد قرار دهند، به حمایت‌های بی‌پایه از دولت روی آوردند. نتیجه این اتفاقات این شد که ما اصلاح‌طلبان تنها نقش کولبر را داشتیم، که من قبلا هم در مصاحبه‌ای گفتم که ما کولبر بودیم."
او در اظهارات خود همچنین می‌گوید: برخی جریان‌های اصلاح‌طلب هم مسیرهای رادیکال را پیشنهاد می‌کنند و حتی حرکت‌های رادیکالی گذشته را رادیکال نمی‌دانند، اخیرا مباحثی توسط برخی اصلاح‌طلبان مطرح می‌شود که به جای اینکه کشور و اصلاح‌طلبان را از بحران خارج کند، بحران جدیدی را به‌وجود می‌آورد و منجر به تند شدن فضا می‌شود، خب تند شدن فضا هم به صورت طبیعی حاکمیت را به سوی کنترل شدید، بسته شدن فضا، پررنگ شدن و محدود شدن خط قرمزها می‌برد، طبیعی است که در این شرایط تحولات به سمت حذف هدایت می‌شود و در مقابل رفتارهای مدنی سیاسی به سمت رفتارهای جنبشی هدایت می‌شود، باید بدانیم که با حرف‌ها و شعارهای افراط‌گرایانه هیچ گروهی به اهداف خود دست پیدا نمی‌کند و حاصل آن ضربه خوردن به کشور است.
*البته کولبری آقای روحانی برای اصلاح‌طلبان بسیار باورپذیرتر از کولبری اصلاح‌طلبان برای آقای روحانی است!
زیرا یک نگاه ساده به مقامات ارشد دولت رئیس‌جمهور از معاون اول گرفته تا ربیعی و زنگنه و نوبخت و... به وضوح هرچه تمامتر نشان می‌دهد که روحانی تحت نفوذ چه کسانی است!؟
و از طرفی مردم ایران می‌دانند که اظهارات و برنامه‌های کلان رئیس‌جمهور مثل برجام، عدم نظارت بر بازار و قیمت‌ها، عدم نظارت لازم بر فضای مجازی و... تماما از برنامه‌های اصلاح‌طلبان بوده است نه کس دیگر!
مسئله مهمتر اما اشاره خانجانی به طرح برخی اصلاح‌طلبان برای ایجاد تنش و بحران است.
اما این بحران و تنش چیست که خانجانی به تاپیک آن اشاره می‌کند اما از بیان محتوای آن طفره می‌رود!؟
پیش از این و در تیرماه 99 بود که غلامحسین کرباسچی، دیگر فعال اصلاح‌طلب نیز در اظهاراتی گفته بود: تعریف اصلاح‌طلبان روی هوا است؛ یکی می‌گوید می‌خواهیم از ریشه بزنیم و دیگری می‌گوید، می‌خواهیم اصلاح کنیم و معلوم نیست اصلاح طلبان چه کسانی هستند و می‌خواهند چه کنند.
و البته او هم اشاره‌ای نکرده بود که این کدام اصلاح‌طلبان هستند که به زدن ریشه نظام فکر می‌کنند!؟
برنامه اصلی هسته سخت اصلاحات -که راهبردهای کلی جریان چپ را تعیین می‌کند- برای بحران‌زایی از این روست که آنها مایلند تا به پایان دوران عمر سیاسی خود نرسیده‌اند؛ تکلیفشان را با نظام اسلامی روشن کنند.
و از همین روست که نه تنها به جوانان اصلاح‌طلب هیچ روی خوشی نشان نمی‌دهند بلکه گویا از بحران نیز استقبال می‌کنند.
برنامه‌های آنها برای ایجاد بحران در کشور نیز شامل فاز اصلی "فتنه اقتصادی" و گام کمکی "تحریم انتخابات و خروج از دموکراسی" است که البته قابلیت اجتماع با یکدیگر را نیز دارند. کما اینکه سعید حجاریان اخیراً از بروز اغتشاش در ایام انتخابات 1400 (که گویا اصلاح‌طلبان قصد تحریم آنرا دارند) خبر داد.
طراحی اصلاح‌طلبان برای این دو فاز تاکنون به وقوع رخدادهایی مثل دیماه 96، آبان 98 و کاهش مشارکت کسانی از مردم در انتخابات مجلس یازدهم منجر شده است.
اقداماتی که فرجام آنها و پیروزی یا شکست آنها به "روشنگری خواص" وابسته است.
"روحانی هم در دولت اول تا حدودی منطبق بر وعده‌ها و نظرات پشتیبان‌های خود عمل می‌کرد اما در دولت دوم بعد از رای‌آوری به کلی تغییر رویه داد و در انتخاب اعضای کابینه چندان منطبق بر وعده‌هایی که به مردم داده بود، عمل نکرد. همچنین انتقاد دیگر این است که اصلاح‌طلبان در مواجهه با دولت روحانی به جای آن که دولت را به صورت جدی و اثرگذار مورد انتقاد قرار دهند، به حمایت‌های بی‌پایه از دولت روی آوردند. نتیجه این اتفاقات این شد که ما اصلاح‌طلبان تنها نقش کولبر را داشتیم، که من قبلا هم در مصاحبه‌ای گفتم که ما کولبر بودیم."
او در اظهارات خود همچنین می‌گوید: برخی جریان‌های اصلاح‌طلب هم مسیرهای رادیکال را پیشنهاد می‌کنند و حتی حرکت‌های رادیکالی گذشته را رادیکال نمی‌دانند، اخیرا مباحثی توسط برخی اصلاح‌طلبان مطرح می‌شود که به جای اینکه کشور و اصلاح‌طلبان را از بحران خارج کند، بحران جدیدی را به‌وجود می‌آورد و منجر به تند شدن فضا می‌شود، خب تند شدن فضا هم به صورت طبیعی حاکمیت را به سوی کنترل شدید، بسته شدن فضا، پررنگ شدن و محدود شدن خط قرمزها می‌برد، طبیعی است که در این شرایط تحولات به سمت حذف هدایت می‌شود و در مقابل رفتارهای مدنی سیاسی به سمت رفتارهای جنبشی هدایت می‌شود، باید بدانیم که با حرف‌ها و شعارهای افراط‌گرایانه هیچ گروهی به اهداف خود دست پیدا نمی‌کند و حاصل آن ضربه خوردن به کشور است.
*البته کولبری آقای روحانی برای اصلاح‌طلبان بسیار باورپذیرتر از کولبری اصلاح‌طلبان برای آقای روحانی است!
زیرا یک نگاه ساده به مقامات ارشد دولت رئیس‌جمهور از معاون اول گرفته تا ربیعی و زنگنه و نوبخت و... به وضوح هرچه تمامتر نشان می‌دهد که روحانی تحت نفوذ چه کسانی است!؟
و از طرفی مردم ایران می‌دانند که اظهارات و برنامه‌های کلان رئیس‌جمهور مثل برجام، عدم نظارت بر بازار و قیمت‌ها، عدم نظارت لازم بر فضای مجازی و... تماما از برنامه‌های اصلاح‌طلبان بوده است نه کس دیگر!
مسئله مهمتر اما اشاره خانجانی به طرح برخی اصلاح‌طلبان برای ایجاد تنش و بحران است.
اما این بحران و تنش چیست که خانجانی به تاپیک آن اشاره می‌کند اما از بیان محتوای آن طفره می‌رود!؟
پیش از این و در تیرماه 99 بود که غلامحسین کرباسچی، دیگر فعال اصلاح‌طلب نیز در اظهاراتی گفته بود: تعریف اصلاح‌طلبان روی هوا است؛ یکی می‌گوید می‌خواهیم از ریشه بزنیم و دیگری می‌گوید، می‌خواهیم اصلاح کنیم و معلوم نیست اصلاح طلبان چه کسانی هستند و می‌خواهند چه کنند.
و البته او هم اشاره‌ای نکرده بود که این کدام اصلاح‌طلبان هستند که به زدن ریشه نظام فکر می‌کنند!؟
برنامه اصلی هسته سخت اصلاحات -که راهبردهای کلی جریان چپ را تعیین می‌کند- برای بحران‌زایی از این روست که آنها مایلند تا به پایان دوران عمر سیاسی خود نرسیده‌اند؛ تکلیفشان را با نظام اسلامی روشن کنند.
و از همین روست که نه تنها به جوانان اصلاح‌طلب هیچ روی خوشی نشان نمی‌دهند بلکه گویا از بحران نیز استقبال می‌کنند.
برنامه‌های آنها برای ایجاد بحران در کشور نیز شامل فاز اصلی "فتنه اقتصادی" و گام کمکی "تحریم انتخابات و خروج از دموکراسی" است که البته قابلیت اجتماع با یکدیگر را نیز دارند. کما اینکه سعید حجاریان اخیراً از بروز اغتشاش در ایام انتخابات 1400 (که گویا اصلاح‌طلبان قصد تحریم آنرا دارند) خبر داد.
طراحی اصلاح‌طلبان برای این دو فاز تاکنون به وقوع رخدادهایی مثل دیماه 96، آبان 98 و کاهش مشارکت کسانی از مردم در انتخابات مجلس یازدهم منجر شده است.
اقداماتی که فرجام آنها و پیروزی یا شکست آنها به "روشنگری خواص" وابسته است.
